Vierde Jaar. — Ni 192, Prijs : 10 Centiem p*r Nummer Zoniag 1 S'ptember 1918. abqnnem gntsp8ij s Voor Frankki jk : Van nu lot 31 Dec. 1918... 4.00 » 31 M. art 1919. 7.00 » /\\ ONS VLAANDEREN abonnementsprijs Voor Belgie OF D'EN VREEMDE î V 11 nu t .t 31 I) c. 1918... 6.00 fr. /K TE GENT : 24, YVellinckstraat. 65, Holstraat. VERSCHIJNT DEN WOENSDAG EN DEN ZATERDAG TE PARUS : 22, Avenue de la République (XIe) TE LE HAVRE : 1. Avenue des Ursulines. O R G A AN Der Belgische Vluchtelingen in Frankrijk """I1"'' *ArrvnV.vmr -r,. .rr _-»« a*itMIt DOOR EENDRACHT STERK ORGAAN Der Belgische Christene Sociale Werken Onze Vlaamsche Boeren in Frankrijk Onze boeren, die zich met hondeidet] hebben gevestigd op verlatene fran-sche pachthoeven, worden dikwijls dooi hunne geburen, de fransche boeren, bewonderd en benijd om den goeden uitslag van hunnen oogst en de goede kwaliteit van hunne vruchten. Het is een feit dat onze vlaamsche boeren alhoewel zij in Belgie niet altijd mel machienen en stoomtuigen werkten toch flink op de hoogte zijn van hur vak en uit hunnen alouden grond al het rijkdom weten te persen dien hij bevat en zoo moeilijk wil lossen. Ook hebben zij algauw de hoedanigheder engebreken ontdekt van den franscher grond en hebben zich ieverig aan hel werk gezet om hunne gebuurtjes eer leske te geven, bizonderlijk in werk-zaamheid ! Ik ken er eenen die in de streek (ir 't omliggende van Parijs) als een bui tengewoone kerel bekend staat. Op zijr uitgestrekt gedoe heerscht hij lijk eer minister in den Staat. Hij wikt er weegt het voor- en het nadeel van ell zijner ondernemingen, hij overlegt ver-standiglijk de uitbating van elk plekje grond van zijn groot landgoed, hij koopl en verkoopt nieuwe meststoffen, huurl nieuwe werklieden bij, wroet alhier ploegt aldaar en herschept de verjateri pachthoeve in een bedrijvig miérennesl dat het een waar genot is. 't Is spijtig dat onze Stijn Streuvels hier niet is <jm heel die doening «ens in zijne weel-deiige tîial te beschrij vèiiên de kïoeke taaie werkzaamheid van ons vlaamscfc boerenras te verheeilijken, Onze boei was dus de bewonderjng gevvorden var zij ne fransche mededingers die hee nieuwsgierig werden om te weten welke methoden hij gebruikte om zulke schit-terende uitslagen te bekomen. Een hunner besloot van hem rechtstreek.-te ondervragen : — « Wat doet gij daar ? » vroeg Lij op zekeren dag, toen hij onze Vlaming op zijnen akker zag staan. — a Ik bekijk mijn aardappelen die achteruit staan ; ze zijn nu al drie weken geplant ». — Maak u geen kwaad bloed ; ze zullen wel uitkomen, uw aardappelen, zoowel als uwe tarwe daar, en uwe ha ver ginder. Gij gelukt altijd, hoe komt dat ? — « Weet gij wel dat ik voor 2000 irank zaden daarin heb gestoken en eene groote hoeveelheid mest ? » — « Hebt gij er kunnen vinden ? » ♦ — « Hoor eens; er zijn boeren die ei nooit kunnen vinden ; anderen vinden er slechts wanneer men hun de meststoffen onder den neus duvvt. Wat mij aangaat ik heb er altijd gevonden: | omdat ik op tijd en stond gezocht heb, ' Het bizonderste is van te voorzien ; en 't is dat, wat men niet genoeg doet ir Frankrijk. Ik overleg ailes met veel zorg en op tijd ; alzoo weet ik altijd ' wat ik moet doen. O, men moet zoo-veel nadenken en bepeinzen ! en nog meer wanneer men met werkvolk werkt, dan wanneer men alleen arbeidt > i — « Maar waar hebt gij al dat werk-volk kunnen vinden ? en die duitsche | krijgsgevangenen ? » — « Geloof niet dat ze altemaal van zich zelf tôt mij zijn gekomen. Die i zoekt die vindt. Men moet zich wat - moeite getroosten om tôt iets te komen. t Kijk, ge ziet dezen kouter ; weluu, elk i plekje daarvan heeft van nu af zijne 1 bestemming gekregen op voorhand. In Frankrijk zouden de boeren wat meei moeten voorzien ; hadden ze dat meer gedaan, zouden ze nu al die voedings-beperkingen niet moeten ondergaan. Ge zijt gelukkig dat ge zulke flinke man-nen als Clemenceau en Victor Boret bezit,; Boret, ziçdaar een wijze man ; men zou zij ne verordeningen strict moeten volgen in plaats varier trachten aan te oBtsnappën. Ik zëg he* altijd, indien men wat meer luisterde naar de wetten van de overheden en van God, zouden de zaken zeker niet slechtei gaan. Ik heb nooit gewerkt of doen 1 werken op Zon- en Feestdagen, en ik l heb altijd gezien dat degenen die hun : werk dan niet staakten. precies de ■ sleriterachîige achterblijveis waren, die nooit t'enden hun werk kwamen. Voorzien, rijp overleggen en in vlij-tige werkzaamheid, de geboden van God en der overheid vervullen, ziedaar de beste manier voor een boer van geluk te hebben in zijn werk, zijnen oogst en zijn leven » Al onze vlaamsche boeren zijn zeker -lijk zoo wijs niet als onzen boven-genoemden vriend, maar nochtans, de kiem van overleg en werkzaamheid zijn diep in hun gemoed geprent en hun oprechte godsdienstige gevoelens zullen altijd de kentrek blijven van hun ras. Als onze boeren nog wat meer moderne vakopleiding zullen ontvangen hebben zullen het zeker van de beste worden die er bestaan. D. IN ONS HOEKJE 'k Wou da'k het zag, zei de blinde, De Kerk, de leerares der volken, stelde dat mijn kinderen vochten... maar wie zich niet tevreden met de zorgenvoor de niet blind of niet verblind is, verlangt opleiding der geestelijkheid, maar riefi zijne kinderen zachtmoedig, gehoorzaam, ook voor het kind scholen in het leven edelhartig. Die, en andere deugden waar het in die leervakken werd onder- moet de opvoeding in de volkskinderen wezen, die het in de tijdsomstandigheden aankweeken. van toen noodig had. Een middel tôt verheffing van het Die scholen waren klooster-, kathe- kind, is de volksschool. draal-, kapitel- en par'ochiescholen. Wel bestonden er bij de beschaafde In de achtste eeuw gelastte Theodulf I volkeren der heidensche oudheid : Chi- van Orléans, zijn priesters dat zij niet neezen, Egytenaren, Perzen, Grieken, alleen op de dorpen, maar zelfs op de Romeinen, openbare scholen, maar zij gehuchten scholen moesten oprichten en I Mren slechts bestemd voor een kleine, als vergoeding slechts zouden aannemen, f kvoorrechte minderheid, terwijl de wat de ouders hun uit dankbaarheid poote meerderheid, het volk, dat in sla- wilden geven. wrnij en verdrukking zuchtte, van aile jn de kerkvergadering van Mainz onderwijs verstoken was. (813) werden zelfs straffen uitgevaardigd De eigenlijke volkschool werd eerst tegen de ouders die hun kinderen niet 'mogelijk toen de Kerk aan de wereld de naar school zonden. Mijde boodschap van Christus verkon- In 813 werd dus reeds de schoolplicht Aigde, dat aile menschen in waarde ge- ingevoerd. En zeggen dat sommige fe- lijk zïjn, dat allen de kinderen zijn niksen in ons land meenden dat zij de van den Vader in de hemelen, bestemd voorvechters waren van een verplichtend tôt een eeuwig geluk in het andere onderwijs. hven. jn zooverre de tijdsomstandigheden Uit dat beginsel vloeide als het ware het gedoogden heejt de Kerk steeds aan van zelf voort, dat de opvoeding en het de spits gestaan om haar plicht in de daarbij behoorend onderwijs, niet het volksopvoeding getrouw te vervullen. voorrecht van weinigen, maar het ge- r V 1 V> t meengoed van aile menschen moet zijn. v anaerDeeck' Oorlogschade (Staatsblad van 18-S4 Aùgustus 1918). MINISTERIE VAN STAATHUISHOUDKUNDIGE ZAKEN Bericht Het Ambt voor Oorlogsschade, dat bij konink lijk besluit van 15 Augustus 1917 werd inge steld, heeft onder meer voor opdracht dossieri samen te steilen van de bezwaren van aller aard, ingediend tegen de vijandelijke regeerin-gen en bijzonderen, wegens schade toegebrach aan personen en aan goederen, op 's land; grondgebied zelf, alsmede van de bezwarei ingediend door Belgen, wegens schade berok kend aan hun persoon of hunne goederen, ii de vijandelijke of bezette landei}. Diensvolgens, mogen al de Belgen (bijzonde ren, vennootschappen,vereenigingen, openbare 1 inrichtingen, gemeenten en provinciën), welki naar aanleiding van oorlogsfeiten schade onder-gingen, berokkend aan hun persoon of aai hunne goederen, hunne bezwaren indienen bi, voormeld Ambt, rue Félix-Kaure, n- 33, Havre Deze bezwaren dienen opgemaakt op tweeta-lige formules-vragenlijsten, welke de belang' hebbenden kunnen verkrijgen op hetAmbt vooi Oorlogsschade te Havre of op de Belgische ge-zantschappen te Parijs, 's Gravenhage en Bernf en op de bureelenvan den Economischen Baac van de Belgische Kegeering,110, Gannon street Londen. Al indiener van bezwaar zal zoovee vragenlijsten invullen als hij verschillendf bezwaren heeft te doen gelden. Er bestaan drieërlei formules, te weten : 1- Voor schade berokkend aan personen ; 2- Voor schuldvorderingen tenlastevan onder-danen uit vijandelijke landen; 3' Voor schade berokkend aan goederen. yppr laatstvermelde formules worden neger verschillende .soorten scliadp,vQorjsiea welke desvoorkomend,' elk aanleiding geven tôt be invullep van een aîzdnderfijke v'ragènlijst. -, Ten einclé de belanghebbencîcii te kuune, laten oordeelen hoeveel formules zij noodi; hebben, laten wij hier de opgave van dezf negen soorten schade volgen. A. — Bezwaren in zake handel, nijverheic of landbouw(roerendeen onroerende goederen) B. — Bezwaren betrefl'ende overeenkomster van openbaar of privaat recht. G. — Bezwaren in zake onroerende goederer (behoorendo tôt geen handels- nijverheids- o: landbouwbedrijf). D. — Bezwaren in zake roerende goederer (behoorende tôt geen handels- nijverheids- 01 landbouwbedrijf). D. bis. — Bezwaren van financieelen aard. S. — Bezwaren wegens daden der vijandelijke overheid. F. — Bezwaren betreffende zee- en rivier-vaart alsmede vervoermiddelen te water. G. — Bezwaren van rechterlijken aard. H. — Verschillende bezwaren voor niet oj bijzondere wijs bepaalde gevallen. De belanghebbende zijn aanzocht de aanwij-zingen na te komen, vermeld op de formules en op het tottoelichting daarbijgevoegd bericht Bovendien wordt het hun, en dit te hunner bate, aanbevolen, aile overdrijvingte vermijder bij het opgeven van de berokkende schade dewijl hierbedoelde inlichtingingen omtren echtheid en juistheid dienen zekerheid te ver-schaffen.Het Ambt voor Oorlogsschade acht het nuttij te doen aanmerken dat het voor het oogenblil nog niet de gegrondheid heeft te onderzoeker van de ingediende bezwaren. Het indienen der bezwaren, bedoeld bi; onderhavig bericht, zal de belanghebbendei niet ontslaan van de verplichting, te gepaster tijde, de formaliteiten te vervullen, welke zullen gevergd worden doorinstellingen, welke nadien zullen belast worden met het vaststellen en berekenen der oorlogsschade. Bij het onderzoek welk het Ambt* voor Oorlogsschade thans instelt, heeft het ten doel al de mogelijke elementen te vergaren tôt vast-stelling van de aan Belgie verschuldigde scha-devergoeding.VLB&NDEREN I» HET VERLEDEH Jan Ruusbroec Aan 't Dietsche Brussel was een schoon ge- [schenk beschoren, De Stad van Sinte Goedel, waar haar tempel [praalt. Daar diende God een priester, eenig, uitverkoren ; Jan Ruusbroec was zijn naam, met glorie rein [omstraald. De groote mystrcus scheen iû de stad verloren, t Gewoel, waarin de roep der menschen som- [tijds faalt. Hij zocht een stiller plek, waar men hem niet jzou storen ; Voor zich heeft hij daar heil, voor ons een schat Igehaald. Hij had in 't Sonjenbosch het rustig oord ge- ivonden, Door leefde hij met God in denken diep ver- jslonden; Alleen in zijne kluis of bij zijn lindeboom. En daar schreef hij zijn werk. Zijn Dietsch was {een mirakel, Wanneer hij sprak van God in 't Heilig Taber- [nakel, En vloeide zacht en hel als 't water van een jstroom ! Ojibr Wattez Lid der Koninklijke Vlaamsche Academie AREBEIDERSKRONIJK De Werklieden en hunne vertegenwoordiging in de officieele commissies. Wanneer ge iemand gelast een werk s uit te voerer, zorg dan dat hij dit met ' kennis van zaken doe en men van hem niet zeggen kan : Hij heeft er zooveel ' veistand van, ois eene hoe van safraan ^ te eten. Wij begrijpen dan ook niet hoe het 1 mogelijk is dat onze regeering, zoo weinig beroep doet op oi ze werklie-- den organisaties die voor den Oorlog ' geteld werden onder de bijzonder 1 liebamen die aan den voorspoed van ons land medewerkten. 1 In vredestijd, wanneer de regeering omringd was van Kamer en ■ Senaat deed men beroep op deze lieha-men en nu, dat zij alleen staat en vraagstukken van allen aard zich van dag tôt dag meer opdringen, worden de werklieden - organisaties volkomen verwaarloosd. Wij durven niet veronderstellen : dat men die handelwijze van voor den oorlog moet toeichrijven aan het feit dat toen deze organisaties beter hunne macht konden gebruiken en men des-tijds enkel alzoo handelde uit vrees voor die macht ; ook vragen we ons af wat wel de reden zijn mag dat in al1,de officieele commiisies, die met de béîàngen van ons volk geia-t worden de werklieden 'worden vergëten ! 1 '.Vil de regeering zi -n ve/trouw^n steilen in hare commis-ies, dat' ze dan begiune met er het volk zelf te doen [ veitegenwoordigen. Nochtans de werkerstand is de tal-rijkste in het Belgisch Vaderland^ en het mag gezegd dat het die stand is, die in den oorlog het messte slacht-offerde.Waarom hem niet in evenredighe d • vertegenwoordigen in de Commissies ? Ailes wat nu ook van officieele zij de tôt stand komt, wordt door ons volk wantrouwend aangezien. Ons volk lijdt omdat ons volk niet is ingelicht, het neemt geene veranderingen aan die niet door zijne leiders worden uit-i gelegd. Niet enkel uit princiep of met het doel menschen te vredente steilen, maar in tut belang eener goede op-1 lossing is het broodnoodig, dat het gedacht der werklieden worde ge-' vraagd. Er zijn verstandige werklieden genoeg, die voor den oorlog in ; de werkliedtnbeweging blijken van gezond oordeel hebben gegeven. Werklieden dus in de Commissies. : Verschillende zaken staan voor de deur waarin de werklieden gioote be-langen te verdedigen hebben. Wij zouden ze hier kunnen opsommen en hunne waarde doen uitschijnen. Het zou ons te verleiden. Voegen we echter dit er nog aan toe : Indien de regeering er aanhoudt B lgie groo-ter en schooner uit dezen strijd te zien opstaan, dat ze er dan voor zorge dat aller interesten behartigd worden. Censuur Dat de Regeering in 't vervolg naar het voorbe;! ; van England (waar zelfs 8 gew^' werklieden minister zijn) meer not?. \:n onze werkende klasse houde!...... c cen ■ r Jack. Uit Engeland (Van onzen Briefwisselaar) De munitiewerkers in Engeland en het rantsoeneeren van den geschoolden arbeid. In het nummer van ir Augustus 1.1. maakte « Ons Vlaanderen » melding van de moeilijkheden ontstaan door den maatregel genomen door de regeering voor het verdeelen van den geschoolden arbeid in zulke mate dat de bekwame werklieden niet in te groot aantaL in een fabriek zouden werkzaam zijn, terwijl in een ander fabriek er geen voldoende aantal zou wezen om de aangegane contrai teu uit te voeren. De werklieden kwamen daarop in beweging en staakten het werk zooals het gezegd- wierd in bedoeld nummer. Edoch, wij meenen het onzen plicht — een plicht van rechtvaardigheid tegenover de werklieden, — daarover nog 't een en 't ander te zeggen . Eerst moeten we zeggen dat de « Beroepsvereeniging » zelve getracht heeft de staking te vermijden en dat de arbeiders hunne leiders niet hebben gevolgd en daarin niet goed handelden. De werklieden moeten, in deze tijden vooral, aile stop^etten van het werk vefmijden omdat de groote belangen op het spel staan. Conflicten als deze, verdeelen het arbeiderskamp in zijn schadelijk omdat zij hun de sympathie van velen doen verliezen. Te gemak-kelijk wordt dikwijls gezegd dat de arbeiders nooit tevreden zijn, te ge-makkelijk zou men hun nu durven be-schuldip.en geen bewustzijn te hebben van hunne verantwoordelijkheid en van tekortkoming aan hunne plichten. Nochthans dat neemt niet weg dat er wd redenen geweest zijn tôt mis-noegdheid. 't Bewijs hiervan is te vinden in den uitslag van het con-flict : er wordt eene commissie van onderzoek benoemd, waarin ook de verte genwoordiger s der arbeiders zetelen. Dââr is de grondoorzaak. De ârbei-den zagen met wantrouwen den nieu-wen maatregel toepassen omdat hunne vakveraeniging over het hoofd werd gtzien De maatregel-was reeds genomen voor omtrent 100 fabrieken, wanneer de vakvereeniging of juister het uitvoerend Comiteit van het Verbond der werklieden in kwestie verklaarde dat hij noodzakelijk genomen wierd. Waren de leiders geraadpleegd ge weest, ware er van eerste af een ge-mengd Comiteit benoemd geweest om te oordeelen over de verdeeling van den geschoolden arbeid, het misver-stand en het wantrouwen die nu zooveel kwaad deden, zouden niet bestaan hebben. Er heerscht onder de werklieden alhier een zeker wantrouwen tegenover de Regeering. We zouden aan de hand der feiten, kunnen onder-zoeken in hodverre zulk wantrouwen gegrond is. We denken het echter beter in de omstandigheden waarin we ons bevinden, zulks nu niet te doen. Waar zulke toestand echter bestaat, is het immer voorzichtig handelen, het kwaad niet te vermeerderen. De arbeidersklas heeft in dezen oorlog getoond tôt wat opofferingen zij bereid is en wat zij bekwaam is te doen. Het is dan ook billijk dat zij erkend worde. Laat ons hopen dat de Commissie nu spoedig de kwestie afhandele zoodanig dat de nieuwe re-gelingen tôt elks voldoening werken. Roering onder de Bakkers De jaarvergadering van hèt Verbond der bakkers, Zaterdag 10 Augustus gehouden, verklaarde de algemeène vraag der bakkers voor een minimum-loon van L 3 en een arbeidsduur van 48 uren per week te stemmen, en deed een beroep op al de werkers in het bedrijf, de vereeniging toe te treden opdat de beweging lukken moge. Indien de vraag niet toege=taan werd, zouden al de leden der vereeni-gingen op een gegeven dag het werk staken. Arbeidsduur in de Textielnijverheid De « Général Union of Textile Workers » en de « National Association of Unions in the Textile Trade » hebben eene beweging op touw gezet, ten einde de 48 urenweek er door te krijgen voor hunne nijverheid Ze vragen die vermindering — van 58 u. als het nu is, tôt 48 urei\ — zonder vermindering van loon. Sinds die beweging begonnen is zijn in Mei alleen meer dan twee duizend werklieden toegetreden. Vrouwen aan scheepsbouw Ook op de scheepstimmerwerven hebben de vrouwen het werkaangevat sinds den oorlog. Bij t Afscheid van den Heer Dr. Van Cauwelaart Onzen kranige vlaamsche leider, heeft vôôr enkele dagen Frankrijk verlaten, tôt spijt van ons Vlaamsche volk alhier, burgers en soldaten. Hoe gaarne hadden wij hem hier in ons midden gehouden waar zijn harte-lijk woord en edel gebaar, ons steeds zoo welkom en opbeurend waren. Doch de omstandighedeD lieten het j niet toe en de taak die hij sedert drie jaren, met volharding en tact in Hol-land aangevangen heeft konden hem niet langer buiten deze laten. Gedurende zijn kort verblijf alhier in Den Haver, heeft hij veel nut gesticht en menige personen hebben in hem een troost gevonden, die ze anders nooit hadden durven verhopen. Tevens heeft hij eene menigte aan-klevers en vrienden gemaakt, want de enkele vlaamsche volksvergaderingen door hem — met Dr. Vande Perre — belegd, en machtig bijgewoond, zijn daarvan een sprekend bewijs, dat zijn streven en zijn woord niet nutteloos geklonken heeft en in de toekomst niet zonder belang zal zijn. Moge zijn gezond oordeel en rede in de volksziel geprent, de weldadigste vruchten dragen op 't gebied van onze Vlaamsche belangen. Mogen de menschen, eenigzins be-wust van onze verzuchtingen, nu het hunne bij dragen tôt volledige verwe-zentlijking van ons streven. Daarom — Van Cauwelaert ter eere — dient er flinke propaganda gemaakt voor 't gedurig aan vinnen van leden voor 't Vlaamsch-Belgisch Verbond, die hij zoo kranig en machtig wist in te richten in Holand, Engeland — en nu in Frankrijk — want hij is de grondlegger of ontginner van die schoone instellingen; hij verdiend onze innigste dankbetuigen voor zijnonver* poosd werken ten dien opzichte. Uit Frankrijk zenden al de trouwe ware Vlamingen, hem den afscheidsgroet toe en dat ons aller wensch hem vergezelle om ten spoe-digste mogelijk met vereenigde, ge-zonde krac'aten 't begonnen werk in ons vrij gewonnen Belgie dapper door te drijven en ons recht te krijgen, die ons als mensch en als Vlaming 't nauwste aan 't harte ligt : namelijk — Vlaamsche taal in gerecht, onderwijs, léger en bestuur. R. V. B, Den Haver, 21 Oogst 1918. Verschijnt op ons Bureel : ^OTRE AVENIR WEEKBLAD Fransch orgaan onzer Vluchtelingen en tolk der Christene Sociale Werken van België Prijs : Van nu tôt nieuwjaar : DRIJ frank Schrijven naar : «NOTRE AVENIR» 22, Avenue de la République PARIS X/e Compte Chèques Postaux : Paris n- 1159 Er zijn vrouwenhelpsters bij de ri-veerders om de nagelen heet te maken en aan te brengen. Vrouwen helpen in de smidse. Zij laden en ontladen materieel. Vrouwen zijn werkzaam aïs boorders, draaiers enz. Zij werken met snij- en persmachien en zelfs zijn er die elektrieke kranen en windassen besturen, een werk dat veel toezicht en aandacht vergt daar het leven van vele anderen afhangt van elke beweging dier werktuigen. De vrouwen winnen het dubbel van de loonen der mannen vôôr den oorlog. OPGELET : « Ons Vlaanderen » verschijnt thans: 22, Avenue de la République, Paris# Compte Chèques Postaux : Paris N- 1159

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.