• s*i TEfe£»ËFtË-aR|)YLE ButekuteliiBn, S*t DE PUtlî (Belgie) Wmmr Fr.afcï-iife, t iT, ,-•«* é* if fa, BALAIS ^ SPSTEL i i, IWECRILIIRDT, ras KttNcl, 17, CALMA, RfcCHT DOOR. VRIJ EN VRANK ♦ ♦ VOOR QOD EN VOLK EN LAND ! 4ttaN«eMe«Tea Baigifc frirtrijl ËUM<UiaÉMli«ltaMé ! h par mtvtS i>IC lir, kmk« f }G fr> |»r bbhI , 44W lr par lri»*alcr t.lD ir. p*r triRulii 1-liB !»■ piririK., Mm» **hrUtb **? **. *»«. * *»ï>5j, Si fcifc, g-v* *t, Beati», •&> feftl «3 CBN «t»?*'**».*.** W«tirfc Het Jongelingsideaal Ben riommallendgepraat van rasnsehen-ttemmen miek me wakkar. Vlug sprong ik recht. — Wat mie atmosfeer to«h ia die barak 1 Ik trok het luehtgat boven miin hoofd open, en piep er eventjei door. En ik en weet niet wat me bezielde, dat ik zoo stil bleef turen door het opengapend raampje. De najaarszonae heaft door de lichte wolkjes been haar forscke stralen op de velden geschoten — hoe grootsch, hoe sekoatn : een vergezicht, zoo diep, zoo ; sehitterend — niets dan velden en "weiden ! — heel het land rond. d'Aarde ligt doarzijpt nog van de geval-lea regea — z«*art en graaw — als »are ze in roaw omdat men haar heur vruch'ten OHtïrakken heaft, en ze thans tôt rustea gedoetad is — de groote klampen in rechte : lijnen omgeworpea, blikkerend grijs blin-kend in het koesterend zonnelicht. De knotwilgen die de velden omzeomen, staan er aaakt en havelaes, alsof ze al mede wil-dsn trenren mat de vette aarde. Midden in 't veld 'n hoeve met vuil^it bskalkte maren en met mos begroeid dak, waartegen de vuurroode pannen van d'aan-palende schaur hel afteeken. Boven, 't kleine deeningska spieidteen lorscheboom zijn wijdopengerokkeae takken ; en door de t^ijgen heen klimt de witte rook, die het zwartgebrande sshouwken uitpluimt. Deenge steeaweg met zijn dartele kron- [ keliagen, liggen er modderig en vuil tus-schen twee met grau%?groen begroeide bekec — die ham links en rechts omzet-ten, en als «akers schijnen te zijn voor sehendiag van da Yëie gronden. Bn verre, diep boven 't a les verheffen zich drie terer.s. Bn 't haantje dat't spitse puntje van een dier kanstge^rochten nog spuser doet uitsckijaen, prijkend in friscb vergulden dos — weerksatst de Jgeuden stralen «oo fisr, zoo trotsen. Ea de roôde daken der stad diepen ait boven veld en boom en weg — rastig liggend in de roes van 'zonnegloren. Veurne ligt voar mij, d'eeaige overge-blavene vo©c oas. En 't haantje op den spitsen kerkioraa ftiksert maar alop in de warme stralen en keerî zich naar de rech-ter IJzeroever ; aitdagend — grootsch in zijn blikkerend kleedje — uitdagend naar die, die ginds reeds aile steden van on« sehoon Viaanderen in hunne macht heb-ben, ea die het volk. villen dwingen, doch niet en kannen temœea — uitdagend naar de vijadeliike uitkijkpoîten, als wilde het ze sarread toeroepen, 't gene weleer een diciïter ziele zong : « Komt tôt hier, zoo ge darft — hier staat nog een volk met ruwe bsrst, gespannen lijf — gedwoagen, gesloten in malkaar geborgen bachten grachten, geseflanst in goeden dag en bit-sig bijlenwerk — Komt toi hier zoo ge me durft aaavallen — die rauwe borsten, die gespanaen lijven zullen de wreede goeden-dags en't bitsig bijlenwe-k weer z^ieren, enl ©nder ?t davrend krijgsgeschreeuw « Ylaanderen die Leu » invliegen en op uw trillend lijk den zege zingen — of ster-ven als helden met doorwrochte leden — Komt zoo ge vindt dat ik a hinder —jik die me niet steek achter boom of hei 'el ; ik, die grootsch tusschen stoere velden uw stormen trotseer — ik, die weet dat ik voor m die me ziet, van achter uw schan-een eeawige vloek ben — en een grievende harteknaging, Bij de herinnering van al die steden die, voor ge ze binnen zijt getre-den, zoo liefelijk blekkerenden in de zon-ne, en waar thans het onkruid derver-woesting groeit op door vlammen zwart-geleekte puinen. Maar, neen, g'en durit niet — geen laag verraad kan u thans leiden om mede-doogeloos ons helden te bestrijdeB — t® dooden al wat g'ontmoette op uw weg, en te branden 't geen a stak naar 't oog van schoonheid, weelde en pracht ; — wan^ voor mij staat een schans van zielen die blaken bij 't zien van mijnen toren, die zieden van striidiust als ik hen herinner aan het huis, waaronder ze leefden, en die sterven — geven hun bloed en hun leven zoo ge 't vfaagt, — om weer den toreu op den dag van't zegepralen, te begroeten als oriflam van vrijheid en van volkenreoht. * ' * Een zware wolk schoof voor de glan-lende zonne, en haar gaweerkaatste scha-iuw schoof over den grond en tintte ailes jrauwer zwart. Bn 't haantje op den spitsen toren verbleekte, en sommer scheen net stadje. Daar stond ik in mijn geest opeens her-plaatst jaren vroeger, in een donkeren naent, waar maanlicht, noeii stergefonkel, ie geheimzinnige beelden beschenen die rechts en links opdaagden bij de weer-kaatsing van den rossen brandgloed, der aude Dij'estad. Mechelen U kende ik in *sve vrc«gere sehoonhsid, mot uw kanten toren waaruit de beiaard onder 's meesters aand tonen hamsrde die breed epengal-men in de smalle steegjes uwer oude bou-wen. Toen zag ik U anders. Opdien avond dat zwaar geladen, doodsmoe, ik U aan-itaarde, toen bulderde het kanon en de antplofflngen verscheurden uwe ingewan-den, — wijl de brand ze tôt asch verteer-de. En toch stondt ge nog fier en trotsch, gij schoone toren, en nog stoadt ge zwar-ter afgeteekend tegen dien alvernielenden gloîd, als wildet ge de verwoesters en kanstschenners, den haodschoen werpen : « Komt tôt mij, en keer mij om, opdat ik niet verkonda aan de wereld dat uw volk den wildeling gelijkt, die danst en tiert en smeert, en dan slechts alleen den oorlogs-roem begeert, — bij 't branden van des vijands bosschen en landou^en. En de dorkere wolk schoof verder voort voor de roode bol, en 't wierd steed nog duisterder, grauwer. En 't seheen me of die heekige toren ? van 't stadje daar voor mii, in tweeèn spleet en verbrois kelde — dat de knotwilgen die de velden omkransien, zien sa-msr.bonden, eene borstwering sc'aiepen, en ik Diksœaide voor me zag — als dan j wanneer ik ze laatst maal, dien mistigen morgen — van over de doorweekte sehan-sen aanschouwden, met weein 't harte. De fiere klokketorsn omlaag gehaald in puin, «n je buizen waar boven de naakte datge-binten half verwronren aitstaken — ééi hoep van puin — waarin de vijand beime-lijk rondsluipt — 'n heele stad waarover de adem der ver^oes ing blies, en die t&ans weent en sleunt en de mannen al op den overkaa; van zijn fieren vloed een klachta stu : « Waaoear, wanneer dan toch komt g„ me weer verlossen f — opdat ik «reder onder mijn toren — wel ver-hxkkeld en gescheard — doch toch nog fier, de taie hoor herklinken van mijn kin-deren, en de golvende bannieren weer door de straten zie trekKen. Wanneer tsoh komt ge me het slaveajuk van de sahaaderen tillen ï Wanneer.,.? * * f Bn opeens straalde wear vrij van wol-ken, de sonne door den blauwen bemej, en !t haantje gloeide weer als voorbeen i helblekkerend van galden zonnegloedjl Daar stond weer voor mij de schoonheid — het land zooals wij het droomen — en mijn verbeelding dweepte die schoonheid nog op, en ik droomde weer de stad, die fier van haren toram. de gansche omge-ving overstraalt, deu toren waaruit Ylaandrens vrijdom weer gezongen wordt, de straten «aar de naarstige drukte heerscht, en bij feest en gezang het Vlaamsche lied vreerklinkt, en waar we vrij van allen dwang en band weer leven naar eigen schoon Ideaal. Ik droomde me terng, de vrije velden —omzoomd met knotwilgen — en een oogst er op, en rijke oogst van golvend koren — de weiden wsarop het vee, in bonté kleur-schakeering graast, de malsche groene blaadjes van jeugdige klaver en 't frisch-groene gras — de kalme rust der boeren-doeningen. waarin de joog« maagd — vol zoete min — een vlaamsch akkoord aanheft, al sehurend de ticbels tôt ze blinken als koralen — waar de kleine kleuters dartelen in 't gras, en wild de bloemen afrukken — wijl vader en zoon, van allen kommer ontdaan de hand aan de ploeg — ze vast door de vore drijft. Dit ailes in een roes van geluk, van schoonheid, en boven dit ailes in top, de dansende vlaamsche ieeuw op gulden veld. beschermend door zijn machtigen , klauw, en kluis en kruis, en haard en , erve. | i De Duitsche aftocht ten j Noorden van de Ancre — De YwriitpDgfarEngeUcheii in de riehliag *aa Bacquo) "Sea N. van de An are wordt de strijd zonder ondarbreking ?»ortgezet. Zondag werd de de vijand — oaie lezers het officieel bericht jfelrtzsn — opnieuw tôt wijkeo gedwoûgen. Zaterdag arond beïettedea de Kogeischen lijn loopgrâven die omtrent den weg volgdea van Gommecourt naar PuisieuX. Op verschel-dc~e t'unten, namplijk cp het center waar zij het Nacktegalsnbosch vetoverden, waren zij over deiea weg getrokken. De ni«uwe voor-ustsraag breag: ouze vrirnden zeer dicht bij de dorpen Eg^arts en Buc^uox- Ztj moetea thans m de nabijheid zijn van I den kleinen laedweg die Hannescamps a&n den weg van puiti*ua »asr Atrecht verblndt. Het bosch van Bzez ten N.-O. van Gomme-court is ia hunne macht. Ook de heuvel 164 moet door hen bereikt zijn. In deze voorwaar-den zullen de Duitschers opnieuw tôt wijken KedwongeB wordea. Het is volstrekt zeker dat gansch de uttsprong, bevat tusschen destreeb ten Z »an Hn^uescatnps, E sxrts ea Bacquoy ten Z ea Match j au-bois en Ra^sart teu N , welhaast zal moeten ontruimd worJen. De Bogelschen ttiijden met de grootste i ha duektigheid. De artillerie bombardeert j onophaudend de vijandige stelliagen, zoodat de strijd verre van geiiadigd sahij&t in dezea sector. De dag was betrekkelijk kalm op het front ten Z. van Bapaume en in den se«tor van Sxijiy-Saillisel. Meer ten Z , in de streek van Bouoha ?esnes, hetjben d« Eageischsn den vijand uit de eeiste lijn loopg'aven en de onderst^ur ings ijn ver-dreren. Dj aanval had plaa's ep een front «an 750 meters, ten O. var. Boucbay.»snes. D; vooruitgang der Eageîscheu ia die streek j laat aan onze verbo denen tse het bosen van | Sairit-Plfrre Waest, langs het Z. licbtjes om trekken. Ook zijn zij Mois in genaderd, be-gpaeld door de kleine rivier Tirtiile. Ten O. »aa het d«rp hebben zij een kanaal voor ern-siige hi'-derpaal. Londen, 20 u. 45. Gedurenda den nacht mieken wi] nieuwen vooruitgang ten N -W. van Irles ea ten N. van Puinieux-au moct. la den mo gea »oer en «?ij eer kleine aan-»a uit ten O. van Bouchavesnes. Vijacdige detachemeuten ia vormisg voor Ieen tegenaanval, werden door onze artillerie verspreid. M. Wilson zal handelen De tegeiskantingen in den Amerikaan-schen Senaat zullen geen invloed hebben op de gebeurtenissen De Ameri aansche Kamer der volksveitsgec-woordlgera heeft over vier dagen de gewapende onzljdigheid gestemd, de Senaat heeft het krediet van S700 millioen voor de vloot toegestaan, maar de tegenkantiogen vaa eenige leden der vereeni-ging, îeiend »oor hunne ftuitschgezindheid, M. Lafollette republisein van Wlsconsln en M. Stone demokraat van Missouri hebben belet dat de goed-keuring verleend werd voor het verval van het mandaat van het congres, t.t.z. Zondag om 11 ure aan den tekst door de Kamers voorgesteld. Oeze tegenkantiag is «an geen belang. MM. La-follette en Stone, inderdaad vertegenwoordigen eéns Bt'-eek waar de Duitschers zeer talrij* zijn, roodat zij enkel uit partljbelang gehandeld hebben. In Amerlka moa;en de vertegenwoordigers aan het woord blijven zeolang zij het verkiezen. Moesten de débat ten op tijds kunnen geslaten wordea dan zoa M. Wilson eene scaitterende ze-gepraal behaald hebben. Maar toeh heeft de voorzitter de volledige aoed-kparing van den Senaat weggedragen daar 83 leden op 96 — een was afweziir — een manifest geteesend hebben waarin zij den weusch uitdruit-ken het oatwerp te stemmen en den aptjt door de tegenkantingen van eenige leden hun Uoel niet bereikt te hebben. Deze tegenkantingen ten anderen zonder belang, zijn de laatste poglng van Berlijn om het Ameri-kaansch volk te beinvloeden. Zij zullen een onver-wachten uitslag bereikt hebben, en enkel nog de opge«ondendheid onder het volk doen toe-nemen.Ondersteund door de macht hem door de grond-wet verleend, ondersteund door bijna al de|Ka-merleden, daarbij goedgekeurd door de o*er- «Toe ward; de koffle wordt koud en de boterhammen liggen klaai 1 Wat staat ge daar zoo te zamelen voor dat gat ? klonk een stemme achter mij. 'tWas ailes vergeten-al mij mer end voor het opengetrokken ver ster- en ik had niets gevoeld noch gehoord dan in-nelijk de weerspiegelieg van het vropge-re jongelingsideaal, nu rijper gewordeD, en dat de daad vergt en met den droom bf-geert. Nog werp ik een blik op dat plaatsje dat me 't beeld ingaf van een toekomstig zegevierend Vlaanderen- en 's avonds Irok ik weer op, en in de schemeriDg zag ik voor me- al over de schansen heen.- het beeld van het nu lijdende Vlaanêren. E. W. i groote meerderbeid in den Seaaat, heeft M. Wilson vrijen weg. Mr. Wilson is geen tnan om zich van zulke «leinigneld te laten afschrikken. Hlj zal in die tegenkantlng-m een reden te meer vinden om spoedig te handelen. Net manifest vau de meerderbeid van dea Senaat Washington 5 Maart. — De Senaat is gisteren ulteengegaan zonder de wet op de gewapende onzijdigheid gestemd te hebben, daar de reglemen-ten van den Senaat die voor de sprekers »een tljd bepalen, aan zekere vredesgezinden toegelat^a hebben du b*spreking tôt aan den midda;, uur waarop de tegenwoordige zittijd moet gesloten worden, te verlengen. Noehtans hebben 83 Senatoren op 96 een mani-onderteekend waarin klj de wet goedkeuren en hun gpijt uitdrukken dat de tiid voor de stem-ming hun ontbraK. lt Senatoren enkel hebben geweigerd het manifest te ond>-rteekeBen. 8eoator Hitchrork krurt de teget]<ant«rs «f Washington 5 Maart — Op den oogei bllx dat het uarwert in den Seoaat het middasuur aan-duidde, heeft M. Hitchock het gedeelte van het adres van Mr. Wilson afgelezen, dat de stemmiog vroeg van de gewapende onïijdlgheid Ye» volgena verklaarde hlj dat het aaazoek van den Voorzitter niet op tijd kon goedgekeurd worden, om reden van de laatbare tegenkantingen van eenige leden. De tegenkantiagea zalka de gebearteniaseo D»g verhaasteu. Londen, 8 Maart. — Vit Washington aan de Mornlng Post : Senator Stone en zljne partlj^angers hebben hua land in een vernederende toestand gebracht maar zij hebben niet dea minsien dienst bewe/en aan Duitschland. Zij hebbsn de openbare meening ge-hoond, een stroom van veront^aardiging heerscht in de hoofdstad, deze zal toenemen naarmate het volk vemeemt hoe het verraden werd. M. Wilson zal op eig»n verantwoor-dul jkhaid handelen Washington 9 INaart Aa«geai»n het manifest van 83 leden van den Senaat op 96( voldoende volmaoht tôt handelen geeft, zal Ri. Wilson op eigen j verantwa^rdelijkteid de besl ssingnemeo j aa •» de feo»pvaap<fijschepen de goedkeu* | ring te verlsen«n xich van voldoende be« ! wapening te vcorzienj voor «le verdedi» ging tegen ds ondérzsettrs. (Havas) M. Wilson bedankt dea Senaat Washington 8 Maart. — Voor de Senaat aiteen ging, heeft M. Wilson er aan gehouden de vertegenwoordigers van het land te be-danken.« Deze dappere afgevaardigden, zegde hij, hebben hoog heregtigd dat Amerika den uit-drukkelijken wil heeft zich aan de zijde van het recht te scharea, tijdeus de huidige oor-logsrampen die de wereld beroerea. » De ^oorzliter heeft er eindelijk op gedrukt dat alleen een zeer klein aantal vertegenwoordigers geweigerd heeft de regeering te onder-steunen.De twaalf senators do#r H. Wilson afgekeurd : Washington 5 Ma rt. — M. Wilson heeft in eene nota den. moeilijker; toesta-nd uiteengezet, geyehjpan door eenige tegenstrijdigen, die de f verouderde parkmentswesten te baat hebben • ge? omen om heî Congres en de regeeriisg on \ machtig te maken en tegen den wil van de meerderheid desietnmi g te beletten van zulke belangrijke ontwerpert, waaronder deze van heî legerbudget, de uitvoer, de uitbating der mijnen en de gewapende onzijdigheid. 1 In dit iaatste geval hebben lî senators den ' Seoaat machteloos gemaakt. 't Is de emkele 1 parlementaire verg*deri> j, an de we eld waar het mogelijk is tien wil <ra de m«er>le^heid te verdrukkeD. E-ne dri»>g«nde her»oririDg van de parlementaire réglementera isj^t eenige bulpmiddel.) De duitsche pers keui't Zîmmerman goed Zuiich 5 Maart. — De Duitscha dagoladen verbe'gen hunne misaoegdheid niet over het dit de samer zwreeriDg tegen AmeriVa aan het daglicht gekomen is juist op den eoRenbïik van den gespannen toesrand tu'scbec Duitsch-ltnd en Amerika. &j komen met aile sl^-ch van veronderstellingen voor den dag nopens de msnier «aaroj» dit docume t in de hanc'en vas M Wilson gekomen is. De legeeriog WO'dt niet bekr;ibbeld. Eenige dagbladen betreuren het feit dat M. WUsou nog versierkt is. De algemeene t' 00 tooet dat de D'iitscbe regee-f riufî r ie- aliee he recht maar den piicht had een verbond tebewerten met Mexico, met het oog op eeue Amerikaa sche tusschen-[ komst , De « Munchner Neueste Nachrichten » J sehrijft onder den titel « Geen samenz^eering maar vooruitzicht » dat de regeering voor , plich* h»d eene geViarbjke tusschen komst *an Amerika te voorzien en nieuwe verbondenen aaa t* werven. Men kan toch niet gelooven ' dat Mexico de gelegenheid zal laten ontsnap-pen om v»or zijn land den toestond te schep-, pen waartoe het recht heeft. Er is hier dus 1 geen kwestie van samenzweeting. ^ffioiaale j BtlRisoh lagarliapiohl ! Havre 6 M**rt — Onze artillerie bombardeerde doelmatig de vijandige werken . in de streek var Hsis^s. Bommengevecht in d9 streek va<•> St#9nstra*t9. Partit. 6 Maart IS » f Op de n rechter oever van do M<*a s werd de strijd ten W, vav ho t b ,îc*' va' Cour èr^s * ■jOortgeze.t. Da duilsehsr* trachtten ons uit de *sro»erde sttllirgtn te /erdrijven. / / ^ hun pogen wsrd venjdùid. Artilleri^strijd ten N. van Douïumo-<t. i Parlp. 6 Maart, 991 h. t Tuaschni de Oise on Aisne btschadiéden wij do vijandige versterkit gs^erken te * N.-W, va* Moulins-seus-Touvent en ten N. van Autrècbes. Op d*n réciter oaver van de Maas artilleriebedrijvigheid op gansoh het front van i Chambrettv8-Bezonv*ux. t p Darde S87 |%1]tt i ^ Donderdag 8 Maart iôit

Er is geen OCR tekst voor deze krant.