ONS VADERLAND A H tri î il is rat e : v TfcMP »ifc I prnItk«r-Ult(fever 17, rue tl»* Vif, Calais Belgisch dagblad verschijnende ai de dagen der week |g|g| Il d<* l e; i BAlii K; *K?.iT 17, ru«* de Vie,, CAL<AI*J —-— 1 ' 1 —— — ' — ABONMEM&RITSPRIJZEN e j RCPUT nHOR VRII FN X/DAMI/ ^ ~%r ABOMNEMEMTEN VCOR SuLDATEN i fer masnd I Belgie 1.80 Frankr Jk S.00 Eng.laatf-H^iiani 3.09 j1 nLUn 1 UUUn' Vn'U ^ VHAiPiN Per *eek <7 daBe*> 0.23 ) ïï:Sïïîïïg^d « Pfip trimester 4*00 » 5.50 » 8 50 -&-* -à- X/nflD P A n CM \/A| 1/ ET M I A M P\ ! Pea« SSaaiîd l.!0 ) het zelfde adres gezonden te worden. 3 Men sohriive 1 « Oli8 Vaderland » 17 PIM (fe Vio, Calais il VUUn laUU ÏLlN vULIx ClIN L-Al\IU ! Inlasscbing van aankondigîngen aan prijzen volgens oversenkomst " | Vraagt de voorwaarden Verrezen Zijn ouders waren al vroeg gestorren, en vroegtijdig had hij met hamer en ïbeitel tennis gemaakt, om zich in den strijd voor t bestaan een plaats te veroveren. Onvol-ledig lager onderricht had hij genoten iin de dorpsscliool. Toen de ramp uitbrak, die zoo rnenige jongelingstoekomst vernietigen zou, "vvas hij de gelederen des vaderlands gaan versterken, en, na twee jaar strijdens, vond de oorlog hem nog als eenvoudig sol-daat in de voorste strijdlinie. Yeel had hij feleden ; veel had hij ondel-vonden ; Aveinig ennis echter had hij opgedaan. Indien loopgrachtenkrijg die de strijdende legersin afgelegen en onherbergzame oorden houdt, die miljoenen jongelirigen aan de hoede hunner opleiders onttrok, en ze in een kunstmatig en onmaalschappelijk midden aan allerhande kwalen en. ellenden ten prooi wierp — was hij langen tijd zich on-bewust gebleven van zijn hoedaniglieid en roeping als menscli. In den strijd met de elementen, snet de vijandige krijgsbcwer-kingen, met allerhande liehamelijke en ze-delijke ontberingen : was hij naar het voor-beeld van het meerendeel zijner Avapenbroe-ders, een soort sensitief leven gaan leiden. Zooals het dier : wrocht en zwoegde hij op kommando ; at en dronk hij, om zijn krach-ten te herstellen en het leven te behouden ; sliep hij, omdat de verinoeiënis er hem instinctmatig toe noopte, en omdat de le-gerpîaatsëri tôt niet veel beters gescliikt •waren. Zeggen dat hij dit werktuigelijke lîven zonder kommer en zonder heimvvee sleet, wa-ie in strijd met de werkelijkheid. Integendeel. Zwaar woog hem de scheiding van zijn vroegere beschermers, zijn verban-ning van het dorp Avaar zijn ouders voor tmmer ruston en waar hij ôndanks ailes eens hoopte terug te keeren. O )k zijn geest was niet voldaan met de natuurlijke voldoening, die het strikt nood-zakelijke hem bood. Doch zooals hetonge-lukkiglijk meestal gebeurt in dergelijke omstandigheden, maaktc het liehaam zich onbarmhartig meester van de genoegens die de geest voor zichzelveu zoekt. Hij sloeg 's avonds den weg in van de kroeg ; dronk er om de muizeneslen uit zijn hoofd te ver-drijven, en om in een soort drankbegooclie-l-ng te verkeeren, die hem een vreemden, docU aangenamen kijk op het anders zoo droog-werkelijke en vreugdelooze bestaan ashonk. Dan deed hij ook wel eens mee aan de baldadigheden, die de arme, verlaten piotten al eens uitzetten : rumoer in de stra-t^n, kerelletjes, opstootjes, uitjouwen van g strenge bedienaars der wet... en dierge-lijke. Als de illusie ten einde was, en hij al het nietige, al het ellendige dezer vermaken doorzag, en het droevige en het holle van zijn levenswijzë als een akelig spook in zijn verbeelding oprees, — Aveende hij als een wicht, en verborg hij zijn gelaat in de don kerte van zijn annzalige légers tede. 0, neen ! zoo kon, zoo mocht het niet langer duren ! En toch zou die toestand langer hebben aangeduurd, hadde God in zijn omgcving geen edelmoedige liai'ten opgewekt, die hem een reddende hand en een verkw ikkend< hulp zouden bieden. Een ontwikkeld jon gelingzijfter kompagnie deed hem inschrij ven op een degelijk Ylaamsch dagblad. Ir den beginne beviel hein het lezen ervan nie al te wel : hij was er al zoo lang uit, uit he lezen; die artikels over zedelijkheid sche-nen hein zoo vervelend en onverstaanbaai Hij begreep niet goed waar men heen wilde met volksopbeuring, in een tijd als deze dat vrijheid een ijdel woord, en vermaal slechts het eenig levensdoel is. Edoch, var lieyerlede deed zijn geest zijn eiseben gel den, en wat in den beginne als een onaan gename kra,chtinspanning gold, gewerc stilaan toteene behoefte, een onontbeerlijki beziglieid. Als hij na de oefeningen naai zijn » hol » taog, verblijdde hem alreeds d< gedachte aan zijn dagblad. Daariri iinmeri vond hij voor een paar uren een nuttige er aangename verstrooing. In den geest zaj hij daar wat er omging op de andere front lij'nen ; luj scheen de triomfkreten te hoo ren der overwinnende aanvalleri ; hij ginf de vordering na. die gemaakt werd, en be paalde den weg, die nog af te leggen was hij inaakte kennis met personen en zaken wier bestaan hem vroeger heel vreemd was en die toch, zooals hij het nu zelf begreep met zijn leven in nauw verband stonden. Ii ééii woord : hij wist waarom hij streed waaroin hij schromelijk leed ; waarom hi, zijn schoon jong leven slachtofteren ging . En dan, de tijd, die tijd die vroeger zoo ziel loostraag vooruitkroop, vloog nu zoo sne voorbij, en bovenal zoo nuttig ! Zijngees was echter niet verzadigd, en vroeg naai meer en degelijker voedsel : hij rnoest mee; Iezirig, meer geesteswerk,... hij moest boekei hebben. Ah ! daar waren weer de edelmoedig< harten ! Zijn aalmoezenicr noodigde herr uit de lessen '^zijner brankardiers bij te wo nen. Hij ging er heen. Daar herhaalde hi, wat hij vroeger geleerd had, en vulde aar wat hij niet wist ofvergeten had. Daar la: liij Conscience en Snîcders, (iezelle ci i Streuvels. Hij leeide er S. K. V. II, kennen en deed zich als lid der groote vakboekerij opschrijven. Van toen af ving een nieuw leven voor hem aan. Hij las prachtige Ne-derlandscheboeken, die over zijn eigen stiel handelden, Aanvankelijk stuitte hij op schijnbaar 'onoverkomelijke hinderpalen. Onvoldoende onderricht in de Nederland-sche taal eenerzijds ; de tecknische achter-lijkheid, waaraan aile Vlaamsche werkjon-gens onderhevig zijn, anderzijds — maakte hem weleens wanhopig. Stilaan gewendde hij zich echter aan de vaktaal. Hij genoot van de kernachtige en gezond-Vlaamsche uitdrukkingen ; zijn gedachten kregen een juistere en methodische wending, hij voelde een nieuw en jeugdig leven door zijn brein gonzen : die taal was zijn taal; die vakna men, de namen van zijn vak ! Hij herleefde weer zijn leerjaren op het werkliuis, en den tijd toen hij hamer en beitel lianteerde, vroolijke liedjes zong en hoopvol de toe-komst inblikte. Hij deed meer en meer ken-nissen op in zijn vak, en werd welhaasl niet alleen vertrouwd met dingen die den stiel rechtstreeks aangingen, maar met de bezigheden die daarmede in betrekking Ava-ren. Een zaak hinderde en pijnigde hem nu : hoe Avas liet in Godsnaam mogelijk, dat men in Vlaanderen, een hamer niet altijd hamer, een beitel niet altijd beitel noemt ? Inder-daad, in zijn geest Avas een licht opgegaan. Van de geringe vakkundige hoogte, Avaarop zijn zelfstudie hem gebracht had, over-schouAvde hij alreeds den akelingen afgrond van onbeholpenheid, verbastering en onge-leerdlieid, Avaarin zijn taalbroeders verkeer den.En hij duizelde, als hij bedacht Avat een ontzettenden Aveg zijn volk nog af te leggen had op de baan der ontAvikkeling en dei vakopleiding ; als hij bedacht hoe klein en broos zijn eigen zoo pas opgedane kennis Avas, in vergelijking met wat de hedendaag sche wetenschap van een modem volk ver eisclit. Maar hij zou zich niet laten ontmoe digen. Hij zou het noofd btedvn nnn atlf moeilijklieden en hinderpalen. Ilij zouzicl manhaftig overéind houden en zich nie Aveer laten meeslepen in den modderpoe van den slenter, waaruit hij, Gode zij dank zoo Avonderlijk AAras opgestaan. Hij zou to zijn makkers gaan en ook liun den wcf Avijzcn ter opstanding en ontwikkeling. Hi. gevoelde het — en dat gevoel joeg een zin dering van fier en gelukzalig genot dooi geheel zijn wezen — dat hij een nieuy mensch, een better inensch, een redelijl mensch geAvorden was!... dat hij verrezei Avas ! JOZEF HACHÉ. 'h Zinge niet ! Ik zong U reeds vroeger, Vctn Moerenlands g rond, Waar d'ouderen sneefden ; ' Geen band hun ooit bond. En 'k zinge nog gaarne. Een :ang uit den tijd Der kerels gevechten En Groeninghe strijd ! ; • Doch, kan ik na zingen Daar d'oorlog weer ivoedt, ; En Vlaanderens bodem Herdrerikt ivordt met btoed ? Maar, 'k zal U weer zhgen i Een tiedje zoo btij, t Als d'oorlog is over t En Delgië vrij, (Uit de kerramellemand,) ; A. IIAUTEM. ■ — ; DE BEORFJG^G TEGEN H£T !TMUÔNsCH F ONT l De Giornale d'Italia geeft de verklaring va ; generaal Cadorna aan Minisler Barzilai: dî ' zij komen of niet, zcgde generaal Cadorn; ; ik doe alsof ze zeer talrijk zouden A\rezen. I i ben overtuigd niets vcrwaarloôsd te hebbe l van Avat het verleden mij geleerd heefl. 1 r ben zeker met mij een dapper leger le bel - ben, dat door den oorlog eerder vers te rl dan versleten is. Ik heb met de grootste 01 >• partijdigheid mannert aan het hoofd gestel - die het meest van bekAvaamlieid getuigder ; Het vertrouAvon in de ovei'Avinning is ee ' Avaarborg voor den zegepraal. 5 La Tribuna. — Indien , zooals Avij het der ken, de Duitschers afzien van een groc » oflensief op het Avestelijk front om een , defensieve houding aan te nemen, dan zu )' len zij zoeken eene beslissende of gedeelt< • lijkf- overAAinning te behalen in Rusland < - Italie. Beide fronten zijn voor de Ilussen ee l gescliikt terrein. E.'iie ovenvinning o t Rusland zou aan de middenrijkeiî de oploi ' sing geven van het Balkanvraagstuk en ee r nieuAV terrein verzekeren dat een A'oorraa i zou verschafTen voor den toekomstige Avihter.-Maar de moeilijkheid ligt in d ; grenzelooze uitgestrektheid van Rusland e l het gebrek aan gemeenschapsAvegen, di den vijand reeds in 1915 moeilijklieden b< i rokkend lieeft. Blijft dus Italie. Eene ove i winning op deze mogendheid ware ee s beslissenden factor voor den gedroomde i v rede, die voor Duitseliland eene noodzak , lijkheid geAvorden is. Aan degencn die het wel meenen De voorzitter der republiek van den Evenaar. Garcia Moreno, door de vrijmetselaars dood-geschoten, was een ijverig apostel van het goede. Te Quito had hij een vriend, wiens karakter en goede hoedanigheden hij hoog schatte. Bij hem mocht hij gaan om geld te leenen ten'voordeele van zijn volk. Die vriend ging naar de mis, maar hield zijn Paschen niet, Garcia Moreno liet hem inzien hoe verkeerd zijn gedrag was, maar bekwam niets tenzij onbepaalde voornemens voor de toekomst. Te Quito bestaat hel gebi aik dat de geloovi-gen, op het einde der Meimaand, voor cle H. Maagd een geschrift nederleggen ivaarin ze haar hun goede voornemens opdragen. Op het einde der maand vroeg Garcia Moreno aan zijn vriend indien hij ook zijn goede voornemens aan Maria had geojferd. De voorzitter hoorde dat hij een ontwijkend antwoord wilde geven en voorkwam dit. — Wacht, zei hij, ik heb aan 0. L. Yrouw een prachtigen bloemtuil beloofd en gij moet dien belalen. — Mijn geldbeugel staai open voor u, ant-woordde de vriend, meenende dat Garcia eene som geld vroeg voor goede werken. — Ik mag dus op u rekenen. — Zeker. — Welnu ik heb aan Maria beloofd dat ge uw Paschen zoudt houden. Ge ziet, zonder u kan ik dien bloemtuil niet opdragen. De arme îtriend i.oas zichtbaar onbeslist, en antwoordde dat dit van hem eene groote voor- I bereiding vroeg. — Ik heb u dctarom vooraf verwittigd, zegde de voorzitter. De acliterblij ver was Qetroffen door het belang ivetk de voorzitter in hem stelde en nain mùedig het besluil op den laatsten dag der Meimaand, { zijnen Paasehplicht le verrallen. Indien aile soldaten die het wel meenen, t handelden als de voorzitter, er waren min : achterblijvers met Paschen. i Brankardiers, soldaten sladenten, weest ; apostelen. « Compelle intrare » — « Dwingt ze binnen te komen ». 7 Is het woord van den ■ Zaligmaker. lut Turkije ilai-kmea wor^t 1er fenlp \aa de Taries gpstnurd Niets kan beter het belang der Engelsche en Russische overAvinningen getuigen dan de reis van Mackensen naarConstanlinopel. Mackensen is de ovenveldiger van Servie en Roemenie. 't ls de groote speeialist van bel Oostelijk front en thans Avordt hij aan zijne groote ontwerpen onttrok ken. t Moet er dus -Avel sleclit naar toe gaan in Turkije, Avanneer Duitschland er toe besluit Mackensen naar Constantinopel te zenden op zulk beslissend oogenblik. Een dingen springt in 't oog. De Engel-sclien begonnen hun oflensief te Kut-el-Amara in Decernber. De aanval had maar uitslagen in Februari. De Turken liadden dus tAAree maanden tijd om den strijd in te richten en versterkingen te sturen. Niet alleen hebben zij niet kunnen Bagdad red-clen maar zij hebben zelfs Avestelijk Perzie niet kunnen ontruimen. Het is nu zoo ver gekomen dat de 20.000 Turken, in aftocht voor het leger Aan den Russischen generaal Baratov, gevaar loopen in den strik te vallen •hun door generaal Maude gespannen. (i Voegen Avij daarbij het Engelsch offensief t tegen Jérusalem en de optocht, van gene-i, raal Joudcnitch die langs de vallei van den k Euphraat uit de bergen van Arménie afzakt. ri Enver Pacha heeft liet Duitsch hoofd-kwartier bezocht. *t ls ten gevolge van dit H bezoek dat Mackensen naar Constantinopel gestuurd Avordt. Duitschland heeft dus een " zijner besté generaals moeten afstaan. Maar een bevélhebber, hoe bevoegd bij l' ook Aveze, kan geen leger vormen. Waar II blijven de soldaten ? De Turksche bond-genoot Avordt voor onzen tegenstrever meer l7 en meer een last. it e Osluslea is 4e Turlischft Itsefd^taS Geneve 27 Maart. — Het dagblad « La >f Suisse » verneemt dat ernstige onlusten los- n gebroken zijn te Constantinopel. ' t Is te dien p gevolge dat Enver Pacha naar het Duitsch >- hoofdkwartier gestuurd Averd. '! Hij is de Turksche troepen komen op- d eiscli 'ii voor de verdedigiug van Turkije u maar de Bulgaren Aveigereu hun front te e verflauwen en dreigen zelfs Avederstand te 11 gebruiken,zoo de Turksche troepen willen e vertrekken. D? onlusten duren voort. — «. — n W- E fcè S t îS'ï' n Vasaf 16 ApriJ *al " Ons Vade la^d" ook den Maandag vrrschijnen Turksche nederlaag in Egypte EftU ^^e «al ziju oppersl^f doei» de a Engelsche ^ Ldnden 29 Maart. — Wij mieken van g Raie 5 km. vooruitgang naar Wadi-Goosse a op 6km. ten Z. A an Gara, om er ijzerenweg- c Aveiien te bescliermen. t Wij gingen op 26 en 27 Maart een geveclit r Uafsfe officiel? bsrish!en Pfrijs, 29 Maart, 15 u. I \~m de Somme tôt de A isne geen verande- z riné in den toestand. Gtdurende onze krijgsbewerkingen in deze r laafite dagen ten Z. van de Oise hebben wij c beld}g>'ijke bergplaatsen van materiaal en mu- 1 nitiin huit gemaakt. t (p den linker oever van de Maas hebben onze . tro(IJcn gedurende een aanval de taatstc loop gra\en heroverd die de vijand bezette sederl 18 l Mn/rl in desectors vctn hel boschvanAvocourt enïen heuvet 304. Wij mieken gevangenen. 2 farijs 29 Maart, 23 u. \an de Somme tôt de Oise kalme nacht. z lt den sector van Marginal hevige artillerie- f strïd. ' , '4rtilleriebeiverkingen nabij Maisons de ' Chpnpagne, den heuvel 30b, Lorreinen en de ! sti&k van Embermesnil. ' jonden 29 Maart, 20 u. 15. jfel dorp Neuville Bourjonval werd dezen m&gend, ten gevolge van een hevig geveclit ' tm aan den vijand talrijke verliezen kostte, i ve]overd. Wij mieken eenige gevangenen, Wij drongen in den nacht in de Duitlsche 1 Hjpen ten O. van Arras, nabij Neuville-Saint- ' l \ fhst en Neuve-Chapelle. Wij vernielden tal- 1 , ri fie abris. ] J: ^ .. 1 'l BtlgitÊh ligttfeffisHt t le Havre, 29 Maarl. ' /Va den hevigen artilleriestrijd diegedurende î deX nacht plaats had in de streek van o/een ~ stkietewerd de dag door eenige bombarcte-mdden gekenmerkt. iOp bel Wislehjk front i lit? daiïss y afiecht >0 de. pe s 0 0 :i aftscbl gfêiadijjd 1 - 'Stampa. - De Duitschers zijnopdelijn 1 ovkomen die zij voor hun aftoclit badden vXtgesteld en bereiden zich om een meuAve ) s|ok af te Averen. De ontmoetmgen die op t lJt front St-Quentin-La Fère plaats hebben, I ziin seen Schermutselingen tusschen Aei kt nners. maar ernstige gevecliten. Gansche - di v isiën worden tegen elkander opgestnuuL - De cavalerie heeft de plaat^ afgestaan aan r stel'ke îflfanterietroepen. De twee tegen^ i si-,-vers meten thans elkander van het eene e tôt hel andere einde van het front. De Duit-î; sebers verdedigen zich tôt liiertoe enkel , e zij zullen ongetAvijfeld aanval len. Zij hebben r gefracht het ontruimd terrein onbruikbaar t te n^aken om aldus een soort van onzijdige streek te scheppen en den tijd te vinden om a verse! îansingen op te Averpen, ten einde de ,{• rriannon te sparen. Op dit punt is het plan van Ilindenburg mislukt. Niets heeft de n Fransche n weerhouden. L El Liberul (Madrid). —Een onderzoek over L den toestand leidt tôt de volgende besluiten : ![ De verboWdenen hebben een offensiet n bereid en niets zal hen tegenhouden. De laatste gebeurU'nvissen zullen het offensiet ij enkel eenige wek.en verdagen. Het is zicht-,r haar dat de Duitsch( >rs besloten hel)ben geen 'i- offensief te nemen op het Avestelijk front, tenzij misselrien op de uiteinden in Belgie | of den Elzas. Wij d.-nken eerder dat de Duitschers in het W es ten op hun defensie a zullen blijven om hun krachlen op een 5- ander punt samen te trek ken. II ie**pra«t m à v -a f -ij Times. (Colonel Repingt« >n.) — Toen in Mei 1915 en tijdens al de vooi^aande krijgs-te beAverkingen onze loopgrâvô'n bijna a ci te dAvenen onder eene stortvlaag 'van Duitsche n obussen van aile kaliber, waar-op onze ka-nons maar flauAvtjes konden a.uIav oorden, " dan slachtofferden wij geen ,'luizenden mannen om de obussen te sparéjn. maar omdat Avij geen middel haddden \oni te Avederstaan. \ - ■ v tan met 20.000 vijanden die wij zeer groote "erliezen toebrachten. Wij mieken 900 gevangen, Avaaronder een generaal en ganscli den opperstaf van de >3e Turkàche divisie, 4 Oostenrijksche ofTi-:ieren en 32 Duitsch-Oostenrijksche solda-en. W ij mieken tAvee Oostenrijkscha ka-îonnen buit. Toen de zaken op de Somme een ander lanzien kregen en de Duitschers op hunne jeurt in de hel van ons vuur honderddui :enden mSnnen slachtofferden, dan moet -nen beslui ten dat de tegenstrever ook aan )bnssen gebrek had, en alhoeAvel de betrek-Lelijke kalmte van den Avinter hun heeft oegelaten nieuAve reserven te vervaardigen, s het mogelijk dat zijn toestond veel sleeh-;er is dan Avij het zelf meenen. W anneer de sluier zal Aveggenoinen zijn, îulleiiAA ij bestatigen dat de vijand veel meer îcliepen Aerloren, een veel aanzienlijker lantal mannen geofferd en een grooter jebrck aan munitiën heeft dan wij ons tôt nu toe konden inbeelden. Wij moeten natuurlijk bekennen dat de Duitschers hun front op den Sereth en den Donau aanzienlijk uitgebreid hebben. maar men kan moeilijk zeggen Avaar Duitschland rijn mannen kan vinden om de fronten te voorzien en vanAAelke hoedaniglieid zij zijn. Ten slotte scliijnt het dat Duitschland al îijne krachten voor den eindstrijd heeft cerzameld en dat het tegen eene onherstel- beproeven. «I i ilhUBHIiMi!»— ■ "" Sedert Novernber 1914 twaalf bevoorradingsschepen in den grond geboord De « Times >' verneemt dat sedert de Amerikaansclie Commis<sie in Noy. 1914 is begonnen hulp te sturen naar Belgie, tAvaalf steamers van verschillende nationaliteit, door liet Comité gebezigd, verloren zijn. Deze vernielingen Averden uitgeA oei d, niettegenstaande de uitdrukkelijke belofte dopr de Duitsche overheden gedaan aan de ministers van de Ver. Staten en Spanje te Rrussel. «g— ~ De iiussi sche révolu de U Qfiicisren wilieu «asr M froat Petrograd 27 Maart. — Ten gevolge Van de geruchten van een Duilsclien aanval op Petrograd, Avorden de militaire bureeien door offîcieren bestormd. die vragen naar het front gestuurd te Avorden. Vandaag was de toeloop zoo groot, dat eindelooze reien voor de gebouAven hunne beurt afAvachtten. la ,l ji-dea Miles t- i - k Petrograd. — Men bericht uit hetbiiinen; land dat de landelijke bevolkingen van verscheidene provinciën voor de republie gestemd zijn. S:i; la d ea «e DaUschsî S Londen. — Volgens een telegram \an Stockholm aan de « Morning Post » zouden 13.000 Finlanders, sedert het begin van den oorlog in dienst van Duitschland, naar hun land terùgkeeren. [)i> o«rioi l u bio Petrograd 26 Maart. - Het régiment van Volhvnie, dat het eerste aa as om parti.) te kiezen voor de opstandelingen is in den Douma gekomen met ontplooide vaandcls en v oorafgegaan van plakkaten met de vol-gende opschriften : «Yervaardigt muni ien», U Oorlog tôt het uiterste u \ergeet ua\e makkers in de loopgraven met ». \ erscheidenè volksvertegenAVOordivers nam- n voor de soldaten het woord. Zij zegden dat de regeering ailes m t Aveii. zou stellen om de zegepraal te bekomen. Na de sprekers toegejnicht te hebben is liet r^t,i ment in volledige orde naar de kazern ter iggekeerd. Verscheidene vredesgezinden werdenbelet het AA'Qord te voeren. DERDE JAARGANG — Nummer 687 Prifs : 5 centiemen Z A.TERDAG 31 MAART 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.