Het volk: christen werkmansblad

720 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1917, 31 Maart. Het volk: christen werkmansblad. Geraadpleegd op 17 mei 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/vx05x2701g/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

ItfCMffTwirôgstt Jaar. li 76, lûftsfest — fislspzîa — Elpndam Zalcrdag, S1 Slaart 1917 Allé 6rTefwîsselihge« vrachf-«fi te Eenden aan. Aug. Van teeghcm, uitgever voo r de naaml, taaatech. «•Erukkerij Het Voit», Heersteeg, n 0 10, Gent. Bureel voor West-VJaanderens Baston Bossuyt, Recolletten-Jtraat.ld, Kortrjjk. HET VOLK Men sehrljtt ln : Op aile postkantorenaan 10 ff» per jaar. Zea maandeu fr. 5.00b Drie maanden fr. 2,50. Aankondigingen : Prijs volgens tarief. Voorop ta betalen, Rechterlijke herstelHng, 2 Ccw per regel. Ongeteekende brleven wordea geweigerd. TSLBFOON N» 137, Gent. "Versdifjnt. © maal per weels CHRISTEN WERKMANSBLAD 3 Ceaitâemen Iiet naanner ——.» i m><*W—i.n i i„,IIIMg *,m j i EEN BROKJE LETTERKUNDB. We sproken onlangs over poëzie le schrijuen en verwezen daarbij terloops naar rijm-mze of zaogèhaamd blanke verzen, zeggcnde dat het rifin niet onmisbaar noodig is opdai |Men zouaen poëzie zijn. Een onzer vrienden geeft daar-een klaarblijkend toonbeeld var, (n ondersiacip.de brokje letterkande, dat wij ter afœisseling, tôt vergenoegen onzer lezen Hier piaàlsen, DE ZBB O klagend kerkhof waar geen kruisen staan 1 Hol stand de zee; haar donkre baren rolden En slcegen hoog, met zilverschuirn omzoomd, Ten hemel op en plofteii in de kolken Met naar gekraak en eindloos naar geschreeuw. ZWart was het zwerk, waar donkergrauWe wolken, în bange jacht en doelloos, zonder maat, In 't wijde rond, én om en herre dreven. Zwaar Woei de Wind, én loeide, ên siste en floot Op 't bange nat, dat zwoegend medehuilde, Ats wierd een eindloos wee op t Water heen verspreid De donder rolde en akelige flitsen Van vuur en vlam Verscheurden 't hemelkleed : De Zee scheen vuur, waar Waterdroppels brandden, En 't was een gloed die drergend gan3ch 't heelal In zijnen schoot welhaast zou gaan verslinden. Eh midden in dien akeligen plas Daar doolde een sehip; noch mast, noeh tuig, noch zeilen 1 't Was al verwoest, vergruisd door barenslag; De kiel alleen, met angstig volk beladen, Dat Weende en bad, het hoold en hand ten hemel, Klom dan omhoog met 't steigerende nat En plofte weer, al lcrakend, met de Laren Die wild en Woest het onbestierde schip Dan links, dan rechts, drçn op, dan af weer sloegen. En stroomen nat ontvloden 't wolkenheir En stortten luid op 't schuimend water neder, Wijl bange klacht van 't reddelooze volk, Met angstgeschreeuw en roerende gebeden, In 't wild gedruisch van 't woedend zeeorkaan, En 't windgeloei en duizend donderslagen Tôt niet verging. En nergens glom er hoop : Geen ster in 't zicht aan 's hemels donkre wolken; Geen sedding rijst op de onafzienbre zee; Geen Iicht en straalt, dan blindend' hemelliehten, D;e liaast 't vergaan, 't verzwelgen vàn het schip Verklaren gaan O wee ! daar ploft het neder, Het droeve wrak, en tuimelt in een kolk; Het kraakt en zwoegt, bestoolct door wreede baren* De kamp is uit en zilverschuimend nat Spat naar omhoog en rclt zijn' woede verder Ten hemel op en ploft weer Iiuilend neer. In haren schoot heeft de onverzaadbre zee Een menschental met woeste vreugd' verzwolgen I Een avond viel in donker onweerstijd; Een naeht verging gehuld in aklig\duister; Een dag b-rak aan, Zoo schoon, zoo prachtig grootsch, Met zronneschijn en zonnespiegelingen. rt Is zilver al en goud dat 't water zoomt, Een cîren vlak, waar fladderende zeilen In 't verre zicht als duiven opwaarts gaan; Bn aan het strand daar spel'en menschenkindren In 't zonneliclit en graven 't mulle zand ; Zij gaan verrukt en blij de baren teg'en Die, zacht gerold en zachter vocrtgeduwd, Al suizend aan liun' voeten komen sterven Met zilverschuirn en Wijken met een zoen En trage schrêen Niet een verstaat de stemme • Zoo zacht, zoo diep, die fluistert in de zee Van eindloos wee en verre jammerkreten ïn 't diepe diep der wateren versmacht î 4 Niet een en voelt het prangend aîscheidsnemen Van baar en strand, als waren 't zielen bei En vrienden die elkander wedervinden En, nauw vereend, Weer scheiden moeten gaan I En eeuw aan eeuw ruischt zoo een droeve stemme Op 't wijde vlak, waar aeh ! geen kruisen staan Op 't groote graf, waar zooveel menschenkindren De donkre poort der eeuw'gheid birmengaan. i O gij, dij somg aan 't groote strand blijît staren, O.i I luiglert toe naar 't ruischen van de zee ; OntdeSt het hoofd en prevelt eene bede Voor 't zielenheir, wier lichaam in het diep Don doodslaap ru st. en 't heerlijk uur verbeidt Van 't. zalie' ViAdr-rrnZp.ri 1 Fl. B, De îiijiiskaBselier io den Bijksdag. De zitting van donderdag wei'd om 11.18 uur geopend. Na (',e bespreking der verschillende punfcan van de dagorde, nam de heer Dr von Bcthmann-Ilollweg, rijkskanselior, het woord : Uit do groote greep onderwerpen, door de heeren retlenaars l)ohand< le!, zal ik er enkel eenige van bespreken-Vooreerst houd ik er aan, in naam der Vt rbon-den regeeringen, dank te zeggtn aan den Rijks-dag, voor de gemakkelijke en spoedige afhande-ling der belastingsontwerpen. De|rijksdag heeft door de hed/m genomen besluiten eenen niouwon dienst a?n ons iand verleend- Hij heeft ons hier-door een wezenlijk oorlogsmiddel geschapen dat ons met verdere hoop in de toekomst vervult. Mijne heeren, do WERELDGîïSCHIEDKUNDIGE FEITEN in Rusland staan aan het hoofd der gebeurfcenis-sen. Voor zoover wij hier kunnen z:on is keizei Nikolaas het slachtoffer geworden zijner eigene tragische schuld. Sinds zeer langen tijd waren Pruisen en Rusland verbonden door eeno tra-dioneel gewordene vriendschap. Maar in het Russisch Vorstenhuis was delaatste voortdragei der oude en goede betrekkingen, feitslijk reeds in het graf gezonlcen met Alexander II. Afge-zien van de banden die het naburige rijk hon-derde jaren aan ons verbonden, afgezien van ' de feiten dat geene moeilijkheden van levensbelang beide landen van elkander schciudeii.geraaktedeTsaar meer en meer in het I vaarwater der Entente en geraakte eindelijk in zoo sterke afhankelijkheid van de oorlogspartij, die heerseht in het autokratiseh stelsel, dat hij indebesliaaendedagen van Juli 1914 het beroep van Zijne M^.jesteit den Keizer, op de lange jaren vriendschap, liet wegsterven. Een vcrtel-sel, zeer gegeerd bij onze vijanden, is dit, dat het de Duitsche regeering is geweest (Me het reaetionair autokratiseh stelsel in Rusland heeft ondersteund tegen iedere vrijheidsbeweging. Reeds een jaar gtleden verklaarde ik hier in den Rijksdtï'-, dat zullcs eene bewering ia, die doorde feiten rechtstreeks wordt tegengesproken. Wan-neer Rusland in 1905 door den Japansehen oorlog en de revolutie die er op volgdc, in ern-stigennood was geraakt, was het Z. M. de Keizei die den Tsaar Nikolaas, om reden zijner persoon-lijke vriendsehapsverhoudingen, aangeraden had zieh niet langer te verzetten tegen de gerech-tigde wiizigingswensehen van zijn volk. Due juist het tcgenovergestelde van dat wat oofc thans, met een zeer begrijpelijk doel, beweerd wordt. Tsaar Nikolaas ging een anderen weg in, die noeh aan de belangcn van zijn eigen land. noch aan deze van ona land beantwoordde. In een Rusland dat zieh hadde bezig gehouden 'met zijnen innerlijken opbouw, ware geenc plaats geweest vocr de ONRUSTIGE UITBREIDINGSGEDACHTEN die eindelijk tôt dezen oorlog hebben geleid en het oude stelsel zoo stsrk sclioktcn, dat het dikwijls zwaar valt, het natuurlijk menschelijk ; med,egevo0lmethetomvergestoot3.iVorsienhuis, ' tôt zijn reclitte laten komei. Hoe de feitei zieh 1 nu verder zullen ontwikkelen, kan wel niemand voomit zeggen. Voor ons is do stelling der Rus-; sische feiten klaar afgeteekend- Wij zullen ook verder de grondregels volgen, ons in deze inner-lijke verhoucUng "van vreemde landen niet te mengen. (Bijval.) Van tegenovergestelde zijde zullen thans met aile denlcbare middelen der wereKJ, nieuwstij-dingen Verspreid worden, dat Duitschland de vrijheid, door het Russische volk veroverd, wil vernl-tigen; zijne Majesteit de Keizer zou de (heerscbappij van den Tsaar weder herstsllen, over het hoofd heen der verknechte onderda-nen. Hoe het Russisch volk zijn huis bouwt, is uitsliïitelijk zijn. eigene bezigheid, waar wij niet tusschen komen- (Bijval). Het eenige *wat wij wenschen is dat zieh in Rusland toestanden ontwikkelen, die het vormen tôt een vast en i verzekerd bolwerk van den vrede. (Levendige bijval.) Draagt de nieuwe zakentoestand bij \ tôt hertoenadering der beide volkeren tôt goede 1 gebiyen, dan begroeten wij zulks met vreugde. (Bijval.) Wij hebben zelf genoeg geleden onder de mis-slagen van het oude Rusland, dat den moordaan-slag van Servie togen Oostsnrijk-IIongariëdekte, dat in Juli 1914 tegen ons mobiliseerde, dat in December 1910 de earste van onze vijanden ons vredes^anbod hoonend afwees. Het Russisch volk lieoît dezen oorlog voorzeker niet gewild. Het kan zonder zorg voorwellce inmenging ook van onzentwage gerust zijn. Wij begeeren niats andersdan zoo spoedig mogelijk methem wedei m vrode te lïVfen, (lovendige bijval), in eenen vrede dioçopgebouwd is op eervolle grondvesten voor aile deelen. Mijne heeren, in de aansfaande dagen verza-melen zieh de vertegenwoordigers van het Amcrikaansche volk, die door Voorzitter Wilson tôt eene buitengewone zitting van het kongres samengeroepen zijn om over de kwestie van OORLOG OF VREDE tusschfn het Amerikaanscl e en befc Duitsche volk te beslissen. Duitschland beeft nooit het minste iî zicht gehad Amerika aan te vallen, en heeft ook hedtn dit inzictt niet. Het heeft nooit den oorlog met Amerika gewenscht, even-min als het zulks lielcn doet. Hoe is zullcs ge-lcomen? Aan de Vereenigde-Staten hebben wij meer dan esns gezegd dat wij op Ihet onbeperkt gebriTtk van het ondérzeeboQt-wapen de ver-" wachting haddin, dat Engeland er zou toe ge-dwongen zijn geword,en, bij zijne bloklcadepoli-tiek cie wetten der menschelijkheid en de internationale overeenkomsten in acht te nemen. Deze blokkade-politiek, zulks moet ik uitdrulc-kelijk op dit oog< nblik herinneren, is door voorzitter wilson zelf en door staatssekretaris Lan-sing aïs onwettig en niet te verdedigen (zeer juist) betsekend geworden. (Luistert, luistert.) Onze verwachtingen, acht maanden lang ge-koesterd, zijn volledig teleu.igesteld. Engeland heeft zijne ouwettige en niet te verdedigen blok-kadepolitick niet alleen niet opgegeven, maar voortdurend versehcrpt. In overeenkomst met zijne bondgenoten heeft het ons vredesvoorstcl hoogmoedig afgewczen en als oorlogsdoel aan-gckondigd : de vemietiging van ons en onze verbondenen. Dan hebben wij don onbeperkten onderzee-boot-oorlog aangegrepen, dan moesten wij hem aangrijpen. Het Amerikaansehevolk ziet hierin eene reden om aan het Duitsche volk, waarmede het meer dan 100 jaar in vrede heeft geleefd, den oorlog te verklaren. Wil het daardoor het bloedvergieten vermeerderenï Wij dtagen er geene verantwoordelijkheid over. Het Duitsche volk dat noch haat, noch vijandsehap gevoelt tegenover Amerika, zal zulks ook dragen en zieh waardig toonen. (Bravo. ) Mijne heeren, de Chineesche regeering heeft hare betrekkingen met ons afgebroken. De Chineesche gezant heeft zijn paspoort verlangd. Onze betrekkingen met China zijn eteeda va,n vriendschappelijken aard geweest en zoo die betrekkingen nu zijn geëindigd, dan dien ik u niet te zeggen dat hier niet een vrijwillig besluit der Chineescheregeering voorhandenis,maar dat hier enkel onder den dru,k onzer vijanden gehan-deld wordt. Ook zouden financieele moeilijkheden daar eene roi bij gaspeeld hebben, die China, tijdens dezen oorlog niet kan te boven komen. Bij onze vijanden komt het er op aan, ook in China onzen handel te venjietigen en zieh daar gemakkclijk toe te eigenen wat Duitsche vlijt enDuitsche gesehiktheid zieh daar inticntallenvanjarcngeschapen hebbei .Hetoor-logseinde zal, gelijk ik bepaald hoop, ons de mogelijkheid geven, het vernielde weder op te bouwen en wel op kosten onzer vijanden. (Bravo. ) Dan zullen ook weder onze vriendschappelijke betrekkingen met China lierleven • en ik mag de hoop uitdrukken dat China de noodige weerstandskracht tege^ de hebzucht enheteigen-belang zijner tegcnwoordige beschuttera tôt dan zal weten te bieden. (Bravo.) Mijne heeren, aan onze legerberichten over DEN MILITAïREN TOESTAND heb ik weinig toe te voegen. Aan ona Oastfront komen voor 't oogenblik gean groote verrieh-t-ingen in sprake. Reeds Het jaargetijde en de onbruikliarc wegen zouden een groot of-fensief verbieden. Aan het Westfront ver-loopen de rugwaartsche hi-wegingen planma-fcig en leid.en tôt eene dagelijks vermeerderende Verrichtingsvrijheid. Gansch het volk zal daar-voor dank wijten aan onze troepen en aan de géniale leiding van generaal-veWmaarsehalk von Hinderburg en generaal Ludendorff.( Levendig bravo.) Onze troepen houd,en aile andere fronton met onverminderde taaiheid. Een bewijs daarvoor lovert het Macedonisch front, waar Bulgaarsclio en Duitsche troepon zieh uitstekend betoond hebben in het afweren van F.ransche aanvallen op groote schaal. OVER DEN DUIKBOOTOORLOG heeft de staatssekretaris voor 's Rijks marine» voor zooveel ik onderricht ban, dezen morgen in de hoofdkommissic grondige toelichtingen gegeven. Mijnerzijds wil ik er bijvoegen, dat de clulkbootoorlog zieh in Maart even gunstig ont-wikk< ld heeft als in Februari. (Bijval.) ***■■»' ■ ' ■**> ».,.n<9 i na> Aile voorgaande heeren redenaars hebben het grootste deel hunner redes aan de Vraagstukken der binnenlandsehe politiek gewijd. Ile zal het-zelfde niet doen. Ik heb die reeds over de binnenlandsehe politiek mat volkomen opmerkzaam-heid gevolgd; zij bevatten menig waardevol en ernstig gedaeht.En tooh, mijne heeren,, ter wijl ik u opmerkzaam aanhoorde, is *mij toch immeï weer het gedaeht binnengekomen, dat onze strij-dersdaarbttiteriii.daschutsgravenliggenidatonzeduikbootea dag lijks met doodsgevaar de zoe doorldioven. dat onze bevolking binnenslands menige ontbering, menigen nood, menig lijdon te dragen heeft, dat de vijanden van aile kanten tegen ons aanrennen, en fenmer weer is mij het gedaeht levendig geworden : waar voor zou ik werken? Opdat de oorlog gelukltig ten-einde ga ! (Zeer juist I) Mijne heeren, de vraagstukken der binnenlandsehe politiek, in den geest waarin ik ze voor het tegenwoordige en voor de toekomst wil in t oog zien, he.b ik dikwijl&en uitvoerig bespro-ken en wat ik gezegd heb, wil ik noch herhafcn noeh omschrijven. Mijne hseren, bij den aanvang van den oorlog zijn wij zonder nitaondering de meening toegedaan geweest, gcloof ik, dat zulke vraagstukken van brrwenlfincLche politiek, die een gevolg van dit oorlogsbtlevcn moeten zijn: tôt den vredestijd zouden versehoven wordt ri, Wij daehten dat deze oorlog geen zu'ik langen tijd door de volkeren kongedragen worden. Nu is hij in oneindige langdurigheid gegaan en zoo is er ook ongetwijfeld bij de afzoncterfijke par-tijen in eommige puntsn verandering gekomen in de besehouwingen over de vraagstukken der-binnenlandsehe politiek en over het tijdstip oro ze aan te vatten. De heeren hebben dikwijls voorgebracht dat wij in de kwestie der Polen-politiek, — naar eene mededeeling welkt de Pruisische etaatsregeering gister in het Prui-sische Heerenhuis gedaan heeft, — niet meei volledig kunnen vastbouden aan bot grondbe-ginsel, ailes naar den vredestijd te verschuiven, en zoo zal het mQgelijk zijn dat ook vraagstukken die tôt de bevoegdheid van den Rijksdag behooren, vroeger afgedaan worden dan wij oorspronkelijk gemeend hadden. (Slot volgi.) De Rijkskamller BERLIJN, 29 Maart,. — Volgens ket lien, Tagablatt mededeelt zijn gister woensdagavond aile aanvoerders der Rijksdagpartijen bij den Rïjkskanselier verzameldgeworden,.voor vertreu-welijke besprekingen. Volgens luidt zal de Pvijkskanselier in de tegen. woordige zitting niet van in den bcginnc spre-ken, doch eerst in den loop der debatten het woord voeren. IN A!V!ER!KA. NEW-YORK, 29 Maart. — Tefogramman van Verschiliende bladea dor Vei'eenigd Sta-ten zegg n dat in de aa.ji staande dagen een mo-bilisatiebevel zal gegeven worden, volgens het-welk aile troepen naar de -verschiliende deelsn des lands zullon verdeelcl worden- Zulks zou noodzakelijk zijn, daar men sterke betoogingan teg n aile plannen van Wilson en onlusten in de nijverheidsomgevingen vreest, waar tengevolge de propaganda voor of tpg.n den oorlog mat Duitscldand, de militairen reeds de orde moesten liandhaven ; in deze landsgsdeelt^n wordt de aanmelding verwacht van den st^afc van beleg, daar de nijveraars dreigen, hunno fabriekan gansch stil te leggen. Fra^scbe Lesning. NEW-YORK, 29 Maart. — De firma Morgan doelt mede dat eene nieuwe Franseheleaning van 100 millioen dollars gesloti.n is geworden. Zij zal den vorm hebben van tweejarige obligatiën met een percent van 5 % % TER ZEE. DEN HAAG, 22 Maart, —- Het Korresponden-eiburoel verneemtvan goedingeliclite bron ovet het iïeut'e."-berickt van 19e dezer over het zinken van eenen Engclsclien torpédojagerin den nacht van 17-18 Maart, bij een gevecht met Duitsche zeestrijdkrac'aten, dat het de torpedojagers Para-gon en Allcwellyn zijn, waarvan do eerste gozon-lcen en de tweedo zwaar beschadigd is. ROTTERDAM, 29 Maart. — In de weok van 18 tôt 24 dezer inbegropcn zijn drie schepen met zeven on meer meter dieptegan g in den Nieuwen Waterweg gevaren- Geen groote schepen zijn uit-gevaren. WEKMOEDSPALMEN. Der volkron Ziele juicht Hem tegen, voor Wîen buigt Al wat een liooger zegen In 't leven is genegen, En zwaait bij jubelgalmen Hem groene vradespalmen. Maar Wen Hij zegen d kWam, Schong reeds de woede vlam Hem tegen van dezelfden, Die 't groene dak Hem weliden, En leî in driftenwalmen De sombre weemoedspalmen. Doch eer de dagoraad Ten derden maal de daad Begi'oet van 't wederleven, Is Hem alleen gegeven Zijn WeZen te doen schalmen In zwaai van zegepstaen. 30 Maart '17. Dem. GMna en Oosfsnrijk. KEULEN, 29 Maart. — De.K. Z. verneemt van de Zwitsersehe grenzen : De Parijsche bla-den melden uit Londen da.t de Chineesche gezant te Weenén opdracht ontvangen heeft, bij de Oostcnrijksch-Hongaarsehe regeering te vragen of zij zieh 't akkoord verklaart met Duitschland, betrekkelijk den verseherpten onderzeebootoor-l°g- ______ IIST EaWnetsveranûerlng. BERLIJN, 29 Maart. — Het Berl. Tagéblatt meldt uit Stockholm : Ùit goede bron luidt dat het terugtredcn van het gansehe ministeTie Hamerskjold ala onmiddellijk aanstaande is. Het nieuwe lcabinet dat morgep waarschijn|ijk offieieel zal bijeengeroepen worden zou, volgeïi-bepaalde inlichtingen geene verandering bren-gen in de oorlogspolitàek tût hiertoe gevplgd. De universiteitsprofessor Karl Swarta la als minister van Buitenlandsche Zakeri aanzien en J. v. Ramel wordt als gezant te KriBtlania aan* geduid. * * # STOCKHOLil, 29 Maart, y Melding van het telegraafbureel : De kpning ljad gister onder-Iiouden met Swarts, Eden, Brantiny, Trygger en Iiindmann. iviENGELWERK. 68 De WediiweYanâen Grafmaker Naar aile waarschijnlijkheid waren vader en dochtar geboortig uit de oostelijke departemen-ten-Als gevslg der noodzakelijkheid welke de weduwe gevoelde iemand bij zieh te hebben, de zorgen en de toegenegenheid te gevoelen van j-ufvrouw Suzanna,was het waarschijnlijk dat deze tôt heden vreemd was geweest aan aile gedaeht van huwelijk. Ten andere ware een huwe-lijk moeilijk geweest in voldoende voorwaarden, vermits de'toestand der jonge dochter onzeker was, en zij, verblijvende in een rijk huis, niettemin eene vreemdelinge was, zoolang mevr. Lienard haren toestand niet wettelijk bevestigde. Éri zullcs Scheen nog niet gedaan geweest te zijn. Daaromtot nadere beslissing, was zijeanehoog geschatte |e'zelsohapsJutfrouW. Maar zulks was allçs. Ôat was klaar utt den twijfel van Suzanna in den Bon Marcfii, waar z(j moest koopen zonder tioel^tlB?- Hoe liefelijlc fnevr. Lienard ook was, zonder er zieh reltenschap ovet ta kunnen geven, beminde zij deze jonge dochteç, deels omdat zij het noodig had, deels omdat Zij nooit ztrn kunnen ver-vangen worden. Dat was eene reden te #aeer om op zijRe hoed te zijn. Een beminde welke er aan zou denken haa de lcostbàre Suzanna te ontnemen, zou aanstond de groote vijand van mevr. Lienard geworde: zijn- Maar van eene andere zijde, de omstandighe den waren voordeelig aan dengene die er in zo gelukken zieh door haar te doen beminner ailes wel ing'jiïen had zij geen fortuin buite: hetgene hare beschermster haar wel wild geven. Een huwelijk met iemand uit eenen hoogere: stand zo-a de joivge persoon in de hoogste mat vleien. Mevr. Lienard en Williams waren in de zaa teruggekeerd. En weinig alvorens de eetzaal binnen te tredei was Suzanna bij hen weergekeerd. Zonder bovenmatige nederigheid,. wist d jonge dochter met veel gemak zieh op fere plaat te behouden. Williams bewonderde haar gedurende dei ganschen avond en zulks tôt fn de nletigst Zskon» Bij tuijschenpoozen grepen hem onoverwinne lijke sidderipgen aan. Dit kwamdoor zekere woorden, door sommig gebaren van Suzanna. Zij waren dezelfde als deze van Lea te Morar gen in dezelfde voorwaarden geplaatst. Zij zou op dezelfde wijzen gesproken het ben, zij zou dezelfde bewegingen genad hebber Iederecn ten ftndere weot dat de gclîjkhei e van gelaatstrekken, van voimen des liéhaatns ook eene zekere golijkheid van stemklftnk en ge ■ r baren te weeg breugt. s Maar Williams was er niettemin ton hoogsta il verwonderd over : grooter nog werd zijne liefder daar hij, bij de gelijkheid van uiterliike vormen i- met Zijne vorige beminde, een gelieei versehil a van karakter opmerkte. ! Hoe meer men met haar omging, hoe Vjoter mea l ze naar waarde wist te schatten. a Hoe meer men met Lea verkeerde, hoc meer ook men ze veraehtte. l De eerste was een engel, de tweede een duivel. a Zou hij dan eindelijk het geluk h.bbcn door eenen engel bemind te worden t 1 Want het was niet genoeg dat hij zelf b3- minde, hij ook nog moest bemind worden. 1 Over dit ailes zou de toekomst slechts beslissen. * 3 De jonge dochter was zeer beleefd, dankbaal s over de voorkomendheid van den bezoeker vaQ Mevr. Lienard. 1 Maar dat was ailes. 9 Niettegenataande, wanneer hij rond tien urj naar Dieppe terugkeerde, was hij overgelukkig, " Zijn dag was zoo ^ped uitgevallen als nlj het zieu had kunnen vooratellen. 3 Mevr. Lienard had hem voor den gansohen dag uitgenoodigd twee dagen nadien; eh op het * oogenblik van afscheid, haa Suzanna een oogslafi op hem gerieht, die, al ^leef het een blik val " jonge dochter, hem uiet vijaudig wai. L. 3 rt yjratetl

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Het volk: christen werkmansblad behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in - van 1891 tot 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Periodes