Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend

854 0
07 september 1918
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1918, 07 September. Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend. Geraadpleegd op 05 mei 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/vd6nz82269/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

■ iWARGANC, Nr 895. ZATERPAC, 7 SEPTEMBER TSlg^ HET VADERLAND Igieine aankondlgîngca : 1 fr. per regel Groote id< bii overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteloos. Belgisch dagMad, ¥û©rbef?i§ te Parijs, 3? Place des Deux-Éciis, 3 LEO VAN ©OETHEM, Directeur Het nommer ; 5 cenlïem (Front en Frankrijk^ 10 ccnticm (andére "an de a). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijfe 1.75 tt* Engeland 2 sb. Holiand 1 gld. 25. Eldcrs 3.00 fr. 1 ^— VOOR ONZE SOLDATEN I Wordenergeenvergeten?... Wanneer de regeering het noodig hee: m Kfioordeeld de weerbare marmen, di I buiten bezet België varbleven. voor de , ■ jirijg^en&t op te roôpen, heeft zij, m< l| reohl en raden, mkening gehouden m< ■ jje[, aanital kifidêrtti, dat de géhuwder )<■ cirjer die manne;!, hadden te onderhoi I rien, oeî het even ûf die kinderen in c }flbiîiteri het bezette land warcn.v ■ De mannen, die een talrijk gézin hai I den jbe oalderhouden, worden, zonde fl ondersoheid van ouderdom, geram efl in een groep, die aile kans hee I nooit onder de wapens te worden geroi •M ,pen en alleszins nooit naar de Voorlij ■ zal worden gezonden. '■ MogBn we zeg^il dat we maar nie A jiunnen inàien waardm de regoering ee ■ onderscheid maakt tusschen de vadei '•A van talrijke gezinnen, feen onderschéi I tusschan de niannen die nog niet en d A mamieti die reeds bij het leger wai-e ■ iiigolijfd ? Het iâ tlu ffieer dan vief jaï A dat et', Op Ilôt BelgiSôh front âllëen. v; A «lefs vtttt tijî en meer kindèi-ôn worde A gevonden. Btt 't IS iJijiia Viôt jaar dat i A de regeeringeh, bij otize bondgérioolt A ons het voorbeeld, hebben gegeven, m< A aj de vaders van talrijke gezinnen, ni< A alleen van het front maar heelemaal u A liet loger tefug te tfôkkëh. A Toen dé vûlksVeftegériwoordigers i A Sainte-Adresse vergaderderi, hoopte 1 [wii dat deze vergadering niet zou aflo< A pen, fonder dat er tenminste één in d A ires zou zijn gesprongen voor degener A d'o het meest om de toekomst moete A gekcxmmerd zijn. Want wij wisten d; A er tenminste één volksvertegenwoord A ger met aandacht, onze artikeis over d H onderwerp h ad gevolgd en dat hij zic A had voorgenomen hetgeen hij een zec I «intéressante» campagne noemde te stet A Hij moet inmiddels van gedachte zij A veranderd of zich inmiddels van de zee A verspreide theorie hebben laten overtu I gen dat men der regeering^ zoo weini A inogelijk strootjes moet in den weg le; A^n. Want het feit is dat ■ CENSUUR A is g-egaan, maar weinig goud en weini A myrrhe. Tôt geen enkele partij toeb&hoorenc A ®ns best doende om ons te houden bu A ten aile groepjes, iaat het ons koud \v M er aan de regeering is of wie niet, a ■ degenen, die er aan zijn, maar niet ve; I geten dat ze er niet aan zijn voor zic >11 zélf, maar voor het gemeenebest, voc A al de Belgen. Indien wij dus aa.ndringen opdat d ■ regeering zich eindelijk zou gaan b ■ kommeren om wat er gewordt van c ■ vaders van Velo kinderen in het lege ■ willen wij daarmêê geen zeep- strijke A op den trâp, die onze miaisters naar I geen zij allen wenschcn — het voorzi ■ terschap van den kroonraad — moet voi I ren. Veeleer willen we voor de voete I van onze regeerders een van de ve! I steentjes lichten, waarop zij onvermi I delijk struikelen zullen, indien een zc I bclangwekkende catégorie van Belgei ■ als de soldaten met vele kinderen ziji ■ uit den oorlog moet komen, met de bi I tere klacht op de lippen dat de regei A rinfî voor hen zooveel heeft over geha I als sommige huiseigenaars, die geen kii ■ deren en geen honden op hun verhuu ■ de kamers willen. I Wij hebben ergens gelezen dat er gi I ijvêfd Wôrti om, nu de Amerikanen i I overvloed aankomen. aan de Etelgiset I soldatett ten slotte eens wat te late I proeven van de rust, die hun sedert c I wfaamde «acht en veertig uren» dô I rceer dart acht en veertig maanden we I «en, werd voorgespiegeld. Puik. De Belgen hebben al dien tij — in verhouding met hun g&talstérk I — het uitgestrekste front gehouden va I al de bondgenooten, zonder dat men hu I altijd reeht liet wedervaren. Indien me I oe onderhandelingen tôt een goed einc I kan voeron, zal niemand zich er mec ■ o\er verheugen dan wij, die niet hel ■ ton opgehouden om rust en om waa I ueering voor onze makkers aan het froi ■ 'e vragen. , Maar onderhandelingen zijn onde ndelingen 00 W^J zouden, zooais on; I patroon Sint-Thomas, liever den ving< I 6?oen op het dagorder, waar van de goeden uitslag van die onderhandeli) I wordt gewaagd. I , Ve®l gemakkelijker zou men — zoi er ^^rhandelingen — want nieman i k ' °ns inz^ens' dâar wat niée te m J11' ^e vaders van vijf en meer kind •- van krijgsdienst kunnon vrijstellej [ ,00rwûarde dat ze werk vinden. he I ^ n'et zoo moeilijk zou gaan. I rri v"en W'J' aan reSeei'in,o doen o] I ^ . dat, indien zij nu, over de: i estio, maar een stem hoort, die z waarec.hijnlijk graag neômt voor ee stem, die roept in de woestijn, er na de oorlog, bij al dien deze stem niet worc aanhoofd, veel, ontzaglijk veel stemme f zullen opgaan om over deze kwestie t spreken ? Het zullen niet alleen de stemmen zij "t van de vaders van vele kinderen zell e roaar de stemmen ook van al degener n die een hart hebben it A ;t Wat waar is voor de vadet'3 van vel i, kinderen, is niet minder waar voor £ i- de solda,ten. Indien men nu geen rek( ►f ning houdt met de reChtmatigé eisohe van de soldaten voor verbetering van d 1- sioffelijke en zedelijke levensvoorwaai r den, zal men latei- wel, of men het will l- of niet [t 3- CENSUUR .... n Wij vissohen uit de brieven, die or it gunstige omstandigheden, een tij d lan n onbespfokèn deden blijven, een briefji •s het eerste het beste. d len klacht, die ons gegrond schijt è en die een toestand betreît, waarrtiêê d n bevoegdé overheid, zonder dett hlinsté r twijfel, indien Èij eeh overheid is er! b i- voegd, ohmogelijk kah onbêkerid.zijîl ri Het gaat over soidaten, die ongesschil kl vverd&n verkUiartl voot velddiertst. £ ii zijn daar verwonden onder, zàeken ( >t gebrekkelijken; er zij ri er zeifs met eer it, hand. it — Ja, zult ge zeggen,» die zijn in Por Villez om een vak aan te leeren. n — Neen, ahtU'ôtirdt rie briefschrijve n die zijn niet ver van het front af, o >- Belgischôtl tÇrond. En die doen daar, i e een biigottdcfen tâk van dûh krijg i, dienst. tw.nalf uur op Vier en twintj n dienst. iZij wefken nitâst andefe mai it nen, die, reeds vooF den oorlog in staat i- dienst, vcrgoedingeri en toelagen on it vangen. De «ongeschikten» leven va h hun bloote soldij, en benijden aan hu t gelukkiger makkers hun dagloon nie i- maar zij zelf, die wel eens «buiten m nage» geplaatst zijn, kunnen het m< n hun weinige centen niet vinden. ir In de magazijnen zijn doorgaans met i- klanten dan waren en al stellen, ot g maar een voofbeeld aan te halen, dui r plakbrieven, den prijs van de boter, va de natuurboter, op zes en zes en hah a frank, moesiten soildaten ze, op 8 Augu g tus, iq het magazijn van een bataljoi acht frank betalen. 1. Hde kan de bevoegde overheid de i- balk hailen uit het oog van de onscrupi e leuze winkeliers, die de soldaten uitbu s ten, indien zij zelf met een bussel stre van zoo'n afmeting in hare oogen loap h En hoe kan de beVoegde oVerheid 00 •r deelen over hetgeen deze, fcoch belans wekkende mannen wenschen en verlai e gen, indien vragen niet verder gaan da 3- tôt aan den eersten onmiddellijken ove e sle, die ook de theorie lieeft geleerd d; men geen «affaires» moet zoeken en c n kat, die slaapt, niet wakker maken. 't De vragen moeten langs den bekei t- den «hieràrchieken weg», maar dat 3- nog een langere weg dan de weg nai n Tipperary en daar liggen zooveel b< e ëriegputlen langs dat veel vragen er i j- versukkelen. o «Tucht».,. Wij vragen niets beter i, maar tuicht in aile rangen en tucht, lij i, het de grootste veldheeren in de geschi< t- dénis altijd hebben verstaan, die ginge 3- slapen, vooraleer zij wisten of de mil d ste man eten en slaping, behoorlijk ete i- en behoorlijk slaping, had gevonden. r- En zoo>'n tiicht is voor de hoo^ ove sten het eenige middel orn van hun la 3- tige taak op twee oofen uit te rusten, e n het eenigo middel om zich niet te itio e ten bezcrgd maken over het feit dat c n soldaten, langs andere wegen dan c e «hierarchieke wegen» loopen uit te ri e kenen hoôveel dit en dat waarschijnlij r- overbodig werk wel zou gekost hebbe en hoeveel een kleine vergoeding voc d levensdtiurte voof hen wel zou geverg ,e hebben. n ***■ n Wij zijn voor tucht en de soldate n ook... e Zoowel als wij begrijpen zij de nooe ii" zakelijkheid van een krijgsraad, b i- voorbeeld, als ze maar weten wat er c c- dien krijgsraad met hen gebeurt. it Maar wat wij niet begrijpen en c soldaten evenmin is dat de Belgisct r- overheid het niet gepast vindt een stul -e je te steken voor de vernchtirigen va ir sommige onzer Fransche pers-collegî n in provinciesteden, waar Belgiscl krijgsraden bestaan. Geen gevàilet. overkomt een Belgisch soidaat of/ d î_ rechterlijke kronijkschrijver is er m d vulpen en papier bij om het naar c i- vier windstreken te melden. s- Het kan ons geen morzel schelen wi "h er in de krijgsraden van onze bondg t" iîcoten gebeurt. Het kan ons wel w; schelen dat de minste pekelzorrde va > een Belgisch soldaat stof levert voor c 'e «cancans» van de burgers in de Frai ij sche provinciesteden- Het front in Vlaanderen g 4H VLAÂNDÊRËN n Metgôafi i»i Vlaancierèn vocrvàit, ver j- dient wel aasigestipt te WerdBn. De Êe!gi6Bfî8 ves-t-iehting in d8n naCh Lt vati Ï5 op 4 Siptemiieî-j heeft weîîïùtl Ir eesi groote»- foeteekfenis dân tftêti lîit d if bërïchteft kah lêsefï. e Eénige biisdnderhedssîj diê ons glstê te iaâî ftereikten, venfienen een bijzon t- dere pîaats : Na eene korte doch hevige voorberei r, ding door de éfiilîerie, deden dê storm p troepen eeîi fHfiken aanva! op de vijari n deîijke sîeiisng van Kloostermolen me 3- hare ves-sîerkïngen en sèhuiloorden ii S gewàpend betoft. Na een haîf uur prâchtigen stnji hadden onze mannen al de voorgeschre ^ ven doeleinden bereikt. V/el was de vij n andelijke weerstând hevig, maar wat d n onzen namen, hielden ze met die taaî ^ hardnekkigheid aan onze troepen eïgen J, Cevechien lijf om lijf stelden de groo te hoedanigheden van onze solc^ten an dermaal in het licht. 1 Zoo w/ierp zich soidaat VANDEVÎJ VERE op de Duitschers, die een machi n negeweer bsdienden en steide ze aîlei e buiten gevecht. Hij keerde zich daarn ? tegen de andere Duitschers, die rondosi ^ kampien en schoot ze rakelings neer. Soldaat GERARD, die nochtans zie] vvae en sedfirt dagen van diër1stN oiittslâ , gen, wilde desnieitégenôtaânde aan he gevecht dSélnemehi Zijn gedrag wa t p^aohtig, t Een haîf uurtje harde strijd wa8 vol 3 deendo om al de eteliingen te vepove iSeneveila een bdlângrtjkfen buil j. voerden onze mannsn dertig niet ver , wonde gevangénen mede tcrugi *** Ten ziiSdéii van het Bêlgiseh front bi - de B rit ten, van wief gévecht-sfront wi t boveftstàande kaaïtjë geven, stàat^ d' i strijd ook niet Btil. De éoldatén van gCneraal Plume i schijnën er haâst bij te hebben hunn> - vroegere stellingen aan de Duitscher - te oretnemen. Er wordt gevochten voo: 3 Wijtschaete, voor Meesen,stellingen, di s de vij and maar n*)t goedschiks ma; . kwijtspelen. Indien men bedenikt dat he - front van Vlaandêren sedert het bègn - van de maand Augustus aan de Du if schers meer dan een regiment heeft pe - leverd, begrijpt men gemakkelijk dat d - huidige gebeurtenissen er rjpgai van be i lang zijn. a Sedert 8 Augutus nam de Vij and ta] i rijke troepen weg op dit front, dat, juis daarom, nu ook weer den strijd zie < ontbranden. i: eoiïscHE waârsohuwsag 0 Bij bekrachtigd vonnis van het veld-gerecht der Mob. Etappen Kommandan-tiir Gernt van 29 Mei 1918 zijn de vol-gende Belgen : " Jo-zef Claus, Camiel De Keyzer en ^ Ernest Vah Ben Steenen ter dood veroordeèld. De doodstîaf is heden door den kogel voltrokken. • s De daders hadden in den nacht van r 16 tôt 17 April 1918 bij den landbouwer Temmermans, te Wetteren, een dief&tal n met inbraak gepleegd. Bij het uitoefe-nen van het feit waren zij in hejt bezit = van schietwapens. k Gent. den 8 Augustus 1918. i. Der Gerichteherr, n von Blucher, v Major und Etappenlkommandant n ... T/VWU% ————— - BlliTSÛHE WMSSfiK'JWî^ 3- n 3. Door bekrachtigd vonnis van het veld-e krijgsgeredht der mobilen Etappen-le Ivommandaniur Gent van 9 Augustus 3. 1918 zijn de Belgen : lt Albert Vermoere, uit Kuurne, bij n Kortrijk, en i,r Honoré David, uit Moerbeke, Kruis-d straat, , wegens verspieding en overtrediing der verordening betreffende het bezit van n wapens ter dood veroordeeld. Het vonnis is heden door den kogel 1- voltrokken. De twee veroordeelden heb-ij ben te Wachtebeke en Moerbeke begon-p nen eenen verspiedingsdienst in te stellen. Ten einde hunne aanhouding te be-le letten hebben zij op 29 Juni op eenen te Duitschên militaire politieagent gescho-c- ten. n Gent, den 12 Augustus 1918. ls Der Gerichtsherr, ie von Blucher, i0 Major und Etappenkommandant le Wij kennen de Fransche pers wel eer, beetje en we zijn overtuigd dat een en-it kele stap door een bevoegde Belgisch.; 3- overheid aangewend bij onze cortfrater; it in de provincie voldoende zou zijn om n deze ons, Belgen, onaangename publi-le citeit rond het minsto vergrijp tegen de i- reglementen, te doen ophouden. LEO VAN GOETHEM. IN HOLLAND GELAND De lnohîraifls Mven België Een medewerker van de «Telegrâaf had een onderhoud met twee vliegerî een Amerikaan en een Schot, die i: Holiand op 17 Augustus moesten lan den. Zij verte 1 den* een en ander over d luchtraids aan den dagbladschrijvei dio zegt, : Dat is een bom, die valt, zei mij d Schot, toen wij 't bekende geluid uit d richting van Zeebrugge hoorden. 't Doc van de nu zoo steeds herhaalde aanval len is, den Duitschers niet den minste tijd te geven om herstellingsweTkein ui te voeren. Daarom komen onze vlieger v&ortdurend in eskaders, allen op "ee lîjn, en ieder op zijn beurt laat zijn pfe jectielen vallen. De raid der schepen o Zeebrugge in April had een goede uil Wérking. " • Nog steeds zien We de beida boote: bij dé -sluis van Zeebrugge liggen. Z versperren :t kanaal. En dat werk de vloot wordt door de vliegei-s voortgezel Zeebrugge, zijn kanaal, do dokken va: Brugge en die van Oostende bestoken is het doel van de dag en nachteska ders. Vallon viiegers, hetgeen nu eenmaa onvermijdelijk is, dan staan \-eie ande ron gereecl om hun plaals in te nemet- Wij wierpen boinmen op de dokke van Brugge. We waren op dertiendui zend voet hoogle toen een shrapnelscher onzen motor trof. De eerste gedachto was, hoc we on eerstft punt «at home» Niouwpoort kor den bereiken. "t B'eek onmogelijk, wan de motor werkte reeds z wakker en w daa'.der; on heilspel len d. Dan maar naar Holiand, en voor ee groot cieel in glijvlue.ht kwamen w hier. De Amerikaan Harris droeg op zij: kraag de ietters -tU. S. R.», heteeep ee afKOrting is voor «United States Resex ve«. Veel Arne'rikanen vliegeri met Britter wel een bewijs van goede samenwpT king. De ve.rstandhouding tusschen d drijders van beide naties is uitinun tend. Deze Amer.ikaansche officier wa reeds een jaar bij den vbegdienst. De toestand is geweldiig rverandète sedert de komst der Amerikanen, be kende de Schot. Wie nog van Ameri kaansehe bluf spreekt, moest rnaa.r cens aan gindsche zij de der linies gaan kij ken. 't Moreel bij de bondgenooten i: uitmuntend. Duitschland is geslagen. 't, Kan lang of kort duren, maar die zekerheid heerscht onder ons. Million nen nieuwe mannen ataan kittttr om oni te steunen. De overmacht SU de luôht We vroegen ook of er bij die tdcliter naar de Belgische kust véel Duitscher; opstegen om den strijd aan té binden. Minder dan vroeger, zoo vei*namei we. De Duitschers moeten voor 't oogen blik gebrek hebben aan bemanning voo hun vliegtuigen, want ze zijn voorzich tig. Ofschoon ons rnachien gehavenc \Vas, ontmoetten we geen enkelen Duit sclieh vlieger op onzen tocht naar Hol land. Maar afweerkanonnen staan e veel. Toc,h hêbben er natuurlijk wel gewel dige luchtgeveohten plaats. De Duit scherê vefdedigen hardnekkig hun duik i bootbasis, maar hun tijd van meester l sehap in de lu&ht schijnt voorbij. Well 3 een drukte maken de Duitschers ove een r'aid op Parijs of Duinkerken! D , B rit ten tPekkèn eiken dag en elkei riacht^ soms zes^-, zeven-, achtm&al ove dé Duitsche iinies, alieen hier aan d [ kyst ndg maar. Al zijn veel Britsohe viiegers iong toch hâbben ze een grondige ifain-n: âchtér den rug. Deze Schot was in No Vembef 1917 in dienst gékomen en be j gon'pas in April 19iè deel te nemen aa; 1 de raids. d Het nachtelijk vuurv/erk We vroegen insgelijks naar het vuur werk, dat we schier elken avond bemei l ken. We zien rijen vonken, die als ui 3 den grond opspringen en achter elkan der heel hoog de lucht ingaan. 5 Dat zijn wat we noemen de «flamin j onions», vlammende uien, vertelde d ^ Schot mij. 's Nachts wordt er laag ge 1 vlogen. Die vonken stijgen tôt 7000 8000 voet en worden afgeschoten in ;! l'ioop, dat ze ons vliegtuig kunnen be B reil^en en in brand steken. Dan zien we vuurballen, die uit d hoogte komen en vallend zich uitsprei " den als een waaier van het iient. ^ Die werpen wij en ze dienen om d ' plaats te verlichten, die we willen bom bardeeren. , Wij zien ze dus meest -vallen bove de sluis of de haven van Zeebrugge o de dokken van Brugge. En de gekleue l seinen 1 Dat zijn teekens van de Duitscher vcor hun afweergeschùt; in welke rict ting- dit môét schieten. En dan hebt g de talrijke zoeklichten, die ons ih hu '' verblinclen gloed moeten vangen. Het i '' de taak van den bestuurdel', dadelij 1 wêer buiien hun gchijnsel te komen e hij moet dus wenden en keerén, stijge: en dalen, en als om strijd manœuvrec e ren tegen de projectors van béneden. ! « Hoor, daar valt weer een bom ! ze de Schot. « Ja, bombing, ever bombing e is de leuze voor Zeebrugge en zijn ge e bied. » 1 Duinkerken We hadden gelezen .dat den lin An ■? gustus op Duinkenken de driehonder l negen-en-negéntigste raid had plaats ge s had. 1 « 't Is de'jongate niet, want Dondei " dagavond geschiedde dan de vierhor * derste. 't Was omtreeks elf uur. maa Duinkerken leeft nog taai voort. Zie di lioi'toge», zei me de Schot, dat heb i 1 gisteren te Duinkerken gekregen. B Op mijn eigén uurwerk motet ee: r hieuw glas gezet worden en dô horloge • maker le en de me zooîâng dit. Kijk, o 1 de achterzijde staat als versiering ee: ' Hollandsch meisje, en nu ben ik in Hol land. Als een mensch bijgeloovig wa= he ? De liorlogemaker zal me vanavon tevergeefs wachten, maar ee.n stad waar ze Jiog rustig horloges hersteîlen ^ is niet dood, niet waar? En morgen zou den ook mijn nieuwbestelde laarzei f kiaar zijn. O, te Duinkerken koopt g wat ge wilt. s « Zeker is er veel schode en veel on noodige schade, vie! de Amerikaan in ^ De Duitschers hebben de mooie Eloi B kerk bestookt, zooclat het dak ingestoi en aile ramen verbrijzeld zijn en d -, muren gehavend, maar de geest va: 0 Duinkerken is zoomin als die van Nan cy, van de Panne en andere htldhaftig j plaatsen achter 't front, te temmen. ^ >V\ VWV 1 DE VIEHDE VRIJHEIDSLEENING Men meldt uit New-York dat presi , dent Wilson de propaganda heeft aan •- grnomen vcor de vierde vrijheidsleeninq 9 Hij zal Washington einde Septenibe - vor,laten om eene rondreis te nnil'.en ii de meest afgelegen staten on om de: s wil van Amerika te kennen te geven da het slecbts een zegevierenden vrede wi 1 sluiten. die aile volkeren zal vriimaken Hindenburg Klaagt.. De Duitsche maarschalk Hindenburg had de nagelen, die de Duitschers hem zoo wat overal in het iijf hadden gedre-' ven, tamelijk we-1 verduWd. Moeilijker ver leeft hij de nagelen, die de bondgenooten hein met oftvetmoei- bare hamej's in zijn ctlijra» aan 't klop- ; pen zijn. 5 Hij zelf gaat nu vijlen... i In een prôclamatie aan het Duitscne - vclk, door een telegram uit Genevo van S f G September medegmleeld, zegt trij, on- i - der nie et1 : ' « Wij doofstaan tegen onze vijanden een harden strijd. » r Hij besChuldigt de bondgeliooteii <?r-van dat zij, onmachtig om Duitschland met de wapéns alleen te verglaan, ook dett Btrijd voeren op zedelijk gebied er» t ij de Duitsche bevolkiiig zoekèh te Ver-giftigen met manifesteh, vïugschriftert K en oproepen. «De viiegers: zegt hij, wer-r pen naast dè bommêri, dîè het Hchaamt 3 dooden, strtioibFiêfjes Uit, die dert geest } fnoetèfi ddodèn. » r Hindehbtirg klaagt er over dat het bin-ï ne ni and ook vergiftigd wordt — Wat al vergift — door deze schriîtéfi, die van , hand tôt hand overgeleverd worden, die • l gelezen worden en besproken in de bier- - htiÎÉefl, in de fabrieken, op straat en in - de huizen. Dit verzwaart den làst vân i duizenden menschen, die door den oorlog reeels gënœg worden terneer ge-drukt Dit ontneemt hun de wilskracht om den oorlog tôt een zegevierend einde te voeren en dit berooft hen zelfs van het t vertrouwen in de overwinning. Terzelfdertijd doen de onzinnigste ge-ruchten de ronde van het eene eind van r het keizerrijk naar het andere. Dit ver-e gift — nog eens — werkt zelfs op de - verlofgangers in : men' vindt er de spo-^ ren van weer in de brieven van de ver-s schillende gewesten van Duitschland, - waar het zuiden tegen het noorden ge-kant is en omgekeerd. e « Nochtans, voegt de maarschalk er - bij — is dat het tegengift — hoe. staan de zaken in werkelijkheid ? Wij heb- e ben dén vrede veroverd in het oosten, wij zijn sterfc génoeg om hem ook te verkrijgen in het westen, ondanks den i Amerikaan, maar wij moeten eendrach-f tig blijven. Men moet niet gelooven het- 1 e geen de slechtè Duitschers, bewuste of onbewuste verraders van hun land, zeg-5 gên. » De. maarschalk klaâgt er over dat de e lezing van de vreemde legerberichten i voûi* de Duitschers een bron van ver-s zwakking'is en hij noodigt zijne land-k genooten uit niets te gelooven van de n manifeStén noch vah dë zWartgallige gent rucllten en in het openbaar ieder Duit-.. scher aan den schandpaal te stellen, die, [ door zijne houdmg, laat blijken dat hij' i tôt den vijand is overgegaan. En de oproep eindigt met deze woor-. den : «Duiîsch îefer van het Duitsche land, verdedig u. » Deze oproep zal bij ons heel andere gevoelens wekken als bij de Duitschers. i Hij is een bewijs dat de propaganda van de bondgenooten in de vijandelijke îandén niet zonder uitslagen blijft. Er was een tijd dat de Duitschers het monopool hadden Vah deze propaganda, die " hiet bij ons zell' en langs wégeh als v «Bailttét RoUge» en andere hôt weer- statidsvertncjffeti kwftffl verzwakken. ; De kaafl is .^ekcerd, niet alleen op het slagveld eti het vefglft, llj,k Hindenbutg 1 maat» voortdurend. in ai j ti onbc-holpeîi-" heid orn èen ander lteeid te vinden, hèr-? haalt, zal zijn weg wel blijven vinden, 1 naar de Duitsche magen. Het zal voldoende zijn dat het Duit ■ sche volik verneemt dat de Amerikanen i aanstaande lente zoo talrijk zullen zijn , ais gansèh het Duitsche leger om het te , overiuigen dat Hindenburg gebluft heeft. In afwachting zullen de bondgenoo-i !en zich wel errnêê beiasten dat de Duit-e sche verlofgangers, indien er zoo iet9 nog bestaat, naar huis nog wat meer, - vergift kunnen mêênenien en dat de brieven, die aan de Censors ontsnappen, . de Duitsche burgers nog wat meer stof t çaan leveren voor zorgvolle gesprekken e m de bierhuizen, in de fabrieken, op t straat en in de huizen, gelijk Hinden-. burg. die ohgetwijfeld per lijn betaald B wordt, in zijn oproep zoo langdradig zegt. Voor Hittderîbtifg zelf zijn er ml al «slechte Duitschers.» Voor ons zijn er die al lang en veel. Maar we zullen er, met den Amerikaan, wel van af komen. a b. L » ' • 'i n t —rrriiiîTinyirTirîrîr~njijL i i t LEEST OP DE TWEEDE bladzijdb 1 DE LAATSTE BERICHTEN . OVER DEN KRliiGSTOESTA>tiA

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het vaderland: Belgisch dagblad te Havre verschijnend behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Le Havre van 1915 tot 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes