.v ;ï. o Centiemen per nuinnier 4e Jaargang. TAP TOE Orgaan van den Vaderlandschen Bond tegen Alcoolisme (Provincie Antwerpen) VoordeEer des Vaderlands, liet Creluk des Huisgezins en het Maatscliappelijk "Welzijn. REDAKTIE : A. COOMANS. Bureel : Provinciestraat, 87, ANTWERPEN. VERBREDINQ VAN TERREIN. Frisais de morgen, zijn kracht bewust, Stroomt door mijn ad'ren de levenslust, Lust om de hand aan den ploeg te slaan, Lust om de zwakken ter zij te staan, Lust in de wereld, als arbeidsveld; Ons haar bewerking ten deel gesteld ! Hier is mijn arm, hier mijn kracht en tijd, Trouw zij het al aan mijn plicht gewijd. Hoog is het doelwit en steil de baan, Toch heb ik vrolijken zin bij het gaan. Hulp voor de zwakke, die zucht in nood, — Niemand zoo klein, of hij word' hierin groot. Weg aile loomheid, 'k wil blijven koen, Trachten in 't leven mijn werk te doen, Streven naar daden, zoo groot als schoon, Zonder te vragen naar eenig loon. Broeders en Zusters, versterkt de band, Wisselt bij 't werken uw trouw als pand ! Uit « Levenskracht. » EEN ZOEN Naar het fransch uit « En Avant.» Zwaarder dan ooit heerschte en drukte de zo-merwarmte over en op de smalle achterbuurten van Parijs, de groote wereldstad, waar schatrijke grondbezitters naast doodarme werkslaven het leven slijten. Bij warme zomeravonden is het in die beneper straatjes'hoogst onaangenaam, hoe meer nog ir de daar heerschende wijnkroegen. Binnen enbuiten die wangeurende kroegen wa; het, op den avond waarvan wij willen spreken een gaan en komen van afzichtelijke menschen-gedaanten. Mannen, die sinds lang het mensche-lijke voor het beestachtige hadden afgelegd; vrou-wen, met tengere en marmerbleeke wichtjes of uitgemergelde armen; meisjes en knapen, stilaan maar zeker den muffen en vunzigen walm van he bederf en de verleiding inademend, waanzinnig( taal uitstootend ; losbandige straatslonzen, me weerzinwekkende gebaren,onzedelijke gesprekker uitbrakend; scheldend, twistend, huilend, zingend vloekend en walgelijk schimpend opde kroeghou ders, terwijl meest allen steeds voortgaan mei drinken, drinken. drinken. De dampkring sloot zich langsom meer er werd steeds zwaarder, beladen met stof en tabaks-walmen. Stilaan verminderde de gloed van he gaslicht bij gebrek aan zuurstof, tôt dat het, ronc middernacht,in die buurt totaal onhoudbaar werd Onder de laatst blijvenden bevond zich eent vrouw, die, beladen met eene flesch whisky, haai ABONNEMENTSPRIJS : < Voor België : 1 frank per jaar. 1 buitenland : 2.50 fr. » ! I y Het blad verschijnt tweemaal per maand. | 1 kelderwoonst meende te gaan opzoeken. Zij dronk en twistte zoo heftig, dat, rond den morgend, de « afgevaardigdç, » — zoo noemt men de bewakers van dit soort huizen,— haar op straat wierp. Als een levenlooze massa viel zij in de straat-goot ineen. Dààr, op den afval der groentenwagens en de vuilnis van het ééne en groôte Parijs, wentelde de vrouw zich een paar maal dm, als een wrak dat hopeloos tegen de baren worstelt, en sliep den roes der bedronkenen, terwijl de eerste zonnestra-len den horizont verguldden en voor zich de laat-ste nachtelijke mistwalmen lieten opdampen, om in vollen luister den Zondagmorgend te begroeten. Eene andere vrouw, jeugdig en schoon naar ziel en lichaam, beladen met een getijboek, kwam ge-lukkig door diezelfde voor e^nige stonden nog zoo 'n helschdrukke, maar thans als 't ware uitgestor-ven steeg, en spoedde zich naar de plaats van rust en vrede, waar, in een vroegen Zondagsdienst, zij hare bede kontvoegen bij dezen die dààr, even als zij, de noodige kracht gaan'zoeken, om 's men-schen leed te lenigen, zuster- en broederzielen te redden en te winnen. — « Wat is dat daar ? » vroeg zij hare gezellin, terwijl zij die vormelooze massa naderde. — « Dàt ! » antwoordde de andere vrouw, « dat is een bedronken, afzichtelijk en diepgevallen vrouwmensch, foei ! » Zonder meer knielde de eerste, op de besmeurde straatsteenen naast de onmenschelijke gedaante neer, sloeg haar beide armen rond het koperrood gekleurd aangezicht der ongelukkige verdwaalde en zoende de arme straatloopster, met de vurig-heid eener bloedeigen zuster. Deze, even haar wijfelende oogen opslaande, vroeg : — «Wat is dat ? Wat doet ge ? Waarom omhelst ge mij ? Niemand heeft mij, na moeders dood, nog gezoend ! » i Wat die zusterzoen op de arme Magdalena uit-werkte ?... : Zij is niet meer de straatloopster van weleer, : maar eene trouwe gade voor haar man, eene voor-: beeldige moeder voor haar kroost, eene eerbare i vrouw voor een gelukkig gezin. , Doe aldus ! A. C. GOEDE RAAD. i De hertog van Norfolk, die zeer aan den drank t verslaafd was, vroeg aan den blijspeldichter Foote, | welke vermomming hij dragen zou om op een ge- maskerd bal niet herkend teworden. ; « Ga er nuchter heen, » antwoordde Foote, « dan zal geen mensch gelooven dat gij het zijt. » jeteekende opstellen blijven ter verantwoording ies schrijvers. — Van naamlooze stukken wordt jeen nota gehouden.— Van elk boekwerk waarvan de opstelraad twee exemplaren ontvangt, zal melding gemaakt worden. N GESCHIEDENIS. 'k Heb haar gekend als 'n lief, blond kind dat blij in 't leven zag.... haar wangen rood, haar oogen rein en om den mond een laeh.... 'k Heb haar gezien als blijde bruid. .. Haar glimlach was zoo zoet.... Zij ging, geleund op mannenarm, de toekomst licht te'moet ! Nu zie 'k haar als een moede vrouw gebukt door 't leven gaan.... De wang: zoo bleek... het oog zoo droef.... Dat heeft de drank gedaan ! (Kruisbanier) V. D. sande. Mengelmaren. Woorden wekken, voorbeelden trekken. Eene hoogst liefdadige Dame onzer stad bezocht onlangs versçhillende liefdadige stichtingen voor kinderen en had hare bijzondere aandacht gewijd aan de spelen der kleinen. « Onbetwistbaar, » zegde zij ons na haar bezoek, « waren die spelen zeer verschillend van aard en droegen grooten-deels het kenmerk der moederliike bezorgdheid van de bestuursters, maar buiten dàtstond ik toch erg getroffen door het feit, dat de meesten dier kleinen bij voorkeur het herbergiersbedrijf naboot-sten of zatmanneke en zatvrouwke speelden. 1k stond daar erg over verwonderd. » Het viel ons natuurlijk niet lastig die edelmoedi-ge ziel uit te leggen, waaraan dit te wijten viel; immers,wat zien de kinderen onzer volksbuurten het meest ? Zijn het niet de kroegen en het ellendig voorbeeld dezer bezoekers ? Waar komen die kinderen het éerst en het meest ? Is het niet in de kroeg en in 't gezelschap van bedronken lieden ? Onbedacht spelen ze van nu af aan reeds de roi, dien zij later misschien, tôt meerdere schande onzer samenleving, in de maatschappij zullen ver-vullen, dank aan het ellendig voorbeeld, dàt hen gestadig onder de oogen komt. Niet alleen kan men dit bij die gansch onnoozele bloedjes opmer-ken, ook ouderen van jaren slenteren meermaals als bedronken lieden door onze straten en wanen zich daardoor « groot » en « mensch » !?? Is het niet bedroevend ? Geeft men dan aan die volkskinderen geen onderricht over welvoeglijk-heid en goede manieren ? Ouders ! Onderwijzers en Onderwijzeressen, helpt ons als 't u belieft een handje, om den kinderen meer en meer te doen inzien hoe laakbaar,,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.