Nummar 583 ONS VADERLAND SrakbcF-UîtfCvei1 fe» TR^KRE-RUYIE •«?■«*■***»■» as» se p*nm «s»*sfs«» W&mp Fraw&ss'iïis a 17, s*as» Met tfia» CALAIS OPSTEIL s J. BffXCKELâftBT, ru* «5®r«e*, I?, CALAIS. —■ ■ ".■■* " ,-■.. -~ •»m hiiui i ■■ m.» ..i,.r,, m, , » '^îÛWt **' RECHT DOOR, VRIJ, EN VRANK •*■ -*--* VOOR GOD EN VOLK EN LAND I ^ ^ ^ IABOK^aENTEH 0lelgi* Frankrijk Engelan< an HoSianri ';®® ,r" P*1" >?*e nlS '•®° *••» S»*r maand 2 70 fr. p*f maand «-00 f«- pe»- tpwsister 5.00 fs«. per trimester 8.00 fus pe^ trisn Men schrijft in: 73, rv* Ch«*t!liy5 îi bi», rus s». Denis, Cal s « bSJ «I om* AAV<Pft4CtaafLbikiA* Kontrasten Sl«B I*j«S«»a Ii ons eng burgerleven je lieten we 200 gauw aïs uit gewoonte-weg, tet woord « ik )tjd » van •nze lippen. Da licbtsie biproepings pnkkelln oqs lerentje verzweerde In ons. We waren ïeo'n teer-tengere sfrrebloemen. Het geringste inctdentje, •TVtronljdelijk, als een hoi beltje op de baan, of een tij ielsjk-korte hapering in het reguiler afrol-1 n van onze dagen, bracht ons 'n de irar, wlerp •en 01 weer ln ons op, en we duUeldeu plotse in* ▼an het laidruchiuste levens-optimisme ln de hel-ledonser^ pessimisme-la^te, met zijn j remiaden-gejïHimer op ééa-toon, We vlot en mee met de 1 vens wisseivalligbeden en dpoddfln, den tijd met den toestamd te betreuren en den wroi voor het galzure oogenblU te verdriugen doo» een tirade ■it allt-n te.-en het lot en met muDenissen te nés. teien ln het ho:;fd. We war;n mensehen >an het klein Iijden, dit; geen klelo verdrafen konden om-dat wij geen groot Iijden ktnden. Wlj warea mensehen van het ulterlijk lljden.Wij waren mensctien 4 e, onbewust, eke kennis eng«buur hieldenstaan op de straat, om hem, geloovig als wlj werden door den duur ia ons eigene wojrd* n, in tragle e tre&ken ons onoeduldei ste le»ens tafareeltjes voor de oo^e 1 te ro^pen. W j waren met »oh n bedtl nd om comp'ssle, ln hei voortverteilen 11m s en rechts van oaze lljdentn».sk ns. Wij waren tegeno*ei het li den als zutdfTllngeBjegeno»er de koude.Wr trokken h> t lljden ln 't bela'chelij. e omdat wij hei neerhadden van ùlt ce hoogte van zijn onbegre p :n grojtîield eu klnln^erden met ouïe dagelik eche en doolge^one menschentniseriekens -1$ ver eereschatu-n a!» il den We vlddea- ons met eec vaîsctie no li over het lijlen, wlj, vertroetelder van het li,den. Ds tranenbron bracbt vracntbaar voort maar weinlg met één kte-, omjat het e r geiwongenafperten was en de spontané stu-vkrachl ontuak, o^stelpbaar, van h t lljden dat ln de tra nen verluebting vindt van .leed laslea. De zié. crlngt met de traneu het ljjden nsar bulien. Wi wjren de met scheu van het *ltid lfjden, die ziet diep-beproïfd^n wa^nden en «ij ontwaarden maai ds senaduw van het ware lijd» n d-*t een van de hoo^sie oo^tepu iten uitmaa^t van een grool menschenleven. ? * Voor mij fs het altijd een veer rachtige, lunige Eiflemu ;oe op etn vri en naaiid-oag naar bel krlj^shuspiiaal le andelen, langs ae lange, gnjs fcepoeitr e baan, met duizenden doo, eeDloipc>Bae Yoren v*n velowlelen en Indru rai; patr-denhoe e iadealt e laag stuf oat suteuwe. d opâwartlt ac ter een ln-rolle vaart aaniiorieniec auto eu u ondeugend ln't dl^pste van den neua kitMkr bt. 't Lift zoo be oorlijk hetrll k we«.ge-bor ea ml id n tiooj , dlch gelilajerdis boou«n oi« h 't ovei«chadu*rfu als sa-1 een rrome, liefae*olle bescherming. Rondom lUgen ku st^ta i^eparkea aaogelegd met veelkleurige liloemen waaiuit u met het vrindi'ke verfrisseneude geure* «plteulend te-gemoed waaien Achter het rood gebouw giaan de blauw * zalen : zaal Elisabeth, zaal Albrecht, zaal Leopold. In de aal Leopold ligt den jongen roor wien 1k om, te bed. De zaal is niet hooj maar hel verlicùt; de binnenwaadei bllnken wltgeverfd. Allés spiegelt en glanst van zlndelljkheld en de efrîn, onb vl -lté blackheld, «Teral, prikkelt u de pinkei nd^ oogen. Langs de waudt-n giaan op rij In r«^e de bed iea, aarln de mir mden ln kunne •witie wlndels, rusten Al^ U binnen -wam grlare da lk. onwte staaLbaar. Oud^rweg ichnkt-; het mij «f. Mljn vtrbeeiding vertoonae mij nogœaals h^t cartbreRfnd oogenblic waarop vele itrulscli», j,e-spierde, breedgeich»uderde jong^ns met t eezlge kanden, vernakueld werden, brooi als zij waren Tjnr d t brutaal staal^e el 1. 't "TTas î£?t ket beglnnend ofeoalef. Be kan»nnen van zijn bntteri| »t#nden onbeschut bloot ln de sçraene, hoo*«p,je8choten weide. Het vuren vlng aan. Al de kanon en bromden aan den Dmtsch ha ï lang verd'u '■den haat uit. 0o«ren *erging en 't was een du reltergend trommelea rom»elend er •p los en nu eu dan et-n dondenollend doorslag vaneentwetë t«>intlger Ds Dui'scher stond uit zijn lood gesU*en doyr dit plot.selln<s kwaad wor-den van den klelnen Be g. Een heele tijd nadim, als h j tôt de werkelij heid weerkeerde werd bij op zijn uurt nijdig en bitter-boos. De z areobusser barsten braferid open 1: den grond die eind^ ec verre en hoo^ i zware vlokken opvl o< en waar uit als een breedeschouwgrauw-zwarte, dikopeen- gepakte aœoorwolken Jog- waar op'irotkelden; de brs kstusken zoefden een?onlg îoetend door de lucht. De sanonniers kropen kort ineen. .Er werd getelephoneerd dat zij moesten voortvuren. 't Was een srde. Nog koortsig gauw eeDige slagen afge-snokt en weer kieln ineen, dicht tegen flkandtr aan^edrongen, kop in deschouder. Een obus ver-brijzelde een S'.uï waarachter zij schuilden en drie scherpe kreten klonken uit in die algemeene doodsaf «achting. De braas ardiers sprongen toe op den stond, onderstuunden Gustaaf en verdroe-gen hea voordchtig-ioortstappend naar den hulp-poit. De audere kanonniers zaten z*i)gend en star-oogden naar een onbepaald doel mit ln het hart de naar-droomende weemoed&koorts na een maaiend ongeluk en het gevuelen van een leemte in hun leves. Gustaaf was hun vritnd, vrleud van oorlogs-leven. 't Was een mlddelmatlg-aroote jengen, met blonde haren, oraa!, gebronst aangezlcht, vinnig blauwe oogen, niet sirulsch maar stere. In 't go-vaar sprong bij immer dd eersîe vooruit ; hij trot-s erde soms te lichtzinn'g spoitend het gevaar. De vreeze «verkroop hem wel maar hij I«verde zich niet over in haar machtsgreep. De obus had een wijde woeder uitgehakt in zijn Ln erarm, vele beenderbreuken toegesla^en aan den rechterarmen hem in den buis en den' bil gekorven. Ik dacht den jongen »#eer te vinden, onh;r&eabaar, onhoor-baar s il, kracbteloos traag flulsteread, na een uit den dlepie opKehaaldtn zucht, cite zinderdeop zijn droje, af -ellende lippen. Met mij , verbedding groeiae de ingeboreu wserdn voor het aansebou-wt n van menschen «été i. De ééne mensch wil wegvlucuttn van de piaats waar een andere deer-lijk verminkt ligt. Het walgt den mensch bloed te ïien vloelen en het kerven bij te »onen in men-sebeuvletsch : daaryoor is bij mensch. li moest me gewe.ld aanaoen om me te over winnen en niet teru^' te keeren vanwaar ik kwam, want lk voelde mij te xwak om die gemeensebap van lij iende jotgeiingen in hun jeugd onder de oogntezitn. e a q 't Was vijf dagen nj dien droaven dag. In d« deur dwaalden mijn oogen rond om hem te weten. Eu scbuchter irad ia. binnen met on»eker oe-kei de oc geu. Daar la* hij en vrij«r ging ik op hem a£ : hij lachte mij tegen en'k stjnd aan zijn bed 'en wibt mijn woorden niet te vtnden en dtn ge-past~n toot: om hem aan te spreken. 'k Stond ver-bauwereerd, nog te m er, cmdat ik hem geen hand : ! mocht dru kta la inkiding en ongewoon het ge-spre . moest in<,e.t n : zijn b. ide armen waren om wo..den en beAeegloos.'n zat leer cêvens hem laa| 1 | en leunde met den arm op 't bed. Stilaan gewendc i ik me, oubewust, aan mi n oaigedng ea verrat i beuaH dx.<iden kinderbj^e schuwheici, opgeno : men als lk ^as xn zlin duodge*oou wi der iuden. Hij *laptn en lachie en vutelde ne, m i-muld smakenjk aan dt; klelae lek« intjeu. Hij veihaaide me, zonaer zeuuwîreî, met zijn dagnijksche een voudig-gewone woarasn aïs vroeger, hoe de dot toors de brokstu*ken uit de *tudeu opvischten, hoeretl er inziten, hoe diep, ëoe di* ze waren. j met zoo'n eenvoudlg-schoone, treffend-kii derljlEe wendtngen e* woorden verhaalda hij me het be-zo k -an Koning Albert en Ko ingin Elisabeth in de zaal Hoe eii. een lach en een gullen gt oet kreeg van beiden, hoe de Koniugin zoo echt moederlijk met een nituurlijk-ongedwongen liefde, 4s lek-ketiijen in ieders nacd st >pte; hoe Konicg Albert in zijn hooge gestalte voor hem stond en bu^te dicht boven kem om d>3 giinsterend-Licuwj eere-uu.sari «pzija borst vast te spelden; hoe de Ko-j si g h m lu i e om zijn h Idâi moed en hem al i giimlaehend t ea spoectige ^enezing toswe^scbte. Dit ailes zouder «jn harden toon van hoovaardij, zoo eenvoudlg als een spr^okje dit in « 't gemoed greep. Dit ailes zonder zucht. zo ,der ineemtrim-pen van de pîja met de 00 en dicht toegenepei als om de pijn met te zien, solder één euk< le ilacht. 'k Stond daar verstomd voor een t it, als een lang-durige ongeloovlge die plotseliogs geloovo moet en er niet van buiten tao. U durfdi in 't eerste niet rondzlen, maar hem ondervragend waa^de ik h t ietwat met verlegen tQ^en, Wat al wondere dingen 1 Nyvens hem een h in ;e met belde oogen uitgeschoten en n* omwonc;en, die aan zij0 rech-termaat zijn iodaige avontuurtjes opbaalde u t de eersta dagen van den oorlog. Links ;at er ééncn recht op zijn bed een aarden pijp&en te smekken 1 ee Gustagf ei me dai zij a twee beenen afgezet waren. 't Was een Gentenaar, e?n « Strop » met zijn zulver 1 klanken en traag-za; gerue eiadtonen die een heele hoop lachedingen verkocht voor de halve zaal die het luiJgaimend uitsproeste en rie- pea : « Strop- nog ééntje 1 » Als de hupsche infir i mit-re voorbijtrippelie in haar licht-blauw, from-œelend-murmeleijd- kleed en dit te uitgeia en le-^e; tje vrlendelijk-onderduims wilde s illen door een fijn-glimlachend : «Ne vous fatigue; pas » en meesteresachtig meetronend haar wljsvinger zette naar den gult'gen Geutenaar die op hol was, dan antwoordde de « Strop » op >ija plat « geiotsch » % vriendelljk îegen : « dà rerstâi 'k zuster 1 » en hij knipte een oogsken na-tr ztjn ongeduidlg gehoor en vertelde voort. Als Maurice en Pol met de mal-sck ; boterhammen opk amen dan was 't een ha-hageroep en de èéue rlep en wenkte ou Po', de an-dete op Mauricem 't waren allen als naïve, ie-venszotte, kommerlooze sehoolkinderen, vrij in hooge vreugde 'k Y rstond er mij niet aan en om den jongen niet te zeer te vermoelen verliet ik hem met een troostend woordtken en beloofde ht m zoo eens te photographleeren en hij beaut« oordde me m<t tintelende oogen en met een eenfoudi^-lievenglim- lach die me oor langen tijd gelukkig maakte. • * * Ik wandelde weer bulswaarts lanps de lange baan met van weerïijden de riilige boomanrei en dacht na over die on elooflijke dingen die me p'aagden. 'k Zocht achter de oorzafeen en ik dachl ze 01 voldoende : dit wierp al miin vroegere opvat-tiogen 0 er het iijden omv r e Ik vroeg m • gedu rig »f : hoe is't mogelijts. zulk een moraal in zuli een Iijden I Het ééne sp»eeit het andere te^en. Et voor mijn geest verschenen fragment^n uit hui oorlogsle en Zit werden uit hun huiseli k, als ul een prinselij i-ge ukni^en droom, met nare klankei van noodklo&ken, in de koorts van 'toogenblis op geroepen; li] zwerfden onder de stekend-heeti zomestraien, onregelmatig gevoed, ver erscht met een Echrij-.enden zak op den rug d e neep et perste en oie zij van tijd tôt tijl eens opschudden Z j 00k moestén buiten adem m t hst dultsche ba jonet op de bloedig-doorgeloopen hielen vluchtei over den Yzer. De duitscher sloot de bareel ei sneed het land af van aile woord of brlefwlsse ling. Het harttergend, pij igend leven ving aan leten van liihaamsontberingea, van lichaamsmar teliugen in poeier en doodsgevaar; leven van zitle Iijden, omdat e leefdeu, voor goed gescheidoi van wat zij zoo li fde^armin 't iiarte omiiroegei waarvan zij (iroomden dag en nac't en voor wi zij nu leefden in wr ed-zure, t -djfelzieke on*.ve tendheid. Dagelljks nog leven ïij in doodsgevaar, dage lijks nog leven zij in marteiende oniekerheid wreeder door h t enkel biicfuen dat onver^u»g( overXwam en dat de waarheld met tasibare om ^zie ti^h id verbor»c uit me e v^or g«van.enisLe min^. Dageli s slameuren . ijvoortlu dee-ntoni< af^tsselenaen s e-ter van eeu loopfraVfn lev^n Gewond worden van uit de onzlchtbare verte ei daar nu lig^eu kemlnd dot>- een vreemde Hefae die doet dîn*en aau de abes opoffdr nde, «eenende biddeLdU motleniefde. Daar nuli^^en met moe der's beeld in de gevku^eide verbeelding en moe der mee en missen nu zij naar llelde vragen al: naar voedsel. Wat al stof om te droomen met tra nende oogen, om den moed van ztch af te werpei als een plagend ieis en te steenen, zwart„all?g van den morgend tôt den laten avond. En mijn vrienil verscheen me weer — een won-de a!s hij was — met zijn natuurlijk-lieven glim laeh, in ijn stil-krachtdadig onderdru^ken vai aile iijden naar-b*lten uit, hij die moet gevoed er geholpen word;-n in de minste van zijn behoeften. De gan che zaal zag ik weer... en al kon lk mijn vooroord-elen laitig veioordeeltn ik moest me ge-wonnen gevan. « * Dikwijls ben i^i weergekeerd, telienmale weer ge omeu met meer ovettu ging van mijn vroegere op attinfcen voor een ni u<»en ge icateinder en zie meer en meer in hoe wijhebb;ngedwaali Na twee masnden viod ik iœm r mijn vrlend we< r met ci armen in de blanke windels, m t deze f ie oaver-anderlijke moraal en lleven lach. Hij leeft op nu I in de molil^e hoop op een vast herstel. | De « Strop » ls »eruer opgetrok en en heel de : zaal ver uchtt-i erom, ant dti « Str p » wist s00 ; meesterac tig het loos-binnengeslopen helmwee, vriendelij s-zacht aan de deur te zeiten. LODE DIR1K. paiitirf u m « ûKS VâHEBLâififl » Het vijandig offsnsief tegen de Roemenen • ———-*■—\ ; Een nieuw fait kornt dea militairen toestand | van onze verbordenea 00g rermoeihjken. Mackenseti is op te a mi'ïste twee plaatsen den Dousu overgetrokkea. Roemenie, dat tnaar e«i kl ia land is, st?at voor de moeilijkheid d,;t het eer.e zeer groote grans te verdedigea heeft, want het is orotrent ganscia met vijïndsa omri gd. Langs sll« zij-dç{i te g-luk aaage-a)l<în door het dubbel of-! fsnsief -an Fâlkenhayn ei Mackensen, bieden oize dsppsre verbondenen prachtigsn weder-st»nd. Op talrijke puateu hauden zij den vij-j and in be wang. Op andere punten slaan zij j ben terug. Maar op een gro >t deel van 't front worden zij tôt wijien gedwong*în, door de ; overmacht van maanen en vooral van ma-| teriaal. \ Shan wij een eogslag op de verschillende sectc rs van het Ro«meecsch fsont. 1. Het fro-.t van Molda ie. — De Roemenen zijn daar ia g<>m; e schap met de Russen. Deze bezetten da.r ln Oostenrijk, Kirl baba Jaco-bem en Dorna Vat a. Te» Z. van die laatste stad bevinde z cii de Roemenei . 'tlsi 1 dez>;n s^ctor dat Faikenb: yn z jn eerste gro t off^D 1 siïf bepro ïde en trachtte de Roemeneii van 1 de Russen af te zor>de;er'. Hij weid volledig ; tegengeboadea e moest zijî.-e srachtec ver-1 zamelen îegen Valach e. 2. He frort van Valachie.—Van t f den i bergpas "su Buzc-u is de vijar d dieper in R e , meersch grondgebied gedrengen. In de vallei 1 van Px-ahova zijn zij halfweg tusschen de gre s en Sinaia. Langs den bergpas van Torzburg z^ja • zij ;fgezas.ttot op 5 km. ten N. van Campo-1 lung Tusschen deze stad en de vallei ^an den 1 Oltu is eene groote bergacbtige streek uitge-- st ekt, waar nog gcene gevechten hebben : pha s gehad, maar de vija<-.cige troepen, ciie lii gs cien berf pas v^u den Rooden Tosen in de vallei van den O tsi gedrorgen ziir>, zakken af 1 la ps Rimrrin en zijn relf ckçn Oltu ov rge-1 su kan en hebbsr. h«'. froat Calimanesti-Suici 3 bezat. Secieit tWis • agen is de vijand r>og die per in het Zui le : gedrongen. Het tffeosic f ia de vallei van .Lui h ef^ voor den ija d het mee t voordeeleïi opgele*erd. , Na over drie wekea aii^e lapen gtw^eit te zim 1 heeft de i d zijn off nsitf hem- men en de Roemene 1 mot sten in irftccht gaac. S dert 18 No - begou de »cMe»volging in de ric'i ieg v* Craiovo dat op a ( bezet werd. Tù»rs remen ae Roemen, docr d-en vijjnd i ach'f rvol^d, ce nchting van het Oosten. } Den sec 01 *an Orsova. — De RotmeDen , hacld n in 't be» in va a huone lusschei konast Orsova bezet Op 2-4 Nov. we;d het door den vijand neroverd. De cui sche telegrattrceii van i gisteren melden, dat de Roemeensche troepen te» getalle va* ia,ooo, die nog in deze streek —» stard hc uden, *an het oferige van hun leger afgesreden zijn. 4. Front v^n den Donau. — Sed«rt 34 Nov. hebfeen de Buigaren tusscheii Vidin en Cora-bia tenige eilanden bezet op den Dobtu. Dez ; krijgsbeW'f rkieg schnnt gerieht de R :emenen, die strijden in den sector van Orsova en n1- g trachten lar gs het Z-O te os t-sjjappen. Maar ooral Maeiersen speelt hier j eene groote rc-1. Hij is met aa izienlijke troe-! penmach:en over den Donau getrokken te i Zim dcca en te Islas Op 't e< rste pu t zijn zij cioor^edrcngen tôt aan Seian 1. Indien de voor-uitgar g der duilscheis voorlgaat darj zullen de Ro?m;ensche troepen langs den Oku gevaar loop m daarbij nog in den ru;? aangevaûen te worden. 5. 11 Dobroudja. — Het is in bst begin "an Sept dat Mackensen in deze streek het oiïen-sitframen Turmgaia en Silistrie veroverde. L: ter is Constat tz. gevallen en de dui-sch us dro gen verder tôt aan Os rov en en Topoiog. M • 1 tengevoJge van het krachtd-di - tegenof-fensief is de vijand moeten t u ij en, tôt aantle lijn eecigt km te>s N. ?*• Te rna-»oda-Co stamza. Daar is de slg^meen-- toestand op bet Roe-meensch front. Voegen wij er ij d«t men eene k'ach ige poging verwacht vanwege Rusland en d.t deze den toestand tog eene gansch andere wendieg kan geven. He î5ïi©«s w« bedr- ^ «ie É&«K<>U(t6 jâïjfcà Parijs, 27 Nov. — Men seint-uit Londen dat de verbinding van Falkenh-ya met Mackensen eene nieu^e bedreiging is voor de RoemenjSn. De n^deriaag van Tsgù-Hu heeft de verbondenen verplic-ht zich op h ,t defen-siefte houden. Eene onmiddelijkehulp isvoor de Roemenen noodzaktlijk. De bergpass^n op het,midden van het froni zijn sterk bezet en '-orden met de uiterste krachtdadighe-id verdedigd. * 1» ». W**4 SC^I'P il© 8>ttitss«sèie sro*-p«BBR t Parijs, 27 Nov. 12 u. -46 Een snt-lbt richt uit Lood^n seint dat de veïsteikinsen lings het Noorden en van wege de Russ«n in aankomst zijn. Voor de Duitî-ch^rs b« sia«t het groot geiva^r in het aan *assen van Cb-n Donau, die in oit 'aargetijd« al ij 1 piaats he< f;. | Eenf zeg praal in Rot-rnenie kan voor den vijana de overwinning niet v^rhaas-ten.1À« vtrvolg op de tweede blad I { 1 ■ 0 »o tft <10 »> M f «» êl 1» »» êê •» 00 •» <1 tt tt +t ^ t— ij Offioieele irededeelingctn . | 1 j - Le Havre. 27 Nov. — Gtdurende den namiddag langs weerzijden bom- | 1 : : betrdemmt in. de streek van Diksmvide. | :: Na ven goedqtlukt vernielinqsgfischut der Balgische batlerijm, tegrn de ? It vijandiçc verdedigingen, werd de artilleriestrijd zeer hevig in den szetorvan | t B itsmgh" en Sttenslraete. | i \ P«ri|% «Su. I I Gewone kat o^viad,c oj) vrsch^idene puntm run het front van de Somm \ I enxa», de*i fetor Douaumont-Vavx. f I Kalme nacht op het over ige van het front. $ j r S»«p$K tf Kov ,!3u. ^ G* dur en de den dag vallen geene belmgrijke grbeurtenùscn aan te siippen. % Lmden, 27 Nov. iO u. 05 — Niet s aan ie stippen ten zij de gewone > ' | art illerieb drijvig hnd nabij La Bassêe. | J Ismdm, 27 Nov. 2i u 30 — Onz° artillerm wsprridd* vandaag dp | $ vijandige infaiderier? pimente*- ten W. van Puisievx en bombardier de de, v f loopg y aven in den s°cior van Ype~en. ^ j 7ietlegens1aav>dr het slecht ,oeder voerden onze vliegenvrs gisierev ?" ver- % i ba*»d nie,t. de artillerie,-goed werk uit en wi°rpm bommen op venç idem I \ belangrijke militaire punten. Twee onzer vliegtuigen kwamen niet terug. J

Er is geen OCR tekst voor deze krant.