ALGUSTUS 1918. — N° 10. MET TOELATING I>ER KRIJGSOVERHEII TURNHOUT en OMSTREKEN K0STEL00S 00RL0GSBLÀD ooor de soltiaten der kantons ARENDONCK MOU TURNHOUT WESTERLOO Bestuurder : E. H. JQZEF JANSSENS Legeraalmoezenier Z 87. BRIEFWISSELAARS : Yoor A rendonck en Westerloo, E. H. Van Deuren, aalm., C. I. Gn. ; Yoor Gheel, E. H. Vennekens, lalm. Z. 107 ; voor Meerhout, E. H. Van Clé, brank., Z. 111 ; voor Zoerle-Parwijs, E.H. Beenens, aalm., Z. 241, II; voor llmen : E. H. Leysen Victor, aalm., Z. 166, I.; voor de andere gpmeenten, E. H. Janssens, aalm., Z 87. BELANGKIJK BERICHT Daar îk mijne oude knoken terug naar 't front verhuisd heb, gelieve men voortaan te schriiven aan rnijn rneuw «dfcs : Joz. Janssens, legeraalmoezenier, Z 87. 1k blijt'me gelas en met 't opstelieu van ons blad en verwacht dus de artikt-ls en 't nieuws uit de gemeenten die g^ene bijzond^ren brief-wisselaar hebben. Aile briefwisseling over adressenverandenng, nieuwe aanvragen der ggz~u, klachten over 't verzendenvan ons blad, A* Gôlo a vo-jrtaa.i rechtstre' ks ffezonn^n wor-den aan E. H. Goossens, Z III, B. JL.; die bravp jongen îs zoo goed dat wt rk^ke er nog bij te pakken. Gelukkig dat wc te Port-Bail vervangen werden door den E. H. J. Stynen van Turnhout, die zich wil gelasten met het toezicht op het drnkken van ons blad. En zoj hopen we wel vol te houden : jusqu'au bout. KERMIS Vierjaar reeds zijn we van huis weg, en de tijd is al stilaan bezig eenwaas te weven om de beelden uit 't verleden die ons hart doen zwellen en zinderen bij hun her-rijzen : onze zaniige Kempen met haar mastebosschen en kreupelhout, hei, wei-den en frissche dorpen; onze familiën, waar de lach zoo gulhartig klonk, en 't geluk 'nen kloon dik zat op ieders we-zen. Welk een bekoorlijk paradijs I... 't Zomert thans volop, en de zomer brengt de kermis mee voor elk dorp om de beurt. Kermis ! zoet tooverwoord, dat wel op geen enkel plek der aarde zooveel geluk en leven wekt als in onze goede "oude Kempen, waar van heinde en verre ver-wanten en vrienden toestroomen naar de kermisvierende gemeente, en willens of niet den buik spannende dik moeten eten aan schotels goudgele rijstpap! Wel ben ik dikwijls naar de kermis geweest bij Minnamot te Thielen of bij Heeroom te Casterlé, bij welke gelegenheid de huivekar, werd ingespannen, en moeder nooit vergat me op het hart te drukken van « de beest niet uit te hangen », docli onze Turnhout-Kermis uit mijn lunder-jaren staat mij nog zoo levendig voor den geest, datik ze onmogelijk van 't voorplan kan wegkrijgen. Zie, heel de Markt van Hendrickx tôt aan 't Steentje staat vol tenten, sturen en kramen ! Hier staat de paardjesmolen van de Voddemadam aan één dait rond te draaien dat de peerdjes'aan de yzeren sta-ken buiten-uit zwierer,, daar de eerbied-wekkende « Opitz » met voor het orgel een s<-hele die verbazend wel piston speelt, hier draaien de jong oblewitjes 50 of 100 voor 'nen cent, ginder t<>gen den kerkmuur. hehtge't wafg.'îli" t vei-Î Gâilce, daar over de barak van Jan Moors, den man der gewichten, nevens 't stadhuis verkoopen Moederken Haest en Lange Trien appelen en peerkens, steenen pijpen vliegen in gruizelementen onder 't moorddadig lood van een luchtgeweer, daarnevens doen de jongens keersken schiet voor een mottige sigaar of een vuurrood roosje met gou-denblaadjes. Kijkrond, 'tstaat overal vol... En volk ! volk ! ge kunt over de koppen loopen. Ze slenteren van de eene kraam naar de andere pratend en gichelend, ter-wijl babbeleers en karamellen in bruinen plekzever langs kindermond en ook groote menschenbaard neerdruppen ! Ziet dat ventje daar fier lijk een dragon-der op zijn trommeltje slaan en op zijn blikken trompettertje blazen met bolwan-gen die duidelijk willen zeggen : « Ik ben ekik een heele harmonie «. En intusschen wandelen de goede dien-ders Buyck en Bax, Kapittel en Vet-Geweer, Haring en Deserteur van "t ker-hof in statige majesteit heen en weer over de markt om de mogelijk gestoorde orde te handhaven. De Hoogmis is uit. Het piechtig gebrom der groote klok kondigt den uitgang aan der heerlijke Processie; de orgels vallen stil, de tenten en kramen worden toege-dekt, want Onze Lieve Heer moet eerst zijn recht hebben, Geen enkel huis of er branden kaarsen tusschen een luiltje bloemen, heeren-meiden met witten voorschoot bestrooien de straten met hagelwit zand en bloemen-knipsel, het volk wijkt tegen de huizen om den luisterrijken stoet te bewonderen en den Gev< r van aile goed te aanbidden op zijn wandelweg door zijn koninklijk domein Yooraf stappen de kleuters van Jacobs' school /net sneeawit kraagsken en flappe- rend neuken dal moeder wel t;enmaal toebond eer 't naar haar zin was. Ingetogen en biddend trekken ons Heeren lievelin-gen voorbij, opgevolgd door hun reeds oudere broeders van 'tPatronaat; dan komen de Sussen, zweetend en blazend van 't geweld zetten in hun koperen in-strumenten, en wellicht heimelijk prutte-lend dat het nu " niet aankomt een staminee binnen te wippen om de keel eens te ververschen; de Yolksbond met oogenschijnlijk dezelfde gevoelens bezield; dan de « Rooi Mennekens » met St-Jan en zijn lammeken, de Vakvereenigingen en Congregaties met vaandels en vlaggen en engelachtige maagdekens... 't wemelt van fluweel en goud, zijde en licht... Eindelijk de priesterschaar, gewijde zangen zingend den Goddelijken Meester ter eere. Daar nadert het Hoogweerdig Sacra-ment, gehuld in een blauwe wierookwolk en met duizend glansen omsprankeld ! Als van een wiegende zee, golft de knie-lende beweging der menigte mee. Heerlijk schouwspel voorwaar : het kris-telijk Turnhout dat, in 't stof geknield, de hulde en aanbidding brengt van zijn Ge-loof en zijn Liefde aan den God onzer altaren. Gezegende voorvaderen die ons dit ten erfdeel achterliet ! En nu kermis gevierd dat de stukken er af vliegen en de lieve centjes het sjip-penbuiltje uitwippen lijk lang vastgezeten vogeltjes; en dat duurt een heele week lang tôt 's avonds laat in de kleine uren, dan hoort ge nog den dreunënden zwaren voetslag der dansers op den berden vloer bij den « Doeffer» en C°. Ziedaar, beste jongens, de herinnerin-gen welke de zondag na Half-Oogst, Turnhout-Kermis, weer in 't leven roept, ik geef u dien levensbrok onzer goede Kempen weer, opdat ge u nog eenmaal zoudt voelen in uw natuurlijk midden, waarin gij gewonnen en geboren zijt, opgegroeid en gekloekt in Gods milde zon of bij de won-nige warmte van 't rookend ketelvuur. God schiep me Kempenaar, kempenaar wil ik blijven onverbasterd, wat vierkant misschien, maar kempenaar met lijf en ziel, in spraak en Geloof, in aard en zeden, kempenaar bij de gratie Gods in leven en in dood. J. G.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.