TWEEDE JAARGANG No. 28. ÎATERDAG 16 MAART 19 LOSSE NUMMERS 7i;2 CENT . Oplaée van de week: 6115 Nos. DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeKblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nedérland: 90 cent par 3 maanden. • Redactie en Administrai : LONG VILLE, RS43S4N9TSTS. 316, 's-GR.4VENH4GE. • Abonnementsprijs voor het Buitenland : ! 1.50 per 3 maanden Wie is verantwoordeljjk? Gaat dit zoolanger? In het Lagerhuis verklaarde de En-gelsehe minister Bonar Law: „Wat in Rusland voorviel, is een schrikke-lijke elag voor de Geallieerden." Maar wat heeft Bonar Law, en met hem de Entente-regeeringen, gedaan om dezen schrikkelijken slag te voor-komen 1 Het was een algemeen gekend feit, en Kerensky heeft kortelings vôôr zijn val de Entente-regeeringen er att'ent op ge-maakt, dat het Revolutionaire Rusland niet langer den oorlog kon doorzetten. Deze toestand speelde zich af in den vôôi--zomer 1917. De militaire situatie voor de geallieerden was toen gunstiger dan ooit: het Russische leger nam nog een sterke defensieve positie in; het Italiaansche leger had nog geen nederlagen gekend, en aan het Westelijk front beschikten de geallieerde legers over een werke-ljjke superioriteit tegenover de Duitsehe legers. In Duitschland was de demokratisehe strooming aan de bovenhand, waarvan tal van bewijzen vôôr de hand liggen: het vredesaanbod in December 1916; de vredesresolutie der Ryksdagineerder-- heid op basis van: noch annexaties, noeh oorlogsschatting, zelfbescliikkings-recht der volken; het Duitselie antwoord op de vredesboodschap van den paus; de benoeming van Hertling tôt kanselier werd afhankeiyk gemaakt van het aan-vaarden van de vredespolitiek der Rijks-dagmeerderheid.In dit stadium van den algemeenen toestand stond de algemeene socialistische eonferentie van Stockholm aan de dagorde. De Duitsehe regeering stond aile faci-liteiten toe aan de vertegenwoordigers der beide in Duitschland bestaande socialistische fracties tôt deelneming aan de algemeene socialistische conferenite. Het was het psycholofrisch oogenblik, dat Duitschland bereid was een algemeenen demokratischen vrede te aan-vaarden, omdat de algemeene toestand het zoo vergde. * * * Hebben de Entente-regeeringen dezen toestand ten nntte gemaakt? Laten wij de feiten spreken. Stockholm werd stelselmatig tegengewerkt door het weigeren van paspoorten. Op de nota van den paus werd er door de Entente-regeeringen nog niet eens geantwoord. Wanneer Czernin de hand reikte om tôt een eervolle oplossing te geraken, dan werd door het telegraafagentschap Reuter de tekst vervalsclit en de poging to' toenadering van Czernin werd in 't licht gesteld van trouweloosheid. De demokratisehe strooming in Duitschland, werd beantwoord door de aanstelling van Clemenceau tôt minis-ter-president, de man van de revanche-idee van 1870, de meest gekenmerkte vertegenwoordiger der oorlogspartij ; de man, die het eene schandaal achter het andere in 't leven roept tôt variante om de oorlogsmoeheid bij de Fransche be-volking te temperen. bichon, minister van buitenlandsche zaken, verklaarde in het Fransche parlement, dat de vrede slechts het werk kan zijn der militaire overwinning. In ltalië blijft de regeering Orlando nog immer bij het sterk uitgesproken imperialistisch oorlogsprogram. In Britannië heeft de regeering geen enkel gebaar gedaan tôt tegemoetko-mirig der demokratisehe strooming in Duitschland. Bewust van de gunstige positie hebben de regeeringen der En-tente-landen geme'end den oorlog te moeten doorzetten tôt de militaire overwinning, die zij dachten nabij. Zij hebben Duitschland als Duitschland blijven bejegenen, zonder onder-scheid te maken tusschen de Pruisische jonkers en de demokratisehe elementen, welke hun steunpunt hadden in den sclioot der Duitsehe arbeiderskiasse. Maar nu is de toestand gekeerd. Mid-delerwijl is het Russische leger versla-gen, ontredderd en uiteengeliakt ge-worden.Het Italiaansche leger heeft een groote nederlaag te boeken gehad. In Rusland zijn de Bolcheviki aan 't roer gekomen. De Bolcheviki hebben nogmaals een oproep gericht tôt aile volken en regeeringen voor een algemeenen demokratischen vrede. Nogmaals hebben de Entente-regeeringen gezwegen. In Duitschland heeft de reactie terug de, bovenhand gekregen op de demokra-tie door de gunstige wending van de militaire situatie ten voordeele der Cen-tralen. De Duitsehe machthebbers zijn er in gelukt den vrede te dicteeren in 't Oosten, omdat eenerzijd's Rusland niet bestand was langer weerstand te bie-den aan den vijand en anderzijds omdat de Entente-regeeringen het revolutionaire Rusland aan zijn lot hebben over-gelaten, tengevolge de anti-these, dat Rusland een spoedigen vrede vorderde op basis van de revolutionaire vredes-formule, terwijl de Entente-regeeringen slechts een overwinningsvrede aan-vaardden.Zooals wij zooeven zegden is de toestand totaal gekeerd in 't voordeel der Centralen, ten koste der Entente, in zooverre, dat de Entente over gansch. de lijn in de defensieve positie is ge-dwongen.De tijd is lang vervlogen, dat men in d.e oorlogspers der Geallieerden kon lezen:: Delenda Carthago! Pruisen moet ver-delgd!Nu heet het: Duitschland zal toch niet doorbreken! Bonar Law zou de laatste der laatsten moeten zijn om de verantwoordelijkheid van den toestand van heden) te willen schuiven op den rug der Russische revo-lutionairen noch der Bolcheviki. Niet Rusland draagt de schuld, maar Rusland is mede het slachtoffer van de oorlogspolitiek der Entente-regeeringen. De oogenblikkelijke toestand is on-gunstig of liever gebruiken wij maar het juiste woord: hjj is slecht, slechter dan ooit; en wanneer de toestand zoo is dan ligt de oorzaak in het feit, dat ofwel de regeeringslui te Parijs, te Rome en te Londeni beneden hun taak staan, ofwel dat zij imperialistische, an-nexionistische oorlogsdoeleinden na-jagen.Dat zijn de feiten en niets ter wereld kan aan deze feiten iets veranderen. Het geduld der volken is op een harde proef gesteld1 ten koste van het leven van duizenden 'en duizenden der onzen. j Kan dat langer gaan! De volken aanvaarden den toestand ! van heden niet; maar met de tegen^-woordige regeeringeni bestaat er geen uitzicht op een nieuwen koers. Daar moet wat anders gebeuren en dat anders kan slechts het werk zijn I der volken. Wij hopen in de aanstaande socialis-tische konferentie, vanwaar het order-woord moet uitgaan: Aan u, volken van Europa, de leiding! ! Yôôr den algemeenen demokratischen vrede! OPROEP der Amerikaansche Socialisten aan de ar-beidersklassen van Dniischland en Oostenrijk. Het Internationaal Socialistisch bureau heeft uit New-York volgend telegram ontvangen : De Socialisten van „Groot Newyork" ver-zoeken n volgende boodschap aan de ar-beidersklassen van Duitschland en Oosten-rijk-Honoarùe over te brengen : Wij dringen bij U aan de pogingen van nw machthebbers, die de Rnssische revo-Intie willen verpletteren, krachtig tegen te werken. Op n rnst oogenblikkeljjk de i verantwoordelijkheid voor het sukses oî de de nederlaag der over de gansche wereld ingespannen bemoeiïngen voor een volken-vrede. De Duitsehe inval in Rusland is een slag voor de arbeidersklassen en de démocratie aller landen. ALGERNON LEE. P.S. R-euter deelt dit telegram mede aan de père in dien ver&tande, alsof de Amerikaansche socialisten zieh. rechtstreeks tôt Hendeison I zouden gewend hebben. Zoo is het niet. Het telegram is gestuurd geworden naar het IjS.B. te Den Haag en van-daar nit is het medegedeeld aan Henderson met beleefd verzoek er C. Huysmans, sekreta-ris van het LS.B. kennis van te geven. Het onderscheid is groot en tevens van over-wegend belang. _ . ' -> 12 Maart 1917. 12 Maart 1918 was de verjaardag van de zegepraal der Russische revolutio-nairen op het tsarisme. Wat al is er in den loop van dit jaar niet gebeurd! De vredespoging der eerste revolutionaire regeering is mislukt. De Bolcheviki hebben de regeering Kerensky ten val gebracht en hebben een oproep gericht tôt aile volken en aile regeeringen vôôr een algemeenen demokratischen vrede. Zooals bij Kerensky klonk ook hun stem in de woestijn. Alleen de regeeringen der Centrale landen hebben den oproep beantwoord, niet voor een demokratischen vrede, maar voor een geweldvrede. De Bolcheviki hebben tijdelijk dezen toestand moeten aanvaarden, omdat eenerzijds de arbeidersklassen der Centrale landen hun regeeringen en militaire kliek liebben laten begaan; omdat anderzijds de regeeringen der Entente-landen het revolutionaire Rusland bij zijn vredespoging, in plaats van ge-steund, hebben tegengewerkt. Wat er ook moge gebeuren, hoe de gebeurtenissen zich dan ook mogen ontwikkelen, de Russische revolutie kan rekenen op onze innige sympathie, onzen moreelen en ook materieelen steun. Onze vurigste wensch is, dat de Russische revolutie de oogenblikkelijkt moeilijkheden zegevierend moge te boven komen; dat de eenig in de wereld bestaande socialistische regeering stand moge houden tegen de koalitie van de wereld-reaktie. Leve het Revolutionaire Rusland! Leve de Russische socialistische re> geering! Algemeene toestand. A. DE SOWIËTS EN DE VREDE. Te Moskou wowlt een algemeen arbei derscongres gehouden ond'er leiding dei Bolcheviki. Aan de dagorde staat: het sluiten vai den vrede met de Centralen. Président Wilson heeft volgend tele gram gestuurd: „Mag ik de gelegenheid van het hijeenkomei van het congres der Soviets aangrijpen, om di opreehte sympathie uit te spreken, welke he volk van de Vereenigde Staten voor het Eus sische volk gevoelt, op het oogenblik dat di Duitsehe maeht het land binnengedrongen ia om den geheelen. strijd voor de vrijheid te sto ren en terug te dringen en de wenschen vai Duitschland in de plaats te stellen van he doel van het volk van Rusland? Ofschoon, d< regeering van de Vereenigde Staten ongelukkii nu niet in de gelegenheid is, om reclitstreek sehe, doeltreffende hulp te verleen^n, zou he die toch gaarne brengen. Ik verzoek u het vol] van Rusland door tusschenkomst van he.t e m gres te verzekeren, dat Amerika elke gelegen heid zal aangrijpen om voor Rusland weer d volledige souvereiniteit en onafhankelijkheid ii zijn eigen aangelegenheden en volledig herste tôt zijn groote roi in het leven van Europa ei de hedendaagsche wereld te verzekeren. Het ge heele hart van het volk van de Vereenigde Sta ten is bij het volk van Rusland in de pogin; om zieh voor altijd van de autocratische regee ring vrij te maken en meester over zijn eige: leven te worden." Deze konferentie is voorafgegaan gc worden van een vergadering der Sowië van Petrograd. Lenin en Trotzky hebben in 't zich van den vrede een verschillend stand punt ingenomen. Trotzky was van oordeel, dat Ruslan. den vrede^ zooals hij door de Centrale; is opgedrongen, niet kon noch moch aanvaarden. Hlij was partijganger voo de voortzetting van den oorlog. Lenin integendeel is van oordeel, da Rusland tijdelijk d'en vrede moet aan vaarden om de gelegenheid te hebbe: Rusland te organiseeren en een nieu\ revolutionair leger op de been te brer: gen. Zijn groot s te verwachting ligt no, immer vast aan het ontketemen van ee: Europeesche revolutie. Het standpunt van Lenin heeft gez* gepraald op dat van Trotzky. Trotzky heeft dan ontslag genome: aie volkskommissaris van buitenlanc sche zaken en heeft plaats genomen i: de oppositie. Het bolcheviksche partijkongres heel besloten zijn naam te veranderen i „Russische Kommunistische Partij". Het programma zal aanmerkelij wor<len gewijzigd; de bedoeling is d partij tôt een internationale partij t maken, die in aile landen streeft naa • * de stichting van republieken naar h€ model der Russische sowiët-republiek. De partij heeft met groote meerdei heid besloten het vredesverdrag va Brest-Litofsk te bekrachtigen. Het oordeel der Oostenrijksche Sociaal-Democratie. De „Arbeiter-Zeitung" van 28 Febr. publiceert een redaktioneel artikel, ge,-titeld „De Zege van het Duitsehe Impérialisme".Plaatsruimte belet ons het artikel in zijn geheel over te nemen; bepalen wij ons dus bij de hoofdgedachten. In het eerste oorlogsjaar stonden er in Duitschland drie stroomingen tegenover elkaar. In eerste plaats had men de strooming, die Engeland als hoofdvijand van Duitschland aanzag; haar hôofd-doel was, Engeland te verzwakken en Rusland los te zetten van Engeland. Tôt dit doel vorderde zij annexaties in liet Westen (België en de erts- en kolenge-bieden van Longwy en Briey) en een bondgenootschap met Rusland zonder annexaties in het Oosten. Tôt deze strooming behoorden de groot-kapitalisten, het meerendeel der Al-Duitschers en een deel der konserva-tieve Jonkers. De tweed'e strooming was van oordeel, dat veroveringen iA 't Westen noch door-voerbaar, noeh gewenscht zijn. Duitschland moet zijn macht versterken in het Oosten ten koste van Rusland. De macht van Rusland moet gebroken worden door de Russische grensvolken van Rusland af te snijden met het vormen van kleine, 1 van Duitschland afhankelijke buffer-staten. Deze strooming telde vooral haar aanhangers in de militaire kringen, die bevreesd waren voor Rusland's gewel-dige militaire macht, en ook bij de Jonkers, welke in nauwe betrekkingen stonden met de Duitsehe baronnen in Koer-land, Lijfland en Estland. Tegenover deze twee stroomingen i stond de demokratie, die den oorlog in . het raam stelde van de verd'ediging van • ' het vaderland. Zij verwerpt aile annexaties. Deze strooming vond haar kern in t den sehoot der arbeidersklasse, gesterkt door een deel der vooruitstrevende bourgeoisie en van den katholieken boeren-stand1.i Door den langen duur van den oorlog i en de wassende oorlogsmoeheid der mas-fc sa behaalde deze strooming de bovenhand, ten bewijze: het vredesaanbod der s Centralen in December 1916, de vredesresolutie voor een vrede door vergelijk in Juli 1917, het antwoord van Duitsch- 1 land op de boodschap van den paus, het t overleggen van von Hertling met den > Rijksdag vôôr zijn benoeming tôt kan-r selier. - i In den zomer 1917 neemt het imperia-t lisme terug de leiding in handen tenge-c volge de ontreddering van het Russisch leger. Rusland was een weerlooze huit geworden. 2 „De Russische boeren, bij gémis aan een diep-i gaand kultuurleven, aan een nationaal-gevoelen 1 en een hooger politiek inzicht, die noch lezen, i noch sehrijven kunnen, waren onbekwaam hun vaderland en hun revolutie tegen den vijand van buiten. te verdedigen. Duitschland's groot-ï ste en meest gevreesde gebuur stond daarweer- loos. De hekoring was te groot om de Bjiujhte-loosheid van den gebuur niet te benutten. Deœe bekoring ontwikkelde zich in breede kringen van het Duitsehe volk ten voordeele Tan het impérialisme." De „Vaterlandspartei" beïnvloedde weldra aile burgerlij'ke partij en in zoo-verre dat de radikale bourgeoisie en het Centrum geen ernstigen strijd tegen de annexatiepolitiek meer voerden. De in-vloed der demokratie op de vredespolitiek was totaal van de baan. In den schoot der twee eerste stroomingen bleek het weldra, dat de annexa-tie-politiekers voor het Oosten triom-feerden op die voor het Westen. „Duitsehland stelt zich dus ten doel Rusland te verbroikelen. De gevolgen zijn bek«nd: het afbreken der vredesonderhandelingen te Brest-Litofsk; de opmarsoh van het Duitsehe leger in het weerlooze Rusland; het Duitsehe Tredes-ultimatum en zijn aanvaarding door den Raad der V0lksc0mmissaris6en. Daarmede zegeviert de riehting van het Duitsehe impérialisme, die de maehtsuitbreiding zoekt in 't Oosten in 't teeken van een r«rzoe-ningsvrede in 't Westen." In zijn laatste rede verklaarde dan ook von Hertling, dat Duitschland in het Westen van aile veroveringen wil afzien. Zullen Amerika, Engeland en Frank-rijk zulken vrede aanvaarden? Rusland's verbrokkeling is een ver-sterking van Duitschland's macht. Frankrijk kan tegen Duitschland geen oorlog meer wagen; dat is ook het geval met ltalië tegenover Oostenrijk-Honga-rije. Het Europeesch evenwicht bestaat niet meer; terwijl het handhaven van dit evenwioht het voornaamste oorlogsdoel van Engeland en Amerika is. De Duitsehe zegepraal in 't Oosten zal in Frankrijk, Engeland, ltalië en Amerika als een onverdraaglijke nederlaag terug-werken. Er zal aangedrongen worden op voortzetting van den oorlog. Anderzijds zal de Duitsehe zegepraal in het Oosten de vredesbeweginf in het Westen versterken. De oorlog tegen de Centralen wordt doelloos, omdat de kans tôt overwinnen op het Duitsehe leger zooals de ekonomische inzakking van Duitschland door de blokkade-politiek totaal uitgeschakeld is. Nu valt af te wachten welke van beide werkingen het sterkste zal zijn. Veel zal dat afhangen van de voorwaarden van Duitschland tegenover het Westen. „Vooralsnog weten wij niet of Duitschland tôt het volledig herstel van België bereid is, of het , de vraag van Elzas-Lotharingen op zijn minst als een hinnenlandsch politiek probleem in demokratischen zin wil oplossen, of het bereid is tôt to-egeving nopens het Engelsehe plan in Wcstelijk-Azië. Evenmln weten wij wat Oosten-rijk-Hongarije in 't schild voert tegenover ltalië. Eohter wanneer Duitschland en Oostenrijk bereid zijn tôt concessies aan de Entente, zou de toe&temming der Entente kunnen ver-kregen worden nopens de nieuwe ordening in 't Oosten zonder voortzetting van den oorlog." B. DE B.W.P. EN DE INTERGE- ALLIEERDE CONFERENTIE TE t LONDEN. De onlangs door den L. R. gestemde t resoluties tôt opdracht der afgevaardig-den der B.W.P. in het buitenland, zijn door de pers gepubliceerd1 geworden. I Heden bepalen wij ons tôt de publiea-i tie van dat gedeelte, betreffende de in-t ternationale konferentie, gepaard met r de noodige kommenitaren: ! De Vredesactie. De B.W.P. groet de afgevaardigden der arbei- t dersiklassen uit de Entente-landen, vergaderd te -1 » f Londen. Zij hoopt dat uit de beraadslagingen een ge-meenschappelijk vredesprogram moge ontstaan (1 op basis van de formule: noch annexaties^ noch oorlogsschatting, zelfbeschikkingsreeht der volken; in dieu verstande, dat deze formule de noodzakelijke voorwaarde tôt herstel en echade-rl Tergoeding door de verantwoordelijke daders ran de verwoeste en geplunderde landen in zich a besluit. Zij hoopt, dat dit program, onigetwijfeld in ^ groote lijnen gelijkvormig aan Wilson's voor-stellen, het gemeenschappelijk goed der geallieerde landen zal moeten worden en dat ailes in 't werk gesteld moet worden om op deze e basis tôt volledige overeenstemming tusschen 0 de regeeringen der geallieerde landen te komen. r Zjj is van oordeel, dat alsdan het proletariaat ^ der Centrale landein voor plicht heeft, met de geruststelling dat niemand de rernietiging noch de onderwerping hunner nationaliteit op q het oog heeft, onvoorwaardelijk te verklaren, of j het bereid is mede te werken aan de praktieche doorvoering dezer formules in 't teeken van de Rechtvaardigheid en het Recht. Zij zullen namelijk moeten verklaren of zij geneigd zijn door aile mogelijke middelen, hun regeering het zelfbeschikkingsrecht te doen aanvaarden, niet alleen tegenover Rusland, maar ook, en dat nog wel met aile mogelijike waarborgen, tegenover Polen, Elzas-Lotharingen, alsook tegenover de volkeren van Oosten-rijk-Hongarije.2. Voor zoolang de socialistische partijen der Centrale landen zich daaromtrent niet klaar en duidelijk hebben uitgesproken, denkt de B.W.P. dat een internationale konferentie moreel on-mogelijk en praktiseh <îbelloos is. Zij richten een dringenden oproep tôt het proletariaat der geallieerde landen, met inbegrip dat van Rusland, om zijn energie en zijn in-spanningen te verdubbelen tôt hereiken van de zegepraal der Demokratie en een wereldvrede, welke moet leiden tôt een Volkenbond en de verdwijning van het militarisme. 3. De B.W.P. acht, dat een vergadering der Internationale zich opdringt vôôr het einde der vyandelijkheden; is van oordeel, gezien den specialen toestand, waarin zich de B.W.P. bevindt, dat zij niet over al de gegevens heschikt om te oordeele.n over het geschikt oogenblik, dat de Internationale zou moeten vergaderen; laat aan de afgevaardigden de zorg over hun houding te bepalen nopens datum, plaats en voorwaarden dezer konferentie, in aanpassing met den toestand en de dokumenten, die zullen voorgelegd worden aan de intergeallieerde konferentie te Londen; bevestigt ten andere maie haren wil slechts dan aan eeon internationale konferentie deel te

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.