mMm umm WîMm, ÉJjlMI ■■■ Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id. bij overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagblad, voorloopig te °arijs, 3, Place des Deux-Ëcus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Het nummer i 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 centiem (andere landen). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. f En de vaders 1 van vijf kinderen? Vragen wij aan de regeering om geld voor de vaders van vijf kinderen en a meer ? c Neen, of liever, wij vragen voor hen d jiiets meer — in geld — dan wat wij d voor de andere soldaten vragen, die v minstens twee jaar lang onder de wa-pens waren. Niets meer, niets minder dan hetgeen andere landen, onder de j' bondgenooten, reeds besloten aan hun-ne soldaten te verleenen. Niets meer, , Niets minder dan hetgeen wij wel ho-pen, een dezer dagen, met voile toe-stemming dan van een censuur, die zich ' Belgisch noemt, nader te mogen aan-iduiden....Maar voor de vaders van vijf kinde- « ,*en en meer is nog wat anders te doen. j] »Juist hetzelfde als hetgeen aile landen n londer de borïdgenooten hebben gedaan: 'de stichters van talrijke gezinnen vrij-fstellen, ten eerste, uit dankbaarheid, n omdat zij het Land voor de toekomst -werkelijk groot en krachtig helpen ma- f Iken; ten tweede, uit wijsheid en voor- n uitzicht, uit spaarzaamheid, omdat het o Land, per slot van rekening, toch den 11 last zou moeten dragen van het onder- s houd der verweesde kinderen van tal- d rijke gezinnen. Daar zou voorzeker niemand willen, k noch durven klagen moest dergelijke t last op 't Land vallen en moest eenieder, volgens inkomsten en vermogen, het t zij ne bijdragen om te zorgen voor de ^ weezen. Maar daar zullen weezen ge- ! aoeg te onderhouden zijn om niet te trachten hun getal zoo veel mogelijk te beperken met de vaders van vijf kinderen en meer voor den dood te vrijwa- d nen, met hun gelegenheid te geven de s jeringe middelen van hun kroost gin- o der van nu af ietwat te doen aan- h groeien. Deze laatste reden is het juist die de meesten onder onze vele vaders van tal- v rijke gezinen doen gelden in de brie-ven, die zij ons schrijven. Zij zijn niet zoo beangstigd o mhun eigen leven — dat toonden ze meer dan drie jaar lang -— dan wel om de gezondheid, om de voeding en het onderhoud van hunne vrouwen en hunne kleinen. Zij vragen niet om ergens in een dépôt te gaan ver-donnen en geen stroopijl te verleggen. Zij vragen niet om « zonnekloppers » en « dagdieven » te worden. Zij rragen om te mogen werken, om met hetgeen ze zouden kunnen verdienen, den nood ginder te verminderen van hun fami- ■ lie, in het bezette land. cl Velen weten van nu af waar zij zou- n den moeten aankloppen om te werk ge- g steld te worden. Met de steeds stijgende z jvraag om werkkrachten zou het voor de k anderen geen hewsenwerk zijn om ar- s fceidte vinden. De Belgen worden over- d jal graag gewild, graag aangenomen, t; »mdat er niemand zoo werkzaam is als g V" Belgische arbeiders. n I En daar zou volstrekt geen gevaar h roor bestaan, dat er in verbondene lan- r c'en klachten zouden opgaan, omdat v pelgen van deze catégorie niet onder de k wapens zijn. Eenieder zou, inderdaad, 2 rfciei^ da| «en iregiel die tbij al de t pondgenooten reeds lang in voege is, v pij de Belgen wel mag worden toege-past, na veertig maand oorlog. d I Wij hopen wel dat wij niet met een e Jantaarn zullen moeten rondgaan, in v fdaarlichten dag, (censuur) I Ben man of twee, drie mannen te vin- n fkn, met een hart om iets te voelen voor 9 te vaders van vele kinderen, met een u hoofd om de zaak zoo spoedig mogelijk d pe beredderen. p I Herhaling is de beste bewijsvoering, e Napoléon. b I Mogen wij herhalen dat het geen cent si i kosten aan geen enkel Belg, maar 1( integendeel ? n I In aile landen spaart men de vaders si wtin vele kinderen. o ■ 'En bij ons ? k L. V. C. s a V ■——- ■ www ■ IOPZEE ; Er werd een Amerikaansche patroelje- e 101 in den grond geboord. • b ■"TATISTIEK VAN DE SCHEPENBE- v DRIJVICHEID e ■je ^ijksch statistiek van de schepen t Britsche havens gekomen zijn: t< Ih ?k ® schepen : 2,111. n I R "f v! havens verlaten : 2074. e _ n|n e, koopvaardijschepen die ge- h r. ,e" ®Jn, 18 die meer dan 1600 ton- s r, ™ben en 3 die min dan 1600 ton- b ■naat hebben. ^ fct b' '^jepea ■wer^en aangevallen zon- i< In Vlaanderen... Duitsch ! Wij hebben het steeds gezegd. Al het aaien en paaien van de Duitschers voor de Vlamingen heeft geen ander doel dan België te verdeelen en eerst Vlaanderen en dan Wallonië in den schoot van Duitschland te doen vallen. Sedert de « herinrichting » van het onderwijs in België door de Duitschers, I het is te zeggen sedert de ontvoering van de leeraars en ambtenaren, die trouw bleven aan Koning en Land en de aan-stelling van verloopen of half-gare stu-denten tôt dikbetaalde fonctionnaris-sen, is er al wat tijd voorbij. En nu, schrijft onze goede collega « Het Belgisch Dagblad » (Den Haag), in zijn nummer van 7 December 1197, nu.komt de aap uit de mouw. « De gemeentebesturen van het land moeten het lager onderwijs uitbreiden. Indien in eene gemeente buiten het Duitsch gebied, twintig kinderen of meer, den ouderdom bereikt hebbende o mde school te volgen, het Duitsch als moedertaal hebben en geene Duitsche school in de lokaliteit gevestigd is, zal de gemeente verplicht zijn voor deze leerlingen eene of zoo noodig meerdere klassen met het Duitsch als voertaal in te richten. » Dus, als er ergens in een gemeente twintig kinderen van Duitsche onder-kruipers bijeen zijn, kan de gemeente maar Duitsche leergangen inrichten, op eigen kostez, natuurlijk. Op kosten dus van de Belgen, die in de gemeente wonen. Het zou wat schoons zijn belastingbetaler te worden, onder het stelsel der « Duitsche vrij-heid ». De profijten voor Berlijn, de lasten voor Brussel. En op den koop toe het « cadeautje »: « In Vlaanderen... Duitsch ! » OP HET WESTERFRONT H i levlsa arilllerkMrlj'tlsIield sp te Rus —-VN/" Vijandelijke nederlaag in Elzas • • "VWWV ■ ■ - " ■ DE TOESTAND In de omstreken van h«fc bosch van Houthulst en Passchendaele is de artil-leriebedrijvigheid zeer hevig geweest. De Britten hebben verkenningen onder-nomen ten zuid-oosten van Monchy-le-Preux, doch behaalden geen bijval. j Men spreekt over de Duitschers op aile manieren aangaande hun doelpun-ten die zij beoosren. Het is moeilijk te voorspellen waar , de bijzonderste poging zal ondernomen worden door den vijand. De Fransche vliegers melden dat er belangrijke troepenvergaderingen plaats ; gegrepen hebben in Hooger-Elzas en ; voor de lijnen van Champagne. Een aanval, die plaats gegrepen heeft voor Anspach, werd afgeslagen met een | groot geweld, naar aanzien van de uit-| slagen, de verliezen die de vijand gele-| den heeft. De Fransche vliegers blijven de mees-ters op gansch het oostersch front. Zij beschieten met geweld bij middel var bommen, de fabrieken en de statiën die zij kunnen bereiken. Buiten deze feiten, kunnen wij al-: leenlijk een hevige artilleriebedrijvig i heid melden op de Aisne, in Champagne en op de Maas. Een aanval, die de Beierschen ondernomen hebben te Epehy en in den sek-' tor van Marcoing heeft geweldige be-schietingen veroorzaakt. FRANSCH LEOERBER1CHT VAN DEN NAMIDDAG In den laatsten nacht heeft de vijand gepoogd talrijke aanvallen te onderne-men tegen de Fransche geringe posten in de streek van Juvincourt. De aanvallen hebben echter geen uit-slagen bekomen. In Champagne en cp den rechteroever van de Maas, ten oosten van de hoogte 344 was de artilleriebedrijvigheid, op sommige oogenblikken, zeer hevig. In Hooger-Elzas mislukte een vijandelijke aanval in de nabijheid van Anspach.De Duitschers hebben veel schade ge-leden, en de bondgenooten hebben veel vijandelijke gevangenen genomen. Er werd insgelijks een machinege-weer veroverd. LUCHTVAART Op 3 Januari hebben de Fransche vliegers twee Duitsche vliegers neerge-schoten, alSook een kabelballon. Zes andere Duitsche vliegtuigen vie-len neer in hun lijnen ten gevolge van luchtgevechten. De Fransche luchtsmaldeelen hebben de fabrieken van Rombach, alsook de statiën van Metz-Sablon, Conflans en Arnaville beschoten. Er werden 7, kilogrammen bommen uitgeworpen tijdens deze verrich-tingen.BRITSCH LECERBERICHT VAN DEN NAMIDDAC Het Britsch legerbericht meldt dat de gevechten op het front van Kamerijk den toestand niet veranderd hebben. De Britten hebben, zooals zij bewe-ren, hunne lijn merkelijk vooruitge-bracht in den nacht, ten zuiden van Lens. De artilleriebedrijvigheid was zeer hevig in de streek van Yper en Bulle-court. « In Vlaanderen... Duitsch ! » iras™ ~ TU îE MSUT ÏSEÏI1 IS 1OTM1 [Vervolg, en slot) Maar inderd'aad is 't niets an-:1ers dan huichelarij, en ziehier hoe xien volgens deze indeeling te werk ?aat; de drie klassen la, Ib, en Ha doen sonder uitzondering zwaar werk. De classe Ilb levert arbeid, dien de Duitschers lichter achten, maar die feitelijk iezelfde is. De vijfde klasse van mijn ;ijd (Illa) telde als leden slechts twee jelukkigen : een krankzinnige Fransch-nan en een Russisch student, die ge-leel was opgezet en overdekt met zwe-ren. Waarom de zesde klasse bestond, weet ik zelf niet, want er was geen enkel e gevangene die er toe behoorde. Zonder twijfel deed zij slechts dienst aij wijze van ornament, ter bekroning /an het stelsel. Wat de arbeid betreft, deze werd aile iagen van 6 uur 's morgens tôt 12 uur, în van 2 uur tôt 7 uur în den avond /erricht, d. i. 11 uren arbeid per dag. Daartoe wordt men om 5 uur in den norgen, volgens den nieuwen Duit-jchen tijd, gewekt, dus eigenlij'k om 4 aur, en om half zes reeds moet men op le verzamelplaats zijn. Er is een rust-joos van 20 minuten om 3 uur, en een yven lange rustpoos om 4 uur. De ar->eid in het kamp en de omstreken be-;taat in het verrichten van totaal nutte-ooze maar vermoeiende dingen. Zoo noet men van de mergelgroeve zware iteenblokken naar verschillende punten >p 1 kilom. afstajid vervoeren, niet per truiwagen, maar uitsluitend op de schouders of in de handen ! Over het ilgemeen is het gebruik van een krui-vagen verboden. Als men dat voertuig oestaat, dan belaadt men het zoo zwaar lat het bijna onmogelijk is, het van zijn Dlaats te krijgen. En den geheelen och-end wordt aan dat werk besteed. Als ;r in den middag niets te doen is, dan }rengt men dezelfde steenblokken naar >en ander punt, daarna brengt men ze /an het tweede punt weer naar het eerste. Het productieve doel van het werk in-eresseert dé Duitsche overheden te Holz-ninden niet. Als de gevangene slechts ;en nutteloozen, maar zwaren arbeid ieeft verrioht, ai s hij slechts terneerge-ilageiî en vennoeid is, dan is hun doel >ereikt. De Duitsche bewakers zeggen let openlijk, dat het bevel van den ko-onel luidt, «die varkens van gevange-WRn tuutà .te iate» mikm* m b.eo hua- nc gevangenschap zoo zwaar mogelijk te doen gevoelen. De onderofficieren en de waohtposten moeten de gevangenen tôt die martelingen dwingen, want zij zijn persoonlijk aansprakelij,k tegenover den kolonel. Als de gevangene niet ge noeg ijver toont, dan moet de wachtpost hem daartoe meedoogenloos met slagen van de geweerkolf dwingen. Dat her-haalt de kolonel voortduremd aan de be-\vakingssoldaten, menigmaal in tegen-woordigheid van de gevangenen. Dit zai iedere wachtpost te Holzminden zonder aarzelen bevestigen. De kolonel loopt aile dagen met een kijker in de hand overal rond, waar de gevangenen werken: in de velden, in het bosch, in de stallen, in de privaten. Van verre kijkt hij door zijn kijker en indien hij bespeurt, dat een gevangene rust, sluipt hij naderbij en betrapt hem op heeterdaad. Hij straft den Duitschen post met twee dagen cachot en den gevangene, die van luiheid is beschuldigd, met drie dagen. En dit ailes gaat ge-paard met schreeuwen en vloeken en lange redenaties. Op hun beurt beginnen de posten, woedend over hun straf, zoo-dra de kolonel is wèggegaan de gevangenen te slaan. Wat het lazaret betreft, men moet a! half dood zijn, om er in opgienomen te worden, want indein men zich in het beginstadium van een ziekte bij den dokter aanmeldt, wordt men beschuldigd op deze wijze van het werken te willen afkomen en wordt men gestraft. Daarom zijn de gevangenen bevreesd ge-neeskundige hulp in te roepen. Een vriend van mij die zich eerst tôt den dokter wendde, nadat hij een ernstige maagziekte had, is.in het lazaret gestor-ven, toen hij er slechts eenige dagen in gelegen had. De Fransche en Russische dùkte.rs kunnen buiten den Duitschen dokter niets doen. De behandeling der zieken is zeer slecht, medecijnen worden bijna niet verstrekt. Het sterftecijfer in het lazaret is zeer hoog. De herstellenden moeten, in plaats van te kunnen uitrusten, met hun ziekenkleeren weer aan den arbeid gaan. Bijna elke maand wordt een zeker aantal burgerlijke gevangenen van het héofdkamp naar de kleinere kampen overgebracht, om in de moerassen te werken. De vaders worden van de zo-nen gescheiden, broeders moeten elkaar verlaten, om naar verschillende kampen te worden gezonden. En aan klachten van de betrokkenen wordt geen gehoor gcschonken. Het meest droevige van den toestand is, dat al deze barbaarschhedên goedge-Ke,ux.(i zelf s aanbevolen y/oïden dçKK : rie hoogeire militaire overheden. Gem i raal Haenich, die het bevel voert ov( i liet 10e legercorps, bracht onlangs ee j bezoek aan het kamp en was zseer t r vreden over de «orde», die er onder hi bewind van den kolonel heerschte. I t dt-. kommandantuur gaat zelfs het g* i rucht, dat de kolonel wegens zijn optn - den tôt generaal zal worden benoem< Ik heb slechts eenige feiten aangestip - Om ailes mede te deelen, zou ik een li 1 vig boek moeten schrijven. r Ondanks ailes, wat ik ondervonde heb, kan ik niet aanbevelen tegenov< i de Duitsche gevangenen represaill ? maatregelen te nemen. Daar ik zelf s< i vangene ben geweest, wil ik den and . ren geeri kwaad gunnen. Dit zou'ecl i Pruisisch zijn. De Pruisische militaii ; kaste treft schuld, niet den Duitsche i gevangenen. i Tk vraag slechts, of het niet mogelij - is, dat eindelijk een middel werd gevoi , den, waardoor op doeltreffende en sne - lu wijze wan worden bereikt, dat c i Duitschers genoodzaakt worden, om oi i ?.p arme burgerlijke gevangenen mild( - en meer humaan behandelen. («Tel.») • ■*. i . <t/WVW - ■ ■ ■ i i,, LUCHTVAART î Een Britsche held i 3 Een Britsche vlieger, die niet meer da . 22 jaren oud is, eh die reeds 30 vijandi - lijke vliegers neergeschoten heeft. haa i de op een uur tijd drie Duitsche vliegei i neer. DE KLASSEERINC DER HELDEN-VLIECERS 1 Ten gevolge van de overwinninge ' van luitenant Hugues en van den onde 1 luitenant Gabriel Guerin, die vermel staan in het officieel bericht van 1 J; ! ntiari 1918, heeft men eene lijst opgi t rr.aakt van de vliegers die zich bijzoï t îerlijk onderscheiden hebben. Ziehk ■ hoe de statistieken zijn voor wat d ^ Fransche vliegers betreft : Luitenant Nungesser schoot 30 vijai aelijke vliegers dood. Kapitein Heu r taux 21, kapitein Deullin, onderluit* t nant Fonk en Madou 19, kapitein Pii i sard 16, onderluitenant Lubfery 15, oi ; Jerluitenanten Navarre, Chaput, J aille - en Boyau 12,onderluitenanten Tarascoo r en Ortoli il, luitenant Hugues en onde i retenant Guerin 10, luitenant Hugw behoort tôt een luchtsmaldeel waarva r adjudant Herbelin deel uitmaakt, d held die reeds R overwinningen behaa l de, de onderluitenant Leps 6, de adji - danten Cazenove de Pradine en Dhoir De Duitschers , als bondgenooten ^ Hoe de Duitschers huishouden in een vijandelijk land, weten de Belgen het best. Maar men beelde zich niet in dat ze zelfs, als bondgenooten, heelemaal suiker en zeem zijn. Onderstaand artikel door onzen vit-mvntenden Vlaamschen confrater, Au-gust M omet, voor de Telegraaf geschre-i en, bewijst het. Men zie maar hoe de ',r Duitschers Constantinopel vertroetelden, e de hoofdstad van hunne Turksche bond-P genooten. Harry Stuermer, de gewezen corres-pondent van de «Koelnische Zeitung» te 3" Constantinopel, verzekerd in zijn ophef-rnakend boek (Zwei Kriegsjahre in Con-stantinopel. uitgavo van Payot en Co., J' t^ Lausanne),'dat de verbondenen twee-inaal op het punt gestaan hebben, de 5" Turksche hoofdstad te vermeesteren. l'v/eemaal zijn ze voor den laatsten hin-derpa#] blijven staan, en had nog een krachtigte stoot meer hun weg naar het e hart van het Ottomaansche rijk geopend. 3" De eerste maal, op 18 Maart 1915, en de tweede maal in de maand September 3" van hetzelfde jaar. n Hadden, de eerste maal, bij den vloot-aanval tegen de Dardanellen-forten de n verbondenen er een paar schepen meer e aan gewaagd, dan ware over het lot van n Constantinopel beslist geweest, zoo be-weert hij, en hij is er van overtuigd, 1_ dat men dat te Londen en te Pari j s op 1_ t oogenblik net zoo goed weet. De verwondering bij de verdedigers der Turksche kusten-forten was groot, zoo vert&lt hij, toen ze plotseling den ■ aanval zagen staken. Dozijnen Duitsche . matrozen, die op dezen gedenkwaardi-gen dag mede aan de bediening der bat-terijen van Tschanak-kaleh geholpen [' hadden, verklaarden hem later, dat zij op een doorbraak van wege de vloot der verbondenen waren voorbereid, daar hun weerstandsvermogen op dat oogen-hlik volkomen uitgeput was. En dat was ook de overtuiging der Turksche regeering, die reeds al de archieven en - geldvoorraden naar Konia in Klein-Azië e- hadden doen overbrengen. >r Een tweede voorstelling van dit «sau-iii ve qui peut!» vond te Constantinopel e. plaats in de maand September daarna. toen de Engelschen geheel onverwachts n nabij Ari-burnu op Gallipoli geland wa-e. ren, en de «Anzacs», door de bezetting e. van den top van den Kodjadjemen-Dagh, j feitelijk geheel het schiereiland be-t heerschten en de verbinding tusschen j. de forten in het zuiden en de hoofdstad volkomen dreigden af te snijden. ,n Nog altijd begrijpt men te Constanti-;r nopel niet, waarom de zoo schitterend e. begonnen actie der «Anzacs» niet door e. nieuwe troerjenlandingen werd ge-e. steund. Op zeker oogenblik waren de Duitsche militairen zelf zoo zeker, dat .0 de Turken het niet konden houden, dat 'n een officier tôt den heer Stuermer zeide, dat hij er reeds aan gedacht had, voor k zijn familie in de «Grand rue» te Pera -j. een raam te huren, om den zegCvieren-i. den intocht der verbondene troepen bij ie tu wonen. 1. En daar was het op dat oogenblik aan den grootsten twijfel onderhevig, of de Bngelschen en de Franschen wel als ^ vijanden onthaald zouden worden door het grootste gedeelte van de bevolking der Turksche hoofdstad. Het wa^en toen hoogst gewichtige oogenblikken voor het verloop van den oorlog. De gebeurtenissen op Gallipoli oefenden den grootsten invloed uit, bij de vraag, aan welke zijde Bulgarije p rjartij zou kiezen, en de heer Stuermer i staat er wel voor in, dat de schaal te „3 Sofia definitief naar de zijde der Entente zou overgeslagen zijn, hadden de verbondenen Constantinopel kunnen bereiken. Er werd hem verzekerd door een persoon uit de Bulgaarsche hoofdstad, ;n in wien hij groot vertrouwen meent tl r- mogen stellen, dat langen tijd de Duit-d sche gezant te Sofia, dr. Michahelles, i- bij tsaar Ferdinand een sterk uitgespro-ken weerzien ontmoette, om aan de zij-i- de der Centralen in den oorlog te gaan, îr tôt zijn minister-president Radoslavof, le wiens hulp Duitschland zich van eerstaf had weten te verzekeren — het komt -- misschien nog wel eens uit : door welke. f- middelen ! — moet tsaar Ferdinand B- eens gezegd hebben : «Laat mij toch ge-i- rust met uw Duitsche joden, en neem i- liever het goede Fransche geld!» Be-;r doeld werd hier de door de Franschen n aangeboden oorlogsleening. Toen dreig-r- de Radoslavof met zijn ontslag, eit dat ;s was, volgeins Harry Stuermer, voldoen-n Je om den «sluw-berekenden, maar in e pohtiek opzicht weinig bekwamen ko-1- nîng» over te halen ten oorlog te trek-i- ken tegen die volken, wie Bulgarije zijn ie bestaan verschuldigd is. iV.ervofa en slot, (, / Amerikanen over 't Belgisch front In de maand November vain verleden-jaar hebben enkele leden van het Ame-rikaansch parlement een bezoek aan het lîelgisch fjont gebracht. Heden zijn die heeren terug naar de Vereenigide Staten gekeerd en vernemen wij door de Amerikaansche pers met hoeveel lof zij spre>-ken over het Belgisah leger en over de harbelijke ontvangst die zij bij Koning Albert en de Bolgische overfheidsperso-non ontmoetten. Zij hebben verdier ook talrijke bijzonderheden over het BeL gisch leger vQrteld. De giroote dagbladen 1 uit de Vereenigde Staten wijden allen uitvoerige en zeer sympathieke artikels aan dit bezoek. Ziehier wat wij onder andere in de «New-York Times» aamtireffen : 1 De zes Amerikaansche parlementsle-den die gisteren van hun reis naar Euro-pa te Washington weergekeerd, zijn de 1 afgevaardigden E. T. Taylor en Charles • î?» Timberlake uit Colorado; D. V. Ste-phens uit Nebraska, William S. Good- 1 win uit Arkansas, en John F. Milles en ' Albert Johnson uit Washington. Deze afgevaardigden zullen een be- ■ zoek brengen aan den heer Baker, se* 1 kretaris van het département van oor-' log, om hem de huis te overhandigen 1 van den eersten granaat die door de Amerikaansche legermachten in Frank-i rijk op de Duitsche liniën werd afge-1 vuurd. Terwijl zij zich in het oorlogs-gebied bevondeti, hebben de Amerikaan-1 sche afgevaardigden meer dan 6000 mij- ■ len per automobiel afgelegd. Op het Bel-1 gisch front ontsnapten zij ter nauwer--' nood aan den dood. Zij be von den zich " in .een vooruitspringend gediee-lte, waar • plots een Duitsche aanval plaats greep. 1 De Amerikaansche groep-afgevaardig- den ontmoette Koning Albert van België ên had een gesprek met hem, dati geruimen tijd duurde. Toen de Amerikaansche parlements-■' leden zich gereed maakten om het Bel-! gisch gebied te verlaten en naar Frank-' rijk te vertrekken, kwam de groep des 1 avonds in een herberg bijeen en richtten er met den Belgischen officier die ze vergezelde, met zijn adjunkten en nog ' eenige andere personen, een afsoheids- ■ maal in. Er werden toespraken gehou-5 den. Eerst verhief de Belgische militair ' zijn glas en stedde een heildronk in, » v/aarin hij de namen van voorzitter Wil- • son en Koning Albert vereenigde. En de beide natiën ook ! zoo besloot ! hij. 1 Voor een oogenblik zwegen al de aan wezigen, omdat iedereen het groote tra-. gische verschil gevoelde dat er bestond-J tusschen de groote, machtige republiek en het kleine verwoeste land. ' De Amerikaansche afgevaardigde Ste-' phens antwoordde daarop : Wij hebben ^ dezen oorlog aangegaan, en wij zullen het zwaard niet in de schede steken voor ; dat de Amerikanen de rampen van België volledig hersteld zien en voor dat de 1 Belgische natie weer de plaats zal be-" kleeden die haar rechtmatig onder de 1 volkeren der aarde toekomt. De Belgische officier die deze rede 1 aanhoorde was er zoozeer door ontroeird dat de tranen hem over de wangen lie-pen. Toen de afgevaardigde Stephens zijn rede besloot drukte hij hem aan zijn hart, en sprak hem zijn dank uiti voor zitjnè goede woorden jegens België. m Nieows ait BelglË « « BRABAMT DE ONVERSAACDE VERHEES i Een activistisch blad meldt dat de , kring « Vrij » of beter « Verslaafd S Vlaanderen » aan Emiel Verhees bij-- de gratie van den vijand van zijn land , secretaris-generaal van het Vlaamsch (!) ■ ministerie van Nijverheid en Arbeid, ■ zijn portret heeft aangeboden, ter ge-, legenheid van zijn zilveren bruiloft met , een ÎJuitsche vrouw zoo men zegt. Heb ! blad voegt er niet bij dat de zonen van t Verhees, oud-leerlingen van de Duit-» sche school te Brussel, den moed niet I hebben gehad dienst te nemen in het • Belgisch leger, wat niet moet verwon-i deren. Het portret was geschilderd door den : activist Emiel Jacques, geboortig van • Moorslede, het dorp dat zoo fel be-; stookt werd door de Duitschers. De ■ Hollander J. Lambrichts, zich valsch i noemend professer, die met Verhees en ■ de andere Vlaamsche poedel'honden naar Berlijn is gegaan, en Vrij (!) Vlaanderen voorzit, «bracht een warme hulde aan den hoogontwikkeldenB s. threedzienrôen en onversaagd,eiî ZATERDAC, 5 JANUARI 1918. 1 T 830 9AARGANG, N f, Nr 788,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.