DE VRIJE STEM Het heil van het Volk is de hoogste Wet. AAN ONZE VLAAMSCHE SOLDATEN. Na vier jarea lang uwen heldhaftigen strijd met augstige spanning te hebben gevolgd. vall ons het onuit-■sprekelijk genoegen ten deel. 11 in onze bevrijde Vlaamsche gouwen te mogen begroeten als de dappere en glorierijke Voorvechters van eene rechtvaardige zaak. Toen gij onder het zingen van " De(n) Vlaamsche(n) Leeuw » te Luik met taaie hardnekkigheid de verwoede aan va lien van den overmachtigen vijand het hoofd boodt; tèrwijl gij vocht bij Halen en Diest ; tervvijl gij met eene hewondeivnswaardige geestdrift van uit de vesling Ant-werpen een verwoede aanval deed in de richting van Leuven op de Duitsche verbindingslijnen, waardoor de Duitschers gedwongen werden liunne voor Frankrijk bestemde troepen naar het Noorden te brengen, helgeen de ^lag aan Marne besliste en de overwinning der Entente heeft bowerkt ; terwijl gij lafer met onovertrefbaren hel-denmoed hebt stand gehouden in het roemvolle lJzerslijk, waren wij allen met hart en ziel bij u. Wij hebben getreurd om uwe dappere kameraden die gevallen zijn. Wij hebben gesidderd toen wij in kalme nachten ginder ver in het Westen het zware kanonge-bulder, het ontplofîen der granaten hoorden. die de lichamen onzer duurbare jongens aan flarden scheurden. En terwijl weemoed in onze harten sloop bij uwe tcgcftslagoa en vreugde ons vervulde bij uwe talrijke overwinningen, hebben wij ons afgevraagd op welke wijze wij best onze dankbanrheid zouden uitsprcken voor al hetgeen u voor ons genfteensçhappelijk vaderland hebt .gedaan. De wereldstroomingen, die zieh in dezen oorlog krach-tiger dan ooit hebben geopenbaard, vvezen ons den weg. De Polen, de Finnen, de Oekrajiners, deTeheko Slovakken «n andere volken, die zicli niet zooals Vlaanderen kunnen beroepen op eene roemvolle geschiedenis, hebben in dezen oorlog, meestal met behulp der vijanden van den staat waartoe zij behooren, hunne nationale zelfstandigheid ver-worven.In zelfverweer tegen de niets onlziende aanvallen der franskiljons, slechts noodgedwongen en nadat ieder van ons een geweldige zieleslrijd liad moeten doorstaan, hebben wij.om wille van Vlaanderen, tijdensde bezetting, gedurende dewelkë wij allen zonder uitzondering zooveel hebben geleden, den strijd voor ùvve en onze reoblen weer opgevat. Terwijl de Belgische bodem van Luik tôt Yperen met het bloed onzer Vlaamsche jongens werd gedrenkt, hebben de franskiljons geen enkel oogenbiik opgehouden bun verderfelijk werk tegenonze Vlaamsche levensrechten yoort le zetten. Enkele dagen na het uitbreken' van het wereldkonflikt begon de Franschgezinde Belgische pers haar anli Vlaam-schen propaganda-veldtocht en spoedig daarop zond de franskiljonsche bende ons de volgende oorlogsverklaring : « Après ta guerre la Belgique sera latine ou elle ne sera plus. » Aanvankelijk hebben wij gezwegen. Toen de Belgische regeering oogluikend toeliet dat de Vlamingen door de vluchtelingenpers onophoudelijk werden gelasterd ; dat de Belgische taalwetten in de Belgische bureelen en in het leger stelselmatig werden overtreden en het quasi-ôfïïcieel Nation^al Hulp en voedingskomiteit in het be-zette gebied op eene in 't oogvallende wijze het verfran-schingsproces in Vlaanderen voortzette. is de onrust nopens onze toekomst, onder de intellectueele Vlamingen toegenomen. Eerst in Juli 1915 — dus nadat gij, Vlaamsche soldaten, reeds 11 maanden onvoorwaardelijk voor België had ge-vochten — hebben onze Vlaamsche leiders openlijk uiting gegeven aan deze onrust. Van uit Bussum zonden Bené De Clercq. Van Cauwelaert en i^eric Deswarte, namens duizende Vlamingen, een telegram aan den Koning. Op dit oogenbiik hoopten wij dat de Belgische regeering, terwijl ons leger vocht aan de zijde der Entente voor het recht der Nationaliteiten, het voorbeeld zon volgen der Engelsche regeering die « Home Bule » aan lerland beloofd had en de voetstappen zou drukken van den Russischen Tsaar die aan de Polen zelf-bestuur toezegde, door het recht op zelfstandig leven voor het Vlaamsche volk te erkenuen. of ten minste eene be-lofte af te leggen nopens de vcrvlaamsching der Gentsche hoogeschool. Het antwoorcl der regeering is u bekend ; De Vlamingen moesten vechten en zwijgen. Wij konden niet lijdelijk toezien terwijl onze vijanden den oorlogstoestand benuttigden om Vlaanderen voor goed te knechten. Ons dubbel ve-drukt en bedreigd Vlaamsche volk moest worden gered. W&t wij vruchte-looshadden beproefd met de regeering, moesten we doen sonder en desnoods tegen haar. Uit liefde tôt het Vlaamsche volk hebben wij, op gevaar van ons eigen vrijheid en leven te verliezen, eene eerlijkè , poginggedaan om de grondslagen van Vlaanderens' zelf standigheid te leggen, Door den onbaatzuchtigen en taaien arbeid van honder-den intellectueele Vlamingen werd voor heel de wereld het bewijs geleverd, dat de Vlaamsche Universiteit te Gent met eigen Vlaamsche krachten leefbaar is en dat het Vlaamsche volk levenskracht genoeg bezitom zich zelf te besturen en zijne innerltjke aangelegenheden in een eigen parlement, bij uitsluiting van allen vreemden in-vloed, zelfstandig te regelen. Deze innerlijke hervorming van België zou aan het Vlaamsche volk de vrije ontwikkeling van al zijne krachts mogelijkheden verzekeren en bijdragen tôt het duurzaam vestigen van de noodzakelijke eendracht, op den grondslag der rechtsgelijkheid, van beide volkeren die België be-wonen.Onze poging is tôt op zekere hoogte gelukt. Wel heeft het terugkeerend Belgisch regiem veel kunnen neerhalen van wat wij in moeizamen arbeid voor Vlaanderen hadden opgebouwd. Doch het zaad dat wij hebben gestrooid zal ontkiemen en gedijen 'tot een rijpe vrucht. Honderden intelleclueelen en duizenden menschen uit de volksklas zijn door onze propagandawerking tôt de overtuiging ge-komen, dat Vlaanderen s)echts zal zijn gered wanneerhet Vlaamsche volk. in het Belgisch staàtsverband, over eigen wetgevende macht, met eigen bestuur en eigen gerecht zal beschikken. Diep ernstig zijn de beschuldigingen tegen ons, akti-visten, die geene geiegenheid hadden tôt voldoende ver-weer, uitgebraeht. Wanneer onze leiders binnenkort voor het gerecht verschijnen, wanneer het voile licht der waar-i heid zal stralen op onze daden, dan zal blijken dat de erkende leiders van het Vlaamsch aktivisme tegenover de bezettende macht stonden met vrije hand en vrije ziel en dat zij in de meest tragische omstandigheden, onder in-spraak van hun sociaal géweten, hun plicht hebben vervuld tegenover Volk, Land en Vorst. VLAAMSCHE SOLDATEN ! Onder de leiders van hat Vlaainsch Aktivisme vindt gij namen genoeg van mannen wier verleden u de zekerheid TWEEDE NUMMER. VERSCH1JNT ALS 'T PAST.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.