tt-JM l'm DEGENTENAAR-DELANDWACHT DE KLHWE PATRIOT —'' ——— iLU" 11111 .jmammmmm 'Bureelen te Geaf nr 16 Ketelvest —,. , t. Koningin Eîizabeth. In den « Temps » vertelt Roland de Matés hoe koningin Eîizabeth haar taak van Lands* vrouwe vervult. Toen het ornst werd in Belgie, meende een ieder, dat zij met haar kind in England zou blij--ven tôt rustiger tijden. Maar de bommen, die in Antwerpen vielen, schrikte deze raoedige vrouw niet af. Na haar kinderen in veiligheid te hebben ^ebracht, keerde zij terug aan dezijde van haren ^eraaal : dââr en nergens elders was haar plaats, En thans vertoeft zij met koning Albert te midden van de Belgische troepen. Zij gaat van dorp tôt dorp, van kamp tôt kamp, van loop-grzat tôt loopgraat. Zij brengt troost aan de soidaten, die sterven, en geeft nieuwen moed, 2ij glimlacht hun toe en verbindt hun wonden. Zij is een engel van zachtheid en meegevoel, tijdens deze donkere dagen in Vlaanderen. Zij is niet de gade van den koninklijken krijgn man, fier gaande aan zijn zijde bij de intocht is veroverde steder. onder het gedonder van het geschut en het geschetler van de trompetten. Het lichtste zwaard zou te zwaar zijn voor haar teêrehand ; zij veraclit de praal van de konings-vrouwe, die in uniform aan het lioofd van haar Xegiment paradeert. Zij verschijnt als het kanon zijn werk heeft gedaan. Zonder ge'eide of gevolg gaat deze nobelste der edelvrouwen van hospitaal tôt hospitaal en helpt dappere mannen in het moeilijke stervensuur, — zij, de edelste, juist door haren eenvoud, haar moederiijk gevoel en hare menschelijkheid. Eiizabeth, kon ngin der Belgen, dio thans nog slechts regeert over de verwoeste streek, welke 2ic'n aan den duinvoet uitstrekt, draagt de gchoonste der kronen. Zij biedt in eenen tijd, die twijfelea do et aan het bestaan van aile deugden, het verheven schouwspel vau eene zwakke vrouw, die in haar eroot karakter den moed vindt weerstand te fcieden aan het wreedste noodlot. Verdreven îioningin, maar koningin 'in de vvare beteekënis van hefr woord, ïs zij het symbool van het vérin ikte vaderland, dat niet sterven wil. Verre van trotsche resideniies en paleizen, begeefi zij zich tôt de soidaten, die vielen onder het vijan<!elijk vuur en als zij tusschen hen doorschrijdt, dan heffen de stervendea nog een-maai het hoofd op en weldt een laatste traan in het brekend oog ; de van koorts gloeiende hacdïn strekken zich fcaar haar uit me' een smeeeende beweging en bieeke lippen mtirme-het woord, dat aile menschelijke tederheid in zich sluit ; het woord dat alie harten roert : Moeder. In Ziïid-Âfrika, Een opstand. Volgens een Reuter-te'egram heeft de opperkommissaris der Zuid-Afrikaansche kolonie be;icht, dat generaal Maritz aldaar eenen opstand had verwekt. Maritz bevond zich aan het hoofd van een duizendtal oproerlingen, waarbij zich 70 Duitsche artilleurs hadden aangesloten. Hij werd sefïens aangevallen, en tiachtte terug te wijken naar het Zuid-Westelijk gedeeltevan Duitsch-Afrika. Eene Engelsch Afrikaansche strijdmacht sneed hem echter den weg af. Reuter meldt verder dat Maritz zou hebben aangeboden zich oser te geven, op voorwaaide van het ieven te mogen behou-den, en vergiffenis te bekoraen. Het aan'bod werd echter afgeslagen. Den 22 Oktober viel Maritz Keimoës aan tusschen Kahamas en Upington. Het garni-zoen was evenwel vei sterkt en Maritz werd teruggeslagen, Vier officieren waaronder graaf von Schierin werden krijgsgevangen gemaakt. ÎNDÎSCHE TROEPEN. «Times» schrijft. Nu dat de aanwezigheid Van Indische troepen op de vechtlijn mag ver-meld worden is het wellicht raalzaam te doen ©pmerken dat men ze het voorwerp niet moet maken van overdrevene lofuitingen, maar dat" het behoort ze te behandelen als de andere troepen Zijcer Majesteit. Het Indische leger is*eeD uitmuntend leger en Sijn optreden om de wederwaarJigheden te deelen van den veldtocht wordt met genoegen gezien door allen die de hoedanigheden kennen ▼an de kràéhtige ra;s?n van het Oosten. Het Indische leger is een leger van beroeps-Soldaten die als soidaten wenschen behandeld te •worden en niet als schilderachtige tooneelper-sonaadjes in een drama. Zij zijn zeker goed werk te dnen en den winter te zullen door «aan, zoowel als zij hem door-stonden in Afghanistan, waar zij het koude klimaat beter doorstonden dan de Britsche troepen. Het is verheugend te weten dat zij het Engelsch leger in het Noorden komen verster-Icen en men mag verwach'en dat zij den vijand eenen zoo grooten schrik zullen inboezemen als de Fransche koloniale troepen. DE KOZAKKEN. - » ^ 1 ï t. _ --tf,V""- ' i V - i y ■<î i î i i ! ( j k Dat komt door dat de legende der wreedheid dier R' ssische be'iden, bij de bevolking diep heeft wortel geschoten en door de bestuurders wordt ia het leven gehouden. Een luitenant met .eenige kozakken irok naar Pisterburg om voor-raadtehalen. Zij traden in een huij. Van zoo-haast de bewoners de soidaten gezien hadden, vielen zij op de knieën en smeekten om hun leven. De luitenant die goed Duitscn sprak ver-haastle zich hen gerust te stellen, en naar de redeu vragende van hunnen schrik vernam h'j dat jeeds 1 mg voôr de oorlogsverklaring, de dominés ia hunne tempels, en de onderwijzers in hanne scholen, de i ozikken als echte mon-sters hadden afgeschilderd, die zelfs soms tôt kanibali?m overs'oegen. In Siallerpanen vroeg een gevangen genomen Duitscher of het waar was dat de hoofdman der Koza'îken met het hait van eenen duitschen dominé op zijnelans, londliep. Indeidaad konden de Duitschers tôt hiertoe ten laste der kozakken geen enkele wreedaar-digheid aansiippen. Ouiîschs krijgsgavan^enen Eene tegenstelling. Het volgende is getrokken uit eenen brief van den heer H. B. Lees Smith, M. P. die in dieast is geweest van het Fransch Gouvernement : Ik'heb dezen morgend doorgebracht onder 8G0 Duitsche soidaten onlangs krijgsgevangen gemaakt. Allen zijn min of meer erg' gewond geworden. Wat het meest ia het oog springt is de goede vefstandhouding tusschen hen en de Fransche solda'en. Allen, tôt wëlke ik mij wendde, zegden dank-baar te zijn voor de vriendelijkheid met welke zij behandeld worden. Voorz;ker kan nicmand meer vriendelijk en zelfs vaderlijk geweest zijn dan de breedhartige Fransche offici :r en « gentleman », welke deze krijgsgevangenen te bewaken hid. Ik zag Duitschers tôt hem loopen alsof hij hunnen vader was om hem mede te deelen dat zij nieuws hadden gekregen van hunne vrouwea. Zij gaven den indruk als zijnde zachte gevoelige en kneedbare menschen. Onder goede omstandighedçu tôt beste menschen kunnen gevormd worden. Het is moelijk aan te nem»n, dat de massa ,-an hen beslist plichtig zouden zijn aan gruweldaden in woestheid. Als we elke afdeeJing binnentraden werd het Duitsche bevel gegeven en al de krijg^ge-vangenen stonden recht ons te groeten. De Fransche officier en ik, beantwoordden den groet en de officier verzocht de krijgs-gevangenen weer neer te zitten. Daar zijn natuurlijk uitzonderingen aan dat tooneel van vriendelijkheid. Ziehier een voorbeeld tôt hoever de nationale haat kan leiden : ln een hospitaal dat ik verscheidene malen bezocht lag een Duitsche gtkwetste soldaat. Zijne scheldwoorden waren zoo hevig dat ik ze niet wil beschriiven. Zoohaast hij in het hospitaal gebracht werd, begaf zich eea fransch geneesheer tôt hem om zijne wonden tezuiveren. De ge swetste vîoekte, stootte den dokterweg en weigerde te gedoogen dit een Franschman hem aanraakte. Een der geneesheeren was gelukkiglijk een Amerikaan ; hij legde dat aan den jrekwetste uit en deze liet zich dan door hem verzorgen. Enkele oogeablikken voor zijn overlijden gaf de Fransche dokter hem een pil om zijne pijnen te stillen. De gekwetste draaide zijn hoofd om, zag van wien de pil kwam, en met eene ster-vende po?in^ spoog hij de pil uit en poogde in 's doktors hand te bij ten. . ■ un—n—«rrr — ALLERLEI. De Choiera. Men meldt uit Rome, dat, volgens berichten aldaar aangekomen, Neder-Oostenrijk besmet is met choiera. In Weenen zouden zich elken dag honderden gevallen voordoen. Oak in Hongarië werden gevallen der vreeseliike ziekte bestatigd. In het water van den Donauw werden bij onderzoek cholera-bacillen gevonden, la veilig'e haven. Men meldt dat verscheidene koopvaardijsche-pen, die naar Engs'sch Indie op weg waren, en weer lading tegen hooge premies was verzekerd in veilige haven zijn aangekomen. Gansoli hst 7= Belglsoh llnlsregiment g3dekore9ra! Al de mannen van het 7S Belgisch linieregiment hebben de militaire medalie oatvangen, wegens de bijzondere dapperheid en staadvastigheid waarvan het regiment bliiken gaf, gedurendê 4 dagen en 4 nachten van onophoudende gevech-ten, in den loop der verledene week. Se Bolgsn te Xionâen. — Mgr De Wachter vikaris-generaal van Zijne Eminencie kardinaal Mercier bevindt z;ch voor hetoogenblik te Londen, Bishops-House South-wark. Zijne HoogwaardigheiJ varzoekt dringend aile priesters die zich met de vluchtelingen bez:g houden, hem zoo sposdig moiielijk een verslag te laten gfeworden van hunne werkzaamheden, , j opdat hetzelve aan den primaat van Bcigië kunne overgemaakt wor 3ea. — De eerwaarde heeren Floris Prims en pater Jacobs, van het Gezelschap Jezus, van Antwer-pen, zijn dageliiks sprekelijk voor hunne land-genooten, van 10u.30 'ot 11 u.30, in het bureelder Catholic Association, 55,v Rus«fi'!square, W. C. — Mgr. Amïge. bisschop van Southwark droeg Woensdag in de kathedraal van St-Jo'is, West-miaster-Bridge-Rood ter intentie der Belgen ee-e solemneele mis op. Na het Evangflie deed Mgr. D« Wachter een sermoen in het Vlaamsch he r Fransch en het Engelsch. — Hoogle?raar Van der Essen, van de Katho-lie'-'e Hoogeschool van Leuvea, geeft thans in de Unîveis'teit van Oxford, eene reeks van zes konferenciën, over Leuven en zijne hoogere scholen. — De Btlgische paters Jezuieten hebben in Engeland een tijdelijk kollegie geopend met Belgisch programma der oude humaniteiten, en bijzondere Engf>lsche leergangen. — Elken Zonda?, om 11 ure, wordt er in de kerk van St-Fianciscus, Pot ery-Lane Notting Hill, Londen W. eene « Belgenmis » opge-dragen met sermoen in het Fransch en het Vlaam-ch. Elken dag na de mis van 7 ure en den Zaterdasr van 6 tôt 7 ure, hoort de eerw. heer Prims aldaar biecht, in het Fransch en het Vlaamsch. Den Zondag om 5, geefc de eerw. priester godsdiensûg onderricht aan de Belgische kin-ieren. ©e « Pier » van Zoebrugg'e behouden. De karrespondent van den « Nieuwe Rotter-damsche Courant » logenstraft het nieuws als zou de « pier » van Zeebrugge door de Duitschers vernield z;in. Ru3land en Ooatenrijk. — In Galioië. Het agentschap Reuter, meldc uit Russische bron : De weerstand der Oostenrijkers in Galicië verzwakt. De Russische troepen rukken kracht-dadig voorbij in de streek t >n Zuiden van Sam-bor en Staremasto, ahvaar 20 kanons en talrijke ammunitiewager.s werden buitgemaakt. Gansch de vallei der Spryne-rivier is beddkt met dooden van hec vijandelijk leger, dat 5000 man verloor. N. d. R. — Samboris eene Oostenrijksche stad, gelegen aan den Dniester, 75 kilometers Zuid-Oost van Lemberg. Er zijn 14,000 inwoners ; Sambor is de hoofdplaats van eenen Kreitz. Men vindt er weverijen, zoutmijnen, alsook ijzermijnen. Se Amerlkaansche zeevaart. LONDEN, 2S Oktober. — Het Amerikaan-sche petroîeumtankschip « Brindella », dat de Engelsche kruiser « Suffolk » naar Halifax opge-bracht had, is thans vrijgelaten. Washinston, 27 Oktober. (Reuter). De Engel-sebe ambissadeur heeft aan het ministerie van buitenlandsche zaken twee nota's gezonden, waarin verklaard wordt, dat ladingen katoea niet zullen worden in beslag genomen. Wat minerale oliën en andere artikelen, ge-p'aatst op de lijst van contrabinde, betreft, zal Engeland geene ladingen in beslag nemen, indien uit de scheepspagieren blijkt, dat zij be-stemdzijn voor cen onzijdig land. Albanié. ROME, 27 Oktober. (Reuter.) — De bladen maken gewag van te Durazzo uit het binnen-larid ontvangen berichten, volgens welke geheel Epirusbezet is door de Grieken. Deze verwach-tea weldra het inlij vingsdekreet. Soheepvaart ln Belgld. TERNEUZEN, 28 Oktober. (Part. H.) Sinds eenige dagen zijn te Gent door Duitsche over-heid eenigszins strengere maatregelen genomen betreffende het verkeer te fand en te water. Het verkeer te water is voor deze streek van groot belang, vooral voor de soheepvaart betreffende het vervoer van suikerbeefen, waarbij ook dî landbouw voornamelijk is betrokken. Het vervoer per spoor, dat reeds IangS Mechelen- Teraeuzen en Gent-Terneuzen is be-gonnen, zal wel-Jra nog meer worden uitgebreid. Voor het autoverkeer evenwel werden strengere maatregelen genomen. Het laatste besluit vas de Duitsche autoriteiten te Gent betreft da volgende bepalingen op de scheepvaart : Slechts vooronzijdige vaartuigenis de scheepvaart voorloopig geopend. Op het verbod tôt invoer van ontploffingsmiddelen en dergelijke naar Be'gië wordt opnieuw gewezen. Uitvoeï van Belgié is slechts voor zekere artikelen toe-ges'aan. De lijst hiervan ligt bij den haven-meester te Gent en in het Duitscne vice-konsu-laat te Terneuzen ter inzage. De schippers van vaartuigen van onzijdiga staten, die over Terneuzen door het kanaal naar Gent willen varen hebben zich met overlegging van al hunne dokumenten te wenden tôt den Duitschen vice-konsul te Terneuzen. Deze is gerechtigd na onderzoek van deze dokumenten voor die onzijdige vaartuigen een doorvaartbewijs voor eene reis naar Gent en de terugreis naar Terneuzen uit te reiken. De doorvaartbewijzen moeten de namen bevatten van het vaartuig en den schipper en gestempeld zijn door den vice-konsul te Terneuzen en door den bsvelhebber van Gent. Met bovenstaande bepalingen vervallen aile vroeger uitgereikte doorvaartbewijzen (Passierscheine). Gedurende 7 dagen van den 25stt dezer af is het aan niet onzijdige vaartuigen (in deze voornamelijk Belgische), welke nadat Gant door de Duitsche troepen bezet was in België gekomen zijn en die eèn geldig doorvaartbewijs voor de uitvaart bezitten, het terugkeerea naar Neder-land toegestaan. De overige zich in België bevindende vaartuigen vaa niet-onzijdige staten moeten blijven liggen, waar ze zijn. Het verhalen van de eene plaats naar de andere in België wordt slechts met verlofbewijzen, die den stempel dragen van den bevelhebber van Gent, toegestaan. Naar wij vernemen, behoe\en de schippers van Nederlandsche schepen, die thans het kanaal Terneuzcn-Gent willen bevaren op het gedeeite, dat door de Duitsche troepen is bezet, geea patent meer te nemen en zijn de vaartrechteu daarafgeschaft. Een reîsje fe met deor Ylaaadere» ia oorlogstljd. Iemand die omtrent half Oktober een reisja deed — te voet natuurlijk — deelt ons da indrukicen mede welke hij heeft opgedaan. Antwerpen was gevallen. Den Maandag 12 Oktober kwamen de Duitschers in Gent. Dat was zoo onverwacht dat vele inwoners van Gent, die toebereidselen hadden gemaakt om de stad te verlaten den tijd niet hadden ta ver-trekken. Sommigen die toch veitrokken waren, werden door de Duitschers opgehouden, hetzij te Lang^rbrugge, Terdonk, Zelzate. Nadat de Daitsche troepen voorbij waren getrokken konden zij hunnen weg voDitzetten naar beliefte ; velen echter verkozen naar hunne woning in de stad terug te keeren, waar ailes zeer rustig toeging. Natuurlijk trokken er heel dien dag en cok da volgende dagen groote massas Duitsche troepen door de stad zich naar het Westen begeveade. In de stad bleven de elektrielce trams loopen, — ze hebben sedert disn niet opgehouden ; — da buurttrams staakten hunnen dienst. Onze zegsman was in de stad gebleven, maar zijn huis-jezïn had de wijk genomen naar Middel-burg, in Vlaanderen, anderhalf uur ten Noorden van Maldegem. Daar de toestand niet deed voorzien dat er te Gent zou gevochten worden besloot hij zijne familie teru< te gaan halen. Dat was geene gem ikkelijke taak, daar alla verkeermiddelen on;braken. Vooreerst was een passeport noodig voor de richting vaa het Westen. Men kon dat bekomen in het Gouvernements-hotel, maar er waren daar zoovele lieden.vooral uit Mechelen, Leuven. Tienen, Brussal en omgeving dat onze briefwisselaar den Dinsdag aan zijn passepoort niet kongsraken. Den Woensdag morgend was hij van de eer-sten aan de poort van het Gouvernementshotel en voor 9 ure was hij in bezit van het stukje papier dat hem eenen veiligen doortocht moest verzekeren. Nu op weg — we laten hem aan 't woord : Gelijk de Israëlieten bij het verlaten van Egypte had hij schoenen — kloeke sclioenen — aan de voeten en eenen stok in de hand — welke stok, gezien de omstandigheid van ons klimaat in eenen regenscherm kan omgezet worden. De reis was lang — van Gent naar Middel-burg ; — 40 kilometers. Bah ! dat is maar 4 uren om en weer, en dat hebben we toch nog afgedaan in ons leven. Maar geen tijd mag verloren worden. Daarom een half brood gekocht en wat boter, alsook een kogpel eieren. Ge weat als ge onderweg in eene herberg komt, en ge vraagt naar eiers of vleesch, dan moet men dat gewoonlijk'nog gaan halen en den naasten winkel of bij eenen gebuurlandbouwer en het duurt een half of een geheel uur eer men klaar komt. Zooveel tijd kan er niet af ; daarom een wel voorziene knapzak op den rug en vooruit. _Eer we uit de stad geraakten, vielen we nog binnen bij eene kennis, wiea we den goeden dag wilden zeggen en die ons tegen wil eu da.uk» no£ dwongom nog ivat te reroiberoa.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.