DeBelgischeStandaard Dôor Taal en Voliî DAGHLAX) Voor God en Haaid en Lancl —mrir»«i jk—nmnr~>^-twu* «-jgiMnr nrymitf nnr t rmrr~rT •——■—t—jjmj—«li» j: ji > mimM»■ min#m»miin r n»ir --n~T"nnMTilWiM——M"""-rm** ..' mi wrw> — w»*w»*Mf»r<.j?yqfaaciTiMMMiiaw nn.v-af*»*Mw—iwi'imwy-«w—J—*<*1 <*—>*'****'• Miwiirnw^r» ' . lit R OlïPUt (TtSfllkBn . «te .Kii.ï rt jncJ.'ii,. I _ i i Voor a'ie mededeelins'en zich wenden tôt : Door Taal en Voliî UB.W. - -V»^* . ~,ju* > iMfcll T'I lirMiM !■! ' '<k-f *•—— Ml a !■ il ti '— i «in m .. ■ . m «a « 0£ Limt STAaOMSB * iitfWt Abouneme«tf.prijs voor 50 raummers bij voorunbetiling. Voor ûb Bolaeten : 3,50 fr. Voor ûo Biat-soîdutea — in 't luttd 3.50 fr. j buittn 't tond 4.50 fr. ltuU*t mttr tximf .*rtn van tlk Humm*> uard*n gnraaçd, woràt & «bo*mm*»t* tri's Htity.nr. m ~ il urntirtJin rn 1 - m vA>i»*<**e *w*tK*4mu-ifm~£%*m^X Bestuurder t ILDEFONS PEETERS. I Villa VA5TH OPATBLLEKS : M. E. BELPAIfL, L DUYKERS, Vlctcr VAW6RAMBERE#, I , 4nk cdieinoel BerirsBi VAN DERSCKLOEN. Juul FILLIAER '. v or God en Haard en Lanc Voor aîle mededeelingen zich wenden tôt : MA COQUILLE, Zeedijk DEPANNE. 1 : o.2r5 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel, itelingen : 3 inlasschiagen van 2 regels, 0.50 fr. 17' t V'T'l 'rEN WT C%s - <d tJL W ^ gedenkt den Slag £> ftitHHtmHttt j BertrieJ VANDERSW aûEM. Juul FILLIAER r. V1;d I Broerâgke Humer ' der Guîdensporen ! ' Daar de bijdragen ons zoo menig-mldig toekwamen, geven vnj Dinsdag een tweede Grosninghe-num mer. mm* kg^vwgxtw ihwnmhw- rnww m*»1' *»■ w»'j ■:** «or 1 Ze vocht w r ^ «4 ^ ^ I Vlaandren die Leu ! ■1 302--1 9*1 5. / Ze vochten «n ze wonnen Aan de helden van thans zo j G G zonen der helden van weleer. tri Lien volk, een heldenvolk staat zwijgend vôôr den slag ^ 't klaroen schalt plots : en allen buigen diep ten grond tei voor hunnen God. O schouwspel prachtig lijk de dag de die, zyvaar van zege, rijst. Aandoenlijk drukt han raond on die aarde, die wellichî hun bloed nog drinken zal... st( 't Klaroen schalt weer, en schittrend in het zonneiicht staan duizend bijlen, duizenden rapieren — pal. ^ Een schicht |a. gelijk, daar zwaait des leiders zweerd ! ' dr « Vooruit ! » — uit duizend borsten klinkt één schreeuw toi « Vlaandren den Leeuw ! » ve « 't Is vrij of dood ! Ons Vlaandren is het weerd ! » ke En velen vielen... met 't triomfgeschal in de ooren. ste O Vaadren, rust in vrêe, geen vreemde zal u storen m< in 't heldengraf, fa want 't is uw bloed dat Vlaandren vrijheid gaf ! ' * * * sts O dierbaar voorgeslacht ro zie thans uw zonen staan en schouwen naar uw schimmen O Vlaamsche leeuwen-macht 8e Beziel nog eens uw volk, en dra aan de oosterkirame begroeten wij de zegezon met uw triomfgeschreeuw : « Vlaandren den Leeuw ! » ^ Théo Walter. ja, 1 ve Vlaandrensboden Vlaandrens bodem duldt geen vreemden, Duldt geen vreemden dan in 't graf. zong John Alfried de Laet voor 67 jaar, en dat is even waar nu als toen ; even waar als zes eeuwen geleden, op den roemrijken morgen, toen de leeu-wenscharen uit Vlaanderens steden en gemeenten, op Groeningherveld, met de moederaarde communiceeiden, vooral-eer den strijd aan te gaan tôt hare ver-lossing en vrijmaking. O eeuwig herbeginnen der zelfde ta-fereelen, van den zelfden kamp tusschen Recht en geweld, tusschen heldenmoed en verdrukking, tusschen waarheid en logenl'tWas de ntuntvervalscher,Filips de Schoone, die, in 1302, ons rijk-bloei-end land zocht te overrompelen, te be-knellen, te verstikken, om zijn drift naar heerschappij te voldoen, om zijii lage, vuige neigingen bot te vieren ; nu is hij geen muntvervalscher, de meineedige Kaiser die met zijne trawanten, ons rus-tig oord overviel, maar een aartsverval-scher, een vervalscher van het heiligste op aarde : de Waarheid. In een web van logen en laffe list heeft hij, niet alleen ons land, maar heel Europa, omsponnen ; een web kunstig en jaren lang aaneengeweven.zoodat het den rechlgeaarden enkel ten koste van taai geduld gelukte te ontwaren en uit te rafelen waar men hen leiden wilde, — Ja, het toppunt van die kunst in 't liegen mag het wel heeteu dat de Ka-tholieken der gansche wereld, en de H. Vader aan hun hoofd, bedrogen werden engeloofden aan hetgoedrecbt,dendrang naar vrede van den meineediger Keïzer. Maar, zooals weleer onze voorvaderen met de knodsen hunner goedendags de gesmeden plannen van den valschen Franschen Koning wisten te verijdelen en in de Groeningher beemden de bloem zijner ruiterij maaiden en versmoorden, zoo 00k thans ;'al heel. Europa verlost ; worden uit de crgste dwingelandij, die i van meineed en verraad, van veinzen en 1 verdrukking, van verlagende hebzucht ! en materialistische opvatdng, dank aan de slagen, gebeukt door onze heldhaf- j tige jongens in de drassige weiden van i den Yzer^Groeningher-veld "duurde en- | kele uren ; de'Yzer heeft een aanhouden \ gevergd van maanden. — Maar 00k , zal het zijn Duitschlands graf, zooals • Groeninghe dat was der Franschen. | Daar, op die boord, schreef Gods hand ' voor 't Duitsch geweld, wat Zijne scheppende hand heeft voorgeschre-ven aan de baren van den oceaan : <r Verder zult gij niet komen ! » Eere dus aan de helden van 't ver-leden J Maar nog veel grooter eer aan die van het levend heden ! Moge 00k thans op een glorierijken Juli-dag de voile zon der algeheele verlossing rijzen ! 1915. M. E. Belpaire. meewwrcwawyniww <».<m - v naw ■■ —■ ■ * ,mmii7i»maiawwiiir Men zegt dat 't Vlaâmsoh te niet zal gaan, f 't on zal, \çant De taal is gansoh het ^olk ea onze Jongens strijden heu dood voor hun volt, 1 val- j sste Alsdan... en Nu, j. 1 Hetzelfde onsterfelijk, recht en ridderlijk Voik. Deze tijden hebben in menig opzicht, 'n welsprekende geliikenis met de tijden, toen onze ridderlijke voorvaderen op den : het Groeninghe-Kouter, streden voor het Recht van tegea Onrecht en Geweld. Lijk Duitschland 1 uit nu» was Fraukrijk alsdan ia 't opkomen van ilde z''n &roote wereldraacht. Thans heeft het 't uitheemsche Pruisen aile Duitsche Staten ^ in rond hem, onder zijn barbaarschen vuist ge-Ka- duvrd ze zijn enkel nog onderhoorige die-; H, naars met een schiju - meesterschap, en "den zonder eigenlijke werkkracht. Ze knikken ,ar ,r gewillig als de groote Manitou een ja-vvoord a afdwingt, en stappen alwaar hij wi!, als hij zer* | S met den vinger hen wijst, vooruit te schreden. ïren Einde XIIIe eeuw, lagen schier aile machtige i de vassalen, als ontmachtigde nietelingen tegen-hen over ^ien Opperheer, Filips den Schoone, e]en 1 Vorst zonder zedeleer, roover en vervalscher. 3em i Het machtige vlaamsche volk, met zijn prachtige gemeenfen en bloeiende gilden, zijn ■ kunstschatten en rijkdommen, wil hij be-| meesteren... maar 't krach tige bloed doet die f maar een forsigen omloop in 't trillende lijf 1 en » van den Leeuw ; hij wipt recht, ter verdedi-îcht '' van' Vorst en Land, van Vrijheid en aan ; Recht, tegenoverdehoovaardigebinnendrin-' gers, die Frankrijk op onzen grond spuwt, ,cli~ j en klauwt, al wat hi; klauwen kan, de rijke van j ridders dood, in 't zand dei- Groeningher-en- ; vjakte. Dit woede-feit bewijst eene zaak : dat den < toen lijk nu, ons onversaagde Volk geen on-00k ; recht duldde, gelijk van waar het kwam. • Toen kwam het van Frankrijk, thans met ons s ten oorlog tredende, hand in hand. Nu komt | Q « J " • î het van 't verraderlijk Duitschland, en nog-and ; maals, is de bloem van ons mannenschap ijne opgerezen rond zijn Vorst, om den binnen-ire- dringer, de roovers- en moordenaarsbende in . naar 't lijf te springen. Nu, lijk toen, mogen we nog niet bogen op een gulden zegçpraal. Doch de victorie zal komen, « de blijvende er~ overwinning. » Achterna, zullen we geen aan Roosebeke te beleven en te lijden hebben. X>k Ditmaal immers, zal de aanrandende macht de gebroken worden lijk een stok, en ons zege-£n j vierende volk, wijzer dan toen, zal eensge-zind blijven, rond den beminden Vorst, die e»:n vuist bezit, anders sterk, dan dien van ; —m■ Gwijde van Dampierre. Alsdan was 't het in volk, dat zijn Graaf moest verdedigen. Thans || is 't de Vorst, die krauig de heldenspreuk | deed dreunen over zeeën en landen : « ge | trspt me over lijf en lijk, eer ge mijn volk » » T W /VU A IX 0 hebt en zijn land. » We zijn nu, lijk het voor-geslacnt, het heldenras, rond dien anderen Balduien die heet : Albert de IJzeren. Z66 is, Sire, uw Vlaamsche Volk. Ge ken-det dat volk toen Gij riept tôt de fiere Vlamen: « Op ! nakomelingschap der Groeningher-helden ! » Nevens de Walen, lijk toen, zal het voort oprukken, onder Uw gebied en op Uw gebcd « naar het rijk der victorie ». Daarr.a zal het rusten in de vredestreek, het hoofd omkransd met glorielauweren... genietend aile rechtmatige recht, te meer, dat het zoo edelmoedig, zonde» fekenen, Zijn bloïSver-goot om Walen en Vlamingen, en heel het beminde België, ons bovenal duurbaar, vrij te vechten en te wreken. Het vraagt t^ikcl als heele, volkomeri ontwikkelde, voile Vluming, een groote Belg te wezen. P. Bertrand van der Schelden. 1914-1915. Voor de eerste maal had in 1914 het Brus-seische Davidsfonds het aangedurfd, zijn 11 Julifeest te houden in de ruime Patria-zaal. Dr. A. Bornas trad als feestredenaar op. Midden zijner voordracht vertelde hi) : " Omdat ik op een voorgaande vergadering gozegd heb dat, moest Frankryk nog ooit een inval wagen in ons land, het weer dis op Groeni ngerkouter de Vlamingen op zyn weg zou vinden, heeft de Fransche gezant my bericht dat hij me, bjj herhaling, bij mjjn overheid zou aanklagen ; welnu ik her-haal het hier, hoog en luid, aile gezanten van de wereld ten spijt. Waagt Prankryk of Duitschland, of om H even welk ander volk, ooit een inva] in ons land, z\j zullen stuiten op de Vlaamsche bajonnetten !„ Toen ging er een oorverdoovend jubelen op in de ei-volle zaal... Was het als een ver voorge-voelen van wat ons te wachten stond ? Zeker is het dat, aiten laster ten spijt, onze G u ldensporen feesten overal in den Vlaam-schen lande, de volksfierheid hebben opge-wekt, den vrijheidsain hebben gekweekt, het rechtsgevoel hebben versterkt. Wat vorige jarenj, in woorden werd ge-huldigd, zien we thans in daden verheer-lijkt.In ons eigen land blijft ons volk onbuig-baar, ongetemd ; in de g» s tory e landen blyft de gevluchte sch-nar onbedorven, on-wankelbaar ; aan den Yzer blyft het leger onoveiwonnen, onoverwinnelyk. Heil U, myn 21-Juli-volk. J. B.. Krygsalmoezenier. Herinnering... Juist één jaar geleden was ik te Brujjge. De zon vlamde in felle schittering en hoogblauw trildede lucht. Met een feestelijken lachvierde de stad den dag der Gulden Sporen. Door de smàlle, siaperige straten, langs de stille grach-ten, die de rilde torentjes der oude Burcht en de blankheid der statige zwanenweerspiegelen, onder de geurende lindeboomen, togen blijde stoeten voorbij, met vaandels en muziek. Triomfantelijk schetterden de koperen trom-petten, terwijl in bonté kleurenpracht, de rijk geborduurde zijden vlaggen wapperden in den laaienden zonnegloei. Op de Groote Plaats drong het volk rond het kiosk van waar de tonen van deu Vlaamschen Leeuw, van 't Arte-velde's lied en van den Groeninger zang klon-ken.Ik 00k bleef daar staan en mengde mijne stem in geestdrift met al die andere stem-men die nevens mij de heerlijke vrijheidszangen aanhieven. Streng en stoer rees de Halletoren tegen den iichtenden heniel, een symbool van 't onbuigbaar vlaamsch karakter, terwijl het standbeeld van Breydel en De Coninck den roern van Brugge's helden vertelde. Overal heerschten fiere vreugde en kalm geluk. Drie weken later brak de iamp lus, die België in rouw dompelde ; zijne zonen werden vermoord, zijne dochters onteerd, zijne priesters gemarteld, zijne bevolking op de vlucht ge-jaagd, zijne kunstschatten vernield, zijne steden verwoest, zijne weelde verandard in bittere armoede en lijden. Sinsdien verliepen lange maanden, maar on-weerstaanbaar komt in mij het visioen weer op van dien overschoonen dag te Brugge, van dien heeilijken vaderlandschen dag, in die eenige omgeving van pure f/Oëzie en schoonheid. Nu ligt Brugge verpletterd onder den bruta-len hiel van den vijand, en wij allen, we sid-deren bij de gedachte dat een barbaarsche hand de inmgeschoonte der onvergetelijke stad zou kunnen verkrachten, hare mystieke droo-merigheid schenden. Hebben wij niet reeds den dood van Yperen te beweenen, en van menig ander dier intieme, biddende, oud-vlaamsche plaatsjcs, de zuiverste parels van Vlaanderens kroon ? Wij wetex maar al te goed dat de Hunnen voor geene euveldaad, voor geene heiligschennis terugtrekken ! Wij sidderen, ja, maar geen oogenblik den-ken wij er aan te redden wat er in ons land nog aan schoonheid en kunst te redden is, door laffe overgave aan den overweldiger. Nog liever gansch ons land in een puinhoop veran-derd te zien, dan te staan onder den eervergeten vreemdeling, dan te zwichten voor den vorst, die met zulke snoode huiche'.arij, met al de on-meedoogendheid der overmacht, ons vertrou-wend vaderland aanvicl. Liever ballingschap en armoede en dood « dan te buigen voor 't geweld. » Zoo dachten de Via vmsphe Poorters, toen ze zes eeuwen geleden, kalm en koen de overwin-nelijke Fransche ridders te gemoet trokken en hen zonder ander wapens dan hunnen goeden-dag, het gebed en hunne onversaagde wils-kracht, in de moerassen van Groeningen deden sneuvelen. Zoo 00k denkt nu ons gansche volk, dat met onwrikbaar geduld de verlossing afwacht, terwijl zijne zonen, Walen en Vlamingen, strijden en sterven in de moerassen van den Yzer, den dag afwachtend waarop zij eindelijk den gena-deslag zullen kunnen toebrengen aan den ge-weldigaard, en hem met één ruk buiten het vaderland werpen. Op eeuwen afstand zal België vrijgevochten, ; aan vreemden smet en smaad onttrokken,worden op dezelfde plaats, met denzelfden heldenmoed en met dezelfde liefde. L. Duykers. VLAANDEREN DIE LEU, WAT PROIS IS, LUIS IS KRAAKT AL DOOD. YlamiDgen, gedenkt den 11 Juli. Dat woord kiouk uit den mond van onzen beminden vorst, Albrecht de f;erste. Een woord met dieper en wijdcr beteekenis sprak hij nooit; een woord ernstiger door het oogenblik waarop hij het sprak, zal hij nooit meer te spreken hebben. Dat woord beteekent wat de 11 juli 1302 beteekent voor onze geschie-denis : Vlamingen van het heden, weest wat waren de Vlamingen van 1302.de veroveraars van ons zelfbcstaan al? volk, en van onze per-soonlijke vrijheid. Frankrijk, zes eeuwen geleden, huldigde een valsch, heidensch rechtsbeginsel : het recht van den sterkste, om door een ander valsch rechtsbeginsel : het recht van verove-riag, yiaanderen in te palmen. Die verove-ringszucht kwam voort uit zijn begeerlijk-heid, zijn heerschzucht. Vlaanderen was rijk, Vlaanderen was schoon. Kortrijk, Brugge, Yperen waren internationale handelg&teden. In hare prachtige hallen vergaderden de we-vers, de kooplieden uit aile landen, omde waren tentoon te stellen of op te koopen. De schoonheid van Vlaanderen leefde in de hal-len, de kerken. De geschriften van Van Maerlant getuigen daarbij van onze vlaamsche beschaving. ' Het was nochtans onder de hoede der beschaving-, zijner ingabeelde hooger bescha- < ving, - die Frankrijk aan de beweerde onge-disciplineerde, in feite vrijheidslievende Vlamingen wilde opdringen - dat het zijne roovers en heerschzucht verborg. Edellieden en knechten, in prachtkleedij, van top tôt teen gewapend, volgens de laat-ste krijgskundige bevindingen van dieu tijd, trokken tegen Vlaanderen op. Valsche munten waren reeds vroeger in omloop gebracht. De dochter van den graaf van Vlaanderen werd als gijzelaar opgeslo-ten. Steden werden afgebrand ; vrouwea en kinderen op de vlucht gedreven. Meer dan zes eçqwen nadii n, troont je Duitschland hetzelfde heidensch rechtsbeginsel : macht is recht. In naam van de beschaving ncht Duitschland zijn veroverings- be-ter rooverstocht tegen het rijke en schoone België. Met behulp der laatste wetenschappe-lijke uitvindingen, maar 00k de laagste barbaarsche middelen, wil Duitschland zijn doei bereiken. België wordt weer met valsche munten overstroomd. De eerste burgers worden als gijzelaars opgesloten of ter dood gebracht. Steden worden afgebrand ; vrouwen en kinderen op de vlucht gedreven en vermoord.De beschaving van het offirieele Duitschland staat thans zoo laag, lager dan de Fransche beschaving van over zes honderd jaar, omdat ze barbaarscher is, omdat zijn bar-baarschheid wetenschappelijker is en voor dezen, die wetenschap en beschaving vereen-zelvigen, omdat zijn barbaarschheidbeschaaf-der is. Op 11 Juli 1302 stonden de inwoners van * Vlaanderen, waarbij zich dezen van andere provinciën hadden gevoegd,in de pleinen van Vlaanderen. Kloekmoedig bogen ze neder op den killen bodem ; ze namen een brokje der gezegende aarde, legden het eerbiedig op hun tong, het brokje der aarde, die ze zelf met hun, bloed wijden zouden. Gedenkt den 11 Juli, zei onze koning tôt onze mannen die thans het voorrecht hebben te staan op dienzelfden bodem.Buigt mannen neder over de door uwe voorouders gewijde aarde. Neernt 00k gij een weinig van die hei-lige aarde op uwe tong en communiceer met de geesten uwer voorouders, voordat ge gaat naar het gevecht. Kurn en onze jongens een heiliger beteekenis hechten aan hun leven,dan op den door deJhckien van 1302 geheiligden, maar thans door de Duitschers fcezoedelden grond, - door hun bloed op nieuw te heiliger,-te sneuvelen en erin begraven te worden of beter .... erop te zege vieren ! In 1302 knielde heel de bevolking Van Vlaanderen en bad voor zijn léger. Alleen een deel der nobelen hadden dea Graaf van Vlaanderen verraden en waren naar het Fransche leger overgeloopen, Jaar. — B° : aj Vljf centiemon îiet nummer | Zondag 11 en Maandag 12 Juli 19151 mt m.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.