NIIMMFR S TOF.fiF.Ï.ATRN HOOH DR MTT.TTAIHK OVF.RHKID. MEI 1918. De Diestenaar MAANDBLAD DER SOLDATEN VAN HET KANTON DIÉST Voor al wat «De Diestenaar» aangaat wende men zich tôt den Aalmoezenier C. Vax Nekom, Z. 87, B. L. Meiherinnering. De schoone Meimaand kunnen we loch niet laten voorbij gaan zonder onze jongéns eenige heriniTeringen van 't verleden in den geest te brengen. De maand Mei is de maand van Maria, en bijzonder gedurende die dagen worden de bedevaartplaatsen, waar de H, Maagd vereerd wordt, bezocht door een tallooze menigte. Voor ons, jongens van 't Kanton Diest, is toch de beroemdste bedevaartplaats onzer streek, bel heiligdom van Scherpenheuvel. Wie van 11 heeft Scherpenheuvel niet bezocht, niet als gewoone wandelaar of bewonderaar, raaar als bedevaartganger ? Allen hebben we onze parochiale processiën naar Maria 's heiligdom vergezeld, met het rozenhoedje in de liand,onze gebeden afwisselend door godvïuch-tige gezangçn ; ofwel zijn we met een klein groepje, bij 't krieken van den dag, opgetrok-ken om Maria 's bijstand af te smeeken of haar te bedanken voor bekomene gunsten. Die herinnering doet me deugd aan 't harte. Ik zie ons nog staan langs de straat de proces-sie afwachténd, om plaats te nemen tusschen de lange rijen geloovigen, met in de eene hand den paternoster, in de andere den korf of het kabasje met boterhammen. Aan 't Withuis gingen velen een kaarsje doen branden — aan-gespoord door het geroep der vrouwtjes van den allerheiligenberg — voor 0. L. Y. in 't Ka-pelleken van Bijstand —, en in mijn geest lees ik nog die woprden boven de ingangsdeur : Zet hier niet voorbij ilen voet. Of zegt Maria wees gegroet. Wij trekken voorbij den « Rasop » en laten de kanonsbaan aan onze rechterhand. Op den Safraanberg gekomen ging ieder zijn gang, zich scharende rond een priester of op eigen rekening een bijzonder groepje vormend, en alzoo trokken we langs 't goedje van Stals, langs dit van Verreijdl, voorbij Half-Weg, en in de verte zagen we reeds het geflikker der gulden sterren die den grooten koepel van Scherpenheuvels' kerk versieren. Alzoo kwa-nien we aan den ingang van 't dorp, waar we weer op twee rijen, processiegewijs, al bidden-de binnen trokken. Aan den grooten wes o o werd het mirakereuze beeld van O. I/. V. in d< processie gebracht en plechtig rond de kerl gedragen. Dan hoorden we de H. Mis me', ser moen, en daarna gingen de familles, ingroep jes, hunne boterhammen of pistolets verorhe ren,in de «Valk» den «Tinnen Pot» de «Zwaam den « Ouden Tijd » het « Gulden Vlies » enz enz. Voor ons, toen we nog jong waren, wai dit niet het minst aangename, want door dit groote morgendwandeling was de eetlus gescherpt en we deden eer aan de goede kof fietafel. Daarop gingen we de kraamtjes afloopen een stuk « sikkelat » koopen, een vâantje vai Scherpenheuvel, eene gedenkenis voor dii het huis bewaakt hadden. De vrouwen de kraamtjes hadden het niet gemakkelijk me het klein volkje : twintig vôôrwerpen moestei hun getoond worden en de prijs ervan ge zegd en dan gingen ze nog dikwijls bij dei gebuur zien of het daar niet beterkoop wa ofwel of er niet meer af te dingen viel. Toen we grooter waren, verspeelden we zoo veel tijd niet aan de kraamtjes, maar we gingei godvruchtiglijk den schoonen Rozenkranswe. bewandelen, den H. Kruisweg doen en alzoï kwam spoedig het oogenblik van vertrek. 0 ! die gelukkige dagen ! Jongens, herinner ge u die aangename stonden ? Nu nog zullci onze ouders, broeders en zusters, onze vrou wen en kinderen, dien weg al biddende afleg gen en bijzonder den bijstand van ons lie Vrouwtje afsmeeken voor bescherming naa ziel en lichaam, van ons allen die reeds vie jaar van lien gescheiden zijn. Voor hen immer geldt het spreekwoord niet : ni t ter oogen uit ter herte, wel integendeel : ver ni t de oogei doch dichter bij 't herte. Gedurende de meimaand, bidden we dik wijls ons rozenhoedje dat we altijd o]) on moeten dragen. Laat ons voor elkander bidden voor onze dierbare familien, voor onze ge sneuvelde makkers, voor ons Vaderland. En daar we nu niet ter bedevaart naa Scherpenheuvel kunnen gaan, trachten wi eene bedevaart naar 0. L. V. van Lourdes t doen. Duizenden onzer jongens zi jn er geweesl heel veel van ons Kanton ook. (ïij weet, liô in vredestijd we in ieder parochie, de enkef menschen min of meer beriijdden omdat lie

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.