WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" tndag, 17 Juni 1917. leBLAD. ls,e Jaargang No. 12 De Klok uit België MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM \ Redactie Kapoenstraat 14 ALS IK LUID, IS T ZEGE ABONNEMENT : ^ ^ Administratie Kapoenstraat 16 Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwar la MAASTRICHT — Teleph. 614. PRtJS PER NUMMER ■ 5 Cent Voor Buitenland ... Fl. 1.25 „ „ Een herlnnering aan het verleden Verleden Zondag zullen er vele land-genooten zich diep ontroerd gevoeld hebben, toen ze tuss:hen de menigte stonden om de voorbijtrekkende pro-cessie te bewonderen. 0 ! die processiën uit ons land ! O ! die processiën uit onze kinderjaren ! Een heel visioen ! Een heel verleden kwam ons weer voor de oogen. Ons klein dorp midden de heerlijk-heid van groenende weiden en bloei-ende haag en struikgewas ; de ver-sierde huizen met kruisbeelden, kaarsen beelden en bloemen voor elk venster ; de vlaggen.... vlaggen overal, de drie-kleuraan de gevels, in de toppen der boomen, over de straten, tôt ginds heel hoog in de galmgaten ; op de wegen een dubbele streep van zavel en midden groen van lisch en palm, rood van pioenen, en wit van rozen; op de kruisstraat het rustaltaar, waar de tim-merlieden druk aan 't hameren zijn; op 't keerpunt van den ommegang het zandbed, waarin het bloedrood Hart met ontluikende rozenknoppen, of de naam van Maria met sparrebloemen afge-beeld zijn en op de groote baan de triomfbogen met hun festoenen en slingerplanten ; midden dat ailes de oude grijze kerk met haar afgeknotte-logge of sjanke-hoogopschietende to-ren ; boven dac ailes de klanken der jubelende klokken en hooger nog de brandende Junizon. Nu is de hoogmis uit, het orgel vervult de beuken met heerlijke harmonie ; de menschen spoeden zich huiswaarts om de laatste toebereidselen te maken , want „de pïoeessie komt". De kaarsen worden aangestoken, het fijnste strooisel wordt met voile handen uitgeworpen en eerbiedig staan de dorpelingen langs de huizen in af-wachting.0 ! dat visioen dat de tranen vloeien doet! En met dit visioen komen de herin-neringen. We stappen nu zelf in den prachtigen stoet ! Als kinderen dragen wij kruisen, vaandels, leiden ook wel schaapkens aan den leiband of zingen hymnen dat het luide klinkt, strooien bloemen langs den weg, verbeelden blijde, droeve, glorieuze mysteriën ; als jongelingen zwaaien wij met uitge-strekten arm het wierookvat, voelen op onze sterke schouderen wegen de tro-nen van Gods lieve heiligen, dragen het baldakijn, volgen met de flam-beeuw.We hooren in onze ooren ruischen de van oud gekende, maar toch altijd nieuw klinkende processie-marschen ; we snuiven de heerlijke processiereuk op van wierookwalmen en bloemengeur; we knielen diep in stof voor 't Ailer-heiligste dat langzaam voortgedragen wordt en als wij opstaan voelen wij dat Qpds zegening over ons en over de orizen en over ons huis en land is nedergedaald. — En dan de zegening over de biddende menigte, terwij! de zuiver zilveren bellekens rinkelen en de krachtige claironstooten van het *aux champs" aan den klokkenluider meldcn dat hij heinde en ver met een machtiger stemme verkonden moet dat „de Heer als Koning van het dorp aanbeden wordt !" Dat ailes hebben wij in onze ver-beelding gezien, dat ailes hebben wij In ons binnenste herleefd, toen wij nu in de ballingschap de processiën zagen uitgaan en 't werd ons droef te moede. Bij ons ook zijn er klndertjes met reine blikken en lange lokken, die een wit kleedje hebben en vergulde kronen maar ze mogen ze thans niet uithalen; ze kunnen niet zingen, ze zijn in 't zwart gekleed, want moeder is ge-storven en vader is in den oorlog. Bij ons ook zijn er vele jongelingen met een diep geloof en onwrikbare fierheid, maar ze dragen thans de glorieuze lijkbaar der gevallen helden, en houden in de vuist het moordende geweer. Bij ons ook zijn er vrouwen met de liefde en godsvrucht, maar ze weenen onder het missiekruis of iijden in de slavernij. Bij ons ook zijn er mannen met kunstzin en vroomheid maar ze blazen „ten aanval". Wat hebben wij nu beter dan ooit uit de uitwendige heerlijkheid van onzen Godsdienst begrepen. * * Eene moeder die naast mij stond, eene moeder die reeds een zoon aan 't Vaderland offerde en er nog drie andere in de loopgraven heeft staan zuchtte : „Ach ! dat wij geen processie in België meer hebben !" Toen kon ik mijne tranen niet meer weerhouden, want het heldhaftig lijdende België rees voor mijne oogen, hetgodsdienstige land, zoo geknecht dat het zijn diepste gevoelens geen lucht meer kan geven. „Recedant vetera, nova sint omnia" : „Dat het oude verdwijne, dat ailes nieuw worde" zong het koor, en het Heilig Sacrament omhuld in witte wie-rookwolken schreed voorbij. En moed kwam nu weer in mij. Het oude zal verdwijnen; de kluisters zullen ver-broken, de smaad zal gewroken en 't onrecht hersteld worden : ailes zal nieuw worden — weldra zal het leed vergeten zijn, en 't lied van heil en vrêe en verrijzenis zal weerklinken, want Hij, de Meester, Die ook ver-volging leed om de rechtvaardigheid, Die door het Iijden naar de glorie, door den dood naar het Leven ging, Hij heeft steeds zijn troon midden ons gemarteld volk. En wordt Hij thans in geen heerlijke staatsie in steden en dorpen rondgedragen, kan Hij van zijn kinderen geen openbare huldeblijken zooals vroeger.'ontvangen, in de harten onzer landgenooten heeft Hij een rui-mer en reiner woning gekregen en in die harten heeft Hij neergelegd de zekerheid der nakende verlossing. Zij Iijden meer dan wij. Hij spreekt dus luider en klaarder tôt hen. En toen het Allerheiligsie reeds ver was, en die moeder mij zegde : „Ik ben overtuigd dat wij weldra in ons vrij land ons processiën zullen zien uittrekken" heb ik heel eenvoudig gezegd „Ik geloof. J. Calbrecht. Avondvrede. o De zomeravond zijgt nu zacht Op Wfckheren's landouwen. De zonne strooit haar laatste pracht Op de eifen, wijde gouwen. De bloei van meidoorn en sering Straalt nog in laaie kleuren En slaat door de avonddumstermg Den 'balsem van zijn geuren. Op 't landschap staan alhier, aldaar De (boomen stil en donker. Daarachter gloeit de lucht nog klaar In gouden lichtgeflonker. Het zwijgt en rust nu al wat leeît, Na 't druk en lastig werken. Een reiger nog door 't luchtruim zweeft Met zwaren slag mn vlerken. O wie nu vreedzaaim rusten mag En vrij van zware zorgen, En wachten, na dees schoonen dag, Op nieuwen, schoonen morgen Traag sombert over land en woud Het h'eimlijk nachte-duister, Maar heerlijk heeft zich ira ontvouwd De hooge sterrenluister. De stil Le wereîd hangt oragloord In duizend tintelingen, Die Ooist en West en Zuid en Noord Van hemelvrede zingen. Nu straalt .die lucht van vrede en pracht Ook op mijn landje in 't Zuiden, _Maar hoor! kanonnen in den nacht Slaan weer lrun doodsgeluiden. O vrede, o vrede, o 't harte dat U mimer moet ontbeTen! Mijn hart is droef en afgemat En schreit in groot begeeren Middelburg. Arth. COUSSENS. Wekelijkscii Overzicht Westerfront. Wat er bizonder deze week aan te stippen is: het succès dat onze Engel-sche bondgenooten bezuiden Yperen behaald hebben. Wellicht hebben onze lezers reeds de bizonderheden in andere krantert gelezen. Daarom zal het vo'lstaan het belang der reeds be-haalde vpordeelen te onderstrepen. Bezuiden Yperen maakte het Duitsche front een bocht naar het Oosten, 1 met als steunpunt de hoogte Meessen-Wijtschaete. Die bocht was als een ongewenschte wig in de Engelsche lijn. Al de punten van onze verbon-denen stonden onder het vuur van den vijand: hij stond immers op een hoogte. Van daaruit hadden de Duit-schers heerlijke observa'tieposten, on-vergelijkelijke standplaatsen voor hun 1 artillerie en prachtig beschutte ver- ] keerswegen. A'is een slagboom voor het Leyedal < scheeen deze positie, — sinds 30 1 maanden versterkt, — onveroverbaar i en wonder ! in enkele uren is ze in de ! handen van de Engelschen gekomen. < Dank de verpletterende superiori- 1 teit hunner artillerie, dank hunne 1 krijgsmethoden, en hun beredeneer- 1 den moed met deîiwelken zij de me- 1 thoden toepassen zijn de Britten met een sprong boven den heuvel gevlogen, hebben d"e dorpen Meessen, Wijt-schaete en Oostaverne ingenomen, heben 7000 Duitschers krijgsgevan-gen gemaakt, een twintigtal kanonnen bemachtigd, een nog niet te over-schouwen krijgsmateriaal buitge-maakt. De toestand is nu heel en al gewijzigd maar ten voordeele onzer bondgenooten. Zij immers staan nu boven op de hoogte, en zijn in bezit van het daldomineerend punt . Doch benevens de wonderiijke uit-slag van tactischen aard die de over-winning meebracht, hebben de ver-bondenen andere straitegisohe voor-deelen verkregen. Ze zijn niet oogen-schijnlijk als de eerste, maar daarom niet te onderschatten en zij kunnen van het allergrootste belang zijn in de gebeurtenissen die weldra zullen af-gespeeld worden. Ware de overmeestering van den Meesse-top een alleenstaand feit, een fijn stukje krijgkust,, een meester'lijk doorgevoerde locale onderneming dan zouden wij er bepaald geen al te groot belang mogen aan hechten. Maar vol-gende op de offensief van Artesie, van Laonnois, van Champagne krijgt ze, van deze zijde uit beschouwd, meer beteekenis. Door den slag te Meessen komt nu een deel van 't front, tôt hiertoe onbewogen, en schijnbaar onbeweeglijk, in een heel andere toestand. Van Ypreren tôt Verdun loopt nu de strijdlust door de gelederen, op de heele lijn staat men nu ten aanval gereed: en de vijand verkeert in de onzekerheid om te weten waar de volgende slag hem zal toegebracht worden. In deze onzekerheid moet hij zich op aile eventualiteit voorbereiden, overal moet hij gereed staan om af te weren of terug te slaan en zoo worden zijne reserven in bedwang ge-houden. Haig en Petain voeren het opperbevel over de Duitsche reserven, en Hindenburg kan ze nu niet meer Iosmaken om ze tegen Rusland op te jagen ten einde 'met zijn wapenen die afzonderlijke vrede te bevechten weike de sluwe listen en kuiperijen hem toi hiertoe niet gebracht hebben. Rusland. In Rusland heeft het normale teven zijn gang nog niet hernomen. Al heerscht er nog wel anarchie in 't land, toch zal de overgroote meer-derheid der bevolking niet te vinden zijn voor de 'laagheid die een afzon-ierlijke vrede meê zou brengen. Het iomiteit der werklieden-afgevaardig-den en der soldaten heeft op de kor-iaatst mogelijke manier het slimme Duitsche aanbod van de hand afge-ivezen. Het congres der boeren, der ndustrieelen en der handelaren eischt ie doorzetting van den oorlog tôt het Druisisch militarisme zal vernietigd sijn. 't Is trouwens een goed teeken, lat de partijen georganiseerd worden, •velke genoeg hebben van een dema-ïogenclub die tôt hiertoe niet anders (edaan heeft dan de werkzaa-mheid 1er regeering belemmeren en die rouwens niets anders beoogde dan îet absolutisme van den Czar te ver-/angen door het tyrannisme van een deine groep.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.