DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verse h ijnende Dit i)lad is VOOR DE BELGrlSCHE SOLDATSN beslemd ; iedere compagriie, escadron of batterij ontvang't tien of vijftien. Fransche en Mederlandsohe exemplareu. De Nachtwaker KLOKKE ROELAND Gaan de noodwendigheden van dezen tijd, eene oude ge woonte, die reeds sedert meer dan eene eeuw in onbruik was geraakt, doen her-leven ? Gaan wij den ouden nachtwaker weer op onze torens zien verschijnen ? Zal deze mid-deleeuwsch.e instelling, zoo dichterlijk en zoo lieilzaam tevens, weer, gelijk de Fenix, als men het zoo zeggen mag, uit zijne asch verrijzen ? De laatste zeppelintocht boven Parijs, heeft sommige van onze gemeenteraden er ernstig aan doen denken dit lang vergeten vraagstuk nog eens uit de archieven, waar men liet voor goed begraven waande, op te delven. En de oude Fransche steden denken er wel ernstig aan nogmaals een wachter daar boven op de belforten te stellen, om de geheimzinnige wolken en het duistere landschap gade te slaan, om zoo den vreedzamen burger gerust te laten slapen, tenzij om hem plots aan den slaap te ontrukken, opdat hij zieh voor den gevaariijken vijand uit de lucht moge in veiligheid stellen. In de prachtige gothisehe steden van ons vaderland, kende men vroeger beter dan elders dezen hooggeplaatsten ambtenaar, vermits hij den hoogsten post van allen bekleedde. om daar 70I ij ver, voor de algemeene veiligheid te waken. Maar het was vooral te Gent, de meest rumoe-rige en muitzieke van al onze steden, waar zoo-veel verschillende bewinden het lieht zagen, om even snel weer te verdwijnen, dat het ambt van torenwachter, een ambt van groot belang onder ai de gemeentelijke bedieningen was. Onze beroetnde oude steden, eischten heel ■wat lichamelijke en zedelijke hoedanigheden van hunne nachtwakers, zoodat het werkelijke perso^nen van gewicht waren. Het ambt was erfelij.k, en als het onbezet was, kwamen al de plaatse^ijke belangen in het spel om den een of den aud.'jren kandidaat te doen ter zijde schui-ven of te doen kiezen ; deze moest zich om zoo te zeggen. gelijk in de oudheid, in het witle ge-■waad der onschuld, vôôr de vereenigde raads-lieden aanbreden om hunne stem te vragen. Drie hoedanigheden werden hoofdzakelijk van den torenwajchter vereischt ; hij. die met krach-tige longen den hoorn moest kunnen blazen en luidkeels roepen dat ailes l'ustig was moest krachtig, taai en matig zijn. Behalve den torenwachter, plaatste Gent, in tijd van oorlog, nog vier andere wakers boven op zijn trotsch belfort ; zij namen plaats in de vier gekanteelde hoektorentjes van vi'aar zij al de bewegingen en handelingen van den vijand aan de vier hoeken van den horizon koi en be-spieden ; zoohaast deze de poorten van de stad "wilden naderen, blies hij alarm op zijn horen. Vier reusachtige standbeelden, die van verre er als gewapende reuzen uitzagen, waakten daar op den top van het belfort, onbeweeglijk als V'aren zij daar in hunne waakzame houding versteend. De tijd heeft deze roerlooze zinne-beeldeu van de waakzaamheid tôt stof vergrui-zeld ; een van deze standbeelden werd echter voor deze verbrokkeling behoed en prij kt nu in het Muzevim voor gedenksteenen van de Arte-veldestad, waar het, met andere kunststukken, nog steeds aïs getuigenis blijft van dewilskracht ■van een volk dat heel de geschiedenis door voor zijne vrijheid gestrederi heeft. Maar hoe zou men, naast den torenwachter, niet tevens een woord aan Klokke Roeland ffloeten wijden, die zoo'n grooten roi in heel de geschiedenis van de stad Gent speelt : Als 5k kleppe dan is het brand, Als ik'luie is 't stôrm in Ylaanderland... loo' luidt het opschrift van deze klok die in de XivJe eeuw gegoten werd, en die door al de Ramp van Graville 0vergemaykt aan het Komiteit tôt hulpbetoon aan de slachtotfets de som van 2 frank, bedrag eener inzameling, na een lied gezongen door den heer H- Lebuhtoh. dichters werd bezongen en door aile geschied-schrijvers met gèestdrift werd vermeld. Maar, als dooi' een wonder, of door een vreemd samentreffen waarin bijgeloovige geesten een voorteeken meenden te zien, greep er onlangs eene vreemde gebeurtenis plaats. Of zij als profetisch moet beschouwd worden, weten wij niet, maar zelfs de grootste sceptieker zou er door getroffen worden. Op 27e11 Januari 1916, dus ongeveer een veer-tiental dagen geleden, gaven de Duitschers, die meer pracht aan het feest van den keizer wenschten bij te zetten. bevel dat men Klokke Roeland zou iuien, opdat de stad alzoo aan de vermakelijkheden van de Mofïen zou deel nernen. De groote bronzen klok begon te brommen, te kleppen en te luien; en dan vulde hare groote zware stem geheel de stad met hare prachtige tonen, zooals eerlijds in de dagen van vrede, in de dagen van roem en werkzaamheid. En iedereen sprong op; de arbeider liet zijn werktuig neervallen en luisterde met het hoofd in de liand; de huisvrouw liep naar de deur en luisterde koortsaehtig en ongerust naar de« vreug-detonen » die daar in de lucht weerltlonken ; en dan plots — en dit is geene legende maar de zui-vere waarheid — braken de zware trillendeklan-ken af : Klokke Roeland — men weet niet onder welken geheimzinnigen en wondervollen invloed was gebarsten. Haar mooie gulden stem stierfellen-dig weg als het beklagenswaardig gekreun van een stervende. Was het de dood van de verdrukking diealdus werd voorbeduid, of weigerde de bronzen ste van de stad hare prachtige en heerlijke klanken met het schorre gejuich van den invaller te ver-mengen ? Dat is het diepe geheim der dingen — want de dingen hebben ook hun geheim — dat de mensch vruchteloos tracht te raden, docli dat eerst door de gebeurtenissen ontsluierd wordt. Maar is het niet vreemd dat deze eeuwenoude klok weigert de barbaren te begroeten en het bevel van den vijand onzer vrijheid met hoon en spot beantwoordt. En moet men daarna niet met ontroeriug denken aan de woorden van Charles De Goster in TJylenspiegliel : « Zij kunnen het lichaam van Vlaanderen begraven, maar zijne ziele nooit. » Jean Bar. Burgerlijk Esreteeken 1914-1915 Bij koninklijk besluit van 27 Januari 1916, werd het burgerlijk kruis i" ht'Qsse iqiÇ-iqi5 verleend aan naverrnelde militairen, die zich vooraamelijk onderscheiden hebben door hunnen moed en hunne toewijding bij de ramp van H December 1915, te Gravillc : Kapitein-commandant der genie Blaise, gehecht aan het militair kabinet van den minister van oorlog, om /.ich een der eersten op de plaats der ontploiling begeven te hebben ; heeft, ten einde de maatregelen vast te stellen welke nioesten genomen worden om nieuv.e ongevallen te voorkomen, niet geaarzeld persoonlijk de gevaarlijkste plaatsen te doorzoeken en gaf aldus een schoon voorbeeld van moed en koelbloedigheid ; Den ingenieur der artillerie voor den duur vaù den oorlog, geiijkgesteld met de kapiteins-commandan-ten, Delatïke. S., bestuurder van den dienst der ontplol'iingsstoffen bij de werkplaatsen voor araiiiu-nitieaanmaak, welke, zwaar gekwetst aan het oog, geweigerd heeft zich te laten verzorgen, alvorens de noodige maatregelen getroffen waren ter voorkoraing van de voortzetting der ramp aan de ontploffîngs-stoffen en projectielen die zich in de onder zijne leiding staande werkplaatsen bevohden : heeft, aanstonds nadat hij verbonden was en alhoewel bedreigd met het verlies van het gezicht, de hervat-ting van den arbeid geregeid ; Den ingenieur der artillerie 4* klasse, geiijkgesteld met de kapiteins-commandanlen, Wauïeus, J.. welke, alhoewel aan het hoofd gewond, zich onmiddellijk naar liet terrein der ontplofïing begeven heeft en begonnen is met het inrichten der hulp en het nemen van maatregelen ter voorkoming van verdere onge-lukken ; Den ingenieur der artillerie 3e klasse, geiijkgesteld met de tweede kapiteins, Fayt, A., welke, alhoewel gel vetst door diepe sneden in het gezicht, onmid-deli een dienst ingericht heelï ten einde het vnur volleU. ; uit te dooven dat. ontstaàu was in een labo-ratoriuin indén:;bijheid vanontpiofbare projectielen. Heeft door zijne krachtdadige houding een gedeelte van het personeei opnieuw tôt kalmte gebracht. De Eensgezindheid der Bondgenooten Bclangrijke Verklarîngeir De Fransche ministers, die, zooals we reeds gemeld hebben, naar Rome vertrokken zijn, zijn bij onze bondgenooten geestdriftig ont-haald geworden. De steeds inniger wordenda eensgezindheid van de tegen den vijand oor-logvoerende mogendheden heeft een grooten en ongetwijfeld beslissenden stap vooruit gedaan. Ziehier het officieel bericht dienaangaande Zaterdag le Rome gepubliceerd : « Dezen morgen heeft in de Consulta eene sa-menkomst plaats gehad tusschen de leden van de Fransche regeering, de heeren Briand, hoofd van den ministerraad, minister van buiten-landsche zaken ; Bourgeois, staatsminister, en Barrère, gezant van Frankrijk ; en de Italiaan-sche ministers, de heeren Salandra en Sonnino; men is het eens geworden over de noodzakelijk-heid de pogingen der geallieerden inniger le doen samenwerken, ten eintle de volmaakte één-heid iti optredei\te verzekeren, noodzakelijkheid welke reeds erkend werd door de andere geal-lieerde regeeringen, en te Parijs daartoe, zoohaast inogelijk, eene samenkomst van bondgenooten te beleggen, waaraan en hunne politieke vertegenwoordigers en hunne militaire afge-vaardigden zouden deel nemen. » Het werk van die samenkomst zal voorbereid worden door een voorafgaandelijk samenkomen van de staven hunner legers. Daarenboven hebben de heeren Salandra en Briand, respektieve-lijk hoofd van denltaliaanschen en denFranschen ministerraad, beteekenisvolle en krachtdadige redevoeringen uitgesproken, waarin ze den on-wankelbaren wil teoverwinnen van aile bondgenooten hebben verzekerd. « Onzestrijd, zei minister Salandra, is lang en moeilijk. maar ons vertrouwen op de eindzege is onwrikbaar, want onze zaak is rechtvaardig. De pogingen van de geallieerde i*egeeringen, wijselijk verbonden in politiek en militair optre-den, zijn gesteund door den geestdrift der vol-keren, wier wil tôt overwinnen aile hinderpalea zal te boven komen. » « Bij onze vijanden, zei deheer Briand, is de on-derlinge samenwerking om zoo te zeggen opge« legd door de ligging hunner landen. Bij de geallieerden kon ze slechts fcet uitwerksel zijn van • eene hoogere ingeving en van een sterken wil, zijne pliehten bewust, ten dienste van het hoog» ste ideaal. » Daarna wees hij op de heerlijke krijgsbedrijven van het heldhaftige italiaansche leger, en voegde erbij : « Kan deze weg, hoe moeilijk hij ook weze, be-sproeid met het bloed der edelste zijner zonen, anders dan ter overwinning leiden ? Wezen wij er zekervan, zij zal geboren worden uit de van dag tôt dag inniger wordende samenwerking van de pogingen van ons allen. Op een enkel front deu vijand krachtig aanvallend, zullen de bondgenooten een onverbiddelijken strijd doordrij-ven om de vrije uitzetting van den menschelijken geest te verzekeren. » Eu ten slotte, ongeveer op hetzelfde oogenblik, vonden die woorden van kranige vastberaden-heid en vurig vertrouwen een echo in het grooto en verre Rusland, Wi^ar de heer Sazonow bevestigde : « De oorlog moet tôt een gelukkig einde ge-voerd worden. Ons doel is niet alleen den vijand te verdrijven uit de door hein overweldigde streken, maar hem ten slotte te verpletteren, om ons eene volledig vrije nationale ontwikkeling te verzekeren. Daarover zijn we het volkomen eens met onze bondgenooten. » Hoe kan men dan nog betwij felen dat Duitsch-land zal verpletterd worden en zijne afschuwe-lijke schelmstukken duur zal betalen ? Voor het Rood-Kruis — Ontvangcn 1 fi\, som gevonden door eenea sergeanl van het I. G., n. 1, 10e compagnie. Ontviiugen 0 fr. 50 van den wachtmeester-brief-besteller I-Iubert Palatre, A. 110, T. C., om eene inlassching iu de « Kleine Briel'wisseliug »< • • ' , l, 15 Febrnari 1916 Nummer 226

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.