SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD Orgaan van den Antwerpschen Diamantbewerkers Bond en der Federatie van Vakbonden De redaktie behoud. zich voor, ingezonden VERSCHIJNT B1J GELEGENHEID Redak"e C" Adminislra,ie : stukken al of niet te plaatsen Plantijnlei West, 66, Antwerpen Een "Spoedigen,, "Duurzamen,, Vrede ? Door den Paus, de vertegenwoordiger van het internationaal katholicisme, zijn nu vredesvoor-stellen gedaan. Uit de eenigszins vaste kern, in het overigens grootendeels vage voorstel, blijkt in aile geval dat den Paus voorstander is van een vrede welke door het gezond verstand en humaan gevoel van recht gedicteerd wordt en niet door het ruwe ge-weld met het zwaard in de vuist, zooals het tôt hiertoe steeds was. De Paus wil dus niet dat het moord en vernie, lingsfeest doorga tôt de eene der vechtende par-tijen de andere verpletterd heeft ; dat het militarisme met zijn bloedig kielzog, voortschrijden kan over Europa tôt het zich weer als de redder in het overwinnende land heeft doen aanzien ; als de eenige hoop op eene spoedige, toekomstige revanche bij de verliezenden. De Paus wenscht een vrede door overeenkomst dus ; een vrede welke de eer en iiet grondgebied der betrokken staten niet aantasten zal ; honderd-duizenden flinke krachtige jongelingen en huis-vaders, voor dood en verminking bewaten ; tal van steden, dorpen, bloeiende landstreken van vernieling vrij houden zal. De Paus, heterkende opperhoofdderkatholieke k«k wenscht dat. En is zijn voorstel voor een groot gedeelte vaag, de kern er in is vast genoeg om daaraan niet meer te kunnen twijfelen. Het ware Jiatuurlijk beter, veel beter dat de Paus verder ging. Dat hij in plaats van zijne wenschen dienaangaande kenbaar te maken, ge-woonweg aan aile katholieken, waarook,opdroeg in die richting te handelen. Het zijntoch immers de geloovigen, de volge-lingen van den Paus welke in de oorlogvoerende staten de regeeringsmeerderheden nog vormen nu. En het zijn toch die regeeringsmeerderheden van dewelkehet zal aîhangen wanneer en hoe den vrede zal gesloten worden. Daar het dus de geloovige regeeringspersonen overal zijn welke over de macht beschikken om spotdig Europa van de moord- en brandwoedete bevrijden, we[ke het vernield en onteerd, ware het wenschelijk geweest dat de vredewensch van den Paus onder den vorm van een vredes wil ware geuit. De behoudsgezinde, tôt hiertoe bevoorrechte klasse — welke toch in boofdzaak geloovig is en welke juist het uitvechten van den strijd tôt het bittere einde wil — die klasse zou dan verplicht zijn geweest dit bevel op te volgen, of.... open-lijk en scherp in 't voile licht, aan de wereld te toonen : dat voor haar het behoud harer voor-rechten boven ailes staat; hare persoonlijke, hare klasse-belangen door haar immer voor den Gods-dienst zelfs gesteld worden ; ook het welzijn der gansche menschheid daarvoor de baan moet ruirnen. Zoo verre zal echter de Heilige Vader niet dur-ven gaan hebben. Hij toch zal wel het best zijne regeerende schapen en hunne geestverwan-ten kennen en weten dat zij niet zouden schromen, zelfs zijn wil te negeeren, van het oogenblik dat dien wil het tegenovergestelde beteekenen zou van wat zij als hun direct belang aanzien. Het zal dus daarom wel zqn dat door den Paus zijne wenschen onder dezen vorm kenbaar ge-maakt worden. Elk toch doet niet meer dan hij kan. En wie dat maar al doet mag men daarvoor erkentelijk zijn. , * * * Laat ons dus van harte wenschen dat de vertegenwoordiger van het internationaal katholicisme, door zijn optreden, het einde van het ( woeste ruwe barbarisme, dat de mensshen nu, naar ziel en lichaam in zijne macht boudt, eene groote schrede nader brenge. En laat ons nu eens even zien naar eene andere zijde, naar een andei man, reed# zoo langen tijd aan hetzelfde werk, naar hetzelfde doel arbeidende. Camiel Huysmans, de seeretaris, de vertegenwoordiger van het internationaal socialisme, van de scherpst en zuiverst omlijnde groep dus der versehillende bestaande democraiische richtingen — Camiel Huysmans, hij ook immers werkt en reeds lang v<5ôr den Heiligen Vader, in dezelfde richting waarin nu ook deze besloten heeft voort te schrijden. Vele maanden reeds is het geleden toch dat Huysmans aan zijn groot, aan zijn vredeswerk begon. Zijne geestverwanten beteekenen nergens ter wereld een gezag in de regeering. Overal zijn het en dan soms nog zeer kleine, minderheden. Hunne kracht is dus geene dwingende, enkel eene propageerende, redeneerende kracht. De wijze van werken naar een spoedigen vrede moest dus bij Huysmans er eene geheel andere zijn dan den Paus later zou aannemen kunnen. Bevelen geven toch had de internationale se-cretaris van het socialisme geen macht toe. Wenschen uitspreken brengt, als de hartstochten zoo hoog en bitter opgevoerd zijn, niet veelaarde aan den dijk. Beide wegen dus die den Paus later zou kunnen opgaan, naar verkiezingof mogelijkheid, waren voor Huysmans, toen hij aan zijn groot vredeswerk begon, totaal afgesloten. Hijvolgdedan ook een anderen, den meest praktischen, den doeimatigsten in zijne positie mogelijk. De vertegenwoordiger der internationale socia-listen begon met te trachten verzamelen te bla-zen ; richte zijne pogingen daarheen, zijne geestverwanten, door middel van het « Internationaal bureel » het concilie der sociaal-democraten dan in hernieuwde aanraking met elkaar te brengen. Dit in de hoop dat, eenmaal zoover, de voor-mannen der democratische denkbeelden tôt het samenstellen van een gezamenlijk vredespro-gramma zouden kunnen overgaan, met tevens de verplichting dit in aile oorlogvoerende staten te gelijkertijd voorop te stellen ; langs de tribuun der verschillende parlementen de volkeren te toonen : hoe op eene verstandige en meest eer-volle wijze deze zoo langdurige, walgelijke gru- welen periode zou kunnen worden afgesloten. * * * Men weet hoever Huysmans stond met zijn vredeswerk, toen door de Paus nu bovenaange-haalde voorstel de wereld ingezonden werd. De aanvankelijk onovei schrijdbaar schijnende vooroordeelen — een gevolg grootendeels der door ophitsing en de oorlogsgruwelen heropge-wekte chauvinistische gevoelens bij een deel der sociaaldemoeraten — waren door taaien, onver-zettelijken arbeid, overwonnen. Stockholm, eerst met hoon en spot genoemd, als een zinnebeeld van landsverraad door Huysmans en de moedige, onverzettelijken die hem ter zijde dorsten te staan Stockholm werd het eigenlijke voor- werp van zorg en kommer diergenen welke alleen in het uitvechten, in het moorden tôt het uiterste het heil zagen voor hunne belangen, het behoud hunner voorrechten en heerschappij. Zooals het de hoop werd van dezen die voor de toekomst der menschheid geen heil zagen in militaristische veroveringen. Het hardnekkige verzamelen-geschal van den vertegenwoordiger van het internationaal socialisme toch had eindelijk allerwege open ooren gevonden bij de geestverwanten, die zij het dan eerst een deel, slechts schoorvoetend, gereed waren zich trachten te verstaan voor eene geza-menlijke, onverzettelijke vredeskampagne. Zooverre stond het werk van Huysmans toen het voorstel van den Paus nu kwam. Wij zullen hier niet trachten den nadruk te leggen op wie het eerst was. De Paus erkent nu door zijne bijtreding tôt het werk van Huysmans en zijne helpers, de groote verdienste daarvan voor Europa, voor de geheele menschheid. Laten wij die daad van den Heiligen Vader dus eerbie-digen en naar waarde schatten. Wel houden wij er aan er nu eens nadrukkelijk op te wijzen hoe Huysmans, hoe het internationale socialisme nu, door den Paus, gewroken wordt, gezuiverd van al den smaad, hoon en verdachtmaking met kwistige hand over hen uit- gestrooid door in hoofdzaak toch geloovige menschen, volgelingen van den Paus zelve. Wat eene mooie, wat eene hooge, menschelijke wraak nu voor allen die voor hunne vredesdenk-beelden, tegen de failliet slaande autocratie in, zoo lang als nijdig door deze laatste en hare sleepdragers, hare huurlingen verketterd werden. De Paus nu zelve een vrede door gezond verstand en overleg, een vrede volgens socialisti-sche, volgens algemeen democratische denkbeelden en inzichten,, aanpredikende, verzoe-kende.Een mooier, doelmatiger antwoord ook kon wel niet gegeven worden,door geen meerbevoegd persoon gegeven worden, aan de regeeringen die zoo juist hunne sociaaldemoeraten de passen naar Stockholm geweigerd hebben. En het ergste van het geval is dan nog dat hier wel geene uitkomst zal te vinden zijn. Want men zal toch den Paus niet voor landverrader durven schelden ; voor betaalden agent, al sehrijd hij nu, lang na Huysmans, deZen in ailes achterna. Voor de eigenlijke groote zaak, voor den vrede, is echter het toetreden van den Paus tôt de sociaaldemocratische inzichten eene groote, on-betaalbare aanwinst. De scheldwoorden zijn nu teruggeworpen naar den hoek van waar uit ze geslingerd waren ; de verdachtmakingen ontzenuwd. En boven dit ailes uit komen nu zuiver en schitterend, de humane denkbeelden der démocratie, welke wel een tijd door de reactie konden teruggedrongen worden — dank aan het i)i de menschen, van de wfeg af ingepompte chauvinisme — maar die nu weer trapsgewijze meer tôt hun voile recht komen zullen. L. V. B. Hervorming van den Steun Volgens bekomen inlichtingen, gaat er van af 1 October eene geheel nieuwe regeling van steun plaats hebben. Ziehier in het kort samengevat, hoe hft nieuwe ontwerp er ongeveer uitzien zal. De gesteunden zullen in het bezit gesteld worden van een boekje waarin zal afgestempeld worden de som waarover het gezin, op 14 dagen, recht heeft. Deze som zal zijn : 4 fr. per week voor elk lid van het gezin boven de 16 jaar ; 2 fr. voor elk kind tusschen de 16 en 10 jaar, en 2 fr. voor elk kindonderde lOjaar. Met dit boekje kan het hoofd van het gezin zijne inkoopen gaan doed in de winkel van het Voedingskomiteit en de gemeente winkels. Hij kan ermee zijn brood koopen, zijne soep betalen, kleederen of blokken gaan koopen in hetkleeder-magazijn van het Comiteit, en als er een lid van het gezin ziek is, kan hij er zich zelfs de genees-middelen mee aanschaffen. Het doel van deze nieuwe regeling is om ailes te doen koopen door de gesteunden zelf, in plaats dat het gegeven wordt. Zoodat er in het vervolg geene kleederen, blokken, soep of bijrantsoenen meer zullen gegeven worden. Het bedrag dat, voorloopig natuurlijk hierbo-ven genoemd wordt, is datgene enkel hetwelk door het « Nationaal Comiteit » gegeven wordt, en kan verhoogd worden door bijpassing van het Provinciaal Comiteit en de gemeente, tôt een maximum van : . 7.00 fr. voor 1 persoon. 10.50 » 2 14.00 » 3 1T.50 » 4 21.00 » 5 » 24.50 » 6 » 28.00 » 7 31.50 » 8 33.25 » 9 » 35.00 » 10 .» Aile gezinnen welke minder inkomen hebben, dan hierboven vermeld, mogen gesteund worden als gedeeltelijke werkeloozen. Van het verdiende loon zal in zulke gevallen de helft als inkomen gerekend worden. t * ♦ # Wij denken met deze nieuwe steunregeling accoord te kunnen gaan behalve op één punt, namelijk waar hçt Nationaal Comiteit zegt, dat er tôt het hierboven genoemde bedrag kan bijgepast worden door het Provinciaal Comiteit en de gemeente. Volgens ons zou daar in plaats van kan bijgepast worden, moeten staan, moet bijgepast worden. Immers het « Nationaal Comiteit » zegt, dat elk gezin hetwelk minder inkomen heeft als hierboven vermeld, in nood verkeerd.en mag gesteund worden. Daardoor erkennen zij zelf dat die som het minimum is om in het leven te blijven, en moet er dus, als de steunregeling aan zijne roeping wil voldoen, minstens die som ter beschikking van het gezin gesteld worden. Aan aile onze vertegenwoordigers in de Comi-teiten is dusy de taak opgedragen, in dien zin wijziging "an het nieuwe ontwerp te bekomen, en wij koesteren de hoop dat deze rechtmatige vraag in gunstigen zin zal opgelost worden. Dan zal de steun ten minste iets degelijks worden, voor onze zoozeer beproefde werkers gezinnen. J. V. M. Dïamantbewerkersbelangen Concentratie der Diamantnijverheid In ons vorig nummer gaven wij reeds eenigen uitleg aangaande de, door de Duitsche Overheid voorgeschreven maatregelen tôt samentrekking der diamantnijverheid. Dien uitleg was maar gedeeltelijk, ditomreden nog niet over ailes onze nijverheid betreffende een definitief besluit genomen was, toen ons blad ter oers moest. Wij hebben ons dan ook bepaald bij hetgene van meest dringenden aard was : de fabrieken. In dit nummer nu is het ons mogelijk verder te gaan. En daar dit bestemd is om opruimerschaal verspreid fe worden, zoo zullen wij hiea eene be-knopte herhaling geven van de regeling, zooals ze voortaan voor aile fabriekseigenaren verplich-tend aijn zal, metnogmaals de lijst der ter be-sehikking onzer nijverheid gelaten fabrieken van Antwerpen en voorgeborgten. * * ♦ Bij haar besluit de algemeene regeling ook voor onze nijverheid toepasselijk te maken, ging de Duitsche Overheid van het standpuntuit: dat hoe grooter de fabrieken waren hoe minder beweeSkracht en dus hoe minder brandstofer per molen zoo noodig zijn. Een standpunt dat reeds van over verschillende maanden door deMolland-s»he Regeering voor de diamantnijverheid in Amsterdam aangenomen is en als gevolg waarvan men daar toen reeds aile fabrieken gesloten heeft met enkel uitgezonderd de 22 grootste, welke op dien oogenblik een voldoend aantal molens beza-ten om al wat werk had, de gelegenheid tôt werken te bezorgen. En dat is toch het voornaamste wat hier nu ook voorop moet gehouden worden : zorgen dat de nijverheid niet gestremd worde ; zich zoo noodig zelfs nog uitbreiden kan. ZATERDAG 25 Augustus 1917 3de JAARGANG nr u

Er is geen OCR tekst voor deze krant.