1© J aargang» iONDÀO 19 eut MAA^DAG BO MAABT 1910. J\o. 158. ABONUBMliNTES. Per 8 maanden vôor Hollan ( 2.50 franoo per post. Lobe fttimmers: Voor Holland 5 c©ï froor Buitenland 7Vî cent. Den Haag. PriaEegracht 31 ïelef. RecL ' Adm. 7483. BELGISCH DAGBLAD Bestuurders : Dr. TERWAGNE — CH. HERBIET. Hoofdredacteur : L DU CASTILLON. ADVERTENTIENf Van 1—5 regels i 1.50; elk» |egel ïûeer I 0,80 5 Réclamés 1—6 regels i 2.50; elie règel meer I 0.60. London : Dixon House Lloyds Avenue E. C. BELGIë EN FRAHKRIJK. Acht dagen geleden -had in de eerbiedwaar-dige Sorbonno te Pari] s, een luisterlijke plech-tighoid plaats ter eere van België. Op die plcchtigheid was verschenen de président der Fransche republiek. Drie Bolgi -selie minister, baron Beyens, Carton de Wiart en Vandervelde, en dichter Verhaeren heb-ben er gesprolcen nevens de oud-ministers Steeg en Bartliou en 00k Deschaoel, président der Fransebe Kamer. Onze minister van buitenlandsche zaken, die siich in dezen kritieken tijdr als een diplo-maat van eersten rang, als tbe rightman in tlieright place heeft onthuld, hield er een hoogst merkwaardige rede, waaraan Vij ,een en ander willen ontleenen. BeSgië's trouw. ,,België's trouw, zegde hij o.m., aan de wederzijdsche en gebeiligde verplichtingen waarop de groote mogendheden zijn bestaan van onafhankelijke en neutrale natie hadden laten rusten, ié volkomen geweest tijdens zijne lange martelaarsliap, dio later het roein-rijkste epos \ oor onze atstammelingen zal wezen.Aan den Yzer was het dat onze scboone fransch—belgische vriendscliap in stroomen bloed Werd bezegeld ; den Yzer, waar het le-ger des Konings, dat slechts 48000 bajonetten mcer telde, de lastige taak moest vervullen om den weg naar Kales aan den overrompe-laar van ons land af te sluiten. Het fransch opperbevel had onze soldaten gevraagd 48 uren vol te houden. Uitgeput door 6 weiken etrijd rond Antwerpen en door een pijnlijken aftocht, heeft ons leger 12 dagen weerstaan, geklampt aan de bruggehoofden van dezen beroemden stroom, waar 14000 Belgen zijn gevallen in het slijk Van het doodsche slag-veld dat bitter werd betwist. "Wel is waar kon het leger zijn moed eteunen op de aanwezig-beid en het voorbeeld van zijn Koning, die gezegd had in een proklaniatie, waarin zijn eoldatenziel zicb afsehildert : „Aanziet als verrader des vaderlands al-wie het woord aftocht zal uitspreken, zonder dat een formeel bevel daartoe zal wor-den gegeven. L>ie eehte Koning-Bidder heeft zijn Bayard gevonden in uwen generaal Foch, wîons cjj.-breekbare wil zonder ophouden de bressen vulde aan ons front", verwekt door de razen-de stormaanvallen der Duitschers. Onze troepen liebben de bewonderenswaar-dige wapenbroeders ontmqet in de keurbriga-de der marinesoldaten aangevoerd door een niet te vergelijken hoofdman, met wie zij verbroederden on der den regen obussen te Dikxmuide. ue zaak Uucarne-Sarnardiston. Hét was niet genoeg, dat België zijn grond zag geschonden spijts een plechtig verdrag, zijne steden verwoest, zijne vreedzaamste bur-gers voor den kop geschoten, zijne bevolkjng onderworpen aan een schrikbewind. Men heeft België nog officieel moeten belasteren om zij-no vijanden toe te laten hunne aanslagen te vorontsehuldigen. Onze neutraliteit, voor wier vordediging wij niet geaarzeld bebben de wa-penon op te nemen tegen een tegenstrever, 20 maal sterker dan wij, zouden wij volgens 33'erlijn sedert eenigen tijd als een deerne, aan Engeland en aan Frankrijk verkocht hebben. Waarop steunde men zich om die onwaar -BCbijnlijke aantijging te riehten tôt het over-wonnen maar niet pnderworpen België ? Men steunde zich op een vodje papier, zoonls de Duitschers zeggen, dût in de laden van onzen staf was ontdekt. Gij weet dat er spraak is van een rapport, dat het hoofd van dat korps, genecaal Duearne, in 1906 geschreven had, tengevolge van verscheidene gesprekken met den britsehen militairen attaché, Kolonel Barnardeston. Het was een onderhoud, dat geen enkel officieel kennierk droeg, daar hel piaats trad niet in het ministerie "Vàn corlog, maar in de woning van den generaal. raal. llet waren loutere militaire besprekingen, die gebeurden buiten de kennis van den verant-woordelijken minister, die enkel daarvan op de hoogte werd gebracht toen zij geëindigd waren. Het was een gedachtenwisseling die begonnen was door de verklaring van bei-den, dat niemand last ontvangen haduitnaam yan zùjn wederzijdsche regeering te sprekem, Het volgende jaar werd ik geroepen om deel te malcen van de politieke directie van het Ministerie van buitenlandsche zaken. Men braclit er mij op de hoogte van de gesprekken van generaal Duearne het kolonel Bar-nardiston. Men had in dit streng heiligdoir iVan belgische neutraliteit niet goedgekeurd, ûat een vreemd militaii* attaché dergelijkc vragen aanraakte, zelfs in privé, met een on-zoi' generalen in dienst. OnmiddeMijk had men de a-andacht der regeering getrokken op hel gcvaar van dien uitstap van twee militairen Jn do nabijheid van de politiek, waarvan de toegang \ oor heu moest worden gesJoten. Men had bekomen, dat zulks niet meer zougebeu-ren. Als zes jaren later, een ander briteche oiticier over hetzelfde onderwerp had willen beginnen dan ontving hij van het nieivwhoofd Van don staf, genera-al Jungbluih, een weinig fianmoedigend antwoord. ( Zoa die vreemde militair gehandcld hebben «Js zijn voorganger, indien een geheim ver-urag tusschen België en Engeland had be-etaan 1 Een geheim verdrag ? O ! dan kent i?',U... 6 diPlomaten zonder emet niet, die '• gië hebben bestuurd, noch hunne »ezorgdheid om de zaken in voile lichttebe- 1 en. Nooit zou een onzer roinistere er in toegestemd hebben een alite te onderteeke-nen die bestemd was om niet door het pu-bliek te worden gekend, onderstellend dat een onzeer koningen — en dat zou eene beleedi • ging zijn — de zwakheid had begaan er zijn handteekening onder te plaatsen. Indien dergelijk verdrag gesloten ware ge-wqest, zou het kabinet van Brussel, in pilaats \an tôt het laatste oogenblik slaaf van door zijne voorgangers gegeven woord te zijn geweest, niet de "verschijning van duitsche sol-ten op ons onschendbaar gebied afgfewacht, hebben om de mogendheden te hulp te roe-pen, die onze neutraliteit tegen de snoodheid der Duitschers hebben gewaarborgd. De Duitschers wilden gevreesd worden. Zij letten er niet op te worden bemind. Door een instinkt, voelde zich de belgische volksziel onweerstaanbaar aangetrokken tôt hare zuidelij-ke buren. Daarin vond zij de meeste trekken van haar karakter terug : blijheid,v edelmoe-digheid 'en vertrouwen. Dat men mij niet enkel over de gansch natuurlijko genegeaiheid der Walen VQor^ Frankrijk spreke. De Vla- • mingen, die 00k Belg zijn van hart en zièl, hebben nooit de germaansche — liever duitsche — aant'rekkingskracht gevoeld. België moet de voliedigste onafhanke-Jijkheid bewaren. Welnu, het is de hand van een verdrukte natie, omdat zij loyaal is geweest, die zich naar iF'rankrijk en dezes edele bondgenooten uitsteekt, om te ontsnappen aan den doodelij-ken klauw van het duitsch militarisme. België, dat de maat van- zijne dapperheid heeft gegeven in het volbrengen van zijn plicht, zal tôt het e i n d e 10 e strijden om te bezitten de voliedigste onaflhankelijk-h e i d, die zoo noodzakelijk is voor zijn 1c-ven als de lucht zelf die het inademt. België weet — Frankrijk, Engeland en Rusland hebben het hen plechtig herhaald in eene jong-ste verklaring die ons land troost en steunt in zijne beproevingen — België weet, dat het mag rekenen op die groote en edelmoedige naliën om zijn plaats onder de zon te herne-men, eene schooner en hooger plaats, en met hun verzekerde medehulp te arbeiden om vol geduld het gebouw van zijno naiionalen voov-spoed op ta riehten. Uit dankbaarhoid voor die hulp, die hem aan den dood zal ontruïïken, heeft België aan Frankrijk en zijne bondgeiiooten gansch zijne vriendschap ge -schonken, die zoo rein en zoo trouw is als zijne liefde voor de rechtvaardigheid. De toekomst der kleine voikeren. Op deze somberen dagen antwoordt het gekluisterd en stomme België enkel met een Stoïcijnsch misprijzen, zoowel op de gewelde-narijen als op de insinuaties, die elkander vol-gen in het systema van- dwang des vijands. Hij zou willen dat afgemat Van te lijden, het den vrede zou uiten in een klacht, die zich in Le Havre ziou laten hooren. De vijand vleit zich België te vexplichten zijne etrijdr makkers te verraden. Door eluwe raadgevingen zijner bladen poogt hij 00k de leden der Belgische regeering te beïnvloeden. Hunne kleinste daden, hun stilzwijgen worden opgevat/ besproken, ontaard als het teeken yan een afgezonderden vrede, door wien Duitschland hoopt de on-overwinnelijken tegenstand zijner tegensferevers te ontwrichten. Het Belgische volk is vastbesloten te lijden tôt den dag der verlossing, tôt den dag der gerechtigheid en het onuitwijkbaar herstel, naar het voorbeeld van zijn grooten kardinaal, dit rein toonbeeld van de vurigste vader -landsliefde.In den nacht, waarin het ïeeft, in de stilte der gevangenis, die hem van de buitenwereld afsluit, heeft België gesidderd bij het hooreit der stem des lcanons te Verdun. België heeft begrepen, dat ginder een verschrikkelijk spel wordt gespeeld. De fransche dapperheid dient er als bolwerk van de vrijheid der natiën tegen de verwoede mogendheid die gezworen heeft ze • te verslaven. De toekomst van Europa en van de kleine natiën hangt àf van den stilstand oî den vooruitgang van het duitsch militarirme. Europa en de kleine naties verlangen te tevem, zich vrij te ontwikkelen ; aan den algemeenen vooruitgang der menschheid do gave van hun ar-beid en hunne inspanning te lenigen. De ge-schiedenis leert ons, dat het Europeesch even-wicht altijd maar een oogenblik zich vorplaatst onder don dwang van den overheerscher. Dit evenwicht weerstaat aan de schuddin-gen van hunne heerschzucht. Ditmaal zal dat 00k zoo wezen. De brutale macht kan het leven der voikeren niet doo-den wanneer zij den wil hebben te leven, De kaart van Europa kan gowijzigd worden, dooh zij zal er nooit eenkleurig uit-zien, gelijkend aan het germaansche H. Rijk, parodie en herstel van het verleden. De eth-nische bestanddeelen, die hunne levenskraeht zullen bewezen hebben, zullen eindigen met zich te herstellen en een gemeenschappelijk bestaan te hernemen - in een gezuiverde lucht bij den weldoenden adem van den vrede. De kleine naties zullen alsdan nlmmer vergeten wat zij aan Frankrijk zullen te danken hebben. Het zal een der schoonste titels van roen van uw land wezen de Vioornaamste vijand te zijn geweest, zooals "Willem II het heeft gezegd, der dwingelanden en de dappetre sol-daat van de onafhankelijkheid der anderevol-ken.• ; i- Links en Redits. Een Koninklijke gift. Het Belgisch gezaintschap in Den Haagi deelt ons mede : De Iioning van Engelaud heeft eene soin van 200 poncl sterling gezonden, vocr de vroinven en kinderen der Belgische soldaten, geïnterneerd in Nederland en voor de arbeidsseholen van de in-ter neer i ngs k a m p en. Deze ecelmoeflige gift is door den. heer Hastings Pimbury, afgevaardigde yan den bond der Comiteit-n van Londen, die zich thans te Arn.-terdam opkoudt, aan hare bestemming crea'handigd. Deze groote vrk-nd a&r Belgen heeît z^ich sedert begin vadi den oorlog opge-offerd om den rampspoed der Belgen te lenigen. Hij heeft aldus zeer aanzienlijke som-men verzameld: voor verschillende htilp, die in België werd uitgedeeld. Dat onze warme dankbaarheid hem toegekend blijve, alsook aan den nobelen soeverein die zoo ed'elmoectig getuigeiiis aflegt van het belang dat hij stelt in de gezinnen der Belgiiche geïnterneerden in Nederlanc. Faniasia._ We zouden geene melding gemaakt •hebben van een artikél, verscheneix in de Giornale d 11 a 1 i a, -waarin er spraak is van eene vergrooting yan nieuw België, ton koste van Nederland, indien geene Nede/landsche bladen daar-aan belang hechtten en het artikel com-menteerden. We zeggen alle&n cat de Italiaan den wag<n voor de paarden spant of de maan met de tana'en wil grijpen. Als wij feitelijk slechts nog oveii Veui*ne—Ambacht beschiklten, past het niet academische besprekingen te houden over Grooter België. Ilet îs yooral ougepast onzen Neder-landsehen bunrman en vriend in het gedrang té brengen. Het is waar dat Italie en Nederland zoo ver van elkander liggen, en sommige organen derNe-derland'sche per a niet malsch geweest _ zijn voor onzen bondgenoot, wanneer hij den corlog aan Oostenrijk verklaarde. Dit heeft te Eome, te Milaan, te Tiu'iju en t<> Florenoe 03' emming, ton. na/leele van Nederland, verwekt. Dit blijkt weer-al uit het schrijven van het G i 0 r n a-1 e c.'I t a 1 i a. Aile verstandige Belgen — en wij rekenen er ons onder — zijn te delikaat om zich met N'ederland's politiek te be-moeien en bezitten takt genoeg cm geen misbruik te maken vam de hun ruim-schoots verleende gastvrijheid. Daarom kwam het Belgisch Dagbladl niet tusschen in het jongst opgeworpen ge-val van Baarle—Hertog en nu noemen wij het geschrijf van den Italiaanschen journalist eenvoudig fantasia. Een nieuwe internationale socialistische conferentie? De B u n d van Bern heeft gemeld, dat eene nieuwe internationale socialistische conferentie in het begin van April in eene Nederlancsche stadi zou_ plaats hebben. De volgende punten staan aan de dagorder: Strijd -om den corlog te doen eindigen; houding die het proleta-riaat moet nemen ten aanzien van den vrede ; propaganda en actie dioor de massas om het internationaal s:Ocialistisch bureau ,van den Haag te doen bijeouroejicn. Aan die conferentie mogen alleen deel-nemen dezen die de beslissing van Zim-merwald go&dkeuren. Streng oordeel. Die Beîgen van het bezette gebied zijn .verbitterd omdat men jn 't buitenland poli-tieiers aantreft, die zich zoo weinig Belgisch aanstellen. „Dat zij hij ons terugkomen en we zullen hen leeren hoe een gansch volk passie-van tegenstand Kan hieden en onwrikbaar blijft hopen, meer thans dan .vi'oeger, d. h. de eere te maanden pa den inval." Zoo spre. kan 'onze landgenooten. En zij voegen er hij: „Er is maar ééne politiek meer: de Belgische. Wij hebben geene- praters van doen maar mannen van actie en energie, flie niet verslaafd zijn aan oude partdjen en: een sterk onafhankelijk België willen en zonder een neutraliteit dit onze blinddoek is geweest. Ue helden van den Yzer zullen in het hezelte België dezelfde gevoelens, die hen bezielt, terugvinden. Zoo sprak een Belgische nijve-aar.De heropboaw van België. Een komiteit heeft zich in Engeland gesticht voor den heropbouw en het herstel van België. Dit komiteit heeft zeer "belangïijko geldsommen verzameld1 en wil van nu af steun verleenen aan alleper-sonen, wier huizen tengevolge yan den oorlog vernietigd zijn. De Belgische vluchtelingen in Nederland, die zich in bectoeldo voor waar de bevinden, worden yerzocht zich schrifte-lijk te wenden tôt mr. J. d'à Bueger, Lange Voorhout 17, Den Haag. Het Engelsche komiteit _ stelt ter be-schikking van de belanghebbencten uit-neembaro woonhuiajes, die van nu ai in Nederland kunnen worden opgesteld'. De woonhuisjes zouden eigendom worden van de rechthebbenden, die ze na de vijandelijkheden naar België kunnen .over brengen. t Wij sporen onze landgenooten, die in ait geval verkeeren, ten sterkste aan zich aan te melden aan bovenstaandô j adres. DE SLAG BIJ DOUAUMONT DN AUX •uj. i * dkavaâi Een ooggetuige vertelt : Londerdag p ffaart hebben de Ihaitschers voor Verdun de bloedigste .verliezen vanl den reuzenslag geleden. Gansche bn'gaden, die Douaumont en Vaux bestomiden; werden letterlijk vernîeld. l)e Duitsche regunenten verloren 2/3 van hunne effectieven. De vijand moest overal het pn. derspil deiven jn gevechten van rnan tegen inan, daaT de Fransche infanterist wonderen met Rosalie verricht. De Zouawn, Turcos en Senegalezen die vooral dea 9 dezer in het vuur waren, hebben met duivelsch geweid met de bajonet den vijand doen wijken. Terwijl Fransohen, Belgen en Brittea de bajonet naar opwaarts stekèn, • zvv'aaien do Afxikaansche troepen hunne gewer.cn boven het hoofd en ploffen dan met het gansche gewicht van het lijf, Jiet staal in het jjf van den vijand, .ojn vooral het hoofd en den bals te treffen. De Duitschers hebben pok verschrikkelijk onder het vuur der Fransche artillerie geleden. Woensdag 3 Afaart kon de vijand een uur lang in de straten van Vaux konien, doch Kij kon het orkaan van den franschen tegenaanval niet weei'staan. Wanneer het dorp gezuiyerd was iagen de straten vol hoopen lijken en stervenden. Een. andere vruchtelooze aanvàl richtteD de Duitschers tegen het fort van Vaux, da1 gehouwd js pp heuvel 307. Zij konden de loopgraven niet bereiken. Xot den laatster man zijn ze weggemaaid geweest. Niettemiin heeft het iraitsch legerberichl durven zeggen, dat Generaal Guretzky Cloiintz met zijne iPoolsche slaven het fort en het dorp Vaux had genomen, wat natuurlijk door de pro Duitsch militaire crifcici in de neutrale pro-jjuitsche bladen als evangelie werc gelooid en verbreid. En Belgen slikten weei die leugens.. Het verhaal van een luiîenant. Toen de Duitschers ïn het Cente-" tusschei: de liosscheu van Hauniont eu ïiercleboû aanvielen waren zij drie legerkorpser (120.0000 man) sterk. De D.uiisclio kroon prins voerde ze aan. Twee anderc kolonnei: vielen op Se flanken aan om als afleidinç te dienen en te verhinderen, dat de pran sche reserves op het yoornaamgte punt ,vver den gevoerd. Het eerste punt waarop de. vijand het ge niunt had was Beaumoîit. Dp Franschen waren er het zwakst: J tegeen 10, doch zij vochten met wilden moed uen heldendood stierven er .Velen. Zoc hadden de Duitsche pbussen een têlefoon post in mijne nabijheid vernield. Miju ppe rator was vreeselijk gewond en zijn'' geiaa was opengereten. In do ambulantie gudste he bloed hem over het gezicht en verblindd< hem1. — Waarom moet ik mijn post verlaten' vroeg de gewonde. r— Grj kunt niet zien, was mijn antwoord — Ik moet geen oogen hebben om aaa di telefoon te luisteren anlwoordde hij. Hij liep naar zijn post terug en bleef er tôt il beval dat hij hem zou verlaten. ^en half au later werd hij gedood. Toen we het omnogelijk te Beauniont kon den houden moesten wij het dorp ontruimsn Ilet was een .vreeselijk oogenblik. Myne Jt-an nen weigerden beslist. Ik moest hen bedrei gen en sineeken. De Fransche soldaat. Iicoi nooit den kleinsten schrik voor de Diuitscher getoond en het js bekend dat de Duitsch soldaten als vechterâ yoor de Franschen înot ten onderdoen. » Een mij'ner sergeanten yroeg me toen Jre bevel tôt den aftocht was gegeven. : ;— poeveel zijn ze?, =3 Vijfmaal zooveel als wij!. Is dit ailes ? iWij kunnen aier s tan houdeo. Te Douaumont. Van Beaumcnt werden wij naar Douaumont gestuurd. De eerste aanval gebeurde door een regimeoit Beieren, gevolgd dQor twee ander en regiment^. en dian kwam eea gansch legerkorps (40,000) en ver vol -gens twee legerkorpsen (80.000). Zij lieten 40,000 d'ooden en gewonden op de Jiellingeii achter. Aldus kwamen d'à Brandenburgers oyer de lijken tôt do puinen van het fort van Douaumont. Onze mannen die aan den overkant zich hersteld hadden, schreiden van woed« in de meening dat de Duitschers het plateau vermeesterd hadden. Zij omringdemi hun no offiéieren eischend dat een tegenaanval zoii worden gedaan. De ijzeren divisie. Onze staf besliste dat het oogenblik waa aangekomen om de Duitschers aan te vallen. De eer van den aanval werd toevertrouwd aan de ijzeren divisie (18.000), bestaande uit koppige Bretan-jers, die in resérve gehouden was. Dit beroenid korps plantte de bajonettetf op het geweer midaen de bravos vani hunne kameraden. De toejuichingen ver-dubbelden en donderden rond wanneec de generaal te paard steeg en met ge-togen sabel zich aan hun hoofd stekio. Dan schalden de klaroenen den storm-aanval. De mannen stoven vooruit eiï zongen de Marseillaise. Het vuur der Duitschers maàkte gapingen in do rangon1 doch het vuur werd er niet door gekoeld. Onstuimig en onweerstaanbaar stormda men voorait. De olficieren gaven geene bevelen. Elke man vocht voor zich zelf. De ijzeren divisie stond voor zes Duitsche divisies, de beste vechters vaiî Duitschland, doch de Pruisen konden het niet houden. Vele Fransche soldaten bra-ken hunne bajonetten en vochten met ; de kolven van het geweer. Een heid. Ik zag een flinken kerel van 6 voef die den sahel van een Duitschen officier : zwaaide, als een slagersnies. Iiij maaide er mee als met een zeisen. Viermaal viol hij! door een kogel gewond neder en vier-t maal hernam hij zijne plaats in het ge-; vecht. , ! Een ander was de helft van zijn kiri . weggeschoten. Het was vi'eeselijk om ta zien, doch hij! knielde op een hoop lijkeiï . van Duitschers en schoot zoo goed het ging. Gedurencfe dit gevecht moest de Duitsche en Fransche 'artillerie zwijgen eiï 1 het scheen dat Duitsch en Fransch voet-volk vocht ais in de greep van den dood. Talrijke soldaten die hunne geweren : bajonetten hadden verloren vochten— met' ■{ de vuist! J Eindelijk moesten de Brandenburgors voor de Bretanjers op den loop gaan. Het > plateau was opnieuw in ons bezit. Van het front stéeg een gejuich ofl zonder einde. j De Franschen. hadden den slag van' Vaux gewomien en het het offensief gestuif. Z maaaBmmsmsaimeMmmmmaBmmmaKsmm 11 ÂboniienienteE voor soldaten, * Geïntej'neerde». soldaten die buiten d^ t kampen verblijven, kunnen zich op dis 5 blad per maand abcneer&n aan 65 c-en-î ten, betaalbaar op voorhand. Gereformeerdlen van het; Belgisch. léger kunnen zich. aan dezelfd'e voorwaaï-t de abomeeren, Abonementen voor Pnze soldaten te velde, kpsten slechts 80 centen per maand. Op den toe te zenden postwissel dui-i delijk naam en adres, op gaven met d'et melding: Sole 'atenabonement.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.