De Vlaming

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

DE VLAMING Blad voor de Vlaamsche arbeiders in den vreemde. Verschijnt regelmatig om de veertien dagen. Verantwoordelijk voor den Opstelraad Werner Mues te Du^eldorp. bou ent>e trou. Druk der Westfaalsche Drukkerijvennootschap te Munster i. W. Groeninghe. 't Is hier dat, leên vijfhonderd jaar, de Franschen hais en spooren lieten : laat ons den blijden dag begieten en weêr bezingen altegaar ! Hier slaapt gerust de fransdie dwingelandij, in 't vrije veld, waareoor de vaderen vochten; hi§r stierf Artoys, met al zijn ruiterij, en kregen ruim hetgeen zij dapper zochten. Hij riep vergeefs zijn strijdroep uit, met man en muis zoo ging zijn leger varen; en gulden hielen lieten buit, bij 't zegevierend vlaamsch geluid, van fransche spooren manden vol vergaren ! Hier komt, gij, volk van Vlanderen, en wilt zijn hetgeen gij waart in 't glorierijk verleden : uw zelf weêrom, geen helden in den schijn, maar dapper dietsch, in dorpen en in steden; uw taal sta vast in 't edel woord dat Groeninghe eens en 't spoorenveld weêrkaatste : 't zij zuiver weêr en vrij gehoord op Leyen- en op Sdieldenboord : en, sterft het eens, het sterve 't alderlaatste! Dan zal dit veld, hier nauwlijks nng bekend, van jaar tôt jaar weêr 't eereloof bekroonen ; dan, Kortrijk, zal, voor eigen glorie blend, geen kind van u den moederschoot bewoonen of trotsch zal hij, de hand omhoog, en 't hoofd ontdekt, dit vrije veld begroeten, waar 't fransdi geweld aan spaanders vloog, en 't luid geroep ten hemel toog : „Vrij Vlamingzijn, of lieverstervenmoeten!" Quido Gezelle. Jzerland. Gij zijt mij innig lief, o krans van Vlaamsche steden : Dixmude, Nieuwport, Veurne, — oud Kerlingaland, — En leper; om uw kunst uit Vlaanderen's verleden, uw bouw, en beitelwerk, zoo keurig fijn als kant. Lag 't winterland in rouw, en bloem en blad vertreden; Hing grauw de hemel over 't Vlaamsche Noordzeestrand, Gij bleeft steeds bloeien en uw bouwwerk prijkt nog heden Als op een fulpen kleed 't juweel met diamant. Het kantwerk aan uw gevels, uwe torenspitsen, Die tusschen puntig dakwerk flink ten hemel flitsen ; Uw straten, hoekjes, schatten, licht- en schaduwsdioon, Het werd nog ailes schooner met den duur der jaren, Wij mochten eeuwen lang eerbiedig het bewaren, Gelijk wij het met fierheid ter bewond'ring boôn. Omer Wattez, Lid der Kon. Vlaamsche Akademie. \vn/ Nr. 13. — 2. Jaargang. Feestiiuiumeï. 11. Juli 1918.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.