Derde jaargang — Nummcr 899 Prijs: 5 centiemen Dônderdag 8 November 1917 ONS VADERLAND Administrâtes A. TEMPERE Drukker-Uitgever, 17, rue de Vie, CALAIS Belgisch dagbiad verschîjriende al de dagen der week Redactie : J. OAECKELANDT 17, rue Moriet, CALAIS AI!t(X\lîH RNTEiS Per maaiid Beljfio 1.50 Fi-ankrijk 3.00 £ngclaiid-H«lland 3.00 l'er trimester « -4.00, » 5.50 » 8.00 M<11 sckrijve i « Ouh Vadfrlauif» ÎT, rae de Vie, Caiai»* Recht door, vrij en vrank voor God en v^lk en land REOACTIE3TUKKEN, NIBUWS TE ZENDEN RUE MORTET -t 1 EN RUE CHANTILLY *73 CALAIS ABO>\^EMI^T8PRIJZI^V VOOR SOLOATE1V W6('k C¥ flfSSÇOSn) deze abonnementen dienen met minstens -f -û 1 o NUMMF.RS INEENS AANGEVRAAGD EN DAQELIJK3 attl«ttïSBS4S A A N HETZELFDE ADRE3 QEZONDEN TE WORDEN VLAAMSCHE POLITIEK De pseudo-flaminganten viadeii er spotlustig genoegen in de Vlaamsche Beweging in tegenstelling te stellen met den vlaamschen volkswil zooals die zich in ons vertegenwoordigingskorps van voor den oorlog uitte, en besluiten dat zoo het vlaamsch vraagstuk bijna eene eeuw hangende bleef het de schuld is der Ylamingen-zelf, en we dus hoege-naamd noch hetvaderland noeh de Walen hoeven te beschuldigen. Maar ons antwoord zal gemakkelijk zijn. De Vlaamsche Beweging heeft nooit het vaderland beschuldigd. De Vlaamsche Beweging heeft nooit de Walen beschuldigd. Maar ook zal ze \ laanderen niet beschuldigen. Ze beschuldigt enkel de plichtigen en die haar doeleinden in den weg staan bekampt ze of ze Walen zijn, of « would be » Belg-en, of Ylamingen of zelf als zezich flamingant uoemen als een beginsellooze Van Puyvelde, — en dan staan ze in ons kamp niet om hua belg of waal zijn aangeschreven, maar om hun « antivlaamschheid ». Dat de heer Neuray eens zelf liever oordeele of> Belg zijn en Waal zijn misschien uitter-aard antivlaamschheid medebrengen ? Zeker niet. Maar we zijn in onze kamp-lust blind en strijder genoeg om er niet naar om te zien, van waar ons vijanden opdagen. Moesten we eehter ooit aan het vaderland de fout te ;wijten hebben van ons verval en onze versehopping, denkt men dan misschien, dat we nog het hart zouden hebben, voor zoo een vaderland in den loopgraaf te gaan ster- ven ? Bij ons eehter, heer Neuray, staat het vaderland hooger dan het voet-stuk waarop ge met uw versleten programma staat. (En hiermede dan van onze vlaamsche vsrtegenwoordiging gasproken. Waarom droeg onze vlaamsche vertegenwoordi-ging alleen de schuld onzer verstooting? hinds-wa*nneer gold lift wetgevend mandaat der kamerleden in zekere geval-len maar voor de vlaamsche of waalsehe leden alleen ? Ging het er om, strikken te spannen, oppositie te maken, « neen » te stemmen met veel cabaal, dan was het uit « bel-gisch belang» omdathet eene «belgische kwestie » was... Ging het er om te moeten « ja » stemmen, eene al te dringende vlaamsche zaak eindelijk op te lossen, dan was die regeling opeens een puurvlaamscliezaak, Piïatus waschte zijn handen, en stemde oftewel niet oftewel ontliield zich. Maar laat ons principieel de zaak on-aangeroerd laten of vl. kwestie in de uitsluitende bevoegdheid moest vallen der enkele vlaamsche vertegenwoordiging of ook van de waalsehe mede ; in feite wa» de zorg van Ylaanderen aan het ge-heele belgische parlement toevertrouwd, en had een waalsch vertegenwoorcliger tegenover-ons « plichten », omdat we te-recht meenden dat toen feitelijk de vlaamsche kwestie een belgisehekwestie was. Van die overtuiging waren de meesten natuurlijk ver af en hielden de waalsehe vertegenwoordigers zich > zoo hartelijk tegenover onze eischen als onze vlaamsche kamerheeren zelf. Maar zîehier de grove fout, die we aan I aile belgische besturen van t verleden ' hebben te wijten, die zich om reden dat het « volk» niet om haar oplossing vroeg met de vl. kwestie niet gelegen lieten. Hun grove fout is geweest hun roi van « bestuur » niet te hebben in werk ge-steld. Sinds wanneer moet men op woe-lingen in de straat wachten om een zekere richting in te slaan ? Sinds wanneer herkent men het teeken der nieuwe tijden alleen aan den voôravond van de revolutie? Indien men aan 't bestuur ait, dan is het wel om het volk te besturen, en het te vervangen voor zooyeel het on-mondig en onbewust en zich zelf on-toereikend is, en niet om zelf door de groote massa te worden geleid in den inaalstroom tler ongeordendheid. Dat is juist het tegendeel van hun roeping en hun te vervullen roi. In plaats van den volksnood te polsen, en na te sporen in zijn verre oorzaken en nog te komen gevolgen — en op dit onderzoek waartoe de massa onbekwaam is regels te bouwe'n van wijze staatkunde met een oog zelf boven en over de onmiddelijke opinie-drâng iaten ze de licht-bevv uste tijdelijk schijn-waarheid die misschien enkel een beginnende evolutie-phase i» van een defenitieve volkswil, een vaste vorni krijgen in een gestemde wet, die men dan ook loi de façade noemt, eu een kind is van het huwelijk der vage opinie Met den kwaden wil des wet-gevers. In vlaamsche kwestie bijzonder is van 's lands bestuur wel gevolg gegeven geweest aan stroomingen, die begonnen een populair uitzien te krijgen, en een zin in de straat to krijgen. Maar principieel heeft nooit geen eerste minister de zaak vierkant en volledig durven aan-nemen, nooit als eene levenszaak. Nooit geen partijleider heeft de vl. kwestie als een integraal deel van zijn programma durven opnemen. Nochtans hebben we belgische besturen gehad, die in sociale wetgeving b. ï. hoofdzakelijk een programma uitvoerden dat in eerste inzieht had dennood van'tvolk te helpen en ta lenigen, of het volk daarvan volko-men bewust was, of niet. Heeft men op de volksopinie gewacht om de legerwet te itemmen, om de schoolwet er door te krijgen ? om de Congo-wet te stemmen ? Neen in de wording dier wetten zijn de staatshoofden het volk voor geweest, en meest wijzer dan de opinie. Het is aan da leiders zelf toch 't volk in zulke inge-wikkelde zaken als ook de vl. kwestie er eene is) te vervangen in zijn roi van « premier moteur » Begoochelen daarin ook ons zelf niet. De vlaamsche kwestie is in zijn volledig-heid niet in de wundeling op te lossen. Daarom is ze te hoog,te veruitstrekkend, te i «sel buitea den gewonen gedachten-kriag der gewone burgers en werklui. De strijdende Ylamingen zullen onder-▼ouden hebben dat de zaak der vlaam-sehe hocgeschoel in de lagere klassen wel geen vijandsehap, maar slechts traag eige nlijk enthoasiasme verwierf. Kn niettemin is de hoogeschool voor dan wsrkman van een belang, wier onwetend-heid ervan niet de draden vindend van ver gevolg en oorzaak, maar te zeer zijn onverâchilligheid uitlegt. En nochtans men scheen bij ons te wachten op het incompétent geschreeuw van de werklui om ons recht te geven. De vl. hoogeschool kweste is een kwestie wier popu-lariteit verzekerd was in de jongere vlaamsche intellectueelemiddens en daar was die populariteit alleen van beteeke-nis. De ontwaakte vlaamsche volksziel kan eehter wel zich zelf bewust worden zonder daarom tekunnen aile vraagstuk-ken desbetreffende naar rede beoordee-len. Dat men dus de machtswil van het volk niet te licht neme voor zijn « rede-lijke » wil die men bij zijn intellectuee-len vindt. Zeker is het volk in meerder mate dan velen denken bevoegd over zijn rechter te oordeelen, maar men mag aan den collectieven zin der massa ^geen wijsheid geven en den leidingszin die alleen zijn geestelijke meerderen bezit-ten. Dat het volk spijts dat zich toch met de zaak gaat moeien is een teeken waar-over we ons vergenoegen kunnen dat aanduidt dat het volk zooniet in zijn -détails, toch de algemeene kwaal waar-aan het lijdt is gaanvoelen — een teeken dat een blinde kracht, een vergevoel zich heeft losgewerkt en zijn vaart gaat beginnen, het teeken dat de lawine ver-scliijnt op don bergrug. Wat men immers noemt « het volk heeft bewustzijn gekregen » van zijn recht, wil eigenlijk zeggen' dat de onbe-wuste krachten der volksziel een appli-catie gekregen hebben op aen doel — dat het volk wil, niet altijd dat.het weet. Het volk wil altijd het honderdvoud van zijn weten, en dat willen is verschrikke-lijk.Zoo er eehter bij 't vlaamsche volk lang een willoosheid en een karakterloosheid beneden het normale is kunnen waar-genomen tegenover zijn taal en eigen besehaving, dan was dit te wijten aan onze staat van zelf. En dat het vlaamsche volk juist om geen hulp schreeuwde was het teeken dat de hulp meer den noodig was : dat zijn ziel hem ontging, en daarom moest 's lands bestuur, dat een korps is van wetenden en bewusten het bewustzijn dier onbewus-ten in dier welzijn aankleeden. Anders handelen was in een petitio principi vervallen. Dat men eerst weer leven scheppe, vooraleer levensblijken, en levensreactie te vragen... Goddank, is de hulp opge 'aagd van t midden van het vlaamsche land zelf, in den geest en het harl van zijne beste kinderen. Zonder die hadde de Staat ons langzaam laten uit-sterven, want ook hij de Staat kon niet den initialen vloek wegweren, en is eerst wetend gewerden door den glans van en* programma en onzer beweging. Nu hij eehter weet, blijl't geen verschooning. Vooraleer men ons nu nog om onze volksvertegemvoordigers zal vragen,zullen we eerst den Staat vragen ons de mogelijkheid te geven er te bezitten... Intusschen hebben we een vertegenwoordiging van bewuste wetende Vla-mingen die geen bloote nominale, maar een werkelijkewaarde heeft. Die hebben we steeds bezeten. Yandaag zijn zij maclitig, hun stem gaat boven parlementen en staatslicha-men uit. Waarom ziet men niet daar waar hij te zoeken valt: de echte wil van 't volk ? Alleen zij zijn de echte vlaamsche volksvertegenwoordiging. Eerst wanneer ons vlaamsch lichaam zal gene-zen worden en uit zijn onmacht van buiten verlost, K. OLDALV. i De krijgsverrichlmgên tegee de Turken De val van Eir-Seba Londen, 5 jSov. — De corr. van de agencie Reuler op het front van Egypte beschrijft als volgt de krijgsbewerkingen en de verovering van Bir-Seba. Over eenige dagen werd de kalmte op ons front onderbroken door eene hevige beschieting der Turksche stellingen. De beschieting was vooral zeer hevig op het uiteinde der Turksche lijn om Gaza-Ali-munta en nitts deed voorzien dat de eerste slag zou plaats hebben aan het ander uiteinde omtrent 50 km. ver der. De Turken waren nochtans mistrou-wend en voerden eene lelangrijke verken-ning uit in den omtrek van Bir-Seba. Zij beweerden dan eene belangrijke bijval behaald te hebben maar in werkelijkheid was het heel anders. Ons paardenvolk trok den vijand te gemoet, bracht hen zware verliezen toe en alhoewel een eska-dron lichtjes moest wi/ken} werd d« vijand tegengehouden en de infanterie tijd ge- feven om versterkingen aan te brengen. )e vijand moest zich terugtrekken voor hij ons inzieht kende en onzeronden voer-den voort verkennthgan uit. De vijandige versterkingen strektenzich uit ten N.-W. en ten Z. van Bir-Seba en waren een soort van min of meer afge-zonderde voorpost van de Turksche lin-ker vleugel. 't Was eene zeer sterke natuurlijke steihng door een ijzerweg niet de, voor-naamsta verdediging verbonden. Zi] was goed voorzien van kanonnen en machien-geueren. Het garnizoen bevatte twee vollediga regimenten en detachementen van andere infantcrieregimenten met een brigade /cavalerie. "jjc aarivai was eene volledige verras-sing. De vijand werd omsingeld en bijna volkomen verslagen voor dat het meuws van den tegenslag door den turkschen opperstaf gekend was. De bijval is toe te wijten aan de zorgvuldige voorbereiding en de volmaakte uitvoering. Al de wapens namen deel aan den aanvat, maar het peerdenvolk vervulde de grootste roi en moestgedurende den nacht 80 kilometers afleggen om den vijand langs achter aan te vallen. De bereden troepen voltrokken hun verband met de infanterie. De beweging begon bij het vallen van den nacht en de 1 urksche stelling werd volledig omsingeld.Het peerdenvolk ontmoette den eersten tegenstand op 15 km. van Bir-Seba.Maar de grootste tegenkantinggeschiedde te'Tez-El-Saba, waarde Turken eene ver schan-sing hadden opgericht die eene toenade-ring langs het O. belemmerde. Deze tegenstand vertraagde den voor-uitgang. Terwijl de strijd langs daar woedde veroverde de lichtte runerij de vijandig» stelling op de Ouady, meer ten O. op den weg van Hebron zoodat de vijand in die richting met kon ontvluchten. Tez-El-Saba vieleenige uren la ter maar sterke Turksche detachementen, van kanonnen en machiengeweren voorzien, bleven nog altijd verschanst aan de Ouady efi belemmerden de nadering van destad. Versterkingen gevormd uit peerdenvolk kregen bevel na het dalen der zon aan te vallen. Deze mannen staken de bajonet op het geweer, stormden op den vijand vooruit en veroverden de stad zonder slag of stoot. Terwijl het peerdenvolk zichzoo prach-tig, gedroeg behaalde het voetvolk ook cen bijval ten VI . van Bir-Seba, waar de s ter kit te vijandige verdedigingen zich be-vonden.De aanval begon in den morgen na een uur artillei ievoorbereidmg. In een enkel élan werd de jeerste lijn veroverd. hen Londensch contingent veroverde de hoogte 1010 eene zeer sterke stelling. Na het ver- DE ENGELSCHEN VEROVEREN PASSCHENDAELE EN GOUDBERC Laalsle ojpcieele krichten Frasssch frosiî PARUS, S flav. 15 (i. in Belgle ontmoetingen van ronden. Vîij voerden verscheiderse verrassende aan-valisn uit ten Z. van Sint-Quentin en ten W. van Âuberive. të/ij maakten gevangensn. Eon vijandige poging op esn onzer klelne posfen te»! YJ. van Corniliet bleef vruchteloos. Récrits van de Hiaas hevige artiileriestrijd op verscheidene punten. Verders kalme nacht. PARUS, 6 Nov. 23 u. ârtiileriestrijd In de streek van den Damen-weg in den namiddag zeer hevig op gansch heî front van Le Bois de Chaume. Engeisch front LQMDEH, G K&v. !5 u. Dezen morgen om 6 u. voerden wij een aanval uit tegen de duitsche steiiingen van Passchendaele. Onze troepen maakten voi-doende vordering. Wij mieksn gisteren gevangenan tijdens een vsrracsenderi aanvai om liuiiueh. LONDEN 6 Nov., 23 u. De Canadeesche troepen vielen mot bijval Passchendaele aan en de stellingen ten N. en ten 0. van dit dorp. Os samentrekking onzer troepen was volmaakt ert om 6 u. trokken zij ten siormloop. iOa vijand had bevel gekregen kest «?at kost ts behouden. Qe strijd was hevig op verscheidene punten, namelijk op de hoagvlâkte ten N. van het dorp voor de hezet-ting van eene reeks versterkte punten, waar-onder de Goudbarg. Onze troepen gingen toch vooruit, en veroverden Passchendaele on Goudberg. Voor den middag waren al de be-doelde punten bereikt en wij brachten talrijke gevangenen achteruit. Gedurende den dag was het weder onzeker en het regende van tijd tôt tijd. Onze vliegers hebben toch doeimatig den strijd ondersteund. Italiaansch front ROSSE, 6 Nov. Verscheidene vijandige detachementen zijn over de Tagïiarnento getrekken en oefenen eefiS stijgende drskking uit op onze linkcr vieugel. De vijandige voorhoeden worden terugge-slagen ten 2.-0. van San Vitoal. Om onze lijn te hersteilen hebben wij terrein onitrulmd in de bergstreek. Russisch front PËTïîOGRâD, 6 Nov. In de streek van Komar op het front van Caucasus dreven onze troepen de Turken uit hunne loopgraven. DE AFTOCHT VAN HET ITALIAANSCH LEGER De strijd aan de Tagiiamento Natwee dagenrust hebben de Oosten-,rijkers het offensief hernomen. Ook generaal Cadorna heeft deze kalnvte te baat genomen om zijnleger op tewekken en her in te richten. Het gevolg is dat de wederstand der Italianen krachtdadi-ger en de vooruitgang des vijands lang-zamer is. Deze laatste staat niet meer tegenover troepen, door de afvalligheid van eenige elementen verzwakt, doch tegenover een sterk wilskrachtig leger. De laatste Italiaansch® berichten mel-den dat de vijand de Tagliamento over-schreden is nabij Pinzona en dat zijne drukking op den linkervleugel van onze verbondenen t'oeneemt. De Oostenrijkers zeggen dat de strijd hernomen is en dat hunne troepen over den Tagliamento getrokken zijn en al strijdende vooruitkomen. Een nieuwe Italiaansche aftoclit naar de Piave is dus onvermijdelijk, maar die zal met niethode geschieden. Komt de vijand strijdende vooruit, t is omdat de Italianen weerstaan. Zulks bewijst dat het Italiaansch leger, eens door de verbondenen gesteund, aan den vijand krachtdadig het hbofd zal bieden. Maar de aftocht zal tôt dan voortgaan. Eerst naar de Piave en de Brenta, ver-volgens naar de Bacchiglione en eindelijk de Adige. Misschien ook zullen de verbondenen den aftocht dekken en aan den vijand de kans tôt groote zegepralen ontnemen. De gebeurtenissen op 't front van den Isonzo Zooals het ten andere gedurende de drie jaren oorlog altijd gegaan is, zijn wij tegenwoordig nietbeter opde hoogte der gebeurtenissen in Italie dan inMaart laatst van de gebeurtenissen in Iiusland. De dagbladen seinden te dien tijde niets dan vodderijen, bluf en leugens. De waarheid bleef in den korf en kwam maar maanden later voor den dag. De vreernde oorlogscorrespondenten schilderden in hunne snelberichten den toestand af zooal3 hij was. De optimis-tiselie berichten werden doorgelaten, de anderen iilgeliouden. Die correspônden-ten stonden zonderlir.g te zien toen zij naderhand vernamen dat hun werk zoo verkracht geweest was. Heeft menzelfs geen dagbladen zien inhouden omdat zij het Russisch legerbericht overnamen dat de afvalligheid der Russische troepen seinde. Zulke kleingeestige knocierijen brengen geen aards aan den dijk. Het volk overd terrein versterkt te hebben vielen zij kort na den middag de voornaarnste7 urksche stelling aan, 25 minuten later was zij in onze handen. Meer ten W-boden de Turken nog wederstand in de heuvelen. Ten gevolge van onzen vcoruitgang namen zij■ tijdens den nacht haastig de vlucht Onze verliezen beloopen zelfs het aantal Turksche gevdngenen niet. 'sMor-oens drongen wij "> de stad. werd stilaan gewaar dat men het in doekjes wond en nu, als men eene over winning seint der verbondenen, aan-vaardt het die met onversehilligheid. « Als 't maar waar is ! » is 't algemeen spreekwoord ge worden. iin t schijnt niet dat de taestand aan t beteren is. Seinde men over een paar dagen niet dat het Italiaansch leger, al wijken, heldhaftig streed tegen 25 Duitsche divisies ? De Oostenrijkers hadden hunnen slag gemist. Het Duitsch-Oosten-rijksch plan was mislukt. Zooveel woor-den zooveel leugens. De Duitschers hebben al eens geen 25 divisies naar het Italiaansch front gestuurd (er zijn'er tôt nu toe enkel negen vercenzelvigdj. - Het Italiaansch leger ging niet in aftocht voor drukking der overmaeht die het bij verrassing aan.viel.Iiet vijandig offensief was sinds lang voorzien. Maar het Italiaansch leger heeft gedeeltelijk dit der Russen nagev(jj|^l : *het was verkankerd door eene pr«p|ganda zooals deze van Lenine in Rusland. En Wat zeggen over de bewering dat het vijandig plan mislukt is. Een le^er dat, in drie dagen, zonder tegenstand te ontmoeten al het grondgebied bezet, samengesteld uit sterke oninneembare stellingen na twee jaren strijd ten koste van onzeggelijke opofferingen veroverd, een leger dat over de Alpen trekt, de Venetiaansclie vlakte wint, den Tagliamento overschrijdt, Bellune, Trevise en Yenitië bedreigt, dit ailes is van geen telJ Kon de vijandige opperstaf meer o-el droomd hebben ,J Of moest heel Italie soms in drie dagen veroverd geweestziin1 Ja de vijand heeft zijn plan zien mis-lukken in dien zin dat de eenheid van 't land uit die beproevinff o-esDrotpn ;« in plaats van de verdeeldheid, maar on knjgskundig gebied kan de overwinnino niet vollediger zijn. & Dat men eens voor goed dit leugen-stelsel in de vuilmand werpp. Het zal er op zijn plaats zijn. Iiet vertrouwen in de militaire overheid zal er enkel bij win-nen en we zullen meer geloof hechten aan onze eigen overwinningen. Zie over acht dagen hoorde ik noo- bij heeg.en laag bewcren dat de Duitschers nog in Langemarck waren. Al mijn late-ren hielp er niets aan, ik werd wel door tien personen in het ongelijk gesteld en voor snul vcrwrten, omdat ik aan de officieele berichten geloof hechtte. Willen de Engelschen morge» Gaza verovQrrn en eenige duizenden gevanue-nen maken : « t Is verre » zal men ant-woorden, of «er zitten er nog »,'« doeter «en zéro van af ». Wic heeft aldus van îedereen een oi^eloovigeji Thomas ve-maakt « Ons Yaderland » niet, want 't kan toch maar schrijven wat het weet en verneemt. ISeen, de groote plichtio-e is de censuur /zij laat de lengeas druk-k«n cîi houdt dc'waarlieid in. En ik zal waarachtig eindigen met ook niets meer te ^elooven, ten ware men tôt andere gevoelens kwame. Viamingen ! abouneert op * ONS VADERLAND *

Er is geen OCR tekst voor deze krant.