ON «S VADÊRLÂ11D \\Wi i Administrées i A. TEMPERE . Drukkor-Ultg»yar, 17, r«ï» «3s Vie, OA1.AE8 Beîgiscb dagblad verFchijnende op al de dagen der week , Bsrfaci?* i J. BÂE€K.?:l& f»DT ^ 17, rue Kor!«i, OAL^âS ABONIÏBilîEKTM Per masmd li^S FrïtnkrSjk S.35 U*i£liitoid-lIolUMRd 3.50 Per trlieseater « E.OO *■ 6.50 ^ âO.VO Men rchrljve t « Cna VtsderSand s» IV, rs.tje vîc, Calais ^ ^ | ^ .. ,, , [ , .^ ... _ #0 I ï^hr^;vvlLcLvZd #©• w | wr 6oq en ¥0114 en land ^ .■• ->ï-rrr^*-ir~ ' -■gra'«M«wwlygie^' -«T/-«mr -r-cT-.f—n.A-v-mrT-rc-gg->-rfrrr3-.^r—;i ---—ti-tt—r^-._-■—i«.--Tfi..cn■ --g? .. .tt-.-. --- Rà&AOYIKtrUKKIN. NIBwWB . » Rw'd ««««■*»• 17eN OMAMTILVV ?» - .Z~T~-~m~i£ - ABOWVEMEKT8PRUZGIV VOOR SOLDATES »»>• tf»» «ïiïj»4>ïl!ï 0.35 bsze abonncmenten dienen met mikbtrh» *tr we*-n j* ««s';»'» *-'•* * "t o nummerq inecns aapjoevraaqo en moilijki »"«*• ÏKf.aeïUS *.i»W A AH HKTZELFDC ADKES OEZONDEN Ti WORDKN Kerslredc van Pans Btjhedictus aai Iiet coliegie der Kaliinalen We geven heden als hoofdarlikel de van wareJvrede en van vo'Jtere Kerstrede door Z. H. den Paus Bene- opstanding den terugkeer tôt Christ dictas XV uitgesproken als antwoord zoowel vanà^kelingen als regeeringt op de feestwenschen die Z. H. ter ge- Gesprokei in de omstandighedi legenheid van Kerstmis in naam van waarin weleven, voor de hoogs hetkollegie der kardinalen, • door den gezagvoerdciji en raadgeveis van kardinaal-deken Vannutelli werden katholieke I\êrk hebben de woord aangeboden. We hebban ons onthou- des Pauzen nn gezag en ecn bêlai nut1— "?HnAt«w»u VJ|„ diere^e dat nienrtanA.nl ontgaan. Zullen te geven, daar we al te dikwijis nebben v ernonaenen, OI1s oCigi<. Ui.au; kunnen bestatigen dat de pers-agent- eens ernstig $an rekening houd schappen dokumenten vervalsehen d£e of meer gaan menirig houden met d op den Pans of godsdienstige zaken ailes beheersc^nde macht, waara; betrekking hebben. Nu we den juisten meerderheid li^oer volkeren gehot volledigen tekst in handen hcbbei), zamen. Zullen de geesten eindeli haasten we ons hem aân onze lezers eens ruslig worcen, om kalm zich mede te deelen. herinneren wie da Paus is ; cm als ei Doorgeheel deze redevoering klinkr niet te loocheneu feit te aanvaardi een diep droeve, maar tevens een vast- dat hij is de ge wetligde plaatsbekleed beraden toon. De h. Vader zegt duide- van den Godmenscb Christus ; datzi, lijk hoe het wantreuwig en vijandig goddelijke Meester den Paus zijn b onthaal van zijn vredesbemoeiingen stand, zijn verlichttnden bijstand he< hem grieft, niet om hem zelf maar o:n beloofd niet abeen om onfeilbare u Europa, wier zelfmoord hoe langer hoe spraken le doen over geloof en zede dreigender wordt. Zijne Heiligheid maar ook o-n as Kerk te leiden do wijst opdebronnen zijner.vredesnota's: de stormen der wereld. En zou die bi — ds woorden onzer verantwoordelijke stand den Paus ontbreken op et ministers zelf — en op de bedoeling oogenblik dat de dirisfene besehavir ervan : geen definitieve vredesvocrstel- het geweldigste gtvaar dreigt dat lia: len maar terrein van bespreking over ooit bedreigde. Zal men eindelijk eei punten waarover de verantwoordelijke gaan ophouden net die aile katholi regeeringen luidens hun gezaglaebben- ken tergende holding in den Pai de wooidvoerders het eens 3chenen. alleen een menseh e zien ? Met klem en nadruk stjunt de Paus op De Paus is meer: hij is de stadhoud sejn rechtz'Jn plichtzoo te bandelen. van den Christus op de aarde, vo< En hij eindigt met nogmaals plechlig wiens rechtersto^J ènkelingen en r te veroordeelen de athéistische (godde- geeringen eens rekenschap zullen gevt looze) levensopvalting die tôt dezen over hun daden en over hu î werkir oorloff hecît eernerd P.n llPm Hnof fpn nn7i/^Kfp von tiTovl- r»r* Oquo IvoortdHren, en wijst op 't eenig middel | A. D. G. Rcdevoefing vas Paus Eenedicfus XV op den vcoravond van Kersîmis ■\\ e'aten nude woorden zelf volgen gehoorzamen aan dien plicht en d van den II- Vacer. Na een kortAvoord recht uit te oefenen van hem die d van dank zegt te Paus : plaats bekleedt van den Yorst des Vr< «O hoe veel zitien zien we heden niet des; maarwij onlkennen niet dat toe beproefd ; hoevjel zien we er in duis- we aile krachlen van de eertijds inees ternis en in vrea voer morgen I Aan- bloeiende volkeren zagen opgedreve gesteld om tewa en over de kudde,die lot het toppunt van wederzijdsche vei alleen een valsch îierder zich zou kun- nieling, en de vrees ons beknelde bi nen getroo_sten tewpraoi te zien aan de het zien dat de zelfmoord van Europ uilmoordingen, jevoelden wij gelijk lioe langer hoe meer nabij is, wij i St* aulus een biUre droefheid sedert j bittereriroeffciid ons hebben afgevraag eu'ze pogingen otfede verzoening der wanneeren i oe er loch een eindezo volkeren tebewei en waren ijdel ge- komen aan dit wreede Ireurspol ? » bleven. Wat voor <<& een oorzaak van D.,,n j- i bizondere droefheiivftas, was niet datwe , Ç6 Pdl ,S bedankt de kard. naal vo0 de vervulling onzer vnschen nieterlangd het woord yan geloof a h.j hem toc hadden, maar te z n dat daardoor de t S6n^eteru< rust der volkeren wrivertraagd, dat de ! hn»• schen tôt G(3d (he ra-n uitrocdiging die wiyesluurd hadden tôt wcd( de hoofdon der volk-en in oorlo» ijdel 0Pvailend gaat de h^ ader voort : wcis geweest. I ° (< ^M* vcrzuchten naarhetuur va «Van af de metâffp/affbehhenrlp dezen ze»eorijken terugkeer der hu tribunen loch warceenige voorname dlge, 'sd,appij lot de lecrschoc gronden van overeeromsl aangekon- van het Eyangehe. Als de blmden va digd geweest, puntfdie een alge- ^ndaag zien zullen. als dedooven zu meene verstandhouaig konden ont- 8 lf^king_ zal ziji wikkelen. Wij haddïze eenvoudig recht^maakt en aile berg zijn plal bijeengebracht om d hoofdei, van de ^maakt,alS In een woord, menseh e, oorlogvoerende volkein uit te noodi- "^atschappjj tôt God zullen zijn weer gan er een bijzonde sstudie van te f keerd,dan en dan alleen zal iedereei maken en dit met et ééne doe] • î?c Yan .° Zi!ej" ?an z,a mei spoediger tegeraken tôt « vervulling van den arme en den bedrukte die heil den wensch die stil en bewongen leeft in b?<?d^.r.liap ycrtonden • den vrede 't hart van iedereen. Videbit omnis caro salutarc Dei. « Toen we echter moeàn zien datmen * grootheid der les die de Ker! ofuiel zich met gewaarddç ons te ant- ons g66^ door die woorden harer h. Li fvecrden ofwel ons noeh rdachtmakinturgie. Dat hij terugkeere tôt den warei " noefi laster spaarde, moeten we wel in scliaapstal al wie wenscht dat God ond zelf erkennen : he fcignum cui wrekende hand zich stil legge. Dat d contradicitur, het teekeii-van tegen- ongelu-kkigè menschheid toen tôt. bezin spriak. Toch sterkte oride gedachte ning kome; dat ze toch terugkeere to dit onze vredesboodsclip, die inder- Heer- Xooaîs eertijds de onzedelijl dial geen onmiddelijkeits'agen ten heid verwaande steden stortle in ee: dofel had, misschien ko vergeleken zee van vuur, zoo hebben op onze dage wdden aan den graankorel, waarvan de goddeloosheid in 't openbaar lever de leester ons leerl dat rlgeen halm het leven-zonder-God tôt systeem va uitlopschieten kan, vo<dat hij z;lf een zoogenaomde beschaving verhever doir de warmte van deiîgrond ont- de wereld gestort in cen zee van bloec bopden is. Maar wat ons oorstel steun Maar hoog uit boven de duisternisser enst'rktegaf was het bf'ustzijn van die de aarde omhullen, schittert no htt recht dat we bezilten-n den plicht rust'g en verheven het liebt, van ht dij op ons rust in de wield voorlte geloof. Datdai) toch naardat licht opzi z e en de vredes- en vr< esbrengende het weerspannig oog van den roenscl ze ding van den Christi^Geen hin- Denkend .aan onzen geheiligden plicl di paal of gevaar ook sfehenen ons roepen wij met de vurigheid der vrot b' waam in ons den wlite breken te §ere Zieners tot onze tijdgenooten « keert toch tefug tot den Heer». En [j voor dien terugkeer ware het genoeg naar Bethlehem te gaan met den een-voud der herders. Het warc genoeg te luisteren wat voor een stem het is die, als hemelbode, neerdaalt over de kribbe. O Christusvrede, zoo duurbaar aan elk geslacht dat u bezit, hoe duurbaarder n moest ge niet zijn aan het onze, dat u us zoo lang reeds mist. Maar de vrede door n. de engelen te Bethlehem verkondigd 3n w'î geen haat, wil geen wraak, wilgeen hebzucht, wil geen moorderijen. 't Is . een stemme die spreekt van zachtheid cle en vergeven. 't Is cen belofte, meer nog sn 't is een belooning voor de menschen ig van goeden wil. Och dat toch zij het (je het niet vergeten die in dezen verjaar-■K dae' der Kerstfeesten de uitnoodiging zien om terug te Ke'brén fflPMt* door langs Bethlehem te gaan. j le Na de les van Bethlehem wijst dePaus in op de les van Jérusalem, de les van ( >r- Kalvarië en wijst tevens op 't belang van ' dit feit van den terugkeer der h. Stede te 'n christen handen. « Te Bethlehem j , zongen de engelen van Vrede voor de j menschen van goeden wil ; maar't was J în te Jérusalem dat de olijftakken werden , er gekapt die men legde voor de voeten ( jn vaD den Vredevorst, terwijl het volk ( hem 't jnbelend Hosannali toezong. » ( „ « Elkeen ziet dat de gebeurtenissen ( nu voltrokken in de h. Stede, ook hun ] eigen taie hadden die kracht bi j ze t aan n, de uitnoodiging die'we doen tot de vol-3r keren tot God terug te keeren, daar te • Jerusalem Hij grezegend werd geheeten die kwaïïi niet in naam van wapenman-;n nen, maar in den naam des Heeren. y> ' _De b. Vader eindigt zijn rede door op ^ ir zijne beurt zijn beste kerstmiswenschen 1 is aan te bieden aan de kardinalen. F )r | n Oc oorlegsdoclelnden ' ,g blijvcn dezeSfde A De Fransche Minister van Buiten- 1 landsche Zaken Mr Stephen Pichon, v sprekende over de oorlogsdoeleinden e zegt: ' c Eerst overwinnen, zooals de eerste = minister verklaarde toen hij aan het bewind kwam. Maar overwinnen niet ^ om te overvveldigen, te vêrdrukken of ? it te beheerschen. maar om aan de wereld e recht te verzekeren. P Onze oorlogsdoeleinden blijven altijd c' n dezelt'de en men vindt er geen spoor in c' i j van overweldigingszucht. c' n Bevrijding van aile grondgebied met geweld veroverd en bijgevolg teruggave j van Elzas-Lolharingen. ° a Het is ook niet min zeker plichten te ^ a vervullen hebbentegenover de verdruk-. j te natiën : Belgie, Servie en Polen. Wij u scheiden de zaakvan Polcn niet af van de, onze het moet vrij en overdeelbaar zijn. t r Deze potiliek strekt tot eer van onze jj geschiedenis en moet toegepast worden (j ■" op Armenie, Syrie en Lybanic. ^ P Verders zullen wij den oorlog niet r staken zoolang Elzas-Lotharingen niet teruggeschonken wordt. Sedert den dag j, n dat het ons ontnomen wordt heeft.de „ i-/wereld geen vrede meer genoten. '1 Iiet is valscli te beweren dat wij den „ ti oorlog voortzetten voor een ikzuehtige „ - teruggave. De kwestie van Elzas-Lotha- i. i rihgen is eene morale kwestie voor ons. p i De Ru^sische-Duifsche kl , voorstellen k; v ervoigens spreekt de Munster over de onderhandelnigen tusschen Rusland • en Duitschland. De îtussische maximalisten staan te- m 1 genoverde afgevaardigden vanDuitsch-" land, Gostenrijk, Turkeye en Bulgarie. , 1 De eenen komen Mior den dsg met her- . s senschimmen de andere met werkelijk- , e heden. a Zal de Russisclie afvaardiging kun-nen wederstaan aan het gevaar vun der-" gelijke ontmoeting ? Zal zij zich niet M 3 laten bedriegen ? 11 3 De kansen staan niet gelijk maar on-; gelukkiglijk zifn wij voor veel in den n inzet begrepen. § i Vervolgens verklaarde Mr Pichon dat e • Trotsky, tijdens een onderhoud met Mr 8 i Noulens, verklaard heeft dathij getrouw g zou blijven aan de princiepen van de 1 Russischevoorstelleu enindienDuitsch- ~ e land weigert, zegde hij verder,dan zul-'■ len wij tot een révolutionnaire oorlog ® lt gedwoneen zijn. f Betreffende de Duitschc nota ver-'• klaart hij hetvolgende ; Bel anlwoord der Middenrijken op de Hussische vredesvoorstellen Duitschland wenscht Rusîai te sien als bemiddelaar opîreden Petrograd 27 Dec. —Mr Zinovief, çevaardigde te Brest-Litovsk he YVoensdag in de Soviet deuitslagen ( inderhandeiingen kenbaar gemaakt Hij verklaarde dat deafkeervan Cz oin. om een afzonderlijken vrede r Rusland te '.liiiten, schijntte bewijs lataevija'nj ,ukel de onderhandcl jen aanziet aïs een middel om onrec Hreeks met de verbondenen te kunr >nderhandelen over een afzonderlijt ?rede, j Dedagbladen bestatigen dat de t itand vermoeielijkt door het feit dat )uitschers aan de Russische afgeva ligen vroegen als bemiddelaar bij rerbonden op te treden. Welnu ind: le verbondenen weigeren en die afzi lerlijke vrede geteekend wordt zul le Duitschers als de waarborg de st egische punten van het Russisch fr< De Ukranen tegen de * Maximalisten Petrograd, 27 Dec. — Men kan bij >rek aan inlichtingen nietzeggen v r gebeurt tusschen de Ukranen en ilaximalisten en tusschen deze laat m Kaledioe, De dagbladen verzekeren dat Kale le voor de tweede maal zijn tegenst ers verslagen heeft. De Maximalistische organen repp reen weord over de krijgsbewerking •Ënkel de «Pravda« zegt dat men ge [eloof mag echten aan het nieuws d lederlagen van de Maximalisten. Het zelfde blad meldt dat troep an het front in aantocht zijn teg Jkranie en dat waarschijnlijk ecn j; echt zal geleverd worden nabij tatie vanJmerinka. In andere woord e Maximalisten hebben tot nu toe n een voordeelen behaald. In eîn woord Duitschland noodigt laximalisten uit drukking'tte oefen p de verbondenen ten einde hen ewegenjonderhandalingenaan te kno en. Dergelîjke vrede zou een zegepra er middenrijken zij n. Duitschland zi e hand houden op Oostenrijk Turke; en Balkan eh Azla. Duitschland wil volstrekt de verbo enen verdeelen. laximalisten en krijgsgevai genen houden eene vergadering Stockholm, 28 Dec. —Volgens beric in uit goede bron zouden de Maxim sten van den Soviet van Moskowa eze stad eene vergadering toegelat ebben der afgevaardigden van de du die en oostenrijksche gevangenen. Eenige honderden krijgsgevangen i uniform, en eenige maximalist oonden de vergadering bij. Verscheidene Duitsche krijgsgeva enen hebben zich voor de revolutio aire partij verklaard en bedankt-unne Russische makkers voor hi 'achtig inzicht, verzekerende dat ; ch min dan ooit zullenlaten mede lo în in een oorlog ten voordeele V; ipitalisten. f t— "Hji'ijt.-.i.i.-t iftm iT**^Tr—— * ■ 'Il Rii«rm»nra--ji." i Duitschland toont zich in onversch et d« Russen. lo Over de ontruiming van het beze grondgebied dat enkel kan geschi jn op de punten die nog niet het o erwerp geweest zijn van een specia ikoord. 2o Over de erkenning van de onafha îli jkheid der volkeren die beperkt >t deze diede vrijheid verloren hebb jdens den oorlog. 3o Over de kwestie van de grondwe îlijke onalhankelijkheid die niet m eregeld worden onder de Staten, ma nkel naar besluiten van binnenlan che politiek. 4o Over de erkenning der rechten v e miuderheid die enkel zal in prakt ebracht worden als 't mogelijk schii let voegt er zelfs bij dat Duitschla n Oostenrijk dierechtenreeds herke tebben. 5o Over de herstelling der oorlo] chade die om zeggens verworp verd. rid De onderhandelingen zulle: voortgezet worden te Stockholm aj; Stockholm, 2S Dec —^ Het bericlit a. e zouden de onderhandelingen voortgezi er worden te Stockholm is thans bevestig door M. Vorovsky, afgevaardigcle va el" Lenine, te Stockholm. 16 Deze verklaart dat de onderhandelii ,e" gen daar zullen herbeginnen begin J; nuari, datum waarop al de fgovaardij den van Brest-Litovsk daar kunnen aai ien komen. en De afgevaerdigden van Lithuanie vri gen op de veegaclerin^ uitgenoodigd 1 de adre- In de Amerikaansche en dagbladen jnm t • [en Washington 26Dec.—De voorwaarde ra_ waarmede de Duitsche voorstellen vo< )nl; een algemeenen vrede gepaard gaai doen Amerika aan de rechtzinnighei ervan twijfelen. Duitschland, den] men, zoekt enkel de onderhandeljnge in 't lange te trekken ten einde tijd 1 winnen om te kunnen zij ne lijnen ve ïe" sterken in het Westen. /at Men seint dat de Amerikaansche ri de geering zijn inzicht niet wijzigt envoo: 3te besloten blijft geen vrede te sluiten m< eene regeering die den volkswil nit rïi- vertegenwoordigt. re" Men bespreekt vooral het stilzwijge van Duitschland over de kwestie va en Elzas-Lotharingen die in aile onderhar en ling het voornaamste punt is. en er De Oostenrijksche pers en Baie 27 Dec. — De Oostenrijksch en pers zegt dat de basis van een algemee nen vrede nu duidelijk afgeteekend is "e dank aan den wensch naar vrede van d en midderijken. :)& Het « Fremdenblatt » ziet in de sue] heid der gebeurtenissen hetbewijsda de middenrijken en Rusland met d 3n beste gevoelens bezielcl zijn. le De « Neue Freie Presse » tracht d °" verbondenen te overtuigen dat zij dei ai aangeboden vrede moeten aanvaarden 311 De « Zeit » zegt dat het vredespro ) 6 rrro m rr» a on m îrl onrî ilr nr> K ol rlnw n ^ voudig, kort en kategoriek is. De Engelsche pers l- J^onden 28 Dec. — « Times » : M. Wilson zegt dat de duitsche vre despogingen, pogingen zijn om d< wereld te bedriegen. De haast waar mede de Maximalisten die voorwaardei "" als basis aanvaarden, bewijst dat hi ,a" erelijk heeft. Gelukkiglijk spreken di ln Maximalisten slechts in eigen naam. prj Het doel dat Duitschland beoogt, ii lt" duidelijk : van Rusland gebruik makei om de defaitisteu te versterken in di en verbonden landen.De Maximalisten zijr 2n het aas dat de partijgangers van dei vrede moet aanlokken. n" Czernin is zoo weinig mogelijk dui n" delijk geweest.Telkens wanneer hij aar în de demokratische princiepen schijnt toi 'Q te geven, stelt hij een voorbehoud di< '!J de toegeving vernietigt. k" Eindelijk ver.binden de middenrijkei in zich enkel wanneer de verbondenen d< onderhandelingen erkennen. il Go Over de kwestie der Koloniën dit aan Duitschland moeten terug geschon-t- ken worden. e- Het aanvaardt de economische voor-n- waarden gesteld door Rusland omdal al deze in zijn voordeel zijn. Niemand kan na dé opofïeringen die n- wij ons getroest hebben met zulke voor' is waarden te vreden zijn. an Wanneer men ons rechtstreekschf voorstellen laat gevvorden zullen wi, ;t- dezeonderzoeken. îg Deze is een onrechtstreeks voôrste ar en wij kunnen er ons niet bij stil hou d- den. an nkt Heî offensief im nakend ziji nd p t nrt An rtns frAnr ~r « Zurich 27 Dec. — Het offensief de ^ middenrijken in het Westen schijn nakend te zijn. « De « Vossische Zeitung» schrijft : De vrede zal enkel komen wanneer de vijand verslagen is. De beslissing zal komen op het Westelijk front en zij is * nakend. • «wss^SBs»— De keizer ontsnapf îeM&nnheim Geneve 2o Dec. — tjredurenae e°.nen luchttocht van Engelsche vliegers op Mannheim is de keizer op 25 December aan de dood ontsnapt. s Van het front van Verdun komende >t begaf hij zich naar Berlijn. d De keizerlijke trein trok door Mann-n heim een uur voor de statie gedeeltelijk door de Engelsche bommen vernield i- werd. De spoorlijn werd op eene groote t. engte onderbroken. Op het Slaliaansch fronî Eond de krijgsbewerkingeii r tiome 2b Dec. — De sneeuw valt in overvloed en de koude vermoeilijkt den n toestand der Italianen op hunneberg-)r stellingen. Voor den vijand is de toe-, stand niet beter. d Zij kunnen moeilijk versterkingen, voorraad en munities aanbrengen. Ka-n nonnen verplaatsen is onmogelijk. e Op Kerstdag behaalden de Italianen r. cen prachtigen bijval. De Alpijnen laten den moed niet zak->. ken en vinden duizenden listen uit om den vijand te verschalken. !t n lels over den Winler Aan mijn broeder Gust! 't H as in December, dat ik door 't ven-ste,r van mijne verschansing, mijne blik-e ken richtte op de voor-mij-liggende bevro-. zene weiden. Hoe koud waren de lagen; hoe guur de winden, die ons in 't gezicht g bijten. Hoe droef zien wij den winler te gemoet. Ge kunt nietgelooven wat hij ons doet lijden Is onzen lijdensweg niet t pijnlijk genoeg dat gij hem met uw koude e komt vergrooten ? Ja, vrtezeman, ge doet ons denken op het gelukkig verleden P Op den tijd dat het geen oorlog was... op Op een tjd dat we als broeders leefden en geen haat kenden. O Vrede ! wanneer i keert ge weder ? Wanneer zullen wij den huiselijken kring kunnen vervoegen en 't geluk smaken van het ouderlijk huis. O, doet me er niet aan denken, want ge doet mijne wonde weder bloeden die onge/iees-baar is... Hoe zullen ze het guider in't ' bezette Belgie gedurende den \\inter stel- - len; zullen ze niets te kovtkomen... Okon 3 ik rusten ! We moeten ons leedgenoeglijk - dragen, daar ginder in 't bezette gedeelte i onze ouders en bloedverwanten; geliefden j en kennissenonder het juk van een vijand î moeten leven... Ons bestaanis verschrik- kelijk, geen een van beide weet wat er s gebeui t en hoe we leven en behandeld i worden .. Daarom moeten we ons troos-î ten en hopen dat eenmaal de toekomst ons i vreugde en geluk brenge ! Die naake vlakten, die onbeploegde . velden die nu bedekt zijn met œn witte , mantel en de boomen, die hunne knoesti-. ge armen uilsteken, hebben hun nachtge-. waad aangetrokken om te slapen tot een warm zonnestranItje hen weder komt i wekken om te herleven ! s In de kroon der boomen ziet men ver-la ten nesten; hun bewoners zijn naar de , warfne landen vertrokken. Ze hebben ons verlaten en moesten hof en huis achter , laten; gelijk wij om niet om te komen on-, dei■ de klauwen van den indringer. Ik blijf een stonde die akelige vlakten nastaren... Iloe doodsch is ailes... hoe leeg en stil! De vogeltjes die ons getrouw bleven gedurende de winterdagen komen de krtii- ■ melkens brood en stukjes aardappelen oppeuzelen en vliegen daurna met een 1 dankendgetsjilp rond,... Arme diertjes ! Hoevele zijn er niet die van koudeen hon-ger zullen ver gaan ?.. O vogeltjes ! maar l gij zijt toch zoo ongelukkig niet als wij, ■ soldaatjes. Gij zijt gelukkig, want gij zijt vrij; ge kunt het ruim doorvliegen... zwe- , ven waar ge wilt... ge zijt vrij ! O vrijheid !.. Ge kunt overal heen en wij moe-_ ten om die vrijheid t3 bekomen strijden. • Is dit niet ongelukkig... 'tis beest te moeten strijden om vrij te zijn en niet aan banden gekluisterd te blijven, daarom Y moetenwijdît recht om bestaan bevechten. t \\ij hebben nu begrepen wat vrij zijn beteekent en 't klaar bewijs hebben we fLerd* rë&né — Hiàâ&Be&ir 3 ' Maa d«| 31 Decsmber 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.