Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad

753 0
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1914, 08 Maart. Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad. Geraadpleegd op 29 maart 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/c824b2z62v/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Zondag 8 Meert 1914 Prijs per or 5 centiemen TVlrMU'HTITT—m !■■■!■ ■■■! iii ii m i ■ ■■ ■■l«1 m mil il» h l 10e Jaar, iV 10 POLDER EN KEMPEN Wekelijksch Nieuws- en Aankondigingsblad Inschr-ijving-spvijs : I 25 Centiemen per maand. I Voor den vreemde de verzendingskosten erbij. Men schrijft in bij den uitgever, bij de briefdragers en Ip al de postkantoren. i*ÊïXëÊaÊmÊÊMÊÊimmœ*ÊmBmÊ!iÊÊÊmÊmiimmÊmam£ssmamaiÈ&£te-^-i&œ3Jt*-i>£>s?miim& Drukker-Uitgever : A. DE BIEVRE BBASSOHAAT Aankondigingen : Volgens tarief. Brieven, pakken, enz., franco toesturen. Het recht annoncen en artikels te weigeren îs voorbehouden Tweede Blad Eea dubbel Àntwoord ! M. Borms, in zijn artikel, be-■wijst klaar dat het te vroegtijdig Htanleeren van het Fransch in de ? lagere school, noodlottige gevolgen lieeft. Ik ben het hierover volkomen eens met hem en heb dat duidelijk laten hooren als ik schreef : «Vooreerst zij gezegd, dat wij de gedachten van M. Van Cauwe-■aert volkomen deelen ». | Ik schreef : « Onze Vlaamsche Li» menschen begrijpen niet dat men M» er belang aan hecht, den ouder-■» dom te bepalen, waarop een ■»kind mag beginnen fransch te I» leeren ». M. Borms neemt zulks Bjok aan vermits hij schrijft : « De ■vlaamsche massa is daarvan geheel ■onbewust ». I Ons einddoel is hetzelfde, maar ■wij verschillen in meening over de Hkwestie van opportuniteit en tak-Itiek.[ Ik zou wel eens willen weten ■hoe, na die maandenlange ont- Ifcenuwende besprekingen in de Karaer, M. Borms het zou aan poord gelegd hebben om die on-■bewuste massa op een paar weken ■voor iets in 't vuur te krijgen dat Ip nog niet begrijpt ? En wat I kwaad bestaat er in een amende-I ment niet voor te stellen als het I toch met verpletterende meerder-I Iheid zal verworpen worden, te I meer, zoo dit amendement, gelijk I [het gebeurd is, gansch de bespre-I king in verwarring brengt ? I Zonder twijfel hadde men het I volk vôôr de eerste stemming wak-I ker gekregen als men storm ge-I loopen had voor het bekomen van Iféén enkel punt: moedertaal-voer-I pal, en in dat opzicht volle-I diger uitslag bekomen. Moedertaal-voertaal, dat was I voor het oogenblik de hoofdzaak. ■Zoo de school, waar het kindje ■van vriend Borms ter schole gaat, ■toelagen krijgt, dan zal zijn kindje ^daar in 't vervolg in 't Vlaamsch I leeren bidden, vermits ALLE vak-ken voortaan in 't vlaamsch moe-|ten onderwezen worden vanaf de laagste tôt de hoogste klas. Is dit geen prachtige uitslag ? Uit de natuur der zaak zelf zal de nieuwe wet het te vroegtijdig aanleeren van het fransch te keer gaan. Tôt heden gingen de kinde-j ren slechts tôt elf, hoogstens tôt s twaalf jaar ter school, nu moeten | zij tôt veertien jaar gaan en zoo | zal het fransch wel uit de laagste klassen verbannen worden. Op het platteland ten andere, bestaan er weinig misbruiken, wel in belang-rijker plaatsen. Zoolang in België het Hof en de ministeries fransch zijn, zoolang de edelen en de be-goede burgers verfranscht blijven in hun privaat leven,zoolang men in ons land niets is of worden kan zonder fransch te kennen, zoo lang ook zal het fransch in het lager onderwijs te huis hooren, en hoe onnatuurlijk zulke toestand ook is, men zal op een onover-winbaar verzet stooten als men dien wil veranderen. De vervlaamsching en het op-beuren van ons volk, in mijne oogen, moet vooral van hoog naar laag gaan : één vlaamschgezinde edelman met de daad, eene enkele nobele familie, vlaamsch in haar privaat leven, doet door haar enkel voorbeeld meer goed dan honderd flaminganten door al hun strijden. En zoo de groote bur-gerij, niet met nietgemeende woorden, zooals nu, maar wezen-lijk en ernstig, vlaamsch onderwijs eischte, dan waren op een oogwenk het middelbaar en hooger onderwijs volkomen vlaamsch, en in dien idealen toestand zou er van vroegtijdig fransch leeren geen spraak meer zijn. Als slot zeg ik dit : Onze vlaamsche voormannen zien zoo klaar en zoo ver en gaan zoo snel vooruit dat wij, eenvoudige soldaten,niet altijd kunnen volgen. Zoo ge-beurt het, dat zij soms als gene-ralen zonder leger schijnen en de slag half verloren is eer de massa aanrukt, gelijk het met de schoolwet gebeurd is. Men ver-gete het Italiaansch spreekwoord niet : Wie langzaam gaat, gaat zeker : wie zeker gaat, gaat ver. * * * Nu de beste groeten aan Vla-minck.Vooreerst, beste vriend, pro-ficiat, omdat gij reeds zooveel bijgeleerd hebt. Vergelijk eens het artikel waarin gij de heeren Se-gers en De Meester hekeldet, met het artikel dat gij over mij schrijft. Tegen de eerste heeren scheldt j gij, met mij redeneert gij .Waar- j om ? Van mijne rechtzinnige vlaamschgezindheid zijt gij over-tuigd, eh wel, die heeren zijn toch ook rechtzinnig vlaamschgezind. Waarom met hen ook niet ge-redeneerd als zij handelen tegen uwe gedachten. Gaat eens om les bij M. Dokter Lindekens, her-lees zijn artikel eens, en bemerk hoe zonder een enkel grof of ver-keerd woord te schrijven, hij én minister én vo^svertegenwoordi-gers zijn oordeel over hunne han-delwijze kenbaar maakt. Let op, ik spreek niet over den grond der artikels, maar over den toon. Voor het overige handhaaf ik geheel en al mijne beoordeeling over al die verdachtmakerijen en herhaal met meer Vracht dan ooit : » Scheldwoorden zijn geene be-wijzen : zij zetten een argument » zelfs geen kracht bij. — Niets » doet meer kwaad aan de Vlaam-« sche zaak dan artikels in den aard » van dien van Vlaminck of gelijk » er in Oms Recht te vinden zijn, — » 't is niet omdat die heethoofden » soms iets droomen dat zij denken » moeten dat het volk of de bui-» tenmenschen hunne gedachten » deelen ; hun invloed is ook nul. » Gij hebt voor U alleen dien zin opgenomen,wanneer hij toch mees-tendeels de schrijvers van Ons Recht bedoelde ; gij hebt hem zelfs niet goed gelezen, misschien was hij wat onvolledig ; ik schrijf toch duidelijk dat die artikels kwaad doen en dat de invloed niet der artikels maar der heethoofden, op de massa nul is, b. v. wanneer zij iets voorstellen dat in zich zelve goed is. Wat tegenspraak is daar in ? Waarom ver der weeral grove j woorden gebruiken en schrijven ! dat ik voor een minister de vrij-heid vraag om zijn woord tegen- , over zij ne kiezers te mogen ver-breken. Als ik hier uwen schnjf-toon aannam zou ik U een on-parlementair woord naar het hoofd slingeren, nu noem ik enkel dit gezegde eene torenhooge overdrij-ving.Ik vraag dat het programma der Meeting bepale : de gekoze-nen die minister zijn, stemmen vrijelijk volgens hun eigen oordeel; zij moeten zelf beslissen of zij ja of neen zich verplicht achten hun minister-portefeuille aan een pla-tonische stemming op te offeren. Hoe kan dan een minister ver-raad plegen als hij gebruik maakt van een recht hem door het mee-tingprogramma toegekend ? Het is een regel van natuur-recht dat minder-goed aan meer-der-goed moet opgeofferd worden welnu zeer zeker is het dat het voor ons Arrondissement een groo-ter goed is een of twee ministen tusschen onze gekozenen te tel-len, dan geene ministers te hebben tengevolge van den hun opgeleg den dwang hunne stem aan eer voorstel te verleenen dat ondank; ailes, toch verworpen zou worden Verraad plegen ! In het mee tingprogramma staat toch nie geschreven dat wanneer M. Vai Cauwelaert iets voorstelt al di andere gekozenen j a moeten knik ken, zoo de zaak niet uitdrukke lijk in het programma voorzien is En nu, vriend Vlaminck, gaai wij samen Ons Recht eens lezen Toen de legerwet in besprekinj was, verweet Ons Recht aan M Van Cauwelaert naar een minister zetel te azen, en daarvoor zijn vlaamschgezindheid op den ach tergrond te schuiven. Keurt gi zulke verdachtmaking goed ? In het hoofdartikel van verle den Zondag, dat Ons Recht zel onderteekent, vraagt dit blad d stichting eener nieuwë politiek partij « De Vlaamsche », samen gesteld uit Katholieken, Libéra len en Socialisten, met het pro gramina : « Volledige gelijkhei» door bestuurlijke scheiding. » Keurt gij dit goed ? Hoevee stemmen gaat zulke lijst met d kiezing behalen ? Geen twee dui zend ! Ver der wordt de fiere Vlamin^ man uit één stuk, Dr Bauwens va Aalst, uitgemaakt : hij ligt voc Woeste plat op den buik. Keurt gij zulke beleedigingen, tegen onze voormannen uitgekraamd, goed? Volksvertegenwoordiger De Meester heet Quinten De Meester, Emmanuel de Knecht van Woeste. Overboord dien Vlaminghater. De zoo populaire Pol Segers, volgens dit blad, heeft ons ver-raden en zal ons nog verraden. Ik keur zulke overdrijvingen radikaal af. Verders geeft Ons Recht het grootste deel van mijnen artikel en keurt dat deel volkomen goed in de volgende vleiende bewoor-dingen : « Lessen en Beschouwin-gen » is de titel van een flink geschreven artikel in het weekblad Polder en Kempen. » De schrijver, die beter dan iemand anders, de Polderbevolking kent, zegt er har-de waarheden in. » Ik sluit. Vlaminck en de schrij-; vers van Ons Recht zijn in ieder ■ geval werkers in tegenstelling met , zoovele anderen die den moed - nog niet hebben van een half do-l ; zijn artikels per jaar te schrijven. ; Ik spreek niet over den grond hun-. ner gedachten, yele zijn goed,maar - j over hunnen schrijftoon en hunne t | dreigementen. î i Wat helpt al dit geweld ? Niets. î i Om onze gedachten in de massa - : te doen indringen moeten wij - kalm en bedaard te werk gaan . vooral op den buiten, vergeet dit i j nooit. . i Vlaminck schrijft dat hij ver-l toornd proza kan ten beste geven . j en ook lofliederen zingen, welnu, - j beste vriend, oefen U dan eens î j daarin — maar in kalme woorden - | hoor — met een artikel te schrij-j ven over de onbegrijpelijke hou- | ding van de heeren Duysters en - ! Van Reeth tijdens de bespreking f der wet op den kinderarbeid, en 3 over de democratische en schoone 3 houding van onzen volksvertegen- - woordiger den edelen heer de - | Kerckhove. L. ROEVENS. - j i Een schoon rapport. — Onlangs werd er 'nen piot gestraft, die eenigszins in :1 wanordelijke kleeding de kazerne had e verlaten, om 'nen haring te gaan koopen. De officier van de week maakte het rapport als volgt : ;, « Vier dagen politiekamer voor het [1 halen van een haring, zonder kol of schako r en met de knoppen van de broek los. » I [FEUILLETON VAN Polder en Kempen J Het Kind met 't Gouden Halssnoei IDOOR Lodewijk Heeren f [ Tegen het uur dat zij in Hasselt zoude: ■aankomen, zou mevrouw C... ook d ■barones Mathilde ten harent verzoeker Hz°nder haar nochtans te melden dat z ■ er den baron en haar kind zou vinden. De tante der barones vond dit aile ■ goed, zij ook wenschte dat het 2ou een ■ verrassing zijn en dat het weerzien plaal ■ greep in hare woning, te meer daar har Honpasselijkheid haar niet toeliet nae H t kasteel van G... te gaan en zij er oneir ■<% veel aan hield bij het gelukkig wee: ■ Hen tegenwoordig te zijn. | Kingson had als àntwoord het verhei I gend nieuws vernomen dat de baron sine ■dienzelfden namiddag den termijn geëii B&gd had, dat hij onder het toezicht d( IMgeneesheers moest blijven en dus morge I Verboden nadru-k il . in den voormiddag uit Antwerpen zou kunnen vertrekken. De tijd der aankomst bij Mevrouw C... werd op twee uren namiddag bepaald. » Kingson, na aan mevrouw C... het àntwoord van Stronghands te hebben mede-gedeeld, begaf zich ter rust en lag wel-dra in een weldoenden verkwikkenden slaap. 1 De brave man had deze rust zeker ten e voile verdiend. :: *** o 's Anderendaags heel vroeg in den mor-s gen was Stronghands reeds te been. Hij e regelde ailes op zijn bureel en, na zijne s I beste kleederen aangetrokken te hebben e i en zijn hoogen hoed te hebben opgezet, ,r was hij naar het gasthuis gewandeld. De l- * portier, die gewoon was hem aile dagen -- ! binnen te laten, maakte een gebaar van ? % ; bewondering, toen hij den detectieve alzoo t_ i in feestgewaad zag verschijnen. [s — Men zou gaan gelooven, mijnheer, l- zei de portier, dat ge heden op een groot :s feest genoodigd zijt ? n — Misschien wel ! lachtte Stronghands. j Er komen soms wel eens van die dagen \ in ons leven, die men voor een groot fee: niet zou willen ruilen. — Ge hebt waarschijnlijk eene gelukkig tijding voor den baron ? Hij mag mi; schien het gasthuis verlaten ? — Ja, zei Stronghands, terwijl hij bii nen stapte, doch nog veel ander gelu staat hem vandaag te wachten. Weldra was hij de zaal genaderd wa; baron H. ..naast zijn bed was neergezetei Hij ging tôt bij den genezene. — Zoo vroeg vandaag, mijnheer, en zc puik aangekleed ! zei lachend de baron. — Ja, heer Baron, antwoordde Stron; hands, dit is zoo mijne gewoonte als i goede tijding vernomen heb. — Van wie ? vroeg de baron. Van Kinj son zeker ? — Ja, heer baron. — Heeft hij eindelijk het kind gevoi den. — Ja, Goddank ! mijnheer, eindeli; is hij mogen gelukken. — Dit verheugd mij ten hoogste, mij; heer Stronghands. — U stelt dus ook nog altijd belang de zaak van dit kind, heer baron ? >t — Of ik er belang in stel ! Het onzeke lot van die arme kleine en de smartei ;e dier bedrukte moeder zijn voortdurem s- m mijn gedacht. — Wel, heer baron, zei Stronghands dezen namiddag zal al dit lijden vergetei k zijn ; dezen namiddag zal die ongelukkig* moeder haar teergeliefd kind opniemi ir mogen omhelzen. '• — O ! riep de baron, wat zal die brav vrouw gelukkig zijn, wat zal haar har o jubelen van vreugde en genot ! — Ja, heer baron, en de vader voor y. zeker ook ! ? k — Hoe, mijnheer Stronghands,de va der ? Van de vader hebt ge mij nog nie gesproken ? Stronghands deed of hij den laatstei uitroep van den baron niet had gehoord Hij keek eenige oogenblikken door he 1_ venster, ten einde zijne ontroering t verbergen ; daarna zei hij plotseling : k — En voor u heb ik ook een goed tijding, heer baron. — Hemel ! is het waar ? riep dez< is het waar, mag ik vertrekken, mag i in heensnellen naar mijne geliefde vrouv naar mijne dtiurbare Mathilde ? v — Ja, heer baron, antwoordde Strong-î hands,vandaag nog zult gij uwe edele 1 gade en uw lief kind mogen omhelzen ! —Hoe ? Wat zegt ge, mijnheer ? Wat , zegt ge ?... Mijn kind ?... i — Ja, heer baron, zei Stronghands, uw 3 kind — het kind met 't gouden halssnoer. / Ware de donder voor de voeten van 3 den baron gevallen, hij had niet meer t kunnen ontstellen. De tranen ontsprongen met geweld aan zijne oogen ; tranen van . vreugd, tranen van medelijden, tranen van geluk ! — Mijn God ! hoe is het mogelijk ? riep t hij in vervoering. Het kind met 't gouden halssnoer is mijn kind ! De moeder, de i ongelukkige moeder, mijne lieve, mijne aangebedene Mathilde ! t » Mijnheer, riep hij in de grootste op-e gewondenheid, ik bid U, laat ons vertrekken,laat ons onmiddellijk vertrekken ! e — Ja, heer baron, antwoordde Stronghands, laat ons zorgen dat wij wegkomen. Vooreerst echter moeten wij metterhaast [c naar uw hôtel gaan, om u ook wat op te r, knappen voor't heugelijke feest van heden. Ct Vervolgt).

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks Polder en Kempen: wekelijksch nieuws- en aankondigingsblad behorende tot de categorie Katholieke pers. Uitgegeven in Brasschaat van 1905 tot 1942.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes