' — M0 90 VMf ceptàemen het nomme r Donderdaq 1 iuli 1915 De Belgiscne Standaard Door Taaijen Yolk UiiGBÏ,A^ ,-o:t Cro'd mx Hû&rd en Land « l)£ 8ÉL8ISGHE STâSûMSll)» *feP>chi]ti dsgsiijks Abonnementspnjs voor jo aummeii> bij BvooruubeiaHng. Voor de soiaataa : 2,50 fr. Voor de niet-soldutext — tn 't land 3.5a fr. ; buttem 't iatta 4.50 ir. Inditn /ttttr txemplaren van *lk numtntr worden gêlraagd, wordt dt abonn*m»nti Jtvék e OestuurdLer : ILOEFONS PEETERS. VÀSTB OPSTELLÊRS : W. E. BEî-PAIRE, L. DUYKERS, Victor VANGRA^BEBEi* Bertrand VAS* DER SCHELDEii, Juui FILLIAERT -, , -1 Kltua*.!Sec.. » J. ~d&.XW3BU*1£J- - ittâiMHMttiW '***■ mmemmt Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeedijk DE PAPS^E. Aankoudigiugen : o.s-j fr. de regel. — Rekiamen : 0.40 fr. de re .Vluchteiineen : * inlasschingen van a regels, 0.50 fr. De Paus en de Oorlog 'k Had vroeger in een vooidracht ge- j sproken over ons zwak menschenver-stand als over een - val van tegenstrij-digheden ». Het woord vond weerklank, Mijn geleerde leermeester en trouwe vriend, doctor professor Verriest, was er peter van en zond het de wereld in. Het kwam me weer te binnen bij het lezen in de bladen van al het gezaag over cie houding van Zijne Heiligheid den Paus tegenover den oorlog. Toen de vertegenwoordigers der groo-te mogendheden in vredesconferencie vergaderden, werd Zijne Heiligheid den Paus zorgvuldig buiten gehouden : « wij kennen u niet ». Toen er moeilijiiheden met Frankrijk oprezen, werd door de Fransche offi-cieeie wereld gezegd : « wij kennen u ni et ». Vôôr de oorlog uitbrak, hadden Duitschiand en Oostenrijk hunnen in-vxoed sinds iang versterkt door het zen-cien van knappe vertegenwoordigers. Frankrijk riep zijn vertegenwoordiger te-rug : « wij kennen u niet ». Het gezag van Zijne Heiligheid werd dus alleen niet erkend maar aïs niet be-stâandè beschouwd, door ai uie buiten- ■ staanders der Kerk. Nu zouden we er ons toch mogen aan veivvac.nen dat, getrouw aan - un verle-den, deze buitenstaanders deu Paus in mocilijke tijden met vrede zouden iaten. Maar neen, zoovelen verwijten het den Paus dat hij over het internationaal ge-schii geen uitspraak doet. De Paus zou dus, op eigen gezag, een oordeel moetea vellen; zij wiiieii dus dat ïe Paus zwijge wanneer het hun belieft: «wij ke,inen u niet» en dat hij spreke wanneer zij het goed vinden. Dat de Paus zich daartoe niet leent kan ik best begrijpen, al had ik dan 00k graag van hem een oordeel vernomen. Maar de teger.strijdigheid gaat nog verder. Het stilzwijgen van den Paus : wordt uitgelegd alsof hij pro-duitsch zou ^ zijn. En zegt hij een woord, het wordt j onjuist weergegeven, als gunstig aan ■' Duitschiand uitgelegd en krachtig ver- J' oordeeld. Er was nochtans maar een lo- | gisch gevolg : « Wij kennen u niet », •; dus zwijgen wij over u. In de veronderstelling nu dat de Paus het mis voorhad, dan mogen wij daaruit besluiten dat Hij verkeerd werd inge-licht. In dit geval hadden de buitenstaan-ders der kerk hem niets te verwijten, maar zelf eerst er, vooral te bekennen : ; wij dragen de schuld daarvan, wij heb- s ben hem niet ingelicht, « wij kenden hem l niet ». Dit ware al te logisch ! 't Is waar het \ Katholieke België had meest van den ; oorlog te lijden, en dat erkende en ver- . eerde Zijne Heiligheid den Paus. Maar ooï het katholieke België doet geen uit- ! spraak over de houding van den Paus. j Het vertrouwt erin dat Hij het katholieke \ B gië nietverlaten zal. Hij kan gegron- j de redenen hebben om niet luider te spre- j k :n. De beste vrienden en b^schermers * zij r: niet deze uie het luidop roepjen, Na den oorl y zullen wij wellicht vernemen Wi de Paus voor het katholû Bi igië h ft g 'aan. Dan eerst zullen we misse n kunnen oordeelen met kt.anis van Zol CQ» Ii tusschen verzoeken wij hen die « den Paus niet kennen » va Hem, in onzen imam, niet te vsroordec-len. Dat begrijpt het gezaghebbend En-gelsch blad The Times, dat zeker niet ka-tholiek is. Luistert wat het schrijft : ; « Buiten de katholieke Curia is het ï « moeilijk te begrijpen in welken moeilij-. I * ken toestand het Hoofd der Roomsche - « kerk is geplaatst door den oorlog. - « Eenerzijds ziet het de laatste groote . « katholieke staat,Oostenrijk-Hongarië, s « gewikkeld in een strijd om leven of r « dood, in bondgenootschap met sta- « ten waarvan geen een katholiek is in t « denzelfden graad. Nochtans is Oos-r « tenrijk-Hongarië de bondgenoot van I « het Duitsch Rijk, over wiens beheer « de Roomsche Katholieke kerk sinds - « het einde van den Kulturkampf groo-e « ten invloed heeft uitgeoefend, wiens n « troon bezet is door een potentaat met ij « uiterlijke godsvrucht. In dezeomstan- « digheia kan de gunst van de Curia k « natuurlijk overhellen naar de tegen- - « staànders van de zaak der Verbonde-u « nen, zelfs indien de houding niet ware « beïnvioed door de Austro-Germaan- II « sche dipiomatische overmacht bij den - | « Heiligen Stoel en door overredings- - j « methoden waarmêe de wereld nu ver-. \ « trouwd is. Door de geesteiijke onzij- - | « cigheid te handhaven, kan het wel | « blijken aan den Paus en zijn raadge- d 1 « vers dat zij onpartijdig de recntvaar- - | « digheid uitoefenen. De Paus, wij ? « twijfelen erniet aan, deeit de zedelij- « ke afkeuring van al de çhristenén voor n « de gruwelen in België en Frùnkiijk - « bedreven, doch hij wexgcit uioSpiaak n « te doeu over gevallen die niet formeel « voor hem zijn en waarover de voiledi-ti S « ge bewijzenlangs beide zij den niet zijn - « voorgelegd. Hij heeft de zorg over al « de kerken van zijngeloofsbelijdénis, en fi « heeft voor den geest te houden hoe de t « oorlog de tijdelijke en geesteiijke be-: « langeà van de geheele Kath. Kerk kan e « beïnvloeden. Alhoewel het mag schij-e « nen aan buitenstaanders dat de Room-t < sche Kerk en zijn Hoofd slechts wei-ii ; « nig kunnen te winnen hebben door eene « onzijdige houding aan tenementegen-y « over daden die het geweten der be-s • « schaafde menschheid diep hebben ge-a f « schokt, toch mag het niet vergeten t ' « worden dat de Paus niet te verant-| « woorden heeft voor eenen menschelij-I « ken rechter en dat hij alleen te oordee-i; (( len heeft over de welvaart zijner Kerk. " I « Leeken en vooral niet-Katholieke ' ? « leeken kunnen in deze zaken niet oor-l « deelen. Zelfs waar het hun blijken zou s « dat Hij,die beweert de vertegenwoor-t « diger te zijn van Christus, ongelijk - « heeft door den schijn aan te nemen tôt - « «de anderezijde» over te gaan doorge-; « beden te murmelen, terwijl de mensch-: ) « heid gebonden en bloedend ligt in de _ ; « handen der dieven, dan zelf moeten % î « zij zich nog niet veroorloven een von- 3 « nis te vellen daar waar zij niet ver-| « staan kunnen.» f Wij, katholieken, konden het niet 1 }* beter zeggen dan «The Times.» Dr Van de Perre, r - • Volksvertegenwoordiger. EEN ONDER1EEER? | Dinsdag 29 Juni was er een oogenMik erge l opschudding op den dijk. Rond 4 uur in de ~ | achternoen stonden honderden soldaten naar S * de zee te kijken en te wijzen. Niet ver af van a de kust, rijze met h t water k^am uit de a richting van Nieuwpoort îets aangeslierd, g dat bliksemsnel v ort bewoog. Een streuling wit zog liet het voorwerp achterna, dat hoogKens :ien meters bedragen kon in de n lengtg. Het was alsof het door de zee sneed want langs de wand rilde bijna onmerkbaar e het water. Was dit een onderz-eïïr ? M dden n over den dijk Verdv/een de duikboot (?) en werd het water weerorn glad. Tegen den avond losten de twee kustboo- ten, twee kanonschoten in zee rechtover ~ De Panne. Dan vaarden ze in noordelijke f richting weg. Ailes bleef toen kalm. £ In den Balkan. î De val van Lemberg heeft weerom dezen ^ terugslag bewerkt dat de toestand in den Balkan meer en meer langs éene zijde kentei t » en dat de duitsche invloed de«e kenteriug 1 dan 00k in bate neemt.Hct russisch slagveld, — mede met het handelen van Servië en Ai-! banië, — wordt een soort barometer waarop Rumenië en Bulgarie dan 00k hun bereke-ningen van staatkundigen aard maken. De jongste gebeurtenissen ; hetgeen we ten an-r deren in onze voi'ige kronijk deden opmer-S ken ; hebben onze vooropgezette meening - gestaafd dat het wel denkelijk tôt een Bul-s gaarsch - Rumeensche verstandhoudmg zal j. komen. Ambtelijk werd reeds gemeld dat on- derhandelingen gebeurden tust.chen bside landsbesturen en reeds werd gewag gemaakt a van een verdrag dat gesloten werd. Zonder de gebeurtenissen te willen voorloopen mee-nen we dat zulk verdrag wel thans het dag-e orde uitmaakt van deze twee balkanstaten. Gemakkeiijk is het te begrijpen immers dat : èn de nieuwe toestand en moeilijkheid waar-in het Russisch leger zich thans bevinat ; èn de verwikkelingen van de gebeurtenissen die - i kunnen uit het înpaimen van Albanie voort- - ; spruitener vceltoe bijgedragen hebben,omde-:1 I ze beide Baikanstaien te doen inzien, dat 1110- geiijk door een gezamenlijk samenwerken er [ Kon wordten uitgezien oin met de minste op-offeringen de gruotste voordeelen te betracli-' ten. De jongste vourvalien in Albanie zulltn wel denkehjk de voornaamste ooi'zaken mo-r gen ^enoema worden van deze alleszins iet-g wat wrbazende toenadering tusschen Bulga-, në en Rumenie. Het is nog niemand verge-^ len tôt weike harde verwikkelingen het Al-; caneescii groadgebied— wespennest van po-litiek — destijds' ia ûeu Balkan aanleiding "l s gaf. Na den Balkanoorlog wist men er geen 1 | weg mee en bevonden zich aile landen als ^ | genoodzaakt ; —hetgeen Italie niet het minet a | met een kwaad 00g aanzac— er een onafhan-kelijken staat van te maken, wat alleman en * niemand tevreden stelde. Doch Servië dat T • ; maar steeds nog van zijn uitweg naar zee - niet afgezien had, nam de frontverandering - | van het zuidelijk oorlogstooneel, dat zich nu . t hoofdzakelijk op de Italiaansche grenzen plaatste ; te baat om, zonder omzien ditgeene door de macht te pakken wat men het in vre-dige tijden niet had willen afstaan. Een ge-deelte van zijn vrijgekomen legers rukte Albanie binnen, bezette Durazzo en door deze 1 daad werd het meester van de strook kust-gebied op de Adriatische zee. Het mag nu " min duidelijk heeten waarom deze daad nu - werd begaan, althans is het zeker dat Servië alzoo de andere landen voor het feit zelf wil ; stellen opdat later aan deze inpalming niet - zou getornd worden uit grond van 't eerlijke j princiep voortvloeiend uit de overwinnings-. daad ! £ | Dit ailes heeft natuurlijk Bulgarie en Ru-^ menië niet alleen kregelig gemaakt maar daarhij erg ontstemd. Niet zonder achterden-ken en spijt hebben ze moeten bestatigen dat ! een grooter Servië daaruit zou groeien en dat deze aangroei een grootere macht schenkt 1 en een meerdere beteekenis legt op de econo-mische en politische belangen van dit land, dan zij wel hadden gewenscht. Daarbij het feit zelf dat Griekenland^ tôt nog toe geen t aanmerking op deze impalming heeft gemaakt maar door zijn stilzwijgen schijnt te kennen te geven dat het deze daad beaamt en alzoo Servië steunen wil, moet Bulgarie en Rumenie erg vervelen. Een verbond tusschen beiden zou dan 00k de beteekenis hebben van een verdrag dat tôt stand kwam om e I den invloed en de macht van Griekenland en e Servië tegen te werken. Doch Servië is in r oorlog met Duitscnuad ; en Griekenland, — 3 dat thans eene verpletterende meerderheid e gaf aan de parti] van Venizelos, die de oud , | eerste-minister, buiten allen twijfel, weerom y ! aan 't bewind zs.l brengen en waardoor eene 1 bijtreding van dit land aan de zijde der bond-e ! genooten meer dan waarschijnlijk voorkomt, i ? zal 00k denkelijk niet la 11g meer wegblijven r ! om 't conflikt bij te springen, ten einde 1 zijne eischen op Zuid Albanie te zien inwil-1 > ligan. I Rumenië en Bulgarie staan aldus weer - | voor het Balkan-vraagstuk dat reeds door r ï deze gebeurtenissen eene gedeeltelijke oplos-ï I sing krijgt ten gunste van Servië en ten hun- ■ nen nadeele- Zoo nu Griekenland bijspringt Laastste Berichten [ Parijs, 29 Juni, 7 uur. f Betrekkelijk kalme dag op gansch het front. Artilleriegevecht ten Qt Noorden Souciiez, te Neuville en te Reclincourt. Attrecht (Arras) werd be-g schoten door stù'kken van grof kaliber. Tusschen de Oise en de Aisne heeft i, het artilleriegevecht zich ten onzen voordeele voortgezet. In Argonne en i- op de hoogten der Maas aan de loopgracht van Calonne hebben de Duit-P schers na het mislukken van hunnen laatsten nacht, hunne aanvallen niet hernieuwd. In den morgen van 27 juni heeft een onzer vliegeniers met l bij val 8 bommen geworpen op dejhangaars voor zeppelins te Friedrichs-_ haven. Eene breuk aan den motor heeft hem gedwongen neder te komen g doch hij is erin gelukt het Zwitschers grondgebied te bereiken te Rhein-- felden. il Parijs, 29 Jumi, 15 uur. l" * In de streek van Atrecht (Arras) heeft het kanongeschut geheel den t l nacht voortgeduurd ten Noorden en ten Zuiden Souciiez en ten Noorden t | Neuville. Een voetvolk-gevecht heeft ons toegelaten vooruitgang te ma-f ken in den hollen weg van Angres naar Ablain. In Argonne, te Bagatelle »- | onophoudende strijd met bommen en granaten. In de Vogeezen heeft een ï. duitsche aauval onze voorposten op de hellingen ten Oosten Metzeral voor : eenen oogenblik achteruitgeslagen. Wij hebben door eene onmiddelijke j | tegenaanval den verloren grond ten deele weer ingewonnen. Op het ove-e : rige van het front, kaime nacht. vooraleer de Dardanellen-actie tôt een einde kwam, ;dan mag Bulgarie, bij den val van ConStantinopel, vaarwel zeggen aan ai zijne droomen en begeerten. Doch de Dardanellen zijn nog niet doorge-breken ; het tur csch leger houdt nog stand en de Russen leden eene gevoelige nederlaag. Deze iuten worden dan ooii doo: de duitsche diplomatie uitgebuit. Met aiie reden mogen we ge oe>ven dat Bulgarie en Rumenië op aile manieren door Duitschiand bewerkt worden. Het negatief uitwerk .1 op de Dardanellen en hec posiùef i'eii in G^licië zuile).. dan 00k »vel als lokaas dienen. Springen ze bij langs den duitschen kant dan worden hunne wederzijdsche eischeh op Macedonie en een gedeelte van 't Servisch grondgebied, van heden tôt morgen, werkelijkheid ; want hunne vereenigde legers zouden niet alleen Griekenland verplichten uit zijn neutraliteit te komen maar daarbij Servië eventueel kunnen verpletteren. ZoO wordt hun de toestand uit de duitsche diplomatieke wereld voor-spiegeld.Het aftreden van den duitschen gezant te Sofia, heer Michabelles, die door den duitschen gezantschapraadsheer van Constan-tinopel vervangen wordt, laat duidelijk toe deze veronderstelling te maken. Zagen we immers ditzelfde niet gebeuren te Bukarest en te Athenen en volgde toen eene heele omwenteling op diplomatischgebied niet voor? We schreven reeds dat eene mogelijke tus-schenkomst van Bulgarie en Rumenië maar te voorzien was alswanneer eene beslis-sende zege zich voor ons zou voordoen ; de huidige gebeurtenissen staven dit ten over-vloede ; ten ware Bulgarie, zich heel bewust ivetende van de onvermydeljjke en zelcere : eindoverwinning der Bondgenooten, thans ; zou inzien dat het met eene onmiddelijke tus-j schenkomst, meer zou verkrijgen dan door ! een latere gevraagde bijtreding. Maar dit ! schijnt vooralnu tôt de loutere veronderstel-: lingen te behoorent Oorlogsnieuws t FRÂKISCH FRONT. - I De officiëele berichten getuigen sedert twee - ^ dagen van eene schaarschte aan verblijdende 1 vooruitgangsmaren. Sedert de laatste verove-i 1 ring van.de Labyrinthe rond Atrecht en van 1 r Metzeral in den Elzas schijnen de legers als - i in beraad te staan. Wel hooren we dagelijks 1 | van beschietingen en wederzijdsche aanval-1 f len maar de verrassende tijdingen van eenige 1 | dagen geleden blijven achterwege. Doch dit ; ? moet ons geen verwondering b'aren als we - f inzien dat, op 't punt doorgebi'oken te worden , ? de Duitschers hun front met zoo uitermate 1 | veel nieuwe en versche troepen hebben aan-; 5 gevuld dat eerst en vooral zal moeten ge- ; tracht worden deze nieuwe reserven uit te I putten. Noodzakelijkerwijse is dus een stil— ■ j stand in't offersief langs A.rec' gekomen, ■ ; maar gelijk we het reeds deden opmerken is ideze stilstand slechts de voorbode van eene andere actie die spoedig daar of elders zal volgen. Uit het 00g mag niet verloren worden dat overal kruit in de lucht hangt en dat eene doorboringspoging slechts een middel is om dikwijls langs dezen kant den schijn te ; geven van wat iets verders moet voorvallen. | Dit schijnen de Duitschers dan ook te begrijpen want op hcel het front doen ze onop-houdend overal tegenaanval-demonstraties, alsof ze wilden de overtuiging opdringen dat ze nog sterk genoeg zijn om aan ailes te wederstaan. In deze tegenaanvallen ge'oruik-ten ze dan ook herhaaldelijk brandende vochten en stikgassen. Doch dit geweld , schijn1. ons meer lawaai te zijn dan werke-lijke tegenstand. Laat ze maar voortdoen in dien zin, ailes komt toch op zijn tijd. OOSTELIJK FRONT. De wederlandsche pers wijdt maar steeds artikelen over den val van Lemberg. Bij de Duitsche en Ocstenrijksche pars is het al vlammende geestdrift; bij de bondgenooten bezadigheid en koel redeneeren. We hebben de beteekenis van dezen val genoeg weergegeven om er nog op terug te komen. Thans echter een enkel woord op het-gevolg van dezen terugtocht. We spraken reeds van een mogelijken aanval op Warschouw (Varsovie). Even gaven we te kennen dat zoo Mackensens leger het Russisch middenleger kan doorboren op zijn zijdsvleugel, een on-middellijk gevaar voor vVarschouw te vree-zen was. Op dit oogenblik is dit nog niet gebeurd en zal het ook denkelijk in de eerste dagen geen plaats grijpen, want de Duitsche bladen ontkennen het zelfs niet meer dat het Duitsch-O'ostenrijksch leger dat in Galicië opereert, in een staat van uitputting ver-, keert waardoor het leger dat in Polen stand houdt van aile hulp van dien kant moet ver-stoken blijven. Toch blijft het gevaar voor Warschouw bestaan. Dit blijkt uit de voor-postgevechten die thans op de Vistule gele-verd worden. In de eerste dagen mag dus een nieuwe groote veldslag in Russisch-Polen verwacht worden. In een dagbericht seint Groot-Vorst Niko-laas dat de Duitschers thans de Russische soldaten beschuldigen dum-dum kogels te gebruiken. Tegen deze beschuldiging teekent Groot-Vorst Nikol-aas heftig verzet. Op Duit-. sche krijgsgevangenen werden reeds ettelijke malen dum-dum kogels gevonden. Betrapt een dief met zjjn handen in uw zakken en nog zal hij u zeggen dat gij hem besteelt. IN OF. DARDANELLEN. Weerom na den laatsten algemeenen aanval waarbij de bondgenooten zoo flink vooruit-kwamen, een poos stilstand. Doch dat het de Turken benard schijnt te worden blijkt uit de voorzorgen die ze nemen te Constantinopel zelf en in Turksch-Europa op de lijn Tjachal-da. Een teeken dat het schiereilpnd Gallipoli in een korten tijd wel mocht onveilig schijnen voor hunne legers. Het feit dat de stad Gallipoli beschoten werd beduidt voor ons dat de zeeëngte ten grooten deele moet zijn van mijnen gezuiverd. Want Gallipoli ligt te diep in 't land cm door de kustbatterijen te worden gebombardeerd. In de laatste gevechten schijnt het waarschijnlijk dat Liman von Sanders, de duitsche generaal, erg gekwetst zou geweest zijn.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.