DE LEGERBODE den Dinsdag en Zaterdag verschijnende r —■ : i II mm ri —m m i1 ■■ iiiiimi innipii «.mu ■■■ i .«in !!»■» Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOTjDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron, of batterdj ontvang't. tien of vjjfLLen Fransche en Nederlandsctie exemplaren. Twee Jarsa Gsvangeasclaj iN DUITSCHLANO De zoon van eea onzer hoofdofïieieren ont-siuchtte onlangs uit Duitschland, na eene lange en pijnlijke gevaagenschap. Sinds het uur, waarop hij, met zijne familie evend, besloot bezet België te verlaten ten einde zicli bij zijne makkers te begeven op 't iront, kende hij al het lijden van eene barbaar-sehe ballingsehap, nog verergerd door de sniar* ten doorstaan bij zijne Duitsche beulen. In t begin van den ooflog was hij te jong om de wapens op te nemen, maar kost wat kost Wilde hij over 2 jarenover de grens trekken. En wanneer hij, na dag en nacht te hebben gedoold, zijn doôl ging bereiken, viel de ijzeren hand van eene Duitsche schildwacht op zijnenschouder en werd hij in 't gevang geworpen. — Oh ! hoè afschuwelijk is dit gevang en hoe schrikkelijk worden de menschen er behandeld ! roept hij mit. Het brood, 's morgens, is niet te etea ; het mengsèl, 's middags, opgediend onder ,den naam van soep, was walgelijk.Naast stukken kooîraap vond raen nagels, halve lueifers en viscbgraten. Om er niet van te eten, ging ik neer îiggen op mijnen stroozalc. 's Avonds kreeg ik aardappelen en boonen : Mijn eenig vaedsel. Na verschillende maanden te hebben doorge-bracht in dit verfoeieiijk gevang, werd ik naar een Duitsch kamp gestuurd. Het gebrek is er verschrikkelijk. De menschen zien er uit lijk spoken. Men mag verzekeren dat, in 't algemeen, de gevangenen, die niet persoonlijk worden geholpen, van honger verkwijnen en omkomen. Dit wordt vooral bemerkt onder de Rnssen, die door niemand worden geholpen. Maar voor elkeen is het leven droevig. Zieken zijn tah-ijk, het sterf'tecijler is overgroot, maar wij konden er ons geen gedacht vananaken, daar de zieken naar het liospitaal werden gebraeht, «m nooit terug te keeren. — Weet gij hoe zij daar behandeld werfien ? — ïk werd «r zelf verzorgd in een lazaret, met Belgische dokter en verplegers ; dit is natnnr-lijk eene uitzondering; -ongelukkiglijk vond men voor de wonden enkel verbanden in papier, die dagelijks moesten vernieuwd worden, en waar-van het afnemen zeer pijnlijk is. De makker, die ons deze inlichtingen geeft, werd verzorgd, tengevolge van eene bloedver-gîftiging, tèweeggebraeht door het siecht voed-sel. Nn nog iijdt hij eraan en zijn lichaam is vol blauwe bloedvlekken. -t Waren er vêle Vlamingen in dit kampff »- Ja, redelijk veel. — Worden zij beter behandeld ? •— Hoegenaamd niet. Veel werd hen beloofd, maar zij verkregen niets. Er bevonden zich daar « echte aktivisten d diealtijd in het kamp bleven en onophoudend propaganda maakten. Zekeren (lag ontvingen wij het bezoek van den verrader Borins. Hij sprak de Vlaamsehe uiakkers toe, die spottend en misprîjzend luisterden en hem eenen leelijken toer 'zouden gespeeld hebben, hadden zij hem ergens alleen ontmoet. Wat er ook van zij, ik was besloten ailes in 't werk te stellen om weg te geraken ; maar uit een kamp ontviuchtenis bijna onmogelijk, daar' de hewaking scherp en de moeilijkheden talrijk zijn. ïen eii:de mijn doel te bereiken, aanvaardde ik te gaan werken. Ik werd naar eene stad gestuurd in Rij nprui-sen, op 50 km. afs'tand van de Hollandsche grens. Van dan af hoopte ik te gelukken, maar mijne redding kwam traag aan. — Welk was de toestand van die stad, voor wat de levensmiddelen aangaat ? De 25e Q?erwmnîng van Coppens Oiiderluitenanl-çlieg-er Willy Coppens sckoot den io" Augvsturs, 's morgens, de vijandelijhe ballons te Leppinglie, Ruyierhoek en Gapaard, ten Oosten Meessen, in brand (a3s, 24e en 25* Qverwinningen). KONING ALBERT wenseht SVlaarsehalk Fooh geluk De Koning heeft maarschalk Foch volgend telegram toegestuurd : In naam van het Belgiseh legeren in mijaen naam houd ik er aan u mijne hartelijkste gelukwenschen toe te sturen ter gelegenheid uwer verheflîng tôt de waardigheid van maarschalk van Frankrijk. Wij verhetigen ons levendig over de aan den uitsteken. den generaal-opperaanvoerder der verbonden legers bewezen hulde, na de roemvoUe overwinningen op 4e Marne- *** Maarschalk Foch antwoordde : Aan Zijne Majesteit Koning Albert, opperaanvoêrder van het Belgiseh leger. Ik ben zeer vereerd met de gelukwenschen welke Uvve Majesteit mij wel wil toesturen in Haren naam en in naam van het Beigisch leger. Ik bid Haar, op dit oogenblik dat de vijand wankelt, mijne eei'biedige dankbetuigingen te aanvaarden. Het is met voile vertrouwen dat ik de waarde der onder Uwe Majesteit staande troepen beschouw. Maarschalk Foch. — Sehrikkelijk. — Hoe? ' — De bevolking krijgt niets dan « ersatz » te eten. Het is waarheid dat in Duitschland geen voliedige, t. t. z. natuurlijke eetwaar meer be-» staat. De personen zijn gelijk geraamten. Wan-neer men ze ziet, vraagt men zich af, door welk wonder zij nog weerstaan kunnen, zoowel stof-felijk als moreel. Mijn loon was tamelijk hoog : 10 mark pei' dag, waai'inede ik ternauwernood kon leven. Iiet brood is samengesteld uit ailes, uitgenomen uit koren ; men vindt er koolrapen in, aardappelen en onbeschrijfeiijke dingen. Ik had recht op 200 gr. vleesch per werk, maar het vleesch bevatte van ailes, uitgezonderd vleesch vaa dieren. Het was eene soort worst, volgestoken met allerlei bestanddeelen. Na dit brood en vleesch te hebben geëten, krijgt men hevige krampep in de niaag eîi buik-pijn, dikwijls gevolgd door darmontsteking. — Gij waart dus vast besloten weg te vluch-ten ? — Meer dan ooit. Ailes was daartoe bereid. Wij vertrekken. flelaas ! iemand heeit ons ver-raden : Op enkele kilometers van de .grens geko-men worden wij omsingeld door de Yruisisehe waeht. Instinktmatig wantrouwend, had ik mij een weinig achteraan gehouden, en viel niet in hunne handen : Ik gelukte eidn weer in de stad te komen, die ik kwam te verlaten- Na^Verschillende min of meer dramatisehe ge-beurtenissen, word ik aangehoudcncc om gepoogd te hebben weg te vlackten » en in een gevang geworpen, soort ijskoud graf, duister en diep, in hetwelk ik dagen verblijf, met geen ander eten dan een stuk brood elke twee dagen. Wanneer ik daar uit kwam, wankeide ik; een makker, die mij ontMoette, herkende mij niet. Niettegenstaande deonmenschelijkheid van dit regiem en aïhoev/ol men op mijn hooi'd sloeg met een Amerikaansche knots, opdat ik mijne medepliehtigen zou doen kennen, kwam ik er nog goedkoop van af. Nu viel eene nieuwe ontvluchting te bereiden, hetgeen ik ook deed. Deze was even gevaarlijk als de eerste. Vooraleer de grens te bereiken, raoest ik 2S uren doorbrerigen, neergehurkt in houtgewas en in moerassen. Wanneer ik uit mijne borgplauts kwam en naar Holland liep, schoot een schildwacht een geweerscliot af, maar de Hiof miste mij en ik was vrij !... Bij het ailspreken dezer woorden glinsteren de oogen van den makker van innig genot en hij giimlacht van vreugde, bij '1 gedacht dat hij van die gemeene Duitsehers vorlost is, en tôt over-mate van gelak weldra op hen zal mogea schieten. Jean Bab» DE LE VENDE BRUG (Van een Ooggetuige.) Beigisch Iront. tn den nacht van 2-7 tôt 28 Juli, bereidden de pa» trbeljeerders van een onzer dapperste linieregimen-ton zich tôt den aanval van Canopus Trench, een belangrijk vijandelijk werk, in de streek'van Ieper. Zij zijn 85 mannen, onder de bevelen van luitenant Rousseau. De onderneming zal uitgevoerd worden op twee koionnen van een man. Het vijaadelijlc werk (gewezen Engelsche loopgraaf) ligt loodrecht over onze liniën en de twee koionnen moeten gelijk-tijdig aanvalien langs 't Noorden eu langs 't Zuiden. Te .. u. min 2, is iedereen bereid tôt den aanval : De voorloopige afeluitingsvuren beginnen. Zij zijn zoo nauwkeurîg, dat onze mannen tegen dit spei-vuur plakken, dat op den vijand at'rolt. Dejuistheid der artillerie boezemt een volstrekt betrouwen in aan de patroeljeerders. Allen hebben het bewustzijn van eene doelmatige bescherming. Op het Werk aangekomen, bemerken de jassen, dat het bruin onontwarbaar net ongeschonden is. Terstond legt de soidaat Gâbriels zich over het net, en niettegenstaande de stalen punten die hem in 't lijf dringen, stelt hij, echte levênde brug, het peloton, dat op hem vooruitgaat, in de mogelijkheid spoedig over het pindraadnet te trekken. In weerwil van zijne wonden, rukt deze dappere, wanneer de laatste man is doorgegaan, zich Van op de baîken vol ijzeren punten en werkt moedig medo aan den aanval. Het vijandelijk werk is krachtig ingericht. Blockhaus in béton, dekkingen, netten overal ; de vijand heeft niets verwaarloosd om zijn sappenhoofd onge-naakbaar te maken. Maar onze soldaten hebben het bevel gekregen Canopus Trench in te nemen, en zij zullen het inne-men. Eene eerste golf overrompeït den vooruitge-schoven post en begint het eigenlijke werk aan te Vallen. Eene andere gi-oep breekt den weerstand bij het sappenhoofd. Ilet overige van het peloton be» waakt' de llanken en vergadert den buit en de gevangenen. De aanvalsprong is zoo woest dat onze mannen zich bij den vijand bevinden zonder dat deze het vermoedt. De gevangenen zelf zullen verklaren dat vooraleer de laatste granaat was gevailen, onze soldaten reeds in het werk waren. « Wjj bereidden ons om onze gevechtstelling in ts nemen na het bombardement, » zal de gevangene onderolGcier zeggea, « maar het was te laat. Gij waartin onzen post. » " Zoohaast onze soldaten in de vijandelijke loopgraaf waren, begonnen zij de dekkingen te zuiveren, met zooveel kalmte als op het oel'eiîingsplein. Duitsehers werden gedurende een dolkge^cht man tegen man gedood. De laatste dekking was ooge-naakbaar eu werd schoongeveegd met handgra-naten.Na enkele minuten met hardnekkigheid gestreden le hebben gaven de overlevenden zich over aan onze boldaten. Zij zijn ten getalle van elf, waaronder een onderofficie" en drie « gefreite » Allen vallen op hunne kniëiï, en roepen : « Vergilïenis. Kamarad, Kicht kapout. Pardon ! » De verrichting was een record van snelheid, want zij duurde slechts 18 minuten. Er zijn 300 m. ver te loopen, heen en terug, tusschen onze liniën en de hunne, en 100 m. loopgraven bochtig en vol dekkin» gen, die men hoeft te zuiveren. Gevangenen en materieel werden vergaderd en . onze dappere soldaten keerden in onze liniën terug. Eens te meer is de raid cela succès en geen vci'lies valt te betreuren in onze rangen. Iiet antwoord der vijandelijke artillerie was hevig maar, per mirakel, kwamen onze mannen er heel-huids uit. De Duitsche machiengeweren knetterden gedurende den ganschen raid, maar trolfen niemand. De gevangenen verklaarden dat zij nooit een der« gëlijic bombardement ondergingen : De Duitsche 011-dcrofficier, sprekende tôt zijne mannen, zegde « dat de Belgen lûtstekende te Stoss-Truppe » bezitten». Kortom, het was eea triomf voor het reemrijk peloton. Daarna, hield het geknetter der machiengeweren btilaan op... De kanounen zwegen... en de donkere naelit ging langzaam vooi'bij... Terwijl onze « lascars » ginds, langs de modderige baan, al zingend hunne vangst naar het Q. G. brachten. Voor het Werk van de Oorlogsverminkten Ontvangen 50 fr. v.j% kapitein-kçmmandant Van Hollesek!-: : Dec! van ab opbrenj: fc der omhalingen gedaan tâjdcas' de feestea ingericht t or gelegenheid van de verjaring der Belgibche ouafhankelijkheid, in de 21° comp. van G.I.A.X. — Ontvangen fr., naamloos uit Gravelînea : Als verell'ening. 13 Augnstus MIS -, Nnmmer GOi

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.