DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is YOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang't tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. ROEMRIJKE BLADZIJDEN .Hip HeiÈMaÉii ni M V Hejisnt Jsprs ts net. (Vervolg) m de door onze jagers bezette loopgraven ten ^niden van Dixmuiden, zètte men, zooals wij gezegd hebben, den arbeid voort met koortsige haast, en dat ondanks het bombardement, want men kon er niet aan twijfelèn of de vijand, op nauwelijks eenige honderden meters van daar verschanst, zou bij de eerste gelegenheid zijne aanvallen herbeginnen. Men stelde er om zoo te zeggen ook zijne eer in om, onder den neus van den vijand wejf, den huit in te zamelen dien de Duitschers achter ge-laten hadden. Sergeant Gilmon, van de compagnie van kapitein Hans, vergezeld door eenige jagers en eene patrouille marinefusiliers, bracht alzoo twee Duitsche machinegeweren mee welke Dr Van der Ghinst, terwijl bij vijandelijke ge-wonden ging oprapen, had ontdekt onder eene stroomijt waar zii verborgen waren. Ook werden er meer dan 280 geweren opgeraapt, vdôr het front van de compagnie Hans alleen, zonder zelfs de helmen, ranseis en nog volgepropte patroon-tasschen te rekenen. Dezeovervloedige oogst van trofeeën verheugde bet hart van onze mannen genoeg om hun voor een oogenblik al bet hache-lijke van han toestand te doen vergeten, die weldra nog pijnlijker zou worden. Want de jagers begonnen honger en dorst te lijden. Men had tôt dan toe het ravitailleeren in levensmiddelen, en vooral in drank, niet kunnen ! inriehten ; men had reeds wonderen moeten ver-richten om aan de strijdende eenheden de noo-! dige patronen te brengen. De mannen hadden dus niets te etèn gehad 1 sedert de 24 uur dat zij zich in de loopgraven be-vomden, dan de reserve-levensmiddelen, die som-migen van hen nog in bezit hadden. Zij deelden ze als broeders onder elkander en dreven zelfs den spot met hunne armoede. Achter een graf neergehurkt op het kerkhof van Dixmuiden, waavboven de granaatkartetsen voortdurend ontploften, was een kleine jager bezig met de pnnt van zijne bajonet eene doos « Plata » te be-Verkcn, die hij nog in zijn zak gevonden had. Plots hoorde men hem een lustigen vloek slaken : «Nonde... dat is niet in orde; daar hebben ze nu blauwe boonen bij gestopt! » Envroolijk ging hij aan zijn kapitein het vleeschblikje toonen waar twee kartetskogels in zaten. Daar, ondanks ailes, de gerïnge middèlen waarover men beschikte nog veel hongerige ma-j gen overlieten, gingen eenige dapperèn op zoek of er mets meer te vinden was in de meèst nabi je en door de granaten half stuk geschoten huizen. Tusschen de Duitsche liniën en de onze stonden nog de berooktë muren van eene voor drie kwart ver-nielde hoève. ' tôt daar te sied p en met de listen van een Indiaan die zich op het oôriogspad bevindt, was niet taeer dan een spel voor een onzer patrouillès, onder leiding van een officier. Zonder de aan-dacht van de Moffen te hebben op zich getrok-kea, kwamen zij tôt daar en begonnen de pui-nen te onderzoeken. Men vindt eene valdeur die naar den kelder voert; bij het licht van een 1 ze* men ontdekkingsreis voort. Maar , de Aioffen moesten reeds hier zijn geweest, want eerst was er niets te vinden. 1 "lots, bijna verborgen achtër een hoop stroo, ■^esbgde een reusachtige aarden pot de blikken van den officier. Men kan denken hoe verheugd . 'I ,1>vas tpen, met de hand in den pot tas-enue, hij uit het groote ding eenige stukken gezouten varkensvleesch aan het licbt bracht, le daar ongetwijfeld, als wintervoorraad, û°or den pachter zorgvuldig waren bewaard. •yj'J ontdekking kon een der jagers, een /^■nsche boer uit de omStreken van Pope-"nghe, een kreet van overwinning niet onder-ûrukken. Vlug zijue kapot uitgeschoten en de emdsmouw tôt tegen den arm opgestroopt, poectde hij zich naar den luitenant en dnwde ei" m zlîne haast bijna ter zijde : « Lâ mi >°ov ne icier doen, lutenant, wuldér, wi kenne, ee%ie • f En met den geheeien rechter arm in den reusachtigen pot delvende, zoodat hij er bijna heelemaal in verdween, bracht hij triom-fantelijk eene groote hesp voor den dag, uitroe-pende : « Hè je 'k het ulder nie gezeid ! Bi oens thuus stekken ze zi uuk altid het beste van oendere » Het is niet noodig te zeggen hoe er dien avond gesmuld werd in de compagnie! De soldaat Payen, die naar Dixmuiden was vertrokken om wat drank te zoekeh, beleefde meer avonturen op zijn tocht. Hij ook, vond onderweg ergens een deftig uitziend huis, en ziende dat aile deuren open waren en het huis verlaten scheen, trad hij zonder aarzêlen naar binnen om eerst en vooral den kelder op te zoe-ken. Maar nauwelijks had hij den voet op de eerste trede gezet, of de ontploffing van een gra-naat, weldra door eene tweede gevolgd, deed hem de trappen veel vlugger afdaien dan hij zelf het zou hebben gewenscht. « Toch j>, zooals hij het later zelf aan de makkers zal vertellen, «c kon ik voor zoo'n kleiniglieid niet achteruit deinzen, te meer daar ik nu juist voor den wijnkelder gekomen was. Achter een ijze-ren traliewerk, zorgvuldig met een hangslot voorzien, lagen de wijnflesschen mooi op uj'de en in rei. Eerst aarzelde ik wel een weinig bij het gedacht dat ik, om aan die kostbare flesschen te geraken, een slot moest openbreken, precies ge-lijk een dief. Maar als ik dan weer dacht aan de makkers, die ginder onder de Duitsche granaten lagen te stikken van dorst, en als ik bij me zelve zegde dat zoo de Belgische eigenaars van den wijn waren daar geweest, zij mij gaarne gegeven hadden wat ik vragen kwam, toen begon ik toch maar met mijne bajonet het slot te bewerken... « Welnu, toen heb ik toch plots een schrik gehad, gelijk ik er van mijn leven geen heb uitgestaan ! Niet van de granaten, die daar ron-doin bleven neerkomen zoodat het huis er van schudde en dreunde. Neen, daarvan niet, maar ik hoorde stappen op den trap. Ik spits het oor en luister. Ja, daar komt iemand, en hij g'aat me hier verrassen, gelijk een dief, bezig met een slot open te breken. Toen ben ik bleek geworden gelijk een doode ; mijne handen beefden zoodanig dat ik de bajonet heb laten vallen. En mijne vrees ging slêchts over toen ik de grove, goeùmoedige stem van een marinefusilier mij hoorde toespre-ken : « Welnu, kerel, gaat het niet ? Wacht, laat mij eèns probeeren ! » En met zijne stevige vuist heeft hij op een twee drie het slot open. « Hij ook was drinkenkomen zoekenvoor zijne makkers. Met ons getweeën dan, hebben wij onze zakken vol flesschen gestopt, zooveel er maar in gingen, en wij namen er nog zooveel onder den arm als wij dragen konden, en liepen dan terug naar de loopgraven, zoo spoedig als wij maar konden. En daar ik tegen een makker zegde : « Maar, denk eens, dat trekt toch erg veel op diefstal, AVàt we daar gedaan hebben, y trok hij een piukhoogje en antwooi'dde al lachend : « Maak u maar niet ongeruSt, jongen, Wij zullen aan den heer aalmoezenier ook een glas presen-teeren, en dan krijgt gij zéker de absolutié. » Toen een Weinig later onze twée kercls, na al de dapperen te hebben geravitailleerd, die hen onthaalden met eene geestdrift die men zich wel voorstellen kan, wilden terugkeeren naar den gastvrijen wijnkelder om hun voorraad te ver-nieuwen, vonden zij nog slechts een hoop roo-kend puin, daar waar eens het huis met den goeden wijn had gestaan. De Duitsche granaten hadden ailes stuk geschoten. (Wordt voortgezét.) Hst 1er Ésâ tapi! van Miss Ml In Cuitschland mag dat nietsw scheîffisttik niet gekend zijn, De Duitsche censuur heeft omirent het ter dood brengen van Miss Cavell aile bekendmaking ver-boden, buiten het bericht opgelegd van wege de kommandantur, waarin deze heldin voorgesteld werd als een gewone verspiedster. Enkel de Frankfurter Zeitang mocht er een woord eom-mentaar bij voegen, om te zeggen dat het ter door brengen van eene verspiedster te Brussel, in de Yereenigde-Staten tôt voorwendsel heeft gediend om eene nieuwe antiduitsche propaganda te be-ginnèn. Van Redits en Links De ministervanFrankrijk te S te- Adressé heeft aan den Belgischen minister van oorloç eene prachtige kroon gezonden om op het grai onzer dooden neergelegd te worden. Die kroon, die ons « als de betuiging van eene kostbare vriendschap toeschijnt », naar de woor-den van den heer de Broqueviile zelf, werd naar De Panné verzonden en op het graf der voor het vaderland gestorven Belgische soldaten neergelegd.* # Generaal Maunoury is benoômd tôt militaire goeverneur vanParijs in vervanging van generaal Gallieni, minister van oorlôg geWordèn. Men weetwelk roemrijk aandeel generaal Maunoury heeft in de overwinning op dé Marne. Hij gaf er het teeken van met op de Ourcq met het 6e leger de flank van het leger van von Kluck aan te vallen. In Maart laatstleden werd hij erg gekwetst aan de Aisne, bij het bezoek aan een loopgraaf der eerste linie. Generaal Maunoury is nu hersteld. « * * Verjaardagen. — Vrijdag; was het 105 jaar ge-leden dat Napoléon zijne intrede deed in Berlijn. Aan den anderen kant, mag de Entente haar gouden bruiloft viéreù. 't Is inderdaad den 26° Oktober 1860 dat de Fransch-Engelsche troepen, aangevoerd door generaal Cousin de Montauban, Peking binnentrokken. Twee duizend Fransch-Engelschen hadden 50,000 Ghineezen niteengeslagen en een zeer jonge luitenant ter zee had zich bijzonder onderschei-den : Courbet, die, adiniraal geworden, later zich ■ nog met roem zou bedekken. v * * Koning George V is den 11e" November, aes avonds om 7 uur, terug te Londen aangekomen. Ofschoôn de reis, zooals wel te voorzien wâs, den vorst heeft vermoeid, verklaren de genees-heeren dat zijn toestand bevredigend is. PC- Luitenant-generaal sir Archibald Murray wordt tôt hoofd van den keizerlijken Britséhen staf be-' noemd, ter vervanging van luitenant-generaal sir J.-W. Murray. # îH <> Gedurende de week die den 20K Oktober ten einde liep, zijn er in en uit de Engelsehe havens i279 schepen gevaren van aile nationaliteit. Buiten een handelsschip van 207 tonmaat, hebben de Duitschers noch handels- noch visschers-boot gezonlcen. lïî^SS Men meldt dçt de ôudste zoon van den ouden koning van Monténégro, de prins Danilo van Monténégro, onlangs aan den staf van generaal J offre gehecht werd. **# Dr Lee de Forest, de Amerikaansche uitvinder, is in Engeland aangekomen ; hij verklaart een opnemingstoestel te hebben uitgevonden, om da aankomst der zeppelins te melden. * * * Het telefoonvennootschap van Amerikà heeft telefoonproeven op den Eifeltoren gedaan, onder de leiding van den ingenieur Shreewe en van den Franschen luitenant-kolonel Ferrier met zijne officieren. Zij hebben duidelijk zekere in de Amerikaan» sche telefoonstatie van Arlington uitgesprokene woorden gehoord. "Voorwaar, er bestaan geene afstanden meer# * * » Te Petrograd is een muséum ingewijd vaa Duitsche gruw"eldaden, die bestaa uit een verza-meling fotografieën van verminktetsoldaten, pleis« terafgietsels, die de vreeselijke verwondingeu voorstellen, die de ontplofbare kogels maken, statistieken, enz. Het muséum is gesticht door een buitengewone commissie tôt onderzoek van de Duitsche gruwel-daden, die reeds meer dan viif duizend gevallen op^eteekend heeft. A November 1915 Nummer 182 ml.. il il lui mi "iimuii i i.imi ii il i ii i miiii mi ni—m iubi i irniai»» «iiiMiiiiiiTrfT-imMmitTrrviTin'ÉiiiilMi m r—,1 ninmwnaMiN»

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.