HET VOLK Aile briefwîsselingen vrach »rij te zenden aan Aug. Va Iseghem, uitgever voor do naam maatsch. « Drukkerij Het Volk ïleersteeg, n° 16, Gent. Bureel van West-Vlaanderen Gaston Bossuyt, Gilde der An bachten, Kortrijk Telefojm 52 Bureel van Antwerpen, Bn bant en Limburg : Viktor Ivuy liinderbroederstraat, 24, Leuve Men schrljft In : Op aile postkantoren aan 10 I pcr jaar. Zes maanden fr. 6.0 Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop betalen. Bechterlijke herstelling, 2 I per regel. Ongeteekende brieven word gcweigerd. TELEFOON N° 137, Qent Verschijut €5 muai per* week. CHR1STEN WERKMANSBLAD 2 CENTIEMEN RET NUMMER 3 CENTIEMES MET BIJVOEGSEL Maandag geen gevechten* De dag van maandag is voorbijgegaan zonder de minste moei-lijklieid. Niets bijzonders aan te stippen voor dien dag. Men voorziet, en dit waarschijnlijk binnen de 24 uren, een groot gevecht. De aanvallende houding van het duitsche leger is geheel ge-wijzigd. Men verzekert ons dat de belgische en fransche troepen een gezamenlijken aanval zullen doen op het duitsch leger. Koning Albert met de fransche militaire medalie vereerd. Kommandant Duparge, van het fransch gezantschap, is door de regeering der fransche Repubiiek gelast geworden aan Koning Albert de militaire medalie te overhandigen. Dit is de hoogste eer welke men aan een generaal-legeroverste kan bewijzen. KONING ALBERT EN DE SOLDATEN. Sedert het begin der moeilijkheden heeft Koning Albert zich onvermoeibaar getoond. Hij heeft niet opgehouden de lijnen der voorposten te doorloopen, terwijl hij vurig door de troepen toege-juicïit werd. « Doch de Koning wil niet dat men hem ioejuiche, zegt een kon-fraler, die in de rangen is. Hij wil zelfs niet dat men hem groete ; hij stapt gewoonlijk uit den auto en spreekt met onze soldaten, als kameraad en al glimîachende. » Wij zijn kameraden, zegt de Koning, en wij moeten allen elkander helpen en de handen drukken. » Zich tôt een soldaat wendende die een brief in de hand hield, zegde de koning : « Ilebt ge naar uwe ouders geschreuen ? Geef mij dien brief, ik zal hem doen bestellen... », en aldus brengt de koning geheele pakken brieven mede uit het algemeen hoofdkwartier. En ge moest het hooren wanneer de koning dan weg is. « Hij is bewonderenswaardig ! Hebt gij hem gezien? Heeft hij tegen'u ook gesproken? enz. enz. » Koning Albert wordt door al de soldaten geëerd en bemind. Hij stelt zich waarlijk aan als een getrouwe kameraad, een diep ge-p.erbiedigde overste en een generaal die streng gehoorzaamd wordt. HE DUITSCHMAN TE LUIK. ~ Steeds ailes ten beste- Er worden zulke dwaze als zonderlinge op zijn post, gelijk de iwaalf forten rond geruchtCn onder het volk verspreid : Luik. De Duitschman is te Luik I Maar in 't nachtelijk duistder zijn de Welja, hij is er met ongeveer twee dieven tusschen de posten doorgeslopen regimenten sedert vrijdag. en in de hoîsteê binnengedrongen. De Duitschman heeft den bisschop En nu ze er binnen zijn, en samenzijnde Z. D. H. Mgr Rutten, den geachten zicl1 te talrijk bevinden, nu durven ze er heer Burgemeester Kleyer, senators, volks- niet moer uit. vertegenwoordigers en anderebijzonderen, Gaan de Duitschers, met kleine trosjes samen vijftien in getal, tôt gijzelaars binnengeslopen, maar nu in getal bevon- genomen. den, — gaan ze achterwaarts uit Luik, Jawel, dat schijnt waar te zijn. 7:e krijg,e» de" 8ocdcn da6 van de kan0"s Ar . . . , der rechter forten ; — en van nu af zijn aai wat beteekent dat? ze afgest0ten van hun eigen leger, dat Luik als stad, is heel wat anders dan gansch vernield op de Duitsch-belgisclie Luik als militaire omschrijving. grens geworpen is. Deze laatste is eene groote streek die, Willen ze uit wanhoop vooruit gaan, ze van noord-oost naar zuid-west, het komen onder 't vuur van de kanons dei tlerde deel beslaat van de gewesten, welke linker forten, die aan de beleefdheid van de Maas in de provincie Luik doorloopt. een klinkenden groet niet zullen ontbre- De stad Luik is slechts het dicht be- ken, vokte middenpunt van die omschrijving. Feitelijk zitten de dieven in d'hofsteê, Gelijk we in voorgaande nummers zeg- maar ze durven er niet buiten. tien, liggen er zes sterke forten rechts en En nu pakken ze d'oude hofsteêlingen zes even sterke forten links van de Maas, tôt gijzelaars, opdat de zoons en de trouwe die de stad Luik doorsnijdt, een derde dienaars lien zelven niet al te zwaar zou- decl rechts en tweede derde dcelen links den afranselen. latend. Aldus is het nu te Luik gesteld. Binnen de stad is de overtocht der Maas De Duitschers hebben er vijftien eer- niet afgesneden, omdat van dezen over- biedwaardige en achtenswaardige gijze- toclit het onderhoudsvermogen der eigen laars vast om.... er zich achter te ver- bevolking afhangt. schuilen. Numag men zich niet inbeelden dat Als de duitsche regeering aan die twee die forten, rechts of links, naast elkander duitsche reigmenten moest toeroepen : gebouwd zijn gelijk de huizen in eene Brengt mij uwe gevangenen hier I — die straat. twee duitsche regimenten zouden eenvou- Elk fort zelf is eene afzonderlijke en dig kunnen antwoorden : We zouden wel gansch afgezonderde eenheid ; en Aitmoet komen, maar onze gevangenen willen ons zoo zijn, want het eene fort mag het an- niet loslaten I dere niet moeten noodig hebben. Zoo is inderdaad de toestand. Moest er volledig verband tusschen De vrije, gansch opene stad Luik is, de forten wezen, als er één enkel genomen vijf cens met 'ne keer, bezet door twee Is, zouden er zes genomen zijn, rechts of duitsche regimenten die... in eene ware links van den stroom. miuzenval zijn geloopen : ze kunnen nocli Icder fort is eene sterkte op zich zelve voor- noch achteruit mecr. en getwaalven samen vormen zij een muur Ze weten 't overigens wel, want ze ge- — een muur van kruisvuur — tegen den dragen zich alsof ze geen Pruisen, maar... Inval, dien de Duitscher heeft beproefd. deftige mensclien zouden wezen : ze be-De Duitscher is in de stad Luik, ja, maar talen zoo goed wat ze noodig hebben, hij is dien muur niet over. dat ze zelfs een mark (1 fr. 25) voor een Integendeel, de twee regimenten Duit- frank geven, en ze durven geen enkel ïchers die zich sedert vrijdag in de duitsch vaandel voor den dag halen. slad Luik bevinden, zijn letterlijk de ge-, maar laten de belgische vlag wapperen vangenen der militaire omschrijving Luik tôt op de gebouwcn waarin zij zelf ge- Die Duitschers zijn 's nachts in de stad kazerneerd zijn. gekomen, gelijk dieven 's nachts op eene Hebben ze gijzelaars genomen, 't is hofsteê zouden binnendringen. om er zich achter te verschuilen : ze zijn Rondom de akkers van den hofsteêling bang. "taan de zoons en de trouwe dienaars elk En 't is al. ITALIË'S HOUDING. Italie blijft onzijdig : 't heeft het na-drukkelijk verklaard. Dat is eene bittere misrekening voor Duitschland, dat meende ailes met zch te kunnen aansleepen en iedereen voor zijn wil te doen bukken. 't Is echte waanzin die Duitschland ge-dreven heeft. Niet alleen heeft het jegens België eene monsterachtige misdaad gepleegd, met een onzijdig land te willen overrom-pelen, dat hem nooit anders dan wel-willendheid had betoond, een land, waar duizenden zijner eigene zonen bestaan en fortuin hadden ver-worven,een land, waarvan het zelf de onzijdig-heid met zijn eerewoord had gewaar-borgd ; niet alleen dus,zeggen we,heeft Duitschland eene monsterachtige misdaad jegens België gepleegd met zijne eeden te ver-breken, zijn eigen eerewoord tôt schande-woord makend, en het volkenreclit te schenden ; maar het is nog zoo onbehendig brutaal geweest dat het zelfs de gehechtheid van Italie, zijn bondgenoot, niet heeft weten te behouden. En dat teekent de europeesche krachten heel anders af, dan te voren kon verwacht worden. Italie is met Duitschland en Oostenrijk-Hongarije verbonden, ja, doch enkel voor wat verdediging betreft. Het moet slechts hulp verleenen aan zijne bondgenoten, als dezen of een dezer door eene of meer andere mogendSeden aangevallen zijn. Duitsclilands hanaelwijze is dus niet enkel grof brutaal, zij is daarenboven zeer onbehendig dom geweest. Wilde Duitschland zich de hulp van Italie verzekeren — en deze hulp ware geenszins te versmaden geweest — het hoefde slechts te wacliten tôt wanneer het zelf aangevallen werd. En lang kon dat toch niet duren, volgens het zelf heeft beweerd en de ge-beurtenissen inderdaad ook uitwezen. Rusland stond immers veclitensgereed om de Slavonen der Bulkans te helpen tegen de Germanen van Oostenrijk en de Magyaren van Hongarije ; dëôôrlôg Het nienw plan der duitschers. De drie legerkorpsen die Luik aanvielen zijn nog altijd ter plaats, doch scliijnen zich bereid te maken de Maas over te steken. Zij zullen evenwel langs de stad Luik niet doortrekken want de forten zullen hun gerij beletten over de banen te komen. Er blijft dus niets over dan langzaam met veel verlies van materiaal, Luik links te laten liggen en de Maas over te steken nabij Visé cenerzijds en tusschen Luik en Hoci anderzijds. Dit schijnt hun plan te zijn, want een Duitsche troepenbeweging is zichtbaar in Condroz. De troepen rukken op Hoei aan. Zij zullen ons veldlegcr willen aantasten vooaleer de versmelting onzer troepen met de Fransche legerkorpsen heeft plaats gehad Doch dan moeten zij eene omzwen-kende beweging maken en veel weg af-leggen.En hun bevoorradingsdienst wordt dan elk uur moeilijker. Het Belgiscb leger staat pal en gereed om dezen schoK te doorstaan. De man-schappen worden zelfs ongcduldig om ook eens te vechten. Ileldenmoed en sîandvasligheid. Zeggen wij een bijzonder woord over de dapperheid onzer soldaten, bijzonder gedurende de drie dagen dat zij aan de ergsle beproçvhigen werden blootgesteld. Onvoldoende om tegen cenen vijfmaal talrijkeren vijand eene streek te verdedi-gen, zeer ongclijk van terrein, met bos-schcn en struikgewas, waar dejOuitscliers zich konden verschuilen en op hun gemak de belgische regimenten vcrdelgen, lcgden onze troepen lange en moeilijk» luarschen *7,1' om niet verrast te worden door een ge-meenschappelijken opstand der eosten-rijksche, duitsche en russische Polakken die samen hunne poolsche eenzelvigheic zouden willen liervestigen, kon Ruslanc zich niet vergenoegen met een aanva op Oostenrijk alleen ; het moest tevens op duitsch Polen ingaan, en dat kon voor Duitschland tôt bewijs gelden dat het de aangevallene was ; dan moest Italie zijne bondgenoten bijspringen, en dit was voor lien van grool belang. W7are Italie met Oostenrijk en Duitsch land geweest, Oostenrijk had de verzeke-ring gehad, dat Italie niets zou vermocht hebben om de italiaansche provinciën van 't oostenrijksch grondgebied aan te lijven. — zooals daar zijn : Illyiia, Istria, Dal matië en de belangrijke havenstad Triïste tevens kon Italië den bondgenoot vari Rusland, met name Frankrijk, in dezes zuid-oosten en langs de middenlandschf zee dusdanig in spanning liouden, dat de fransche bondgenoot voor den rus-sischen aanvaller niet veel waarde zou gehad hebben. Maar in zijn waanzinnigen overmoed heeft de Duitscher 't noodige geduld nie gehad om te wachlen tôt wanneer Rus land de aanvaller werd. Hij zelf heeft aangevallen, brutaal valsch, onbeschoft, wreedaardig. Hij is door het kleine volk dat hij aan viel, overheerlijk verslagen geworden. heeft er naar verdienste verschrikkelijk klop van - n mp .ïTur Maar de aanvaller- was hij toch, ei daarom blijft Italië binnen zijne verbin tenissen, maar het weigert hem te hel pen 't Heeft er overigens ook aile belang bij de verplettering van Oostenrijk en Duitsch land kan aan Italië de gansche meester-schap over de Adriatische zee geven. Niet enkel de eerlijkheid dus, ook hel belang stijft de onzijdigheid van Italië en dat is sterk genoeg om er op te be trouwen. Want anders mochten we niet veel be trouwen in den onrechtmatigen bezilte der Pau/.clijke Slalen stellen, af en leverden terzelfdertijd herhaalde gevechten. De troepen trokken van Pontisse naa Barclion en van Barchon naar Boncelles telkens verscheidene uren afleggende. Merken wij op dat er ondertusschen t vechten viel. In min dan tien uren inoesten zij tusschen Barchon en Boncelle verscheidene aanvallen afslaan. Sinds drie dagen leefden de mannei enkel met brood, daar het hun onmogelijl was, gezien de tijd ontbrak, eenig etei klaar te maken. Terwijl de Duitschers immer verschi troepen in lijn stelden, waren het altijc o îze zelfde mannen die tôt twee- en drie muai terugkeerden in het vuur. Zij hadden een enkel oogenblik van op beuring en genoegen: het was bij liunner doortoclit door de stad, onder de uitbun dige toejuichingen van liet volk, dat hui haastig allerlei lekkernijen ter hand stelde Het was een onvoorzien en wcldoeiu oogenblik wanneer de eene of de anden der kleine piotten, in het voorbijgaai een vriendengezicht herkende I — Ah ! Gij zijt het ! .— Jawel ! wij zijn nog niet dood t — En lioe gaat het ? — Wij zullen het u morgen zeggen al; wij nog leven. Zulke gesprekken hoorde men gedurig met allerlei kwinkslagen wanneer twe< « goede kennissen » elkander terugzagen Het is overigens eene gewoonte geworden bij de Luikennars den doortoclit dei troepen te gaan afwachten, met verfris-schingen en cigaretten. De armsten zijn waarlijk de edclmoedigsten, aangezien zr het weinige geven wat zij bezitten, en. zegt de korrespondent die deze regelen sclircef, « ik zag een arme vrouw die daai s tond met eenen emmer friscli water en een pintglas, en den koelen drank aan de soldaten aanbood, zich verontschuldigen-de met de woorden : « Ik lieb niets anders meer. » In den buiten zag men vrouwen en kin-deren die langs hagen en kanten slopen, oin zoo Lot bij de soldaten der voorpo.sten te geraken, en hun fruit en vruchten aan te biedeu !.... Het oorlogsveld vau Europa. België wordt aanzien als het slagveld van Europa. Er is geen land waar meei slagen geleverd werden dan België. Het is op ons grondgebied dat de légers beslisten i over het lot der natiën. i Te Waterloo, Ramillies, Audenaerde, i Kortrijk, Turnhout, Nieuwpoort, Doornijk Gent, Mechelen, Bergen, Charleroi, Namen Leuven, ontmoetten de internationale legers zich ten einde hunne moeilijkheden te beslechten. Op het einde der XVIIe eeuw werd Luik drie maal door de Franschen inge->»omen, in 1675, 1684 en 1691. In 1702 maakte de engelsche legioenen Marlborough zich meester der stad, alzoo aan Lodewijk XIV den weg afsnijdende naar het Noorden van Holland. Gedurende de fransche revolutie speelde de stad Luik eene overwegende roi. In 1792 werd de stad Luik door de Franschen bemeesterd, maar het volgend jaar moesten zij ze verlaten. Ruiterijgevechten aan de Maas Hevige ruiterijgevecliten hebben be-zuiden de Maas plaats gehad. Deze gevechten, zooals deze die reeds . plaats hadden, sedert het begin van den oorlog, bewijzen de meerderheid die onze belgische ruiterij heeft boven de duitsch»- Zieliier een bewijs dezer nieerderheul, uit de talrijke gevallen : Een patroelje, bestaande uit een duitsche officier met 22 uhlanen,-ontmoette eene belgische patroelje die enkel 1 officier t en 7 jagers te paard tclde. Alhoewel de ■ duitschers driemaal talrijker waren aar-zelden zij aan te vallen. De officier der tegenpartij zulks ziende schiet den officier neder en de 22 uhlanen vluchtten ver-schrikt weg, aclitervolgd door ons klein . korps. Da Duitschers en het fort van Hosl. De stilstaande houding der Eu tsche ' dewclke zij liopen 'rond (fr- fort: -.' 11 Luik te draaien, langs den kant van Hotf.; Hoci heeft ook zijn fort ôp den rechter-oever der Maas, op eene rotsachtige hoog-. te. Dit fort beheerscht gansch de stad, de Maas en beschut de brug die de stad Hoei verbindt met het voorgeborchte S' Hilaire, de baan naar Namen en naar Luik. Dit fort is zeer sterk gewapend. De krachtinspanning der aanvallers om de verdedigingswerken der stad Luik te vernietigen, hewijzen eene groote . zedelijke ontgooeheling. Het feit dat de Duitschers zich thans,in afwachting hou-den, buiten het bereik der forten, bewijst zulks ten voile. Een bezoek in de slad. r Onder de Duitsche troepen. Te Luik is de groote ontroering voorbij, , nu de Duitschers zich verwijderd hebben, " en wij hebben Luikenaars hun indrukken J kunnen vragen. Een Luikenaar, die Duitsch kent en , met een uhlan gesproken heeft, vernam van liem dat hij zeer verwonderd was zich i in België te bevinden. Van Luik had hij nooit hooren spreken. Die bijzonderhcid hebben we ook gehoord uit den mond van I een Bclgisclien douanier, die met een Duitsch gekwetst soldaat gesproken hac! te Maastricht. Er waren maar een paar slachtoffers te Luik ; de houwitsers hebben hier er i. daar schade aangericht, maar over 't al-t gemeen houdt de stad zich goed en de mcnschen zijn van hunnen eersten angsl | bekomen. De nationale vlag wapperl nof . aan aile gevels : geen enkele werd inge-! trokken. De Walen verbroederen er met de Vlamingen : één gevoel bezielt allen : de liefde voor het ééne Belgenland. Ailes wat aan oneenigheden tusschen Walen en Vlamingen kan herinneren, wordt van kant gclaten. De citadel van Luik is scliier gansch door den brand vernield, doch zulks ge-! beurde niet door het vijandelijk vuur.:;De Belgen hebben er zelf den brand in ge-stoken om papieren, materieel en zelfs kanons te vernietigen, die zij niet wilden in de handen der Duitschers laten vallen. De citadel had als vesting weinig waarde : het was een versterking uit de 17e eeuw. Een eeredegen aan Generaal Léman Een komiteit heeft zich te Parijs ge-vônnd, dat eene inschrijvingslijst geopend heeft, waarvan de opbrengst zal dienen tôt het aanbieden van een eeredegen aan generaal Léman, den glorierijken verde-diger van Luik. De degen zal den generaal aangeboden worden door eene afvn r diging, samcngesteld uit volksvertegcn-woordigers en municipale raadsleden \ ; n Parijs. Vkr-en-TwiolIgste Jaar, -1\. 187 Godstost — Hnisgezin — Eigendoin Diosdag, 11 Aupsli 10H

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.