ZONDAGSBLAD ZONDAG 25 FEBRUARI 1917 Byblad van " VOORUIT „ Tweëde Jaargang — N1 44 Prijs ; 5 eçntiemen De Schrijfmachine <( Zoo Mijnheeren, ik heb U 't volgende ter connaissance te brengen : « De secretaris heeft hier veel, \eel werk ; dat weet ge allemaal. « Daarom wilde ik U kommunikeer dat het noodig zal zijn hem een helper te geven ; we kunnen dat vermijden, ik heb U reeds in de vorige séance gezegd waarmee. Die helper zouden we aile jaren moeten betalen — supposeer dat we hem 200 francs zouden geven — en daarom heb ik besloten een machine à écrire te koopen ; dat zal ons een acht honderd francs kosten en daarbij blijft het. Op vier jaar hebben we dus de machine \erdiend, als we ten minste geen helper" nemen. « Ge ziet, het is profit net voor de gemeente. Ik hoopte dat niemand ertegen was en daarom heb ik ze nog van avond doen brengen. Is er iemand die îets wenscht te zeggen ? » — « Ik biirgemeester, ik ; ik en wee nie wuarom da zulk affaire hier neudig es; ge zegt doar zuust dat de^secretaris zijn wirk niemeer en kan doen; èwel ik zegge dat-ie — laat mij ne kier veurt spreken Odilon ik zegge dat-ie zeuvele nie te vrijinge 'n ging en dat-ie een beetje meer veur de gemeente wirktege, en dat-ie geen agent van assurantie 'n woare, en dat-ie zijn ploatse van koster liet goan, dat-ie zijn wirk zoe kunnen doen ; dat hê 'k ik te zeggen, burge-meester. » > Vital knorde van genoegen ; zijn pruim schoof van rechts naar links, César slurpte een beetje van zijn drankje, Odilon draaide zijn voet en werkte zijn been naar boven, waar het in stijve bedreiging op den burgemeester gericht was. Meneer Kamiel beet op zijn peukje sigaar. Het tegenspreken van Theodoor maakte een diepen indruk; zelfs de burgemeester zat verslagen. — « Holala; Menheeren, ik geloof dat we echter met een korte discussie beter tôt het einde zullen geraken. 't Affaire is zoo : de secretaire heeft veel werk : dat is een fait. Van zijn andere postjes waarvan Meneer Theodoor spreekt moet ik zeggen, primo, dat ik er niets van wist, en secundo, dat het ons niet aangaat. De secretaire werkt genoeg voor de gemeente ; daarbij komt dat wij hem zeer goed-koop hebben. » We zullen ofwel hem moeten augmenteer, ofwel een helper nemen. Die kosten kunnen worden vermeden door 't koopen van de machine en question. Ik zorg toch maar voor 't goed van de gemeente en 'k kan niet begrijpen waarom men tegen mijn voorstel zou zijn ». Vital draaide op zijn stoel, verschoof zijne pruim en spuwde zijlings. — « Ik veur mij ben euk tegen da ding ; en 't geene da Meneer Theodoor doar gezeid heeft es euk mijn gedacht. Ik vinde da de secretoarus meer veur de gemeente zoe moete wirken en een van zijn postjes loaten voaren. We keune heul goe verstoan dat-ie veel werk heeft moar ik veur mij Me-neers, zoe nog liever nen helper pakken dan die machine ». De burgemeester hernam een weinig ongeduldig : « Maar ik heb U daar juist 't voordeel van de machine bewezén. Als we non helper nemen, komen we wepr in cliffi-culteit met de choix Ook. Iedereen wil zoo'n plaatsje aan-vaarden ; daarbij moeten we îeder jaar een appointement van honderdvijftig à tweehonderd francs betalen en als we 'n machine à écrire koopen zijn w'er van 't eerste jaar van af. » — <( Schrijft da zeu wreed veel zierder » onderbrak Meneer César. :—• « Ja — natuurlijk » antwoos'dde de burgemeester. - « En aangoande van de kosten burgemeester ; zijn d't" nog onkosten achternoar? » vroeg Meneer Kamiel die b«-hoefte voelde om ook iets te zeggen. k Nee geene meer » zei de burgemeester. — « Hoeveeï kolen slikt da wel op 'n joar? » vroeg Vital. « Moar d'r zijn geen kolen bij noodig, Vital!» ant- ' woordde de burgemeester lachend om die rare vraag. u En zoeme geen ongelukken teugenkomen ?» vroeg Meneer Kamiel. - « Dat is nie mogelijk Menecren ; ge zult Uzelf kunnen overtuigen als ze hier is. Ik verwacht ze allé^oogenblik-ken. » — « En moên we geen nieuw bâtiment zetten veur da ding ?» drong Kamiel aan. - « Dat is maar zoo groot Kamiel » zei de burgemeester en hij toonde de afmetingen met een handbeweging op tafel. Meneer Odilon zat scheef gezakt op zijn stoel ; het stijve been recht op den burgemeester gericht. Iedere maal dat de burgemeester sprak, draaide Odilon's voet. Het voorstel viel meer en meer in Odilon's smaak. Hij dacht reeds dat er ook voor hem iets zou te profiteeren zijn. Als hij daar een of ander van zijn werk op kon laten kloppen, zou het cachet geven en hij zou de boeren wat duurder rekenen. — « Zie Door; gij zijt ertegen moar ik veur mij, ik ben d'r -veuren. Ge zil zien, os de machine hier zal zijn, wa profijt da we d'r keunen uit trekken. Burgemeester wimme stem-men? » De burgemeester knikte en zei : « Is er iemand die nog inconvénients ziet, hij moet het maar zeggen. Niemand? We gaan over tôt stemming. Meneer César? Voor; goed. Meneer Kamiel, voor? Twee voor; Meneer Odilon? Ook voor? Ja? Meneer Theodoor? Tegen? en Vital ? Ook tegen. )> Dus drie voor en met mij daarbij is vier voor. De schrij f-machine komt er ; de zitting is geheven Meneeren. » De zitting was geheven. De heeren bleven echter zitten zooals daareven; zitting of niet, dat bleef 't zelfde voor de houding van de heeren. — « Uuuzeke! » riep Meneer César. Uzeke verscheen. Ze had pas gegeten; dat deed ze altijcl binst de zitting. Ze kon dan aan één- stuk tôt het sluiten in de herberg blijven. Ze bloosde en haar oogjes glinsterden ; tante was reeds slapen. Uzeke ging rond met hare potflesch. De burgemeester betaalde zijn glas en stond haastig op. — « Meneeren ge zult mij excuseeren nietwaar; ik moet vroeg weg, want ik ben bijna nog niet thuis geweest van-daag ; Bonsoir ! » en hij drukte hen de hand.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.