Nr.122. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krijgsgevangenen. 10? November 1917 ANTWERPEN'S STRAF In ons kamp en in de kommando's heeft het nieuws van den bommenaanval op Àntwerpen een geweldige ontroering teweeggebracht. Dat er van vijandelijke soldaten niet één ge-dood werd, en krijgsdoeleinden niet bereikt wer-den... niet dâârom. Dat er veel materieele schade toegebracht werd : daken afgerukt en muren ingestort, heele gebouwen in puinhoop neergevallen, burger-huizingen !... niet dâârom. Dat er een veertigtal bloedeigen landgenooten gedood werden en wel een honderdtal gekwetst... niet dâârom. Maar omdat er gevoeld werd dat iets grooters neergestort was : in de harten van de Ylamingen de sympathie voor Engeland. Wel was ze bij enkelen sinds lang reeds dood, nog vôôr de Engelsche vliegeniers over Ylaanderen's steden en dorpen hun bommen hadden gestrooid ; omdat die enkelen begrepen hadden dat Engeland onmogelijk Ylaanderen's bondgenoot kan zijn. Nu is het ook aan de velen duidelijk geworden: de zegen die de beschermgod-van-over-île-Manche op zijn beschermelingen laat neervallen is een vloek. De bommenaanvallen op Oostende, Brugge, Roeselare, Ingelmunster, Isegem, Kortrijk, Deynze, Thielt, Oudenaarde, Gent, Meirelbeke, Melle, Gentbrugge, Oostakker, Schellebelle, Aalst en nu laatst op Antwerpen — die den rouw hebben gebracht in honderde Ylaamsche gezinnen — zijn thans voor het volk meer dan voorbijgaande oorlogsgevallen : ze zijn als de uiterlijke symptomen, de duidelijke kenmerken van Engeland's politische gezindheid jegens Vlaanderen. Het prestige dat Engeland bij ons verworven had door zijn poseeren als beschermer van de "martyred Belgium" is yerloren gegaan. In de drommen om mij heb ik barsche vermaledijdingen gehoord, en haat gevoeld, forschigen haat. — Niets is deerlijker dan het lot van een onttroonden fetisch. Eén enkel stemmetje van tegenspraak heb ik vernomen. Een suffig ventje wist algauw te ver-tellen dat de stad, niet door Entente-vliegers, maar door de Duitschers zelf bestookt werd.,Aan zoo'n Engelsche groetenis kon de brave man niet gelooven. 's Anderendaags echter braehten de Fransche en Engelsche legerberichten hem ter kennis dat de "koene" air-men van de Entente inderdaad "150'' bommen over Antwerpen hadden neergeworpen.... Het verwondert me dat nog geen van de patriotards eraan gedacht heeft : dat thans mis-schien de stonde gekomen was van Antwerpen's straf. Hebben ze dan het schimpschrift vergeten dat in de eerste weken van de Duitsche bezetting door heel het land verspreid werd : "La vérité sur la Capitulation d'Anvers" (De waarheid over de Overgave van Antwerpen)? Als een voorzegging stond daarin geschreven : "In dit bewonderenswaardige eereveld dat België in dezen oorlog is, heeft zich een rottende hoek veropenbaard : Antwerpen, Antwerpen, eerlooze stad, stad der kooplieden uit den Tempel, met het dorre hart, atad van hebzuchtige Joden, gereed om uit ailes geld te slaan, zelfs uit de heiligste zaken. Terwijl ons landeken zijnen naam zal zien schitteren in eenen gloriekrans, blijft u de eeuwige schande. Wanneer de inwijders van jonge gewetens aan hunne kinderen de eerlijke mannelijke houding der Belgen, laffelijk aangevallen door eeuen reu», zullen tôt voorbeeld stellen, zult gij, Antwerpen, tôt tegenstelling dienen ; gij zult de Judas zijn die het reine beeld van Chriitus beter doet uit-komen. Men zal zeggen : "Ziedaar wat Antwerpen deed." En in het geheugen der menschen zullen de handelwijzen beoordeeld worden ; dit zal uwe straf zijn. Eene andere straf ivacht u, waaraan gij niet zult ontsnappen. De gebeurtenissen zijn nog

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.