STICHTERS : J. Baeckslandt en A. Tempere Belgisch dagblad verschijnende op al de dagen der week Opstel en Beheer : J. BAECKELANBT 17, rue ffiortet, CALAIS ABOJswajMjisisîïBnr fer Bittnnd B^Cle Pnuda-tJI; SJSB Knfelaad-Holliiiid 3^0 &"ei* triisse«4e** <œ t-«CO a» O.SO *> i O.iXJ Meas ~ffei-Jjve s •» Oîîb Va»S«'rî!«»ad[ » £■*, ï>ae «te Vï«, CalaS* - » —— Eechf door, vrl| ee vratiE vûôt qûilzn vatk €0 lasid f XimOTUtTUXKUli Miauws T* ZSNBKM RUS MORTKT f T KM Ru* OMAN rikM 19 .„»!« AJBOmWSMK)STSl»RïjrseEW VOOK " 3*er weeb <•? 0.8S »»=»nimïnt«h oisnin ~t*r u«k'Wi rernaand <.BO "B K" ••• '/-St-troa ADHSB ûttZOWûaN VI ECHTE EN VALSCHS VADERLÀNDSLIËFDE Da( lieden vcel met vaderlandsliefde wordt gegoocheld is cen feit. Dat niet steeds zij die er liet hoogst mede op-loopcn er het beste begrip van hebben is er eenander. Yelen doen tegenwoor-dig aan "vaderlandsliefde in dagbladen en toasten omdat zulks in oorlogstfjd behoorl:maar wat ze door patriotisme mseten verstaan dat weten ze z-^lf dik-wijls niet goed te zeggen. Patriotisme en zijn tegendeel ver-raad zijn voor een soorlje menschen een paar krachtwoorden om al die anders als zij denken en handelen te verlempcesten. Huh ziensvujze heet palriotisme, en wie anders d«nkc» durft, is een halve oï geheele verrader naardengraad afgekeerdheid dien zij er voor gevoelen. Zij handelen daariri niet steeds met eene verkeerde bedoe-ling; het zijn manschen die medevlie-gen langs waar de wind waait en die al'ijd rnede klappen .met de meérder-heid bizonderia tijden datdeminder-heid geriiigeloord Word t. Voor den oorlog hebben zs nooit aan echt vader-landslievend werk mede geholpen, nooit gevoeld wat vaderlandsliefde is. Toen immers was patriotisme niet aan dedagorde; depolitiek en het sport waren de groote aantrekkelijkheden en loen luidden ze daar de groote klok-Wel wisten ze dat patriotisme ook iets was, maar een klaar begrip ervan had-den ze er zigh nooit van gevormd. Toen meenden ze zich erg patriot te hebben getoo d als ze op de nationale faestdagen hun driekleuraanden gevel heeschten en de feestelijkheden van den dag bijwoonden. Voor hen was het vaderland de staat en de bureeiratterij en de staat kregen 2e lief omdat hij hun jaarwedden uil-belaalde, toelagen "schonk en hun vereermerkle. Zoo begrepen we best hoe die lui thans menschen schand-vlekken ofmeenen te schandvlekken, die s tout genoeg zijn om hun kritiek den staat niet te sparen ditniettegenstaar.de de staa>t hun hooge loonenuitbetaalde en decoràties schonk! Zij beoordeelen de grootheid van een land naardelengte zijner grenzen of Je getalsterkte van zijn leger en meenen nooit meer vaderlandslievend te zijn danwanneerze strijd voerenom grond-gebied aan te hechten en zich een mi litarisc'n schoentjc aanpasser?. Wie er anders over denkt weét, volgens hen, geene parlij te kiczcn lufechcn een flink nationalisme en verraad. De grootheid van het vaderland is nog eene°kwestie van reklame: een land zal alleen grootzijn wanneer in het buitsnland er veel wordt over gespro ken ; wanneer de faam zijner kunste-naars, zijner geleerden wijd klinkt in den vreemde, al blijven zij voor het eigene volk onbekerîden en dus nulte-loozen. En omdat zij zich zulk gedacht hebben gevormd over de grootheid van het vaderland prediken zij dat een volk van kleine getalsterkte eigen taal en kultuur moet verwaarloozen en lie-ver eene vreemde aankleven, waarvan in de wereld meer gesproken wordt, | al mocht zulke verbasteriçg op het j volk nog zoo noodlottig werken. Daar-Om ontmoeten wjj menschen die uit vaderlandsliefde het':Vlaamsche volk wiilen verlatijnschen en met Vlaamsche kunstenaarsengeleerden dendraak ^ steken en bij vreemden kleineeren,j omdat hun naara de grens nie! over-1 schrijdt. Dat noemen zij vaderlands-! liefde ! Ondertvisschen hebben zij van echte j vaderlandsli' fde niet hetminsle benul. j Naar de belangen van het eigenlijke volk zien ze niet om, r.ocil heilen vij ietsten voordeele der volksklas gedaan, nooit een steentje bijgebracht tôt gees-telijke en stoffelijke opbeuring van het volk. Uit vaderlandsliefde is het datze schrijven durvendat na den oorlog de werkende klas zich maar best zou laten bedodden en van den slrijd voor zijne rjehten af zien, ten einde de « union sacrée » niet te verbreken, die volgens hen eene uitdrukking van het allergrootste patriotisme is. Om die reden nog is het dat zij de katholi.ken aanraden de oogen te sluiten en maar niet meer aan de poiitii k te roeren: Enterwijl zij voort de groote trorn , ioeren en blaffen dat niet gesproken j maar gehaudeld moet worden, zijn het diegenen die zij graag als « antipatrio- ' lique » zouden bestempelen die nede- ■ rig maar noest werken tôt opbeuring . van het eigenlijke volk en dezes ware 1 grootheid bearr en. Zij die wel eens 1 den slaat dur/en beknibbelen, maar ' het vaderland bezongen en verheer- -iij.kten reeds voor den oorlog, het volk , beminden reeds voor den oorlog, de < eigen taal, kunst en kultuur ontwik- ^ • î keîen wiiden niet om opgang te ma- * ken bij vreemden, maar ten bate van het | eigene volk, die zijn het die de echte i vaderlaudsliefde bezitten. Z'j alleen > werken thans onder soldaten en vluch- 1 telingen om de vervreemding van den j eigen bodem tegen te werken, om tegen , de onverzedelijking van ons volk eenen j dam op te richten, om het volk te on- 1 derrichten en te ontwikkelee; zij alleen zijn voîks- en vaderlandsminnend. ^ j Onderinssehen belagen sommigepers- . manneu en anderen de vlamingea, die < toehook Belgen. zijn, de Vlaamsche taal die loch ook eene Belgisehe taal is, de ' Vlaamsche kunst die toeh ook een Belgisehe kunst is; ondertusschen wenden ( die menscheu aile middelen aan o.m den . opbloei der Vlaamsche kultuur die toeh c ook een Belgisehe kultuur is, te fiiui-ken en gelooven in Belgie's belang te * Werken t En toeh noemen zich die mannen j « patriot » en heeten zij hun stelsel «na- i •ionalisme »; en toeh worden zij ge- ( steund en toegejuicht, i 1 JEF KERELS- i i i Inzef van heî Procès van Bolo-Pacha Ilet procès tegen Bolo iogespaanec is begonnen. De eerste zilting heeft reeds aan de verwachtingen beantwoord dat pleidooi zeer geruchtmakend en 1 sensationneel zou zijn. Terwijl Porchère zeer tristig flguur 1 maakte, heeft Bolo seffens de houding aar.genomen die zijn stout verleden i voorspelde. isapitein Bouchardon tee-i kent hem af in zijn verslag : « Buig- : zaam, gesiepen, valsch en brutaal ». Dit ailes is Bolo gewest bij het eerste ver- ] ! hoor ; hij schéen bijna zoowel op ziju i | gemakbi] de schelmenbank als vroeger in zijn villa. De heschuldigingsakte maakte eerst melding van de reizen van Bolo en Porchère naar Zwitserland, om met Saddik in beirekking te komen. Dan vervolgt 1 het : i Het is bewezen door dokumenten on-s tegensprekelijk van offîcieele bron, dat , de Khedive, uit Duitschland, den 26 | Maart 1915, de som van 2 miljoen mark J heeft onU angen, en dat een deel dezer som aan Bolo besteld wtrd. Maar die eerste miljoenen hebben aan Duitschland niet opgebracht wat het ver wachte. Berlijn zond den Khedive door, omdat hij te du ur kost. Bolo voor-taan alleen, gaat de zaak voor eigen rekenintr voortzetten en haar een echt kolossale omvang gevcri. Het verslag z-t dan de geschiedenis uiteen van den aankoop der aandeelen in de « Journal » met de miljoenen duitsch geid, dat Bolo zich uit Amerika deed toezenden. Maar Frankrijk heeft hem geknipt en zijn huis uitgevaagd. Heden vraagt het Eand rekening aan Bolo over zijn verraad.De ondervragiîig Na leîing der beschuldigingsakte wordt Bolo punt voor punt ondervr«agd. 1. Grer het geld van den Khedive. Bolo antwoordl : « Mijnheeren, ik ben geen verrader. 1k heb rechters gevraagd; ik wil wel sterven, maar ik ben geen verrader. 1k heb jongelingsfouten begaan. » Na eene uitwijding over dit punt en eenige redeuaarscomplimeriten komt Bolo ter zake : « Mijnheeien, 't is Saddik die mij den Khedive heeft voorgesteld. Het moet gezegd dat Saddik zoo gehecht was aan den Khedive als een Engelsehman aan de pcrsoonlijkheid van eenen temnier. Van den beginne zng ik de jaloersch--heid van Saddik. Hij klampte zich waar-lijk aan mij vast, Gelijk aile oosterlin-gen had hij de drift der handelszaken. Wanneer de Khedive mij zijn finanti-eele raadsman noernde was het als een donderslag in het kamp der pacha's. Ik had al het betrouwen van den Khedive. Mijnen droom was van mijnen invloed gebrnik te maken om bij de vernieu-wing der vergunning van het Suez-kr-naal de fout te herstellen ten nadeele -van de fransohe belangen begaan toen men de aandeelen der onderneming in ■ de handen van Engeland liet vallen.'t ls omdat de Khedive daartoc genei^d was, dat men hem van den troon zette. j Zij t ge dan verwonderd dat ik hem een < rftillioen leende ? » ! Men moet wel in acht nemen clat i gansch de verdediging van Bolo op dit 1 punt berust op ue bevvering dat het geld : die hij van den Khedive ontving slechts ] eene terugbetaling was van dit miljoen. : Maar het geld dier terugbetaling was 1 duitsch geld, wierp de voorzitter op. Ik weet niet. wedervoer Bolo, of het ' van Duitschland kwain. Zoo wel is het ! een schoone toer aan de dititschers ge- speeld, en ik zou geen spijt hebben er 1 de uitvinder van te zijn. ' En de ontworpen aankoopen van dac- bladen? J Ik ben er voor niets tusschen. Neen, , waarachtig, ik ben voor niets in dit ' stom plan, ik kan niet begrijpen hoe. de ^ Duitschers zich daarmee lie'en heet nemen. Akties koopen als deze van Figar.o en Tenjps ! Goed voor een Cavalllni van z*lk nucht-r plan te koesteren. Maar j aan een Paiijzenaar op de hoogte als ik, is het waarliik laster aandoen van C hem zulk plan toe te schrijven. Neen, C- ik herhaal het, ik ben voor niets in dat î ontwerp. 1k, ik breng bewijzen mee. Ik f zal ze toonen op het gepaste oogenl»lik. | Zij zuilen de vaderlandsliefde mijner î betrekkingen vast stellen en de nietiç- heid van de politieroman voor cinéma ï waarop Mr Bouchardon ziin kartonnen i monument gebouwd heeft. Tôt hiertoe was Bolo voorbereid. Nu ( moest hij v, or de vuist antwoorden t aan de vragen van den voorzitter. Zijne \ stoutheid ging waarlijk aile denkbeeld i te boven. { De voorzitter deed hem opmerken dat s er vele tegenspraken voorkwamen in 1 îijne verklaringen aan den onderzoeks- < rechter, i 1k zal daar u'tleg over geven, zei Bolo ' maar ik houd eraan te verklaren dat ik ' het recht had de onder ragfng te leiden ' zooals het mij bsliefde. 1 VVelk mocht wel het doel zijn van uw katholieke bank? Zijt gc zoo'n vurig ka- ' tho'iek dat gij de noodzakelijkheid'ge- ' voeide van godsdienstige propaganda te maken ? 1 Ilet gaat niet over goed of slecht ka- j tholiek. In deze onderneming had de neef v»n den Paus mij gezegd dat hij het vo -rzitterschnp van den beheerraad der « 1 niverseele Bank » ging ncmen, en hij had mij verzocht eene zwitser-sche en spaansche samenstelling U vermen. Maar wanneer ik bemerkte bij mijn aankomst in Spanje dat er zich slechts duitschgezinde kapitalcn aanbo-den, brak ik af, en het ôntwçrp had geen verder gevolg. 't ls evenals de geschiedenis der be-ruchte ossen die men mij ien laste legt. Ik was in Italie met ^00.009 ossen op punt van verkocht te worden. 1k bood ze aan aan de regeering die ze weigerde 1k onderging dus een verlies.van 3§0.000 ft's. wijl g3 wel bekennen zult dat, zoo ik een duitsch agent was, ik eene com-missie van 125 fr. per kop hadde kun-nen vragen, alzoo 45 millioen winnen-de.Toen later Iuitenant Momet in viel en hem van verraad beschuldigde, riep Bolo uit : Gij kont er niet toe komen mij van verraad te overtuigen omdat het niet bestaat. Mijn verraad bepaalt zich niet in de « Rappel » de veldtocht voor den linker Rijnoever te hebben gevoerd, van aandeelen te hebben gekocht aan den « Cri de Paris » en van de « Journal » uit de handen van Duitschland te hebben getrokken. Haaltiets anders boven. Wij zuilen het strals boven halen, antwoordde Mr Mornet. Met genoegen, wedervoer Bolo. De voorzitter wierp hem later op dat hij aan Mr Cailloux verklaard heeft dat hij schuldeischer was van de Khedive, alhoewel hij nu beweert dat het miljoen uit Zwitserland hem uitgekeerd werd als betaling dezer schuld. Maar dit is valsch ! riep Bolo uit. Laat Mr Caillaux dan maar eens komen. f?e volksbeweging in Eiircpa In Eageîand Mr IIenderson.de leiderder Engelsche werkliedenpartij, zegt dat aile afge-vaardigden der Labour uitterharte ver-langen naar vrede. Als afgevaardigden van eene groote menigti der werkende klassen, op wie de oorlog het zwaarste weegt, sullen wij geene pogingen oa-aangewend,geene opoffering ongetroost geene voetstappen ongedaan laten om zoodra mogelijk den vrede te hcrstelleçi Met het aog op dat doel <jericht verwel-kommen wij aile beweging — van waar ze ook kome — die ons daartoe kan hel-pen of ons kan steuen. Ongelukkiglijk zien wij in Duitschland zoo weinig roeren. Na de rednvoering van den Kanse-lier blijft er voor de demokraten maar ééa uitweg: de veroveringspolitiek hun-ner regeering dwarsboomen. Na de beslissing te Versailles geno-men zal de eerstetaak vanLloyd George zijn van de werklieden te verzoenen met de nieuwe oorlogsveiklaring die hij komt te onderteekenen. Bincen kort zuilen wij weten of de beslissing van Versailles door het Engelsche volk gesteund wordt. In Duitschland De Keizer en de militaristen trachten het volk kalm te houden en verbieden de dagbladen die eenig nieuws geven over de Oostenrijksche onlusten of die iets inlasschen dat vrienden van vrij-heid en vrede gezegd hebben. Deze po-litiek heeft slechts een gevolg ehad : het scheppen van nieuwe moeilijkheden De socialistische Vorwarts alleen dorst spreken van de Oostenrijksche vredes-beweging : zij werd verboden. Ileer Erbert diende een verzet in en verklaar-de dat de duitsche socialisten zich eensgezind verklaren met hunne Oostenrijksche en Hongaarsche broeders. Zij zuilen doen al wat in hunne macht is sm zoo haast mogelijk een rechtvaar-digen volksvrede te bewerken. Zelfs sommige vertegenwoordigers van het katholieke centrum spannen samen met de socialisten om verzet aan te teeke-nen. iTe kritiek van de regeering wordt met den dag erger en stoutmoediger. Indien do militaire teestand van Duitschland nog een tiji stilstaat als nu, ''an zuilen ook in Duitschland de vre esgezinden aanhoudendaangroeien en kuanen eene ware mocliijkheid worden voor de regeeriug. Spijtig dat de martiaansche vorm der verklaringen van Versailles werr nieuwe stof voor de pangermanisten zal leveren. Aan onze abonnés Wij verzoekeri onze lezers vrîendefijk de achterstellige rekeningen te vereffenen. Voor ons is deze zaak van het aliergrootste belang, ook durven wij verhepen dat onze abonnés dezen oproep bsantwocrden zuilen De pers over de Conferenlie der Verbondenen In Engeland Times : De raad van Versailles is eerder e n politiek dan een militaire kongres. 't I3 geen npperstaf of oorlogsminis-terie maar eene vergadering gelast met gansch de oorlogsleiding te bestudee-ren,Deledenzijn beperkt maar zorgvul-dig gekozen. 't Zijn officieren met veel ondervinding en uitmuntende hoedanig-heden.Het doel van dezen raad is eenheid te bewerken in de leiding van den oorlog, eene eenheid die al de economische en politieke facteurs in aanmerking neemt met het eenige doel de zegepraal te Yerzekeren. Natuurlijk kan men geen volledige bijzonderhedeu geven over de besluitselen die genomen werdeu,maar de verbondenen kunnen rechtzinnig gelooven dat een groste stap gedaan werd naar de overwinning. Daily Telegraph : De raad van Versailles heeft zijne taak geëindigd eu de Verbondenen mo-gen de toekomst met virtrouwen te ge-moet zien. Het bericht toont dat men zich de les van den laatsten Herfst herhinnerd heeft.. De besluitselen raakten niet alleen de algemeene oorlogspolitiek aan op aile fronten, maar zij bedoelde voor al eene volledige samenwerking onder de veibondenen. Men heeft de basis^ vastgesteld van een vredesregiem, 't is cen grootvoordeel. Hebben de middenrijken in hun voordeel de centrale gemeenschapswegen dan beschikken de xerbondencn over de Oceanen waardoorzij met elkander in betrek kunnen komen en die hen in gemeenschap stelt met de onzijdige markten. Nietteçenstaande aile pogingen van Duitschland, om ons te vardeelsn blijven wij nauwer aan een gesloten en de toekomsIigeHStrijd zal dit uog duidelij-kei bewijzen. Waarom strijden wij ? Deze vraagzal waarschijnlijk door de vredesgeyiiaden gesteld worden, maar zij zal haar ant-woorJ krijgen. In den oorlogsraad waren de vier groote demoiraiische landen vertegen-woordigd.In het duitsch aanbod is niets tevin-den dai aan eene toenadering gelijkt, maar de oorlogsdoeleinden door Lloyd George en Voorziter Wilson uiteeng'e-zet. & De vijand is nog verr^ van af het minimum van de voorstell^n van de Labour Paitij te aanvaarden. Kan men het doel nog bereiktgeloo ven, zoolang het Pruisisch militarisme niet vsrnield is ? De vijand moet de schade herstellen die hij berokkende en wij moeten zekere waarborgen hebben voor de toekomst. ^ De laat^te kuîperijen toonen ons dat de militaristen in Duitschland nog al-machtig zijn. Duizenden menschenlevens werden geofïerd, onschatbare rijkdommen zijn verzwonden en dit ailes voor de duitsche overweldigingszucht. De verbondenen zuilen dit militarisme bestrijden en in gemeea akkoord tôt aan deoverwinning De AmcriStaansche meening Washington 5 Feb. .De Conferentie van Versailles heeft hier de algemeene verwachting beagt-woord. De vooit etting van den oorlog tôt dat wij vrede bekomen, gesltund op de princiepen van vrijheid., recht en eerbied voor de wederlandsche wetten, schijnt hier in volledig akkoord met de verklaring van Mr Wilson op 8 Jan. Wij hebben thans te duidelijk gesproken om nog eenigen twijfel over te laten. Het princiep van vrijheid en rechtvaardigheid moet als basis dienen van aile wederlandsch programma, zoo niet kan geen rnkel gedeelte van het gebouw stand houden. Het Amerikaansch volk zou volgens geen ander princiep kunnen handelen en oni het te doen zegepralen is het be-reid zijn ieven en zijn eer en al wat hrt bezitte offeren. Ilet vooruitzicht van den vrede die nakend scheen is opnieuw verwijderd gcworden. De ô ver macht der I verbondenen volgens I Mr Baker I Washington 5 Febr. I De staatssekretaris van Amerika Mr II Baker heeft in een weekblad ollicieel II geseind dat de Amerikaansche troepen I | eene gedeelte van de Minrlijn bezetten, H Hij verzoekt het volk zichniet te laten jH in slaap wiegen door de berichten van |H staking in Duitschland en de oorlogs- I I voorbereidselen niet te verslappen. I Men denkt, zegt hij, dat de verbonde- ] I nen op het Westerfront de overmacht ] I hebben in mannen en kanonnen, en :t II is de vijand die het gerucht dezer over- I | macht in Duitschland verspreidt. | Wat de raad van Versailles betreft '■ 'zegt Mr Baker : I De volledige samenwerking tusschen I ons en de verbondenen bestaat en de | eenheid tusschen de verschillende I hooge kommandementen zal tôt stellige ■ uitslagen leiden. I De eenheid van leiding op aile fron- I ten zal aldus verwezentlijkt zijn. I — ;—- I ITALIE I Mr Orlando zal op 12 Febr. I spreken in de ïîaliasmscfce I Kamer Rome 5 Febr. I De mededeeling der regeering bij de I opening der kamer op 12 Febr- evenals de mededeelingen der Conferentie van I Versailles worden door de- politieke middens met belangstelling verv^icht. I De oorlogsdoeleinden van Italie Milan 5 Febr, In het parlementaire Congres dat zich vereenigde te Milan waren 26 senators en 70 volksvertegenwoordigers bijeer.- I gekomen. Het volgend besluit werd ge- • ■ stemd : , ■ Op dit oogenblik dat de Italiaansche wapens blijken geven van den ontem- ; ■ baren volkswil, bekrachtigd het Con- i I gres de doeleinden waarom Italie in ; I oorlog getreden is, hrrinnerende dat de Oostenrijksche kweste een internatio- 1 ■ naal belang is en dat de verbrokkeling I van Oostenrijk-Ilongarie, in akkoord .1 met de Balkansche provirciën, een der I voornaamste eorlogsaoeieindcn is. " ■ f m mu iiflin niB-irir De inwendige toesfand in Eusland ■' 11 In Roemenie is 't volslagen oorlog r metdeRussen. Volgens een offîcieele 1 Roemeensche mededeeling heeft het J Roemeeosch leger de 9e russische le- 1 gerafdeeling ontwapend. Andere korp- a sen zetten Zuid Moldavie en Bessarabie } in rep en roer. De toestand der Roemenen ïs seer ■> netelig.Zij moeten de voorraden levens- 1 middelen vrijwaren voor hun leger,voor 3' de burgerbevolking en voor de russi- s sche troepen die op 't front bleven. De wegloopers plunderen en roovenvooral : in 't Zuiden. De maximalisten trokken hunne troepen samen te Bukovina en tl in Ukranie. De laatste berichten der maximalisten melden dat de Rada ge- vallen is. Gansch het gezag in Ukranie 3 zou in de handen der Soviets zijn. De 1 bolsjewicki Kotzunlsky is oppeibevel- J hebber der Ukraansche wacht benoemd. e< Te Kamensky in de Donstreek hebben ^ 46 regimenten kozakkcn eene regeering samengesteld en trekken op tegen Iiaie- ^ dine. De gevechten duren voort in Finland r' Generaal Mannerheim heeft de roode iv Wachten verslagen te Ttrvola en oni- 1 singelt Ulcaborg. t Zweden wil niet tusschenkomen in 2 Finland. Het heeft booten gezonden 1 naar Mantyluoto om zijne landgenooten 6 terug te voeren. De roemeensche ge- t zant wacht daar oc.k op de overvaart. ^ De eilanden Alard zijn bijna door de " Russen ontruinid. Nog slechts 2000 sol-datan blijven van de bezetting. T;1 Vierde jasrgang — Humsuer SS6 r. Prijs : 5ce*iieme» Vrijd«g 8 Februari iOlè-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.