247' JAAR. - N' 248. - B. 5 OENTIEMEN MAANDAG, 12 OCTOBER 1914 GAZETTE VAN GENT INSCHRIJVItfGSPRIJS : VOOR GENT : VOOR GEHEEL BELGIE • Een jaar fr. (2-00 Een jaar fr. 15-00 6 maanden > 6-50 6 maanden ..... » 7-75 3 maanden » 3-50 3 maanden a> 4-00 Voor Rolland : 5 frank per maanden. Voor de andere landeti : fr. 7-50 pei 3 maanden^ NIEUWS-, HANDELS- EN ANNONCENBLAD Gesticht in 1667 BESTUUB El BEDACTIE VELDSTRAAT, 60, GENT TELEFOON Nr 710 De htireelen zijn open van 7 ure 's morgevds tôt 5 ure 's avonds. De inschrijvers buiten de stad Gent moeten hun abonnement nemen ten postkantoore Mnner woonplaats. DE EUROPEESCHE OORLOG DE DUITSCHE TROEPEN TE GENT BOND GENT In liet Buitenland De Ouitsche troepen te Gent Eene afvaardiging van het Dujitschle legeir ia heden morgend in onze stad aangekomen en is rechtstreeks naar het Stadhuis gegaan, om met het college te onderhandelen. De afvaardiging was vergezeld van eenige uhlanen ên van wielrijders. De bevellhebb&r der afvaardiging heeft de Duitsche vlag doen hijschen. De afvaardiging, die zich ïiaar den Midden-po-st begaf, was vergezeld door de heeren sche-penen Anseele en C. De Bruyne. Ten gevolge van de aankomst der Duitschers zijn de postbureelen onmâddellijk geslatem, zoodat aile venzendingen onmogelijk werden. D© telefoniswlie> ve-rbindiiigen zijn afge®ne-den.Rond 10 3/4 ure reden twee Duitsche solda-ten per rijwiel langs de Oude Ajuinlei, bege-leid door de heeren policie-commissaris Morael met den driekleurigen sluier aan, en den adjunct-policieooimmissaris Morobé, in uni-form.Een bezettingskorps zal in de sitad gelaten jrorden. (Zie rerder -Nadere Bijzonderhedeu onder de "LAATSTE TIJDINGEN".) Te Antwerpen Het agentschap "Vas Diaz" beeft een tele-gram ontvangen van Amsterdam en komende van Duitsche zijde en waarvan de inhoud het volgende is : Te Berlijn werd vrijdag officieel den val van Antwerpen aangekondigd. De Pruisische be-volking groette dit nieuwa door luidruchtige betoogingen. Volgems boverastaainde telegram is Antwerpen dus gevallen. De inname van Antwerpen is bewerkt ge-worden door de groote kanonnen der Duit-gch&rs, die zek&re forten deden zwijgen en dan dooir eene opening tusschen de sectors, zooals te Luik, konden vooruitruklken. De aangeriohte schade veroorzaakt door het bombardement is min groot dan men vreesde. Een deel van het Belgisch garnizoen der forten en het grootste deel der Engelschen zouden erin gelukt zijn de Hollandsche grens tj bereiken. Over het vertrek van den koning en de ko-ningin uit Antwerpen lezen wi j het volgende in een Hollandsch blad : In eene drukte hoor ik plotseling den kreet : Vive le roi", "vive la reine". Werkelijk duikt daar te midden van talrijke rij- en voertuigen een grijze auto naar voren, waarin konihg i, f en z^n S?malin zitten. Hoe juicht het volk het vorstelijke echtpaar toe, voor een oogenblik al zijn leed vergetend. Wat het zwaarst is, moet het zwaarst wegen : "Hij" mag niet in handen van de "Duitschen" val-len. Tôt het laatst is hij gebleven en nu gaat hij, als zoovelen zijner onderdanen. De auto kan niet verder, moet als aile andere wachten tôt er ruimte is. Ik sta er vlak achter. Eenige malen kijkt de koningin nog om. "Aohteruit" klinken gebie-dend de bevelen der burgerwachten, maar het volk blijft zijn vorst en zijn vorstin tôt het laatst omringen. " Tôt weerziens" roept een' opgetogen man uit het volk ; een oogenjblik ontspannen zich de trekken van den vorst, die voortdiurend met zijn gemalin in gesprek was — nog een oogenblik en dan rijdt het vorste-lijk echtpaar de militaire schipbrug over naar den anderen kant van de Schelde. Spoedig zijn zij uit het gezicht verdwenen. Rond Gent Gisteren namiddag is er hevig gevocfoten langs den kant van Swijnaarde; om 9 ure bulderde het kanon nog steeds voort ; om 10 1/4 ure weerklonk een vreeslijke slag ; men verzekerde ons dat men de brug over de Schelde deed springen, tusschen Swijnaarde en Meirelbeke. Heel den avond was er ia onze stad eene groote troepenbeweging ; meest al de soldaten, verbondenen, en Belgdsche, verlieten de stad in allerl&i richitingen. Talrijke buurtfcrams werden daartoe gebruikfc. De ontruiming duurde voort tôt er geen en-kele soldaat meer te Gent was. Heden morgend vroeg zijn uit al de ambu-laniciën de gekwetsten en zieken, die eenig&zins vervoerbaar waren, met allerlei voertuigen, trams, enz. weggebracht, naar de^Zuidstatie, om> vervoerd te wcwden naar eene bestemming, die ons onbekend is. Vrijwilligers. Op een paar uren tijds hebben zich te Gent izaterdag ongeveer 500 jongelingen als vrijwilligers aangeboden. Het onderricht der recruten en der vrijwilligers zal gegeven worden in Frankrijk, waar-schijnlijk in Normandië. Te Londen, en in vele Engelsche steden, ziet men op de rijtuigen en voor de magazijnen op-roepen uithangen tôt dienstneming in het léger.In Oost-Vlaanderen TE ST-AMANDSBERG is gisteren morgend, om 10 ure, aan het West-veld een persoon aang&houden die aan eene dame, aldaar wonende, kwam vragen of er soldaten in den omtrek waren. Naar men zegt Dhij verschillige brieven op zak hebben ge-. Hij werd naar Gent overgebracht. Zatedag en zondag zijn op het grondgebied van St-Amandsberg en Destelbergen een 12-tal personen aangehouden, dit onder ver-denking van spioeneering. Allen werden eerst bij Engelsche officieren gebracht en vervol-gens ter beschikking van de Belgische over-heid gesteld. Qe gevechten rond Quatrecht Officieele mededeeling. De staf, te Gent zetelende, gaf nopens het gerecht te Quatrecht de volgende officieele mededeeling : Duitsdhe troepen langs den rechteroever der Scheld'i' naar Gent opru' kende, den 9 dezer, zijn te Quatrecht op de l'ransche marine ge-botst. De Belgische artillerie onder&teunde .dt aile kirachten de Fransche soldaten. Zaterdag morgend, 10 october, namen de Fransche soldaten weer de aanvallende positie en de Belgen verdubbelden ook hiunne aan vallen, wat de Duitschers dadelijk den aftocht deed blazen naar Aalst. Zij konden hun ge sebut medevoeren, maar leden groote verliezen. TE SOTTEGEM. kampeerden zaterdag 500 uhlanen. Negen gin gen zondag morgend eene verkenning doen toi aan Ronse. Vandaar trokken zij naar Kortrijk De Duitschers deden twee bruggen springen eene tusschen Erwetegem en Maria-Lierde er eene te Hemelverdegem (Geeraardsbergen) TE EXAARDE. Van Lokeren gingen de Duitschers op Exaar de-Doorselare af. Hier werd veel vernietigd, Van uit deze gemeente schoten zij vrijdag il de richting van Moerbeke om den terugkeei van Belgische troepen, uit het Land var Waas te beletten. Hun manœuver mislukte volkomen, daar a onze troepen, die men naar andere plaatser stuurde, gerust de grenslijn volgden en geer enkel onzer soldaten werd door h&t Duitscl kanonvuur getroffen. TE MOERBEKE. vloog een eerste houwitser op de suikerfabriel nevens de statie. Dan een in de statie en oi tarlijke huizen. Twee personen Désiré Maes ei Alfred Huyghe, werden getroffen em ble(ven dood ter plaats. Gansch de bevolking vluchtte in de riohtinf der Hollandsche grens. Het schieten der Duitschers duurde tôt za terdag avond. Een trein aangevallen. Vrijdag avond werd dichtbij de spoorwegsta tie van Moerbeke-Waas, een trein aangevallei waarin tal van vluchtelingen, vrouwen en kin deren en ook Belgische en Engelsche soldatei gezeten "waren. Talrijke vuuirschoten werden gelost. Het was een angstig geschreetuiw vai vrouwen en kinderen.Eene vrouw werd gedooe en er waren talrijke gekwetsten. Engelsche- en Belgische soldaten stapten van den thein, doch konden niet ontdekker van waar er geschoten werd. Belgische en Engelsche soldaten, die zich oi den trein bevonden, poogden de aanvallers a: te slaan, maar zij bem&rkten spoedig, ondanki de duiisternis, dat zij niet in getal waren on aan den aanval het hoofd te bieden en teirwij enkelen in de duisternis onitkwamen, gaven an deren zich aan den vijand over. De trein kom daarna zijnie reis voO'rtzetter en de vluchitelingen stapten, uit te Moerbeke waar de Duitschers hen in de gebouwen dei statie verzamelden en hun te eten brachten Zij gingen^ zelfs in de winkels chocolaad koo pen, die zij aan de kinderen uitdeelden. TE GAVERE. Onze soldaten hebben zaterdag avond, ron< 10 ure, de brug doen springen over de Scheldi te Gavere, gelegen bij de sluis van Eecke. TE LEDE. Zaterdag avond en zondag morgend werd eo ook gevochten in de om-streken van Lede,waaj de Duitschers nogal ver adhteruiitgedreiveii werden. TE OUDENAARDE. Een "Zeppelin". Een "Zeppelin" is gisteren morgend langs den kant van Oudenaarde gekomen ; hij sftuw-de in de richting van Deinze naar Brussel. TE LOKEREN. De Teekenacadémie en de kerk zijn door houwitsers licht beschadigd ; twee inwoners werden gedood. Op het gehucht Bokslare werden twee huizen in birand gestoken. TE HERZELE. DUM=DUM=KOGELS. Twee Belgische vrijwilligers die «aterdag alhier gedood werden, zouden volgens de ver-klaring van een geneesheer, door dum-dum-ko-gels gedood geworden zijn. TE LUIK. Dood van prins von Lippe Hoe de Belgen handelen. Nadat de Duitschers de stad Luik over-meesterd hadden, bezetten zij Seraing ; 's an-dereirdaags zouden zij de forten van Flemalle en Fléron beschieten, In den nacht bezocht hun geneiraal, de prins von Lippe, met zijn neef, de ormstreken van het fort van Fléron. Daarbij werden zij verrast doo>r een Belgischen karabi-nier, die in eene loopgracht verscholen, beide officieren doodschoot. Bij zijn regiment teruggekeerd, deed de soldaat verslag over het gebeurde. De twee lij'ken L werden naar het doodemhuis van Seraing gebracht, waar de gewone formaliteit&n verviuld werden. In den belm van den prias von Lippe vond men een pak bankbriefjes. Zijn gordel en de gireep van zijn sabel waren versierd m&t kostr-bare edelgesteentieia. De dienstdoende burge-: meester, de heer Isidoor Delvigne, deed ailes i in handen geven, van den policierommissaris. ' Den morgend na de verrassing kwamen de officieren, vol angst, inlichitingen nemen over de verdwijning van hun generaal. De heer Del-; vigne vertelde hiun de geheele waarheid en overhandigde hun tezelfdertijd ailes, wat op den prins en zijn bloedverwant gevonden werd. De Duiitsche officieren, veirbaasd over der-gelijke habdelwijze, waarvoor zij in bewonde-ring atonden, bedanktea hartelijk en trokken l zich eeribiedig groetend achteruit. Het gedrag der geaneenteoverheden van Se-t raing maakte, dat Seraing voor verniieling be-vrijd werd. i De familie von Lippe schreef eerst een brief 1 om het gemieentebestuur te bedanken voor de achting aan den prin® en aan zijnen neef be-wezen.Een tweede brief aan den heer Delvigne kon-digde aan dat een lid der priaselijke familie in > persoon het gemeentebestuur voor zijne sitipte ■ en eerbiedige oplettendheid zou komen bedan-ken.[ ! BUITENLAND, IN HOLLAND. Belgische vluchtelingen Te Sas-van-Gent zijn twee auto-camions van ' het Roode Kruis vooibij gekomen. ' Een Belgische luitenant wilde op het Hollandsch grondgebied niet gaan en deed zich met eene Engelsche automobiel naar Antwerpen terug voeren. Nog vele Belgische soldaten zijn zaterdag avond op Hollandsch grondgebied gevlucht, zij zijn te Alkmaar opgesloten tôt aan het einde der Vijandelijkheden. IN FRANKRIJK. Een gevecht in de lucht Uit Bordeaux wordt gemeld dat in de streek van Reims een Duitsche aeroplaan gezien werd, van de type "Aidatik". De Fransche luchtvlieger Frantz, ran zoo-dra hij het toestel had gezien, stapte met den soldaat Quevault in zijn tweedekker, waarop eene mitrailleuze stond en ging op de jacht. De strijd ia de lucht werd met veel belang-stelling gevolgd door de Fransche en Duitsche soldaten die voor een oogenblik hunne loop-grachten verlieten. Op eene zeer groote hoogte, stuwde de Fransche luchtvlieger op het Duitsch toestel, hetwelk twee soldaten bevatte. Een dezer werd gekwetst en de motor van het toestel zelf werd zoo erg getroffen, dat de aeroplaan in brand schoot en in de Fransche lijnen neerplofte. De twee Duitschers werden ver-koold.■ Frantz en Quevault werden geeBtdriftig toe-gejuicht.Frantz, die reeds de militaire medalie bezat, kreeg het Eerelegioen. IN ENGELAND. Eene meeting. Te Newcaatle hield Lord Haldane, oud-mi-nister van oorlog, eene redevoerdng, waarin tiij het gedrag der Duitschers hekelde en erop aandrong, dat het mdlitarism moes.t uitgeroeid worden. Na hem spra-k de heer Maurice Maeterlinck, die verklaarde dat Belgie viel, na zijne ver-plichtingen trouw gebleven te zijn. Heel de zaal riep daarop : Nooit! Nooit! (Haras). IN DUITSCHLAND. Mijnen in de Baltische Zee. Vaz Dias" zegt dat de Duitschers het voor-n-emen hebben uitgedrukt mijnen te plaatsen in de internationale wateren van den Belt, nabij Langeland. IN ZWITSERLAND. Aanhouding van spioens. Te Geneve komen drie Duitsche spïoenen angehouden te worden die, bij middel van den Idraadloozeni fcelegraaf, mededeelingen gaven aan een officier derzelfde nationaliteit. Deze laatste gelukte erin de vlucht te nemen. Be-}angr,ijke docupientetB izijn door dtf i poli oie aangeslagen. IN ITALIE. OP ZEE Vlottende mijnen Een Italiaansche bestuurbare luchtbal, over de Adriatische Zee, ter hoogte van 80 meter, navorschingen doende, heeft vlottende mijnen ontdekt, doojr OosteiH-ijksche vaartuigen gtei-plaatst. Deze moordtuigen werden vernield. IN RUSLAND. Het beieg van Przemysl De Russen nemen bij stormloop een fort in. Het beleg van Przemysl duairt voort. De Russen hebben een der forten van de bijzon-derste lijn ingenomen. IN SERVIE. De Serviers trachten de Russen te vervoegen De Serviers trachten de Russen te vervoegen. De Serviers voortgaande de Save en den Do-nau over te steken, rukken vooruit naar het Noorden en trachten de Russen te vervoegen die afzakken naar het Zuiden. Die Russen bezetten in Hongarie vijf om-schrijvingen. 17 Feuilleton der GAZETTE VAN GENT. DE LICHTENDE STAD ROMAN UIT DE KAAP, Toen wij de geiten gevonden haddpn viel de duisternis in, een bijna tastba-re duisternis. Geen spleet in de wolken, geeai spoor van licht aan den horizont, niets dan dat zwarte lijkkleed, en het gedruisch, of hert; gefluit of het snikkend kermen van den wiad, die ons omgaf. Tweemaal deed een verre bliksem-straal ons schrikken. Terwijl wij met de dieren voortliepen, soms letterlijk genoodzaakt, ze voort te duwen, ver-toonde zich opeens een schittereaid vuur op de naastbijzijnde punt van het eiland. Het schoot omhoog en bleef als een rustige vlam voort-branden. Blijkbaar werd het voortdurend ge-voed, om het helder te houden. Tegelijk merk-ten wij een rij van lichben op, die zich vlug voortbewogen langs het minst diepe gedeelte van de rivier, en toen schijnbaar onder het bakenvuur naar het eïland overstaken. Een poosje bleven wij naar de zonderlinge ver-schijning kijken._ De liohten waren te ver weg, daa dat wij duidelijk konden zien, wat het eigenlijk waren, maar daar de wind er nu en aan een scheen uit te blazen, en dit onmiddel-j'jk dan weer aan de anderen werd aangesto ken, maakten wij de gevolgtrekking, dat het iakkels zouden zijn. En daar zij zich tegelijk vertoond hadden met groote vuur, bestond er stellig verband tusschen beide. Zou het vuui een seinlicht zijn voor de fakkels? Zoo ja, wat inoestton de fakels op zulk een avond over het water doen? Een paar maal meende ik de-zelfde schelle kreten te hooren, die het eerst mijn aandacht op het eiland vestigden, maar dat kon ook wel verbeelding zijn geweest. Doch toen het laatste licht tusschen de rotsen aan den overkant verdween, ging ook het groote vuur uit en ailes was weer donker. Klaas, zegde ik, wat denkt gij daarvan? — Baas, het is tooverij, antwoordde hij, klappertandend van angst. Kijk er niet naar Baas, laat ons naar huis gaan. Het was reeds laat, toen wij de farm foereik-ten, doch tôt mijn verfoazing was ailes ia rep en roer.Er brandde 'n groot vuur, waar Stoffel hout op wierp, terwijl andere bedienden doel-loos met lantaarns heen en weer liepen. Vlak bij het vuur zak ik Patrick. Toen werd ik bang. —1 Er is iets gebeurd, dacht ik ; wat kan het wezen 1 ^ Bij het hek wacbtte Sanna mij op. Schrei-end wrong zij de handen, maar toen zij mij zag, bedaarde zij een beetje en kwam naar mij toe om mij het nieuws mede te deelen. — O, Baas! riep zij, Missie Mary is weg. Zij en de jonge heer Charlie !. — Weg? Waarheen? riep ik, haar bij den arm grijpend. Zenuwachtig begon Sanna te schreien ; er was niets met haar te beginnen. — Nieoiand weet, waar zij gebleven zijn, mijnheer,, zegde Abdulla, die in de nabijheid stond, en mijn vraag in het Engelsch beant-woordde. Zij zijn v&rdwenen. Dat is ailes wat wij "weten. Ik liet het paard los ; ik wist bijna niet wat ik deed, en vroeg recht-s en links. — Ja, zij wa,ren naar den tuin gegaan, ver-telden allen mij, terwijl zij zich als een kudde blatende schapen om den herder verzamelden. Doch de hond was huilend en blijkbaar ge wond teruggekomen, Marion en Charlie waren nergens te vinden ! Op de stoep ontmoette ik Henry Atherstone, die buiten zichzelf was, niet zoozeer van smart, als van toorn. Hij deed nuttelooze vragen, gaf dwaze bevelen, en wierp de schuld op iedereen. —Misschien zija zij hierheea gegaan — misschien hebben zij daar een schuilplaats ge-zocht — en zoo ging het voort, terwijl hij ons steeds verweet, dat wij hea haddea laten gaan, al soi hij niet even schuldig was als al de anderen, of alsof zij niet elken dag naar den tuin gingen.. Ik greep Abdulla bij den arm. Het was zijn linkerarm en de losse mouw zakte weg, zoodat ik bij het licht van een lanhaarn die Sanna vasthield ontdekte, wat ik nooit had opge-merkt : dat er op zijn gele huid een schip met voile zeilen, het zegel van Castello, getatoe-ëerd was. Deze bijzonderheid op zulk eten oogenblik prentte zich voor altijd in mijn geest in. Zijn oogen glinsterden k waar daar dig ea zija viagers trildea. Hij was zoo afstootead, dat ik zijn arm losliet. — Waar is uw meester? vroeg ik. — Mijnheer Castello is op zijn kamer, antwoordde hij aarzelend. — Wat doet hij daar? — Hij is ziek. i— Ziek ! praatjeg, .'z,egde ik.. Ik heb hem van middag op de stoep gezien. — Ja, zegde Abdulla, maar na dien tijd heeft hij veel geneesmiddelen ingeaomen, en hij is ziek. — Ja, mijnheer. — Gij bedoelt dus, dat hij dronken is? De man knikte. — Wat hebt gij allpn gedaan, schreeuwde ik Stoffel toe. Heeft iemand het spoor ee-volgd 1 — Neen, Inkosi, zegde Stoffel, zoodra de hond terrugkwam, gingen de mannen naai den tuin. Zij speurden in de struiken, en zelfs in den oranjeboomgaard, maar zij vonden niets. — Maakt dan zoo gauw voort, als gij kunt, zegde ik. Breagt lantaarns mede, en volg mij! Binnen enkele seconden rende ik met Patrick, en door een man of tien gevolgd, naai den tuin Toen wij het pad tusschen het lafr werk bereiktea, riep ik Klaas bij mij, en beva hem met zorg de sporen na te gaan. De laatste oogenblikken waren er tal van andere voeter overheen gegaan, doch met het verwonderlijke instinct van een Hottentot uit de woestijr wist Klaas spoedig de voetstappen van Ma rion en Charlie te onderscheiden Hij volgde z« langzaam bij het licht van de lantaarns, totdal wij aan de ledige plek grond kwamen, waai aan de overzijde, dicht bij de heg, verschil lende chrysanthemen in vollen bloei stonden Hier weken de sporen van het pad af en waren zeer duidelijk in den vochtigen grond te zien ; ongetwjjfeid 'waren de chrysanthemjBn het doel van het bezoek geweest Het struikge was was hier dicht, en beschermde de bloe mea en eenige jonge vruchtboomen tegen de vorst. Klaas nam een paar afgebroken chrysanthemen op. — Kijk, Baas, zegde hij, die waren zij be zig te plukken. Hier stonden zij samen. Toer Baas, deinsde Charlie achteruit — kijk maai naar het spoor — en toen — o. die schurken Kijk, Baas, de Hottentot lag op de knieën er beefde van opwinding. Zij kwamen hier van daan en daarvandaan ; kijk, een, twee, drie — O, een heele troep ! Zij zaten in de strui ken. Missie vocht met hen. Kijk de gronc eens omgewoeld zijn. Toen liep zij dezen wej °P — bier is het spoor — maar zij grepen haai opnieuw. Daar, Baas, werd Charlie op den grond geworpen — en — en —■ bij zweeg een i oogenblik — zij droegen hem hier doorheen, hij wees op een breuk in de heg. Baas, dat waren de lichten, die wij zagen ! X. Terwijl Klaas deze duidelijke aanwijzingen op den grond ontdekte, stonden de bedieaden met hun lantaarns om hem heen, en Patrick 1 liep in woeste wanhoop heen en weer. Zelfs een hond had de teekens kunnen begrijpen, want in den natten grond waren de indruk-ken volkomen bewaard, en de geheele ruimte was bedekt met de sporen van Boschjesman-nen. Mijn haut was vervuld van wanhoop. Ma-' rion en Charlie waren opgelicht, en de roo-vers hadden reeds het eiland bereikt! Ik nam een lantaarn, riep Klaas, en kroop door de heg op de plek waar de opening ge-maakt was. Hier helde de rivieroever zachtjes af, ea in het vochtige zand vonden wij do sporen terug. — Hier droegen zij missie Mary daarheen, zegde Klaas, en toen zetten zij haar neer, en heeft zij op dezen steen gezeten. Arm schepsel, misschien was zij gestruikeld of flauw gevallen! Ongetwijfeld had zij geroe-pen, doch door den wind hadden wij onmogelijk haar kunnen hooren Er kwamen mu regen-buien bij. Als het hard ging regenen, zou ieder • spoor ^morgenochtend uitgewischt zijn. — R omaan, Klaas — gauw ! ~~ Hier, riep hij, is het spoor van een draag-stok — jawel, en hier is de plek waar zij hem i nederzetten. Baas, zij hadden een hangmat • aan stokken bij zich. Gij kunt haar schoenen zien, vlak bij elkaar, en dan één schoen alleen ; waar zij erin stapte. Dan is het spoor heele-maal weg. Zij hebben haar gedxagen, Baas.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.