GAZET VAN HASSELT INSCriRIJVINGSPRIJS : Voor Hasselt : 2,00. ; voor den buiten 2,^0 h. vooi den vreemde, de verzendingskosten daaren-boven. Prijs van het nummer : 0,05 ir. Men schrijft in ter Sï-Quintinus-Drukkerjj, Nieuwstraat, Hasselt en op de postkantoren. Aile opstellen en aankondigingen moeteri gezonden worden v66r Donderdag-morgen. KATHOLIEK EN VLAAMSGHGEZIND WEEKBLAD CREDO ET PUGNO 2>rufcker=IHitoe\>er : Euq. Xeén, Ifiteuwstraat, Ibasselt. 1 AANKONDIGINGEN o, 15 fr. den gewonen drukregel of den vi«r-kanten centimeter, gerechtelijke inlasschingen 1,00 fr. Herhaalde aankondigingen en reklamen volgens overeenkonist. Inzending van 1 ex. van elk nieuw bock geeft recht op eene aankondiging, — van 2 ex. op eene beoordeeling. Godsdienstige ei Gesehiedku "di KALENDER. ZONDAG 3. — Patroonfeest van der H. Jozef. 3 Mei 1889. — Afkondiging der wet ovei het Vlaamsch in gerechtszakëû. MAANDAG 4. — H. Monica, moedei vnn den H. Àugustinus, dien zij dooi hare gebeden tôt bekeering bracht. 4. Mei 1806. — Geboorte te Bergen var Victor H.-J. Delecourt, een vuriger vlaamschgezinden VVaal. Stierf te El sene op i5n November 1853. DINSDAG 5. — H. Pius V, Dominicaar op i5-jarigen ouderdom. bisschop ir i556, kardinaal in c55y, Paus in 1565 5 Mei 18rg. — Geboorte te Holne bi Dartmoor ( Engeland ) van Charle: Kingsley, die tôt eene hooge waardig heid in de engelsche Kerk opklom ei zich als dichter openbaarde, o. a. me zij ne geschiedenis van de H. Elisa beth : The Saint's Tragedy. WOENSDAG 6. — H. Joannes, gëborei te Damascus, welke 9*ad hij een tijc lang bestuurde; later_kluizenaar, pries ter en verdediger der Kerk. 6 Mei 1889. — Dood te Brussel van Eu geen Stroobant, vlaamschen strijder er schrijver, geboren te Turnhout den 3o' Januari 1819. DONDERDAG 7. - H. Stanislaus. 7 Mei 1849. ~ Overlijden van den ant werppchen volksdichter Theodoor Var Rysyvyck. VRIJDAG8. - H. Victor, krijgsoverste martelaar te Milaan (3o3;. 8 Mei 1878. — De wet De Laet -Vlaamsch in bestuurlijke zaken -wordt in de Kanier met algemeen< stemmen aangenomen. ZATERDAG 9. - H. Gregorius vai Nazianze. 9 Mei 1808. — Gedwongen troonafstan< van Karel IV, koning van Spanje. ^WMBMSRaBHHpaOMin^ WET(iEVEXHE VERKIE^INùEN, Katholieke Kandidaten, KAMER. 1. Lod. Ooms, notaris, te Tes senderloo. 2. Jan Ramaekers, ijzergie ter te Zeelhem. 3. Ridder Albr. de Menten eigenaar te St-Truiclen. Plaatsvervangers : 1. Graaf Ed. de Meeus, inge nieur te Kerkom. 2. Jaak Roelants, dokter t Hasselt, 3. Jul. Bauduin, fabrikant t Jeuck. Aangekondigde meetingen Mei, te Genck, Sutendael ei Diepenbeek. io" Mei, in 't kanton St-Truiden 77" Mei, te Zonhoven, Op-Glab beek en Neer-Glabbeek. 31" Mei, te Hasselt. Joris HELLEPUTTE Zondag is"de heer minister Helle putte te Maeseyck geestdriftig ge vierd geworden, ter gelegenheid vai zijn jubileum als volksvertegenwooi diger. De « Gazet van Hasselt » sluit zic bij die viering aan en wijdt den knap pen jubilaris de volgende regelen. iZiedaar nu vijf-en-twintig jaren dat de heer Joris Helleputte,, ingenieur, lid der Vlaamsche Academie, leeraar aan de hoogeschool van Leuven, Minister van Staat, Landbouw en Open-bare Werken, het arrondissement Maeseyck in het Parlement vertegen-woordigt.VVat eene bedrijvigheid heeft deze man al dien tijd aan den dag gelegd ! Zij die op zulk een welvervuld ver-ledeo te wijzen hebben, mogen kloek . de toekomst inblikken. Met zijne 1 scherpe geestesgaven is Helleputte i het sieraad van onze volksvertegen- | 1 woordiging, want gelijk geen heeft 1 ; hi] gearbeid en gelijk geen heeft hij zijn volk gediend. t Geheel de glansperiode van deze laatste vijf-en twintig jaren van onaf-gebroken katholiek bestuur, staat 0. 1 z. t. z. onder zijn gesternte. In 1907 werd hij minister van Landbouw, vervolgens van Spoorwegen en heden nog staat hij voor het welzljn r van Limburg en België, aan het hoofd 1 der twee voorname departementen van Openbare Werken en Landbouw. In die hoedanigheid kon hij de veel-zijdige kracht van zijne persoonlijk- j 1 heid naar aile richtingen ontvouwen. : Zijn kenmerk als staatsman be-rust hierin voornamelijk, dat hij gaar niet eenzijdig, noch kortzichtig is, maar de toekomst vooruit voelt. Hij ; heeft met zijnen schranderen en hel- deren geest zijne partij in tijds voort- ; ! gestuwd op den goeden weg. En de heropleving onzer partij en den terug-1 keer tfot de volksgezinde politiek hebben we 00 k grootendeels aan zijn wijs doorzicht te danken. 9 Juni 1911 blijft een gloriedatum in het leven van den heer Helleputte. Dien dag nam het ministerie-Schol-laert, waarvan de heer Helleputte deel uitmaakte, zijn ontslag. Hij viel op 't veld van eer, voor de vrijheid van den huisvader. Hij is de baanbreker geweest van de rechtvaardige school-wetDoch de raad der Kroon, de Regee-ring en ons vaderland konden niet langer van de bekwaamheid van een man als Helleputte verstoken blijven 5 en, nadat Zijne Majesteit hem tôt minister van Staat verheven had, heeft hij sedert nn November 1912 het ambt van Minister van Landbouw en Openbare Werken waar^enomen. De heer Helleputte is in de Kamer * als een debater van eerste gehalte gekend en gewaardeerd. Aan de be-spreking der voornaamste wetsont-t werpen heeft hij deel genomen en zijne, redevoeringen in de Kamer uit-gesproken, zouden diklijvige boek-deelen uitmaken. Ook in den vreemde staat zijn redenaarstalent hoog gekend.1 Den 19" Juli 1912 hield de minister 1 van Staat een dier redevoeringen welke als de schoonste mag aange- ; stipt worden, wat vorm en inhoud betreft, welke ooit in de belgische Kamer uitgesproken wierd. Schran-derheid, omzichtigheid en scherpzin-nigheid waren gewis het degelijkste sieraad dier rede, welke raakte-aande meest brandende en hedendaagsche vraagstukken : het kartel, de veran-dering van kiesstelsel, de nationale i 1 verdediging, de sociale wetgeving. In al zijne ministeries heeft de heer Helleputte sporen achtergelaten van 1 zijn vast beginsel : gelijkstelling van het Vlaamsch met het Fransch. En men geloove ons, voor zoo iets moet 1 men buitengewone krachtdadigheid bezitten ! Als volksvertegenwoordiger van Limburg heeft de heer Helleputte oneindig veel gedaan ten voordeele van de buurt- en andere wegen onzer provincie. Het zal 00k aan zijne mach-tige voorspraak te danken zijn, dat de internationale spoorlijn en een nieuw kanaal in Limburg zullen aan-gelegd worden. Wie persoonlijk te doen had met den heer Hèlleputte, zal gétuigen dat hij nooit moeite spaarde om iemand dienst te bezwijzen en dat hij geen grooter genot kent dan iemand te verplichten. Zulk een man verdient gehuldigd te worden ; zulk een man verdient nog lange jaren in 't genot van al zijne vermogens te leven, tôt welzijn van land en volk. Sehetsje. Een witte schort en binders, Een wagentje en twee kinders, Zoo voert ze, alhier, aldaar, Heur muts en heur zwart haar. Daar zijn er die begroeten Heur aanzicht en heur sproeten, Heur langde en heur fatsoen En heur hooghielde schoên. Heur moeder doet de koeien Heur vader 't koren groeien ; Heur een broêr is soldaat En d'andere ruimt privaat. Ze speelt zij... in de heeren, In nieuwe en schoone kleêren En er heeft een heur portret In « passe partout » gezet. Ze heeft een amour tendre Die 'n kan heur met comprendre ; Noch zij die plat Vlaamsch spreekt En 't Fransch met hamers breekt. Comprendre en zal ze, eilacie, Maar aan de leste statie, Alwaar ze, om heur malheur Naar toe rijdt à vapeur ! G. G. FLINKE VERKLARING. Ziehier de bewoordingen eener verklaring door de katholieke kandidaten voor de wetgevende verkiezin-gen te St-Niklaas afgelegd : « Wij, katholieke kandidaten van Waasland ; « Wel wetend dat ons volk zich nooit geheel verstandelijk, zedelijk en stoffelijk ontwikkelen zal, zoo-lang het niet herleeft in eigen taal, christelijke zeden en gebruiken ; « Overtuigd dat het wensche-lijk is dat in de Kamer de katholieke gekozenen van het vlaamsch gedeelte des lands steeds te zamen beraadsla-gen en het eens worden over het steu-nen en stemmen van de meestdra-gen vlaamsche ontwerpen en amen-dementen, zonder de medewerking of ondersteuning der gekozenen van ander politieke partijen te weigeren ; < Verklaren, « In de Kamer onze houding daar-naar te zullen schikken en 't ontwerp nedergelegd ter Kamer den 19™ November 1912, betreffende het taalge-bruik in Staatshcogescholen en de trapswijze volledige vervlaamsching der gentsche hoogeschool (voor-stel Van Cauwelaert-Franck en con-soorten) te zullen stemmen». ONZIN EN LAFHEID. Ziet ge de \ijanden van onzen godsdienst soms met onze katholieke bladen in han-den. — NOOIT. Ziet men soms katholieken met slechte en goddelooze bladen in handen ? — DIK-WIJLS ! Onzin en laf'ieid ! V m programma gesproken. Het liiieraal blad der Hoogstraat schrijft tôt vervelens toe dat de ka-tho'ieken hunne kiesbeloften van voor twe ■: jaar niet gehouden hebben. In een artikel van verledén Zondag hebben wij reeds klaar doen zien, om wel'^e gewichtige redenen het leger versterkt werd, en dat de katholieken nieis anders deden dan het liberaal programma uitvoeren. Dan komen onzd tegenstreversklagen als wij doen wat zij sedert vele jaren vroegen. Zij moe-;ten verblijd zijn, maar uit engen partijgeest doen zij ons het yerwijt hume gedachten toe te passen. Be-grijpe wie kan ! Zij-wisten 00k dat meer soldaten verhooging van lasten voor gevolg zou hebben. Toch deinsden ze daar-voor niet terug. Toen was het dat de katholieken het land niet in staat van vold rende verdediging stelden, en nu ait zulks verwezenlijkt werd, wil-len ze de rekening niet betalen. Wat willen toch onze teeenstrevers van programma spreken ? Nooit heeft eene partij lichtzinniger haar programma onder de voeten getreden dan de liberale partij 1 lmmers, voor twee- jaar trok zij te velde met een verlokkend programma: verplichtend ond'ïrwijs, verbetering der legerwet en zuiver algemeen stemrecht. Het was voldoende dat de katholieken die twee eerste hervormingen voorstelden om al de liberalen en so-cialisten tegen de eerste wet te doen stemmen, en de meesten hunner tegen de tweede. Van hun programma bliift nog het zuiver algemeen stemrecht te ver-wezenliiken, maar zij spreken er zoo min mogelijk van, omdat daarover geen twee liberalen t' akkoord zijn. De eene wil het : « Een man, een stem » ; de andere vraagt twee stemmen voor den huisvader ; een derde wil dfe jongelingen op den ouderdom van 2)\ jaar laten kiezen, anderen op ; 25 jejar ; sommigen willen aan de j vrou c-'en stemrecht verleenen, en wie ■ weel /wat nog meer Onze liberalen z'jzi r v / gv.cn p.nUiek beginsé! eens-gezir^d, terwijl de katholieken in de , wetgevende kamers proeven van na- , ' volgcnswaardige eensgezindheid ge- 1 ; gever1. hebben. j Maar 't is waar, de leider der bel- I ' gische liberalen, heer Hymans, heeft het geschreven : de liberalen hebben i ; geen programma noodig. Zij bereiden . de verkiezing zonder te weten waar ' ze naar toe willen. Moesten ze, tegen . onze verwachting, aan het bewind komen, ze zouden daar met ledige ; handen staan, en geen plan voor de , wetgeving hebben. ! Voor zulke politiekers kan geen re-delijk man stemmen ! VAN HIER EN VAN ELDERS. E^n petroolput is in brand geraakt te Loichikok, grondgebied van Kowloon (China) Hij bevatte 1,400,000 gallon bron-4olie van de Standard Oil Company. In Berlijn zijn meer dan 60,000 per-sonen die Schulz, Schultz, Schu'ze en Schultze heeten. De hollandsche stai Leeuwarden overueft nogtans Berlijn. Er zijn daar maar 30,000 inwoners en 300 hoofden van gezinnen, omtrent 1200 vper-sonen, heeten De Vries. Er zijn te Biussel 9364 families wier woonst slechts uit één kamer bestaat ; 2118 huishoudens beschikken slechts over eene zolderkamer ; 200 families zijn gehuis-vest in kelders. De groote stad mag voorwaar wel met minachting op den buiten neêrzien ! Op Zondag iy° Mei zal de dankbare antwerpsche bevolking de liefderijke zor-gen herdenken gedurende zeven eeu-wen aan de arme zieken bewezen door de edelmoedige, nooit volprezen gasthuis-nonnen.Een voorbeeld tôt navolging. Onderstaande nemen wij over, uit een nummer van « Hooger Leven ». Vlamingen, begunstigt aiwie uwe taal eerbiedigt. Met dit doel werd de Bond « Geen Vlaamsch,'Geene centen » gesticht te Roe-selare.De leden verplichten zich o p hun eerewoord : 1) De winkels, gasthoven en herbergen met vluamsche uithangborden, tegenover die met fransche te begunstigen. 2) Bij gezamenlijke uitstappen, enkel gasthoven met vlaamsche uithangborden te bezoeken. 3) Ell<e Vlaming kan zich bij dien bond aansluiten mits die standregelen te onder-houden...Ons dunkt dat dit eene practische wer-king is. Zouden dergelijke bonden niet v in aile steden en dorpen van het Vlaamsche land kunnen tôt stand- komen ? En gij stu-denten, kunt gij niet de eersten zijn om u daartoe te verbinden ? VARIA. Een man die zich dood werkt ! — De Jourual de Huy heeft eene statistiek opgemaakt van den iever der verschillende afgevaardigden van het arrondissement Hoei-Borgworm. Sedert de laatste verkiezingen waren er 148 naamafroepingen. Daarbij waren aanwezig : heer Imperiali (katholiek) 146 keeren ; heer de Liedekerke (katholiek), 146 keeren ; heer Giroul (liberaal), 54 keeren, en gezel Hubin, de spuwer, (socialist), 21 keeren. 21 aanwezigheden op-de 14S naam-afroepingen ! En zeggen dat die ge-zel niet beschaamd is zijne 4000 fr. per jaar op te strijken. Àl's er ooit iemand gëld heeft opge-hoopt met niets uit te richten, mag Hubin gerust nevens hem gaan staan. * * * 't Zijn de geuzen niet die de boe-ren bespotten en belasteren ! ? — Het « Algemeen Nieuwsblad voor de provincie » heet het een afgezaagd deuntje, te beweren « dat geuzen de buitenlieden gaarne zien als 't kiezing wordt, maar ze bloedig be-gekken en bespotten buiten kiezing-tijd » en het orgaan vraagt zich af, wanneer en waar het zich daaraan schuldig heeft gemaakt. Het deuntje kan men afgezaagd noemen zooveel men wil, maar zulks belet niet dat het waarheid bevat. Iedereen weet hoe vaak de groote liberale nieuwsbladen onze buiten-menschen voor lomperikkec, vlegels, halfhouten, ploegen die in God ge-looven enz. uitgemaakt hebben en hoe groote steden als Brussel ze ont-haalden.Iedereen weet 00k, dat het orgaan der hasseltsche liberalen niet terug-deinst voor uitdrukkingen als « suk-kelaars», «lummels», « woestaards », « gespuis », enz., en dat het, jaar in jaar uit, den vlaamschen buiten als een moordkuil afschildert in volzin-nen als deze : «En men moordt en brandt en onteert maar altijd voort in aile hoeken van ons Dietsche land. Hoe heiliger de dagen, hoe meer ons volk zuipt, hoe vreeselijker de wandaden, hoe zwijnachtiger de zeden-schandalen. Overal zijn er dievenbenden ». Wablief !... m * * Een die durft ! — Te Verviers komt een afgescheiden socialist op, namelijk gezel Thery. De man verwijt de socio's, die nu Verviers in de Kamer vertegenwoor-digen, dat zij er vooral op uit zijn aan den kaas te zitten. De samenwerkingen zegt hij, zijn maar goed om plaatskens te begeven, en de plaatskens-bezetters maken na-tuurlijk eene lijfwacht voor de groote bazen uit. Te Verviers is het eerste socialis-tische Volkshuis om zeep gegaan. Eenige honderd duizenden franks van de werklieden zijn in de ramp verzwonden. De_afgescheiden socialist wascht de genietende socialisten ferm den bol. Het is dus niet àlleen te Gent en te Brussel dat de grootheidswaanzin der kopstukken de oogen begint te ope-nen.Maar, wat wilt ge ? — Een groot getal uitgeslapenen die wel zien waar het paard gebonden staat, liggen met handen en voeten vast en ze kunnen noch roeren noch keeren of ze loo- pen gevaar buiten te vliegen. * * * Eene liberale zegepraal ! ? — Het papier van de Hoogstraat schermt week aan week met de verzwaring der krijgslasten, zoo in maoschappen als in geldoffers, en maakt van die verzwaring een verwijt aan de katholieke partij. Onze nu zoo anti-militaristische confrater vergeet maar eene zaak, namelijk dat het de invoering van den persoonlijken dienstplicht is, die men kan aanzien als de eerste stap op de baan van legeruitbreiding en de daarbij behoorende geldverkwis-ting.Welnu, wat schreef « Toekomst » op 20" November [909 ! Letterlijk het volgende : « Zegepraal der Liberalen. « De persoonlijke dienstplicht is eindelijk gestemd !... « Gansch de liberale linkerzijde heeft als een man er VOOR gestemd. « De rechterzijde, diep verdeeld, heeft in groote meerderheid er TEGEN gestemd ». Hier hoeft wel niets bijgevoegd. Staatkundig Overzicht. De gezanten van Brazilië, Argen-tina en Chili hebben zich tôt de regeering der Vereenigde-Staten ge-wend om de mogelijkheid eener min-nelijke schikking van de botsing met Mexico te bespreken en daartoe de goede diensten hunner regeeringen aan te bieden. Président Wilson heeft het aanbod der regeeringen van Brazilië, Argen-tina en Chili aanvaard, en président Huerta zou met die bemiddeling vre-de hebben. — Nu, ons dunkens, wordt het meer dan tijd, dat de republieken van Zuid-en Midden-Amerika zich onderling verstaan, willen zij hunne onafhan- kelijkheid bewaren. *** ln Frankrijk hebben wetgevende verkiezingen plaats gehad, die den uitslag niet opleverden waarvan zeke-re katholieke bewonderaars van dat Mengelwkrk der Gazet van Hasselt. MISVERSTAND. 19) Hoogst voldaan scheidde mrs. Hol-lingford van mij en ik spoedde mij naar mijne kamer terug, om te ver-nemen, wat Rachel mij verder mocht mededeelen. Zij stond hevig ontroerd bij het venster. Ik keek over haren schouder en zag even het donkere kleed mij-ner voogdes tusschen de boomen ver-dwijnen.« Ik heb gedaan, wat ge mij ge-vraagd hebt, Rachel ; zij weet, dat ik blijf. Kom, stort nu uw hart voor me uit ; het zal u verlichting geven ». Zij wilde juist met hare levensge-schiedenis beginnen, toen mrs. Hill haar riep en mededeelde, dat Arthur Noble haar met ongeduld voor eene korte morgenwandeling wachtte. Zij schrikte hevig en kreeg-eene kleur. Ga niet ; laat hem weten, dat ge verhinderd zijt », stelde ik haar voor. « Wat is eraan gelegen » ? « Neen, verlang het onmogelijke niet van me, Margery », antwoordde zij verlegen. « Ik moet gaan. Hoe dikwijls zal ik uw geduld no.ï op de proef moeten stellen, liefste P ^Vana-vond kom ik bij u ». Met een be-zwaard gemoed g zij h een. XIV. Rachel hield woord. Nadat allen zich ter ruste hadden begeven, sloop zij naar mijne kamer. Op een laag stoeltje gin g zij voor den schoor-^steen zitten en verzocht mij de lich-ten uit te doen. Toen begon zij ; « Verlang niet, dat ik opzie, voordat ik met mijne bekentenis ten einde ben. Het zal het beste zijn, dat gij me de hand geeft, en als uw afkeer zô6 groot wordt, dat gij me niet langer kunt aanhooren, dan laat gij me los. Ik weet dan, waaraan me te hou-den en zal niet voort spreken ». Arme Rachel ! Met zulke deemoe-dige woorden, leidde zij hare mede-deeling in. Ik wil u hare geschiede-nis zoo getrouw mogelijk weergeven. De bittere verwijten en zelfbeschul-digin^, die zij van tijd tôt tijd uitte, herinner ik mij niet goed meer en het is 00k onnoodig, u die mede te dee-len.« Reeds als kind », begon Rachel, « werd ik naar eene kostschool te Pa-rijs gezonden. Ach, waarom liet mijne moeder me zoo vroeg van haar gaan. Het was een wereldsch instituut — wereldsch in den slechtsten zin van het woord. Daar leerde ik van mijne vroegste jeu^d af, dat alléen rijkdom en aanzien begeerlijke goederen waren. Men deed me begrijpen, dat het geluk mijner toekomst eenig en alleen van het vermogen en de positie mijns vaders afhing. Mijn kinderlijk gemoed toonde »ch zeer ontvankelijk voor die leer. Om mijne fraaie kleêren en kostbaarheden werd ik zeer voor-getrokken.^ * Te Parijs woonde eene bekende mijns vaders, die op een grooten voet leefde ; ze liet me dikwijls bij zich komen en verwende me zelfs naar hartelust. De helft van mijn schooltijd bracht ik in hare salons door. Steeds lagen de prachtigste toiletjes voor me gereed, en me daarmee te tooien was mijn grootste genot. Zoo werd ik reeds vroeg in het lichtzinnige pa-rijsche leven ingeleid, en nam ik maar al te bereidwillig aan diedwaas-heden en ijdelheden deel. Als eene ge-kleede pop huppelde ik van den een naar den ander, en luisterde naar de oppervlakkige gesprekken. Elken zomer ging ik eenige weken naar Londen, maar vond er het leven ver-velend en eentonig. Het kalme, af-gemeten voorkomen mijner moeder boezemde mij vrees in. Slechts on-gaarne scheidde ze van me, maar mijn vader stond er op dat ik een pa* rijsche opvoeding zou ontvangen. « Ik was zeventien jaar oud en op het punt de school te verlaten, toen ons de vreeselijke ramp overkwam. Gij weet wei ... de volslagen on-dergang, de schande en het verdwij-den van vader ! Den indruk, dien de tijding op me maakte, kan ik u niet beschrijven. Ik was als het w\re krankzinnig. Ik miste elken zedelij-ken steun, om eene dergelijke lots ver-wisseling te kunnen dragen. Mijne moeder had aan de dame, van wie ik u zooeven sprak, geschreven, mij het ontzettende nieuws zoo omzich-tig mogelijk mede te deelen. Het kwam haar echter niet in de gedach-te, zich van zulk eene lastige opdracht ——M———————■—> persoonlijk te kwijten. Zij zond haren bediende met een kort begrip aan de bestuurster. waarin zij onder andere haar leedwezen te kennen gaf, mij niet persoonlijk te kunnen bezoeken, daar zij op het punt stond, eene verre reis te ondernemen. Ik heb haar niet weêrgezien. « De geheele school vernam te gelijk met mij mijne vernédering en schande. Het eerst, wat ik deed, nadat ik me van den omvang der ramp was bewust ge worden, was mijn hoed en mantel té nemen en het huis te verlaten, m^t het vaste voornemen niet weêr terug te keeren. naar de plaats, waar ik zooveel had onder-vonden. Radeloos dwaalde ik uren lang in de straten om, maar tegen den avond zag ik me door honger en vermoeidheid genfrbdzaakt, naar huis terug te keeren. Ik was overtuigd, dat de geheele wereld me verachtte, en in mijne d^aze verblindheid besloot ik die grievende behandeling niet af te wachten.maar trots tegenover trots te stellen. Door mijn terugstootend gedrag vervreemdde ik zelfs de wei-nige goeigezinden onder mijne vriendinnen. « M jne moeder, mijne arme zwaar beproefde moeder verzocht me per brief, geduld te willen hebben, totdat het haar mogelijk zou zijn, me naar huis te halen. Geduld ! De beteekenis van dat woord was me vreemd. Neen, ik wilde niet naar mijn huis gaan ; ik wilde niemand terugzien die me vroeger gekend had ! Dagelijks door-liep in de dagbladen, totdat in einde- 1 ——— lijk eene advèrtentie vond, die me aannemelijk toescheen. Eene engelsche dame, dieop dien oogenblik te Parijs vertoefde, zocht eene welopge-voede jufvrouw van gezelschap ». Zonder een oogenblik te verliezen, begaf ik mij naar het gasthof, waar de dame logeerde. Ik werd binnen-gelaten. Het was de goedhartige mrs. Hill. Mijn uiterlijk beviel haar. Ik gaf den eersten, den besten naam op, die me inviel, en beriep me voor het overige op de bestuurster van de kostschool Toen ik daar terugkwam zegde ik kortweg: «Mevrouw.in mijn lessenaar liggen twee honderd frank ; ze zijn voor u, als ge aan de dame, die hier inlichtingen omtrent mij komt inwinnen, zegt, dat ik Rachel Léonard heet, van eene achtenswaar-dige familie ben en esnegoedeopvoe-ding heb genoten ». Ze beet zich op de lippen. Blijkbaar wasze over mijne driestheid verbaasd. Miar ik wist, dat ze zich op dien oogenblik in gel-delijke verlegenheid bevond, en daar-op had ik tuist mijn plan gebouwd. Na eenig aarzelen verklaarde zij zich bereid, om het lieve kind. dat haar door hare gehoorzaamheid en vlijt steeds zooveel genoegen had gege-ven, zulken dienst te bewijzen. Mis-schien geloofde zij wel, dat ik in over-leg met mijne moeder handelde en het haar dus niet aanging zich met de zaak te bemoeien. « Mrs. Hill kwam den volgenden dag ; enkele woorden waren voldoende. Haar bezoek duurde hoogstens eenige minuten, waarop ze mij ver zocht, terstond mijne betrekking te aanvaarden, daar zij van plan was, binnen twee dagen naar Rome te ver-trekken. In weinige uren bevond ik me met haar onder één dak. In de haast had ik verzuimd, aan de bestuurster het adres van mrs. Hill op te geven. Het was destijds werkelijk mijne bedoeling niet, het verkeer tusschen mij en de mijnen geheel af te snijden. Wie had kunnen denken, dat ik Iater opzettelijk hen zou mijden en me voor hen schuil houden ? Ik handelde aanvankelijk bij plotselinge ingeving en wilde later, als de eerste indrukken voorbij waren, aan mijne moeder schrijven, tôt welk een over-haasten stap ik mij had laten mede-slepen.« Den eersten avond, dien ik bij de Hill's doorbracht, at Arthur Noble bij ons. Ge weet waarschijnlijk, dat ik reeds zeer lang met hem verloofd ben en ik wil u openlijk bekennen, dat hem te zien en lief te hebben voor mij één was. Ik gevoelde me innig geluk-kig in zijne nabijheid. Hij verzeker-de me later dat hij me eveneens van den eersten oogenblik af had bemind. Toe» ik me ter rust had begeven, gevoelde ik eene zeldzame aandoening, voortdurend zweefde me het beeld mijner moeder voor oogen en voor de eerste maal zag ik den omvang van mijne verkeerdheid in. Wnrdt vwtpexit Katholieken, koopt NIET in winkels, waar zedefikwetsende ar-tikelen uitgestald ol vooihanden zijn. Zaterdag 2 Mei 1914 Tiende Jaar. Nummer 37

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.