JUUggHZffl Vijfe&Twialigste Ja». — 1 W F^^^grr^^i^^^^^^^Si^aai^i rftwgggBW^fo ^fTW^Sffr -ytf^mlr'Mt-ri "-^•^■^mSr^riiife'fir^^ariiiafefltt ElPBlOl Znndag, 18 April Iff 5 1 Alle briefwisselingen vracht-**Ü** te zenden aan. Aug. Vaa ïseghem, uitgever voor de naanoL taaatsch. < Drukkerij Het Volk», Meersteeg, n° 16, Gent. * Bureel voor Weat-VlaanSeKsiï Gaston Bcssuyt, Gilde der Aca-bachtea Korfejk. Telefoon 523. v Bureel van Antwerpen, Brar bant en Limburg : Viktor Kuyl, glindcrbroederstr., 24, Leuven. Men schrijft IB : Óp alle postkantoren aan 10 fr. pes jaar. Zes maanden fr. 5.00. Drie maanden fr. 2,50. Aankondigingen: Prijs volgens tarief. Voorop tebetalen.!j Rechterlijke herstelling, 2 fr, per regel. Ongeteekende brieven worden, geweigerd. TELEFOON N» 137, Gent. £ ce2sii@m liet nismmes* CHRISTEN WERKMANSBLAD S. Centiem feet nsisssinnei» BET CBIEESCHE ¥UÜR. In enkele oorlogsberichten was er opraak van Grieksch vuur. Voorzeker heeft zich menigeen afgevraagd, wat dat eigenlijk is, Grieksch vuur. Of het huidige Grieksche vuur in samenstelling en uitwerksels overeen stemt met het aloude ferieksche vuur, dat kan men sterk betwijfelen, toch moeten er zekere gelijkenissen bestaan daar het denzelfcJen naam behouden heeft. ; Hier yolgen enkele beschouwingen over Shet Grieksche vuur. 't Is een artikel klit Hooger Leven van 20 April 1912. ;. «Het Grieksche vuur was in vroegere oorlogen eo» gewichtig strijdmiddel, waardoor men zelfs water kon doen ontvlam-irhen, dat rondom schrik en verderf verspreidde. Het geheim van de samenstelling is verloren gegaan, doch de uitwerking van dat helsche middel leert ons de geschiedenis. De eerste uitvinder van *t 'Grieksche ol Byzantijnsche vmrr was .Gallinicusy een bouwmeester uit Helio-polis in Syrië in het jaar 671 na Christus. Het zou bestaan hebben uit zwavel, berghout, asphalt en gebluscbte kalk en werd door middel vaa luchtdrukking tegen de Vijanden geslingerd. Op welke wijze deze jbestanddeelen nu tot eest mengsel werden jyerhonden, is niet bekend. I De ontbranding ging gepaard met ontploffingen en ontwikkeling van dampen, rook en vuttr. Het vuur brandde .zelfs onder water,, zette alles In brand iSh vernielde door de samengaande ontploffingen ook dat, wat niet brandbaar /was. ' In het jaar 678 na Christus, vernietigden de Byzantijnen door dit vuur de 'fieele vloot der Arabieren, die Cyzicus jbelegerden. in hot jaar 716 werd de ïioofdstad Byzantium, (het tegenwoordige jCoiibtantinopel) voor de eerste maal door Jhet Grieksche vuur verdedigd. 200.000 ^Arabieren vonden vóór de muren der jstad den dood en leger en vloot werden /vernjetigd. De grootste resultaten echter {werden verkregen in kat jaar 914 toen keizer Constantijn VII met zijn?? vloot W?SlfSiec^'1^^&^aê^r^^&i vanF Sé uit meer dan 100 schepen bestaande Moot der Russen vóór Byzantium vér»' dreef en grootendeels vernietigde. jjj, De keizer erkende het gewicht d«r luitvHiding en sekreet daarom ifisBtÏBe wetsvoorschriften :«Een engel (dit moet ledereen antwoorden, die er naar ga-jvraagd wordt), bracht deze wonderlijke jgavo aan den eersten caristelijken keizer-iKonstantijn en droeg hem op, het vloei-jbare vuur, dat verderf uitspuwt over igjjne vijanden, alleen voor de christenen jen alleen in de christelijke keizerstad iConstantinopel te vervaardigen,* De, keizer wilde niet, dat een, ander vols hefc geheim, der vervaardiging zon léoren Skennën en daarom liet hij een bevelschrift aanslaan, waarop in groote letters werd jbekend gemaakt, dat degene, die het geheim aan een vreemd volk zou ver^ raden, eerloos zon verklaard worden en jnlet waardig den chrisfelqken naaSn te Sragen ; den overtreder troffen de hardste jèn wreedste straffen. *f Van het Grieksche vuur lezen we nog jbij de kruistochten en voor tót laatst jbij de belegering derTurken v#n ©JO* Jstantinopel-in het jaar 1493, waar echter MENGELWERK lp zoek Baar ien Sebnldlge In een hoek brandde een weldoende ïyuuT, waarover allerhande ketels hingen, jöienende tot het bereiden der spijzen van £len troep. Verscheidene lampen aan dfe >vout opgehangen, verlichtten de plaats. .V Tafels, banken en eenige stoelen waren langs de muren gerangschikt, huiden van /Wilde dieren op den grond opengespreid. fjf Na een oogenhBh afwezigheid kwant jLeondari terug tdj zijne slachtoffers. $ — Wat gij hier ziet, zei hij spottend, "Is maar een deel van ons gebied, wnlje-jzitten nog twee of drie kleine hólcS; daar zult gij uwe dagen doorbrengen m afwachting dat het losgeld mij gewordt. Et jweet het zeer goed : na eene week veiWijf 'jjzult gij mij smeeken brieven te mogen teenden naar uwe vrienden, opdat zS zich inet de zending der gevraagde som zouden jbaasten. £ Meer en meer spottend vo egde de hoofd-afiian er aan toe : — Het fe mijne gewoonte niet mijne gevangenen al te wel te huis-westigeö, anders zouden zij liever bij mïj mlijven dan van hun geld te scheiden. t ! Dit gezegd zijnde riep hg Argos en gaf iezen bevel de gevangenen naar hun ppartement te brengen. * De plaats welke den jongelingen werd de proef om de Turksche vloot ermee te vernietigen, niet meer gelukte. Keizer Konstantijn XI viel als laatste keizer van het Oost-Romeinsche rijk op de ruïnen zijner stad Byzantium, geraakte in de handen dér Turken en met den ondergang van het Grieksche keizerrijk, ging ook het geheim van het Grieksche vuur verloren.» Wat voor Grieksch vuur men in den huidigen oorlog aangewend heeft; of de uitwerksels even schrikkelijk waren; welke zijne samenstelling was, dat zal de toekomst uitwijzen. Komen.J. v. U. BE WAARHEID over den BOOD vaa Eerw. Heer DB JONGHE, PASTOOR VAN ST-JORIS, Ifit De Tifd namen wij in n° 73 van ons blad, in vorm van mengelwerk, een verhaal over van de tragische dood van den eerw. heer Pastoor van St-Joris bij Dixmuide. Na genomen inlichtingen, bljjjkt dat verhaal zeer fantasist geweeat te zijn. Een vriend van ter plaatse heeft dan ook, op ons verzoek, volgende terechtwijzend verhaal opgemaakt. * * * St-Joris is waarlijk genoeg vermaard nu, door de bloedige tooneelen die er gespeeld wierden en nog gespeeld worden ; de oorlog heeft daar rouw en onheilen genoeg gezaaid, zonder dat het noodig zij de feiten nog in somberder kleuren af te schilderen, zonder dat het noodig zij de droefheid der beproefde familiën nog grievender te maken. 't Is 't gedacht dat velen te binnen kwam bij het lezen van 't verslag over de dood van den E. H. De Jonghe, pastoor van St-Joris ; de tragische en dramatische omstandigheden van dit verhaal zqn vlakweg uit de lucht gegrepen en bestaan enkel in de inbeelding van den correspon- '"''Zïêhïer eenvoudig hoe wij de gebeurtenis vernamen uit den mond eener brave vrouw van St-Joris, met wie de betreurde overledene nog in gesprek is geweest een uur vóór de dood hem trof. Op donderdag, 22 October, in den namiddag, nadat de ieverige herder den geheelen voormiddag besteed had aan kle tijdelijke en geestelijke zorg der overgebleven sehapen zijner reeds verstrooide lendde, was hij kort na middag een bezoek gaan brengen aan de gekwetste soldaten, om die gevallen helden te troosten en op te beuren. Pas had hij'Set lazaret verlaten toen hij doodehjk getroffen werd door eene fhorascherf, terwijl hij aan 't spreken .was met eenige burgers. Denzelfden dag *riög werd hij begraven door de zorgen van een Westvlaamschen aalmoezenier. Twee of drie dagen te voren was hij nog Haar Nieuwpoort gegaan om zijn tnichtjje op te zoeken, dat in de kostschool verbleef der «Dames de la Sainte Union». Hoe -diep ook de gemoedelijke man geschokt is geweest door het zicht der hrreeselijke en plotselinge oorlogsgruwelen, toch pleiten de feiten luid genoeg %m aangewezen was voorzien van eene sterke deur ; eene opening langs boven liet eene onvoldoende hoeveelheid lucht binnendringen. Voor alle meubeleering waren er twee stoelen, twee schaapsvellên en een paar dekens. De mui.a waren bedekt met schimmel, I welke dé vochtigheid van het hol te keuenen gaf. Onwillekeurig werd Karel de Torigny door eene huivering aangegrepen ; terwijl hij op een der stoelen plaats nam staarde dè jongeling droevig rond. G$, zegde de bandiet, zich in gebrekkig fransch tot Baptist wendende, gijjztttt buiten slapen, véor de deur uwermeesters. Deze heeren kunnen V nachtsuitrusten op de vellen ; over dag mogenzfj de buitenste grot gebruiken. Maar het is hier vreeselijk 1 riepsgraaf d'Albermont met verontwaardiging, frSTïk zou er mijn hond met willen huis-vesten-. Ik begrijp dat dit appartement u -niet voldoet, grijnsde Argps; het hangt *van u af er zoo kortstondig mogelijk te verblijven. * * * Het voorgevallene verwekte groote opschudding, nïëi alleen te Athene, maar ook in Frankrijk. Bij zijne aankomst in de Grieksche hoofdstad had kapitein Mastombe onmiddellijk voetstappea aangewend hij de bevoegde overheid, vervolgens had bjij geschreven aan baron de Torigny, den vader van Karel, om hem te berichten wat zijn zoon en dezes vrienden was overgekomen. tegen de beweriagea van 't Hollandsch dagblad, als ware ïiij krankzinnig geworden, als hadde hij rondgezworven 'lijk een zinnelooze. i Overigens 't is bij het instorten der pastorij* toen hij bijna onder een muur bedolven werd, dat hij.- van schrik volslagen krankzinnig zou geworden zijnen twee maanden later stonden de zoogezegde muren der -pastorij nog recht I 't Eenige dus datsblijft, 't is dat de pastoor van S. Jora slachtoffer is gestorven zijner naastenliefde, in 't heldhaftig beoefenen van- zijn herderlijk ambt. Bewondering en eerbied zijn wij zijn aandenken verschuldigd. iai Ofideel Oifttraak over eene besehuldiging van wreedheden tegen het Buiïsche leger gericht. Wij ontvingen de volgende Duitsche offieieele mededeeling: «L'' Indêpendance beige publiceert in »haar nummer van 25 Maart jongstleden, »het volgende artikel, onder titel: De »Duitsche Wreedheden. Verklaring van »David Jordens, voerman te Sempst, ge» boren den 12 Februari 1879 »: «Wij ontvingen van het departe»ment» van Justitie de vreeselijke »verklaring, die men hieronder leest, ^ »en die door een ooggetuige, wiens »geloofwaardigheid niet in twijfel »kan getrokken worden, den 30e »Maart jongstleden voor de Onder»zoeks-Gommissie -werd afgelegd, als »volgt: » Op den dag der aankomst van de » Duitschers te Sempst, traden 30 tot »35 soldaten rond 5 uur 's namiddags » mijne woning binnen. Zij verlangden Beten; mijne vrouw gaf hun bier, a aardappelen en spek; zij aten dit »rustig op. Toen zij gegeten hadden, B smeten zij de taiel onderste boven. »Ik maakte hun daarover eene B aanmerking, waarop zij mij op een • stoel yastbondetü. zij, hielden mij UEét hmiiiC"'rgvöTvfci's en bajönnetten »in bedwang en 5 of .6'hjuiner verB krachten in een hoek'Her kamer »mijn dochtertje vaht-É3 jaar oud; «vervolgens hebben zij het kind aan B de bajonet geregen en haar daarop » rondgedraaid; mijnen kleinen jongen «van 9 jaar hebben zij eveneens aan »de bajonet geregen. De twee kinB deren hebben nog ongeveer tien B minuten geleefd. Toen mijne vrouw B begon te schreeuwen, doodden zij «haar door een revolverschot. Later »zijn Belgische soldaten aangekomen, »die mij bevrijdden en al de Duitsche «soldaten doodden. Ik weet dat de «meeste jonge meisjes van Sempst B bezoedeld werden.» f Een officieel onderzoek werd door het Gouvernement Generaal in dezen bevolen. Ziehier «fin extenso »de resultaten van dit onderzoek: Op bevel van den keizerlijken kreitschef te Brussel begaven zich de eerste luitenant BataljonsAdjudant Friediander, als rechterlijke officier, en de onderofficier Schneider, als gerechtsschrijver, naar de gemeente Sempst. Zij richtten zich in de eerste plaats naar de woning van den gemeentesecretaris VanBoeck- Het Grieksch gouvernement had welhaast de krachtigste maatregelen genomen; troepen werden gelast alle wegen, velden, valleien en bergen, gelegen tusschen Athene en Korinthe, te doorzoeken, maar zonder er in te gelukken het minste spoor van de bandieten te ontdekken. III. Reeds drie weken waren Alfred d'Albermont en Karel de Torigny in handen dei Grieksche roovers. De noodlottige termijn naderde zijn einde. In Europa werd meer en meer gesprokken over de wreedheden van den ge"kenden" bandiet Leondari. •Er werd herinnerd hoe hq, een jaar -te voren, aan de ouders vaaneen zijner gevangenen een oor, in katoen gewikkeld, had gezonden, en men voegde er nog vreesefijker omstandigheden bij ten opzichte van andere personen. Van zoohaast kapitein Mastombe wist dat soldaten ter opsporing waren uitgezonden had hij Athene verlaten; in alle geval wilde hij zich het noodige geld aanschaffen om zijne vrienden zoo spoedig mogelijk te verlossen. De ongelukkige gevangenen hadden ondertusschen veel te lijden vap den honger, van de koude, maar vooral van de vochtigheid. Ook had Alfred d'Albeïmont reeds tweemaal aan den kapitein géschreven om hem tot spoedig handelen aan te sporen. Ongelukkig was de eerste brief niet terecht gekomen; wanneer Mastombe den tweeden brief ontving bad eene koorts hem aangegrepen en verplicht verschei- hout. Daar deze slechts de Fransche taaf machtig is, werd de onderoffieisr Eber, 2" Komp. Landstermbataljon Amberg, opgeroepen en voorschriftsmatig beeedigd. Vervolgens legde Van Boeckhout de vet^ gende verklaring af: o Ik heet Paul bij nuja -voornaam, B ben 35 jaar oud, en katholiek. » Ter zake: »Ik heb Sempst den 26 Augustus «verlaten en ben den 22 Oktober ■ teruggekeerd. »Den naam van een voerman »David Jordens ken ik niet. M| »heeft m geen geval voor den oorlog »te Sempst gewoond; ook is een . «dergelijke naam sedert 15 jaar »onder de bevolking van Sempst jonbekend; ook nu woont hier nieiiand van dezen naam. Mij is niets »van een voorval bekend, waarbij «een dertienjarig meisje verkracht, »en vervolgens mét haar broertje en «moeder gedood werd. « Zonder eenigen .twijfel zou een B dergelijk voorval mij, als gemeente-, »sekretaris, medegedeeld geworden «zijn. -*&$ »Te Sempst werd gedurende den B oorlog geene enkele vrouw en geen B énkel kind onder de 14 jaar dood- B geschoten* Dergelijke overlijdens «zouden trouwens in de -registers «der gemeente vermeld zijn gewor- »den.» Deze verklaring werd in het Fransch voorgelezen, conform verklaard en getee- 'kend. Dit proces-verbaal draagt verder de eigenhandige handteekening van den gemeentesekretaris, als volgt : P. Van Roeckhoati De gemeentesekretaiis was vooraf beeedigd geworden. Verder werd de burgemeester der gemeente Sempst opgeroepen en als volgt verhoord : «Ik heet Van Asbroeck, Pieter, «ben 61 jaar oud, en katholiek.» Ter zake : BaaiugeJSii&i sleclita.xlaamseh spreekt, werd de. gemeentesekretaris bij dit verhoor", geroepen," nadat hij" voorschriftsmatig bèëedigd was. Van Boeckhout vertaalt Töt het Vlaamsch in het Fransch» en onderofficier Eber uit het Fransch in het Duitsch. «Ik verliet Sempst omstreeks 26 «Augustus en ben naar Mechelen B en Antwerpen gegaan; rond half «Oktober ben ik teruggekomen. Mijn »Zoon en mijne dochter waren ge-B durende al dien tijd hier gebleven. »Een voerman David Jordens is »mij niet bekend. Ik heb sedert «mijne geboorte bijna onafgebroken «te Sempst gewoond en heb er nooit B een voerman Jordens gekend. »Mijne kinderen hebben ot| versteld dat de Duitsche soldaten zich »tegenover de bevolking goed geB dragen hebben. Een voorval, waar»bij een dertienjarig meisje verB kracht en haar negenjarig broertje B en de moeder gedood zouden geB worden zijn, is mij niet ter oore B gekomen : overigens hoorde ik mets svan verkrachtingen van vrouwen B en meisjes. Ik zou dit bij mijn teB rugkeer zonder twijfel vernomen «hebben.» dene dagen te bed te blijven, — ongelukkige omstandigheid die hem belette zich met de bevrijding zijner gezellen bezig te houden. Hersteld zijnde begaf hij zich bij den bankier van graaf d'Albermont en bij den vader van Karel de Torigny. Van het noodige geld voorzien, in gezelschap van twee trouwe vrienden, stelde de kapitein zich weder op weg naar Athene. Met den meest mogelijken spoed, reisde hij tot Triest, waar hij tot zijn groot spijt vernam, dat de stoomboot waarop hij rekende plaats te nemen, vertrokken was. Mijnheer Mastombe werd door moedeloosheid en wanhoop overmeesterd. Voor het oogenblik bestond er geen. ander middel van vervoer ; en wat er ook gebeurde, hij kon in Athene met meer aankomen op den gestelden dag. De verschrikkelijke dag, waarop over het lot van Alfred d'Albermont en Karel die Torigny moest beslist worden, als door eene bittere lotsbeschikking, verwekte in gansch Griekenland eene levendige belangstelling. Baptist, de dienaar van den graaf, nedergezeten op eene bank, verborg het aangezicht in de handen. De twee jongelingen doorhepen het hol in alle mogelijke richtingen. -& -JJêwol» J£?rel > zegde AJ|red, gij weet dat hét vandaag de laatste dag is?... — Believe het de Jjeröei dat Mastombe op 'dit uur in Athene zij inet de noodige gelden. De vertrouweling van Leondari is dezen morgen aangegaan om relet hem in onderhandeling te komen. Keert hij met 'het losgeld weer, dezen Ook deze verklaring werd eigenhandig door den burgemeester onderteekend : P. Van Asbroeck* Getdige bleef onbeëedigd. Ten skvtte werd de zoon vanvoorgaanderT getuige gehoord, die het volgende v,er-i klaarde: «Ik heet Louis Van Asbroeck, befl B 37 jaar ©ud en katholiek. « Ter zake: «Een voerman David Jordens te B Sempst is mij geheel onbekend ea. »bestaat niet. Ik was slechts gedaaB rende een veertiental dagen afwezig, «rond 28 Augustus, zoodat ik » gedurende de geheele bezetting van s Sempst vóór en tijdens de belegering «van Antwerpen in de gemeente B aanwezig was. »Het mij voorgelegde bericht uit Bde Indêpendance Beige is valsch. «De Duitsche soldaten zijn zich «tegenover vrouwen en kinderen sniet te buftèn gegaan, en hebben ser ook geene gedood. *Zij hebben zich integendeel te » Sempst goed gedragen. »Mijne 22jarige "zuster was, iiitBgezonderd de boven vermelde twee «weken, steeds te Sempst aanwezig. » Ik bevond mij gedurende vijf weken «vóór en tijdens de belegering van «Antwerpen tusschen de Duitsche »soldaten, en kan alleen getuigen » dat zij zich tegenover de bevolking » goed gedragen hebhen. » Ook hier volgt de eigenhandige onderteekening van Louis Van Asbroeck. ionssai A L TL A !! Tot hierï en niet verde* meer 1 Wij "willen- het niet langer meer verkroppen 1 Wij willen niet langer meer bij den neus geleid worden 1 Het . publiek moet. 3sgeMekt\woi'ösn,-ëivda± spelmoptophoudenl Wat? zult gij ons vragen. Wel, al het schotelen van sommige heeren onzer stad, leden en leiders der versehillige Comiteiten. Lang genoeg reeds hebben wjj gewacht? maar het schottelen en lepelen vergroot van dag tot dag en ons geduld is ten einde 1 Luistert, beste lezers, en oordeelt zelf. Talrijke feitjes, zouden wij u kunnen aanhalen die ons bevestigde zouden staven; dat zou ons immers tot langdradigheid' leiden en wq zullen ons enkel bij de bijzonderste bepalen. Doel es werking ösf Comitsitsa. Het « Nationaal Cbmiteit », te zamen met de ons zoo zeer genegen Vereenigde Staten van Amerikastelt zich ten doel: 1 ° Aan de Belgische bevolking de noodige spijzen te verschaffen ; 2° De ongelukkige bevolking te steunen, door de opbrengst van inschrijvingen en giften onder de armsten te verdeelen. Het Nationaal Comiteit is opvoigenlijk onderverdeeld in : Provinciale, Gewestelijke, en ten slotte gemeentelijke Comiteiten. De gemeentelijke Oomiteiten zijn gelast te Borgen voor de verdeeling der voeding en der hulp. Het is dus het gemeentelijk Comiteit (hier het Centraal Coniiteit genoemd) dat alles moet regelen; maar tot zijnerontlasting werden twee ondercomiteiten tot stand gebracht:- het Voeaingskomiteit (Eavitaillemettfc} en het hnlpkomiteit (fcècoursj. nacht nog worden wij fn vrijheid gestelde Reeds eene volle maand zijn wijvan versche lueht en het heldere daglichtberoofd, vervolgde de graaf. Beiden zijnwij zwak en ziek, mij dunkt dat ik eennieuwen aanval van rhumatisme gahebben. Vriend, onderbrak KareLik voel mijdoor onrust bemeesteren. De boodschapper van Leondari kon reeds, terug zijn.Meest hij eens met ledige handen komen twie weet, is Mastombe reeds te Atheneweergekeerd 1... Het is onmogelijk, ik ben overtuigddat hij reeds verscheidene dagen te Athenewacht op een bericht van het monsterdat ons Me* gevangen houdt. O, ik heb de ergste voorgevoelens.En deze bandiet is bekwaam de verminking, waarmede hij ons bedreigde, uitte voeren. Op dit oogenblik verscheen Leondari. Hg vroeg aan Argos of de boodschapper reeds terug was. Neen, antwoordde de aangesprokene. Hij moest reeds nier zij», grijnsdede bandiet, de wenkbrauwen fronsende.Ik begrijp niet waar hij blijft... Als hijmaar zoo dwaas niet is geweest zich doorde policie te laten snappen... Ah, daar is hij I * * » Inderdaad, een regelmatige stap weeJs klonk in het eerste hol; de luitenant der, .bende trad binnen ;.het was de oudste, broeder en vertrouweling van Leondar^j* — He wel, wat nieuws? vroeg dezelaatste. \ fi yscYoigfc.] mt mm m

Er is geen OCR tekst voor deze krant.