M OENSDAC, T? 3UCt ÏÔ18. HET VADERLAND Kleine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id- biJ overeenkomst Dienstaanbiedingen : voor gereformeer-den kosteJoos. " Belgîsch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur Het nummer î 5 centiem (Front en Frankrijk). 10 centiern (andere_ landen), Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijls 1.75 ît* Engeland 2 sh. Holland 1 gld. 25. Elders 3.00 fr. Het Parlement te Sainte-Adresse i Belgische parlement, of tenmins : de Belgische parlementaire]! in het bu îtenland ,zullen te beginnen met 21 Jul Krgftderen in Sainte-Adresse, zetel d< iregeering. Onze meening over dat feit moet vo< 'degenen, die ons trouw lezen, geen ii eewikkeld raadsel zijn en deze getro we lezers zouden die meening allie] fcnnen, al bepaalden wij ze niet nade Wlj woriien niet gedreven door et ■ çterke neiging tôt meeningen « a pri-n » over zaken en personen, tôt me ningen ,die niet op ervaring zijn g grond. In aile dingen voelen we daarei Jegen neiging om ons bij het vorme |vap een oordeel te laten leiden door h vooruitzien en, zoo mogelijk, door h fcesohouwen van de uitslagen. Wij g ï|wven dat de overgr-oote meerderhei 'der Belgen in 1918. zïch. in dezelft geestesgesteldheid bevinden-, Is het goed te zijn gelijk menschei die zich een paard aanschaffen, voc het plezier alleen dat paard in hun sti ie weten en bij hun 'buren te kunne cpsnijden : — Zeg eens, ik heb ook ee paard, hoor ? Is het niiet wijs, wannet men zich een paard aanschaft, voora ja uitsluitend te denken om de dienste die dat paard u zal bewijzen ? ,Waarom zou men voor aile dirige Lniet evenzoo redeneeren ? Wat al nood îoos, onvruchtbaar woordenge-wissel zo huen aldus niet vermijden ! Wat al p: pier, wat al inkt, wat al tijd en wat i gai zou men aldus niet sparen ! Wat i innige, hechte eensgezindheid zou me aldus niet zien tôt stand komen tussche Ijnensc-hen .die zich nu onderling ve: denken en befcampen 1 Bestaat er ee terrein, waar men beter kan overeer [komen, dan het terrein van het « nut : ; ,Wij hier — we durven het zeggen e |ve zeggen het niet zonder fierheid -wij waren steeds, wij zijn en w: çenschen voort te zijn voor ailes w £ liet Land kan dienen en tegen ailes wi den Lande kan schaden. >Velnu, op dit oogenblik, kan het pai lement, zelfs onder zijn onvolkome vorm, groote diensten bewijzen aan ht Land. Onze regeering heeft werkelijk aar drijving, aansporing noodig. In deze Iijd, immers, kunnen de landen gee ffimk werk levêren, indien zij niet doc tane regeeringen geholpen en g< steund worden. Het zijn de particulit :îen niet, die onze consulaire dienste tannen inrichten. Het zijn de bijzor pderen niet, die van de bondgenooten d jgrondstoffen kunnen verkrijgen, die w. Wdig hebben, noeh van den vijan & vergoedingen eischen, die hij on •verschuldigd is. België is het land dat het meest mw wrken om te leven. Waar Groot-Br< tanje per vierkanten kilometer 146 ir ■Wners telt, Duitschland 120, Italie 12 I® Frankrijk 74, telt België er 252. Ei ■ terzelfdertijd als België op een zelfd Iffltgestrektheid veel, veel meer (Uipn Hschen moet voeden dan zijn naburer |îs het ook nog het land ,dat het erg; ■ beproefd werd in zijn arbeidsmiddeler liât zich het meeste grondstoffen za ■ ->ntstelen, dat het ergst bedreigd worc l'i zijn crediet. Meer nog, dieper no |||an andere landen dus, heeft België b< ■ fioefte aan een beslagen en arbeidzam l'êgeering, di even snel gaat met har lipvatting als met hare uitvœring. I Hebben we die regeering ? Eilaas. d lîioeken van de straten weten het. t |V«el schoone gelegenheden, te veel tij ■w t« veel geld zijn tôt no.? toe verwaai llwsd en verloren geworden. Om maa ■ één enkel voorbeeld aan te halen va l^eeringstraagheid, die een doodclijk Iwaal voor ons kan zijn. Zouden w. 1% nu af aan niet, in bijzonderhede lw'fs, moeten weten op welk econc Iwisch regiem België na den oorlos zc ■jîunnen rekenen, in Frankrijk, in- Engf ■ftd en in de Britsche koloniën ? Het i België, dat. aa,n de Bondgenooten heej P^gelaten zich zelf te redden. I' CENSUUR I gaan we reoh ■streeks, en met ^rootç schreden, af o ■ °r^erschikking aan, op vassalsçhap t< ■Knover de groote mogendheden bij d ■ «ondigenooten. Wij zijn op weg om or ■ een juk voor onze nog zeere schoi I te gaan zoeken. ■ Unze regeering moet dus aangedri ■ i'l' aan?espo°rd worden. En onmidde ■ lit. en vinnig en voortdurend. Staa ■ parlementairen niet op de gesch'il ■ 1 plaats. in dezen tijd, om deze taa ■ P zich te riemen ? Dat wil niet zes-ge ■ J ,We met onze hand, of zèlfs met es ■ " e:nen vinger in 't vuur, zouden s ta a B va ' da^ onze parlementairen, in tij ■ n Vrede. soms geen hinderpaîen z:i j ■ 0p ^en we's van re?eercl€rp. di I en vervvezenlijken wilcîen. Maa www , ■ te nu, —- verlicht door den oorlog, van de i- wil van het land bewust — wensche i, en willen onze parlementairen dat d jr regeering werke en verwezenlijke. Te wille van het Land verheugen wij on >r er over en, telkenmale onze parlemer > tairen van onze hoofden meer en betex 1- uitslagen zullen verkrijgen, zullen w: it niet de laatsten zijn om hen uit tg r. harte toe te juichen. n Waarin bestaat de aandrijving,' d a- aansporing, Censuur ÉS- 2- Ze bestaat tenminste ook hiierin d£ i- de parlementairen zich verzekeren of d n regeering, door hax-en geest, door har ît samenstelling en door hare werkwijzt ît berekend is op het werk dat het Belgise î- volk van haar verwacht. De parlemer d tairen moeten dus nagaan of onze m le nisteneele departementen onder de le ding staan van de vereischte bevoegd i, mannen. Indien die bevoegde manne ir niet aan de leiding zijn, moéten de pai il lementairen hun den weg openmaker n Daar zijn natuurlijk tal van vraas n stukken te onderzoeken en op te lasser sr die rechtstreeks en innig in verban 1, staan met den oorlog. Eenieder zal bf n grijpen dat we daarbij niet stil blijver Er zijn dingen, die men niet op d n markt bespreekt, waar -men niet al d 3- lieden kent, die een gretig oor leenen. u Maar naast den oorlog en even drir i- gend als de oorlog komt de «na-oorlog) il Ons land heeft een allereerste roi vei il vuld in den oorlog. Het is billijk d£ n Hem in de voorbereidiing van den vred n een even belangrijke roi worde vooi »r behouden. Het is te zeggen : België, de n ïooveel offers heeft gebracht voor d i- zegepraal der Bondgenooten moet, u: >? deze zegepraal, aanzienlijke voordeele: n halen. Hier werd reeds dikwdjls en breec |j voerig gehandeld over de verschillend it zij den van dat vraagstuk : economisch it betrekkingen met onze bondgenooten verkrijgen van grondstoffen : herniei -- wing van onze arbeidsmiddelen; hei n inrinrichting van ons crediet; herop ■t bouw van onze vernielde steden en doi pen; vergoeding voor oorlogsechade i- hergraven en aanleggen van onze ver il sperde of verwaarloosde havens; terug n brengen naar het land van onze arbe: r ders; vçrbekring van den gezondheids t^stand om de ziekten te keer te gaan >- die, lijk cie te ring, gedurende vierjaar n in België. een schrikbarende uit-breidin; i- hebben genomen. e Onze lezers- weten het wel. Op dei j eersten rang, onder al die vraagstukkei d komt voor ons de en rechtma s tige schadeloosstelling van de eoldaten De overwinning bestaat niet zonder d ■t J soldaten; Het ligt dus voor de hand da )- ! een gedeelte van de vruchten der over i- winning aan de soldaten moet ten goed L komen. Wij hebben. met dat doel. eei t, zeer langen en hardnekkigen en, wi e moeten het wel zeggen, moeilijkei - strijd gevoerd. Wij zullen dien strij< i, niet staken. vooraleer aan de redelijk ;t eischen der soldaten zal voldaan zijn. i, In versçhillende landen. namelijk ii S Italië, in Engeland. in Frankrijk, heb It ben de regeeringen nauwkeurige ver g bintenissen aangegaan, waarmeê de sol daten vrede hebben. Van tijd tôt tij( e hooren we zeggen dat dit of dat lid vai e ons eigen kabinet,graag zijn instem ming te kennen geeft met hetgeen wi e hier dikwijls schreven. Maar onze re e geering, als -regeering genomen, toon ti niet dat zij zich werkelijk inJaat met d •- kwestie. Wij hopen dat er onder d' >■ parlementairen enkelen zullen wordei n gevonden, die de regeering, ook in dez-e richting, de noodige aandrijvjng, d< j noodige aansporing zullen doen gevoe ri len- Als opwerping laat men wel eens gel .1 den dat er zoo gee ngroote haast bij zit !- dat vele maanden ons wellioht nog vai s den vrede sch&iden. Eerst en vooral, da ;t weet niemand. in Sainte-Adresse ten minste. En dan nog; indien het waar is • dan is dat nog geen reden om uit t :- stellen en te wacliten. p CENSUUR 1-Ioe langer de oorlog duurt, des t e meer lijden, des te meer ontberingen s des te harder scheiding van de zijnen i- des te grooter risico voor zijn bloed ei voor zijn leven er aan den soldaat wor i- den opgelegd. Hoe langer de ooiio; [- duurt. des te zekerder moet de soldaa n zii,n dat hij Za vergoed worden voor hetgeen hij lee< k en deed. Het is het moreel van ons te n genw<x>rdig léger dat op het spel staal n Het is de toekomat ook en het is d n krijgsgeest van ons land. Wij zullen d zoowel na dsn oorlog als voor den oor n log blootgesteld staari aan de 'Èedreiginj e van machtige naburen. Wij zullen moe rjten bereid blijven om ons zelven te ver HET VIJFTIENDE DUITSCHE OFFEHSIEF ♦ X [j De toesiand na twee dagen rt — /\ rv r Maandag 15 Juli begon dus het vij tiende Duitsche offensief. Onze vijande e zullen in elk geval hun voorloopige mi: • lukking niet kunnen toeschrijven aa J, een gémis aan voorbereiding. Weke en weken lapg, met de grootste zorg e e m het grootste geheim, hebben zij g< werkt voor dezen aanval, die, op tachti kilometer ontketend, in hun verwael ^ tingen. z&ker tôt groote uitslagen moe; 'e leiden. e Het eerste doelpunt van de Duitschet , schijnt de stad Reims te zijn gewees u Zij vielen echter die stad niet langs voc aan. Had een Duitsche geneo-aal onlang niet gezegd dat de stelling Reims nit [_ door een frontaanval kori bemachtig e woa'den ? En tooh wilden zij Reim: rl Dan maar met zi'ide-aanvailen gepre ._ beerd. Ongelukkig voor de Duitschei is ook dat niet gelukt-/ D'itmjaal is er bij de boindgenootej niet de minsto verrassing te bespeure ^ geweest. Hunne inlichtingsdiensten hac den opperbest gewerkt en de bewegii | gen van den vijand waren aan het 1< e gerbevel bij de bondgenooten tôt in d e minste bijzonderheden bekend. De strijd was eerst en vooral zeer h< vig tuss&hen Chateau-Thierry en Do mans (zie kaartje), waar de troepen va / Ludendorff over de Marne wilden. I I den voormiddag waren zij er op zekei q punten in gelukt, maar een onwee: .. staanbare tegenaanval van de Amerik; t nen wierp hen terug tôt aan Reuilly. E e Duitsohers hebben nog slechts een b< t treklkelijk smalle strook gronds kui 1 nen behouden, vanwaar zij niet bijzor der veel verrichtingen zullen kunne . ondernemen. a Tusschen Dormans en Reims verïtir e derden de Franschen en d© Italiane • aile vijandelijke vorderingen. - Evenzoo tuss&hen de 'stelling van L .. Pomtpelle en de Main de Massiges -. in 1915 reeds het tooneel van hevige gf •_ veclhiten — mislukten al de Duitsch • aanvallen, nog voor de aanvallers d 1 prikkeldraadlijn "hadden overschreder Volgens hetgeen men hoort zijn d verliezen van de Duitschers aianzien . lijk en zij, zullen zich wel niet lang dei ' gelijke offers kunnen getroosten. D Fransche legerbei'ichten zeggen ander r nog niet veel en men kan, in de eerst uren van een zoo omvangrijken strijd i dit aan het legerbevel werkelijk nie 1 kwalijk nemen. Volgens dokumenten, die op krijfs gevangenen gevonden werden, rekend 2 de vijand er op den avo'nd van den eer t sten dag reeds Epernay, en b'innen cl . twee dagen, Chalons te bereikèh. Hi ^ heeft zich v/eer wat, misrekend, zooal i men ziet. n ' 3 | En nu, wat gaat er nu gebeuren ? ^ Ik weet te weinig om voor eigen re ? kening te profeteeren en ik laat clat lie ver doen door menschen, die op de be 1 kendheid als krijgskritieker mogen roe men. ♦ Ziiehier wat luitenarit-kolonel Rou,s j set zegfc in de «Liberté» : • Ludendorff zal natuurlijk bij zij i 1 eerste mislukking niet willen blijven " Het geblaf van de «dikke Bertha», da ' wij gister en vandaag vernamen, en da I door een flinken raid op Keulen en O] ^ Frankfurt wel zou verdoofd worden l heeft ons verwittigd dat we ons hie ? in teigenwoordigheid bevinden van eei l verriohting, die met aile middelen za 3 worden doorgevoerd, totdat de verder ! voortzetting ei"van teenemaal onmoge lijk zal geworden zijn. De vijand heef gister een veertigtal legerafdeelingen il 1 t dedigen. Denkt men dat dit mogelijl - is. indien onze mannen, orndat ze sol , daat zijn, lijden. strijden en sterven 3 niet enkel voor niets maar met het ver lies van twee drie, vier jaar van hui « loon, terwijl de mannen, die niet stre 3 den, een ruim gedeelte zouden opstrij , ken van de oorlogswinst ? , Noch voor nu, noch voor later, ma; i de soldaat, in zijn heldhaftigheid, door - gaan ? 62N8UUR t 1 Indien de ver&adering van de parle I mentairen uitslagen aanbrengt in d - goede richting, wenschen wij dat dez . vergadering spoedig gevolgd worde doo 3 al de. vergadermgen, di? zullen noodi. , zijn opdat België uit zijn vreesclijk - beproevingen te voorschijn kome> gt: x lukkiger, voorspoediger en sterker da; - ooit ! LEO VAN GOETHE?^. den strijd geworpen op de zestig, ze a ventig, die hij tôt zijn beschikking heeft Zij zijn, weliswaar, erg beproefd ge a worden en sommige moesten reeds ai n gelost worden. De andere zullen beur a telmgs in het vuur geworpen worden tenminste diegene, die geen fiankwach g moeten optrekken tusschen de Marne ci i- de Aisne. Maar na een zoo slecht begù >t moet haar strijdlust wel wat gezak zijn. s « In den grond hebben de Duitscher hunne strafste pogjng ondernomen il r den oostelijken sektor (lia volstrekt on s aangeroerd is en men mag veronder ;f> dat"" zij nu den anderen sekto cl zullen aanvatten, waar zij op enkel >. plaatsen kleirre voordeelen ïfebben be »- haald. Wij hebben het volste vertrou s wen in de krachtdadigheid van <!• Franselj-Amerikaansche troepen, dii i dezen sektor bezetten en hem tôt he u einde toe zullen verdedigen. » ^^I^jr^rlarlenneî \B/-à/ige.s^cfin^trj,ày/^ ~ JèW&S rM t-aHooger werd gezegd dat de Duitsoher: & op den linkeroever van de Marne eer e bètrekkelijk smalle strook gronds ver i. overd hebben. e Men* moet zich van dit feit geen al t< - erge dingen voorstellen, volgens het - geen welingelichte mannen zeggen. e De Duitschers zijn de rivier overge s stoken tusschen de stad Dormans, oj e den spoorweg van Chalons, en het dor{ , Fossoy, op zes kilometer van Chateau t Thierry. Sedert zijn offensief in Juni hield de vijand den rechteroever var ;■ de Marne bezet. Met kleine groepje: b had hij wel ens gepoogd den linker - oevter te bereiken, maar telkens) was 3 hem dat verhinderd geworden. j Ditmaal, met meer middelen en me s krachtdadige aanvallen, met een vree selijke beschieting ook, waarvan he geluid tot in Parijs kon vernomen wor den, is hij er in gelukt. Zij ne verrich ting ging trouwens niet met groot; " moeilijkheden gepaard. Da Marne, op gehouden door hare dammen, is een kal me waterloop, die tusschen lage oever: vloeit en hoogstens tachtig. meter breec is. « In de stad Dormans bestond vroegei , een hangende brag, die vernield is ge 1 worden. Een klein eiland. voor de stac ; gelegen moet aan den vijand den over tocht vergemakkelijkt hebben. i De Duitschers zijn niet ver g»gaan op I den linkeroever van de Marne. Slecht: ; ' enkele kilometer winst. [ Zonder de gebeurtenissen 'te willen , vooruitloopen en zonder in het minst te , onderschatten wat de Duitschers no^ zouden in staat zijn te verwezentlijken " mag men zeggen dat de toestand tôt nos toe goed staat voor de bondgenooten er 1 dat wij met vertrouwen het verder ver-g loop van de verrichting kunnen af-wachten. a. B. ^ — WVWV — » ; Berichf aan orne lezers i Teneinde vertraging te vet*mijden -<?n - aan onze verschilierîda dieresten noode- - locs werk te eaarerî werden onze lezere vriendelijk verzocht çille brieven aan- r gaswie de A^onnementen, AaRkondigingen, Verkoop te riohîen dit adres : t en Heer Beheerde» van het dagbtpd » Met Vadertgnd „ 3, Plaae des Deux-Ecus, ^aris (j.n r Aiîc andere brieven en metietfeetin, - dit adres ! e ^ m. Lea Van Qeetfîejn, Birpcteur van het dâgbîad i « Hei Vadcrland 9 3, Place des Deux-Ecus, Paris (lwi De Kweekschool van Meester Pips door FRITZ FRANCKEN XIII Al de leerlingen luimden op dien ee: . sten Zondag der nieuwe maand. W: niet gestraft was mocht dan van 's mo: . gens tot 's avonds op verlof gaan naa . huis. Het vertrekuur nochtans was niet voc allen hetzelfde. Er waren drie officieei [ avluchben» — zooals dé jlongens da 1 noemden. Eerste vlucht : om zeven uu j tweede vlucht, om tien uur, derde- e laatste vlucht, op klokslag twaalve ! Die vluchten werden toegekend vo 5 gens de behaalde punten in gedrag. E i vlijt nam meester Pijn weinig of ni< in aanmerking. De gfeleerdheid is immers niet aa P allen gegeve-n ! En zoo gebeurde het dit "i wijls dat werkzame en verstandige klej I pers eerst met de laatste vlucht opgel; ten werden daar ze zich ongelukkig pif 3 al te betamelijk haxiden gedragen ten bj > zichte van Paljas en zijn hansworst< I rijen. En bravo ! dan nog zoo ze nif «plakken» en in 't feheel niet mochte uitgaan. Wat 'n geroezemoes op de slaapza? dien dag. Nog voor "t licht was wipte de jongens uit de vee-ren, rolden m« hun koffers, waschten en plaste-n, pro] ten 't vuil linnen in de o-uderwetsch valiezen, tierelantijnden en jubeldten haakten hun beste plunjes uit de kleeo ;cast, verwaarloosden ' het ontbijt, e Iraafden vol emotie de speelplaal ■ond, als gingen ze een reis o-m d& w< reld ondernemen. Nog was de eerste vlucht niet buite of reeds de tweede sloop rond den b( waker die de ge-benedijde toelatinge op zak hield, onverbidfdelijk. Bella-Stock deelde soms de briefje wel eens wat voor 't bepaalde uur ui Maar Soeza hield ze op zich, of vei toonde ze sarrend, lijk èen die een hon met een béent je plaagt, en ten slott niets lo-slaat. En was de derde vlucht verdwener ; dan bleven alleen de gestraften op d i koer achter en de jongens die te ver va . huis vertoefden en die maten dan me wanhopige blikken de hoogte der on î he-iningen en de stevigheid der hekstE ^ ven en droomden van dievenladders e inbrekeœgereedschap'. Ze verdoemde . Paljas en konsoorten tot in het derd , geslacht en zonnen op weerwraak, or } verzoenlijk. Eaes behoorde dien ecratcn Zonda tot de laatste vlucht. Een slceht begir [ Want hoe zou hij vader aan 't verstan brengen dat die straf geen getuigeni van onwetendheid of luiaardij was doc het gevolg, van zijn vrank optreden Want dat had Paljas hem geveegd. Vader ontving hem betrekkelijk koell jes. Walter verschoonde zich zonder d waarheid te ve-rblocmen en moeder hiel hem zijn zaakje bepleiten. .— Vermee-rsch is wel van de eerst vlucht, bromde vader. Wel, die lie-ve vriend ! Had die n reeds dat onbenullige zegepraaltje uitge b-eld ? i — De eerste vlucht, och kom, dat i > van geen tel ! En we zullen zien of Ver-e meerscih op 't examen nog van de eerste •- vlucht- zijn zal, antwoordde Walter. r Vaders misnoegdheid kalmeerde zachtjes aan en moeder sehonk een lek-n™ ker potje koffie op. Pier wipte op Wal-e j ters knieën, spinnend en do-pte 't kopje 1 t j met lichte stootjes tegen zijn borst. H«el 't huisigeziin tiat in ^ezelligen nlkrans om 't snorrende kacheltje ge- schaard. De verzoening 'volgde aldra. 1- — 'k Heb daar nog erge-ns 'n goei si-e gaa£ steken, zei vader. En in den birn 1 •t nenzak van zijn ves^ taste-nd : — Hier Walter. Een echte Mexique. n De vrede was geteekendi. Walter, i ^ rookte met sniaak, en joeg den kater )- op de vlucht. Half omhuld door blau-l- we tabakswolkjes vertelde hij zijn erva- I ît ringen in de kweekschool van meester )- Pips. En de tijd vlood, vlood... î- Terwijl moeder de tafel opstelde voor it het soepeetje, klauterde Walter naar n zijn staapkamer. 't Stond nog ailes zooals hij het verlaten had : het groote, d toegedekte bed reohts, zijn boekenrek- 1 n je tegen den muur en zijn studieer- en it schrijftafel voor het wijdgeopen-d raam. y Er draalde over al die bekende dingen e als een atmosfeer vol innigheid waarin , hij zich vçrkneuteren voelde. Geweldi-'- ger nog dan wanneer hij het station n uitgestapt was en zich wee-r in de be- i s' drijvige stad bewoog trof hem hier den i- aanblik der dingen weljfcei hij enkele weken te voren verlaten had en die tot n dan toe het dagelijksoh vertoon zijner i- omgeving hadden uitgemaakt. n. Hij blikte door het raam. Ginds, hoog en rank boven de grillige huizenblok-? ken en spitse trapgevelkens, rees de ka-- thedraaltoren, doorschijnend en broos '• in zijn gothieke slankheid, als een don-d kero, rechlo straai van brons uit de fi borst- der aarde tot tegen den wolken-brand der avondhemelen, geschoten.De U vergulde cijferpiaat blonk mat in het fi e tragische licht en de stem der klokken n woei ai en toe door de gepekelde luch-^ ten, feestelijk, luid. = i- Beneden vroeg vader : — Wat hebt. ge boven zoolang uitge< n stoken ? ^ Hij toonde eenige boeken. e — 'k Heb 't een en 't ander uitgopakt i- wat me van nut zijn kan. Zwijgend avondmaalden ze. Vader en g moeder deden hem uitgeleide tot aan de i- spoorhal. 't Was hoog tijd dat ze aan- -1| d kwamén. Nog vier minuten en de trein s vertrok. Hij omhelsde zijn ouders, il vlucht-ig en stormde de trappen op. ? In 't licht van een elektriekbol, op 't perron, ontmoette hij mevrouw Sy- * 1 '- moens en haar dochtër. Magdaleentje e groette hem met een hoofsc-h.. knikje. p Maar hij had enkel den tijd aan zijn hoed te tikken, rukte een portaaltje open e en sprong binnen. Nauwelijks neerge-zeten stoomde de trein van onder den -i glazen koepel uit. FRITZ FRANCKEN. s (Wordt vervolqd). DE GEWEZEN MINISTER MALVY VOOR HET HOOGER HOF 1 Onze lezers zullen zich we-ll-icht nog » herinneren wâarom de gewezen minis-ter van binnenlandsche zaïken in Frankrijk, Malvy, voor het Hooger Hof werd ! gedaagd. Toen de verraderszaken van den « Bonnet Rouge », enz., aan het licht kwamen, zelfs nog voor deze zaken door h-et gereety onderzocht werden, ■ maakten velen in Frankrijk zich onge- ■ rust over de nauwe betrekkingen, die bestonden tusschen de dikke helft van de verdachté personaadjes en den mi-nister van binnenlandsche zaken. I M. Léon Daudet, directeur van de « Action Française ;> ,sprak deze alge-i meene ongerustheid uit in eene reeks 1 opzienbarende ftrtikelen en het duurcfc ! niet lang of de huidige inin:ster-voor- ; zitter, Clemenceau, toen senator en' hoofdredacteur van « L'Homme Enchaîné », 'verweet in vollen Senaat. aan M. | Malvy dat hij de « belangen van Frank-j rijk had verradon ». Kort daarop bcîchuldigdô M. Léon, Daudet den'gewezen minister van bin- j neniandscln;- zaken zonder omwegcn I dat hij Frankrijk had verra den en hei-pen verraden. De vijand had kennis gekregen van het Fransche aanvalspîan op den Chemin-des-Dames en van meer andere zeer gewichtjge inHehl-ingen. M. Daudet zegde rechtuit dat Malvy hier-aan niet vreeïnd was gebleven. Dagbifider., die niet sfh'erp vijandig staan tegenover den gewezen minister van binnenlandsche zaken. zeggen nu dat hij toch, tijdens zijn ministerschap en tijdens de drie eerste jaren van den ■ || ooj-log, omgang had met wondere personaadjes. Van Landau, over Almerey-da, over Mata-Hari tôt aan den thans aangehouden directeur van « Le Journal », Charles Humbert; meestal degenen, die later voor het gerecht hadden t3 verantwoorden wegens betrekkingen of handel met den vijanâ waren ver-trouwden in het ministerie van M. Malvy. De rechters van het Hooger Hof zullen nu zien of hij behalve hun vriend ook hun medeplichtige was... Gister, Dinsdag namiddag, werd do eerste zitting gehouden. Zij begon met de'naamafroeping van de senators, die als rechters optreden. Een senator, M. Bepmate, had het in-zicht voor te stellen de zaak te verdagen J tot in de maand October, uit oorzaak der tegenwoordige omstandigheden. De voorzitter weigert. Voor ailes moet H het verslag van de onderzoekscommissio en van het requisitorium van den Pro-cureur-Generaal gelezen worden. M. Pérès begint de lezing van het verslagr. 1 Het verslag van M. Pérès over het- 1 onderzoek beslaat niet minder dan hon- || derd zeven en zestig bladz-ijden. De le- M zing alleen zal reeda verscheidene zit- if ■tin.sfen in beslag nemen. Een gansche zitting wordt voorzien voor het requisitorium van den procureur-generaal. Men zegt ook da-t M. Malvy een me-rnorie zal meedeelen in antwoord on d<» beschuldiging. • m n

Er is geen OCR tekst voor deze krant.