DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende g- »« -»■■■ ■' ■■ ' i ■ ■ ,, rW., rrlln .,Wr,.M t„,r . ■, ■ , t, , jg Pit blad îs VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron^ of batterij ontvangt tien of vjjftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Herdenking van den Yserslag De herdenkingsrlag, door de Belgische en Fransche, regeering aan den Yserslag gewijd, einJigde met een bijeenkomst in den grooten schouwburg van Havre. Een keurig kunstge-deelte, en de zeer toegejuichte redevoeringen die er uitgesproken werden, vormden de bijzondere aantrekkingspunten van' dit feest, dat door een groote menigte werd bijgewoond. Rede vaa den heer Chaumet Franscii Minister van Marine De h. Cha'umet zegde boe gelukkig hij was, sis lid van de regeering, zicb te vereenigen met Let Werk voor onderstand aan de gemobilizeerde matrozen en zeelieden. Na de Belgische regeering te hebben bedankt, zich te hebben vereeuigd in deze hulde aan den strijd, die door de Belgische soldaten en Fransche marine-fusiliers, sainen zegevierend gestre-den werd, spreekt de heer Chaumet over zijn laatste bezoek te Brussel, in Juli 1914, slechts eiikele dagen voor dit land bet slachtoffer van den Duitschen aanval zou worden : Allen die hij toen te Brussel ontmoette, Mevrouw Carton de Wiart, de heer Max, de heer Theodor, zijn het slachtoffer van de Duitsche brutaliteit geworden; Miss Cavell werd vermoord en de vader van baron Descamps, die de zitting voorzat, waaraan de heer Ghsfumet kwam deelnemen, werd door de Duitschers gefusiljeerd. Doch éénmaal zal bet uur van het Recht komen. Ztker, de bondgenooten zullen nog moeten strijden, doch de zege zal hun niet ontsnappen. Zonder zwakheid zullen ze blij ven voortstrijden oui een toekorast voor te bereiden, die slechts Vrede en geluk aan hun kinderen brengen kan. Rede van den heer Minister Segers De heer minister van marine heeft, tijdens zijn geestdriltige toespraak, den groet van de Fransche regeering gezonden aan de Belgische natie en aan hure regeering. Ik ben hem daarover zeer dankbaar. België vergeet niet wat het aan uw bewon-derenswaardig land, aan Frankrijk verschuldigd is. Het is hier dat wij op gastvrijen bodem ont-haald werden, het is hier dat wij, aan een nieuwe haardstede, in afwachting een vaderland vonden. Het is hier dat het vogeltje, dat door den keizerlijken gier uit bet nest was verjaagd, de lieftiebbende band vond die het koestert en streelt. Het is hier dat de regeering van de gekneusde natie, haar krachten, haar leger, haar middelen tôt hergeboorte in de toekomst weer kon berstellen. Eens te meer druk ik daarvoor al de dankbaar* heid uit van inijn land aan de regeering der Republiek en aan den hoogen kommissaris bij de Regeering des Konings, aan de gastvrije stad die ons herbergt, aan de groote bevriende natie, aan bet edelmoedige en broederlijke Frankrijk. * * * De heer minister van marine sprak ons van de Fransche mariniers met al het gezag dat zijn ondervinding en zijn ambt hem verleenen. Ik koud er aan met zijn woorden in te stemmen, en mijn bulde bij de zijne te voegen. Opmijne beurt begroet ik de helden van de zee, zij die ïick voor het groot ideaal opofferen, als slachtof-fers van de Teutoonscbe barbaarschheid, en die hun laatsten slaap slapen op den boden van de zee, die zij zoo zeer hebben bemind ; zoowel de ffiaunen van de oôrlogs - als vandebandelsvloot, allen die leven en strijden voor hun vaderland. Ik zie ze hier in groot getal. Aan mijne zijde ïijn ze vertegenwoordigd door een aanvoerder van eersten rang, door schout-bij-nacht Didelot, een zeeman door zijn ras, en een zeeman van hart en ziel. In hem begroet ik de marine van Frankrijk. Ik groet zijn uniform, zooals men het Fransch vaandel zou groeten. Ik begroet ook — hoe zou men aan ben niet denken als men van zeelieden spreékt — de matrozen. van de onvergeiijkbare Britsche vloot, die ondanks de zich schuil noudende « Hochsee-flotte» en de duikbooten, de heerschappij over de zee wist te behouden. Ik begroet de bescheiden en dappere matrozen van de Staats- en van de Handeismarine van mijn land. Ik begroet al de zeelieden van de rechtschapen natiën. En ik buig dieper neer voor die van den Bouvet, voor die van den Kleber, den grooten gewonden vogel, voor al die van den Léon-Gambetta, den pantserkruiser, die in de Adria-tische Zee werd getorpedeerd, waarvan de 32 officieren, die allen er in moesten blijven, alvo-rens te sterven op het delt bijeenkwamen, het boofd voor de driekleur ontblootten en zich in de golven lieien verzinken bij den kreet : Vive la France I Dat zijn degenen wier devies : Honneur et Patrie (Ëer en Vaderland) prijkt tegenover het laffe Spurloss versenkt (spoorloos verzonken), van den eersten vrijbuiter van het Duitsche rijk. ¥ * * Wat de roi van uwe matrozen aan den Yser was, heeft de heer Chaumet in roerende woorden gezegd. Niet zonder aandoening werd ik daaraan herinnerd. De Duitschers hadden Kales voor doel. En onmiddellijk, terwijl bet Franseh-Britsche front zich in het Zuiden en in het Oosten ging vor-men, — van de zee lot aan Zuydschoote langs Dixmuiden, — richtte het Belgisch leger, dat he-laas tôt 82,000 man geslonken was, op het wan-hopig bevel van den Koning, zijn stellingen op den Yser in. Bij onze 48,000 geweren voegde het opperbevel de onvergeiijkbare brigade van de 6,000 marine-fuziliers. Op 15 Oktober vroeg men aan deze dapperen om 48 uren vol te hou-den : Yijftien dagen later hielden zij nog stand. On nog steeds liouden zij stand. Op 30 Oktober had de overstrpoming haar watervlakte tusschen ons en den vijand uitgestrekt. De Yserslag wasgewonnen.De marine-fuziliers badden gestreden gelijk Leonidas en zijn Spar-taners aan de Thermopylen. Het Belgisch leger had in 14 dagen meer dan 20,000 man aan dooden en gewonden verloren, maar het had zijn Koning gehoorzaamd en de laatste strook vadergrond voor den vijand be-hoed. En dank aan den weerstand van Franschen en Belgen, verinochten het de zeven Duitsche divisies niet zich een weg tôt Kales te banen. Dergelijke wapenfeiten laten het beste voor de toekomst verhopen. Soldaten en matrozen, laat mij u ten slotte zeggen dat onze groote zaak uwe dapperheid nog noodig heeft. Duitschland wil vrede. Maar den vrede dien het wil, is nog steeds een Duitschen vrede, 't is te zeggen een vrede niet gevestigd op de volheid van het recht en op het princiep der nationali-teiten, 't is te zeggen een vrede dien de beslis-sende formule van de Bondgenooten niet zou beantwoorden : Restituties, herstellingen, waar-borgen, 't is te zeggen een vrede die, voor onze kinderen en kleinkinderen, ongetwijleld nog een afschuwelijker in de kiem zou dragen. Dien vrede kan geen goed Franschiuan, kan geen eerlijk Belg verlangen. Voor ons Belgen, wien de Bondgenooten zoo dikwijls herhaald hebben dat zij zicb in een bij-zonderen ioestand bevouden door het schenden van de traktaten, wij wenschen onze oorlogs-doeleinden door te drijven en te verwezenlijken — wat in den mond van een vreedzame natie gelijk de onze, die verraderlijk werd aangevailen, veeleer vredesdoeleinden zou mogen heeten — in volkomen overeenstemming met de groote natiën die jegens ons volk hun traktaten zija trouw gebleven. Ons lot in aan het hunne verbonden, zooals de vingers van ééne band, zooals de schakels van één keten. Onze vaderlandsliefde groeit nog aan door hun vertromven en hunne vriendschap. Met de groote Bondgenooten zullen de Belgen overwinnaars of overwonnenen zijn. Overwinnaars ! Ja, Mijnheeren,want de roem-rijke uitslag van dezen oorlog, ondernomen voor het recht en het vertrouwen in de traktaten, kan voor niemand twijt'el overlaten. En het is omdat Duitschland dit weet, dat het een nieuw offensief begonnen is. Laat ons oppassen. Het is het offensief van de moedeloosheid, van het défaitisme \ Deze Wil het moraal van de natiën ondermijnen en ze verdeelen, tweedracht tusschen de bondgenooten zaaien. Van Rechts en Links De bladen vermelden dat de hertogin van Vendôme, de zuster van Koning Albert, en de kleine prinses Genoveva, verledeu Maandag door den Paus in audiëntie zijn ontvangen. * * * Kardinaal Bourne, aartsbisschop van Westminster, is verleden Woensdag te Havre toege-komen. Versclieidene leden der regeering hebben hem een bezoek gebracht. De Britsche primaat vertoeft thans op het Britsch front. *** De nieuwe Japansche gezant bij de Belgische regeering, de heer Abapci, woonde ook verleden Woensdag de ceremonie van de Vlaggegroet bij. Hij heeft dien dag bezoek gebracht aan enkele voorname personen uit de diplomatische. wereld. Daar de verjaardag van den Mikado met deze ceremonie samenviel, wapperde de Japansche vlag dien dag aan het hôtel van den oieuwen gezant. s** Zooals wij reeds verleden maand hebben aan-gekondigd, zal aanstaanden Zondag, 4 Novem-ber, in het Belgisch protestantsch Soldatenhuis, 6, rue Cassard, Havre, een familiefeest, met zang, voordrachten en tombola gegeven worden, waarop al de protestantsche familiën der stad uitgenoodigd zijn. Begin te 17 uur stipt. « & & Om den naam van den heldhaftigen kapitein vliegenier Guynemer te vereeuwigen, heeft de municipale raad te Havre besloten dezes naam aan eene straat te geven. * * * De Fransche staats-ondersekretaris bij den geneeskundigen dienst, de heer Justin Godart, heeft verleden Dinsdag een bezoek gebracht aan het hospitaal van de Unioii belge voor Belgische en Fransche soldaten te Courbevoie. Hij werd daar ontvangen door dokter Collet, voorzitter van het komiteit ; door onzen gezant in Frankrijk ; door den heer Bastin, onzen consul te Parijs ; commandant Lambert, onzen militai-ren attaché, en door kolonel Fourcault, bevel- hebber de Belgische plaats te Parijs. * sk * In het Parijzer blad Le Petit Parisien wordt vermeldt dat onder aan de Aisne gevangen ge-nomen soldaten zicb een Belg bevond, die vôôr de oorlogsverklaring te Maltuedy woonde. Hij werd als strijdende in het Duitsch leger inge-lijfd. Wanneer de Franschen nader kwamen, x'iep de Belg tôt de Duitschers : « De wapens neer ! n Deze gehoorzaamden hem, ondanks het scherp verwijt bunner officieren. * * Het Parijzer muntbotel heeft onlangs een nieuwe medalje geslagen, ter herinnering aan het ingrijpen der Vereenigde-Stalen in den we-reldkrijg.Op de voorzijde staat de beeltenis van voorzitter Wilson, oingeven door een sterrenring met den Amerikaanschen adelaar. Op de keerzijde, Anierika welke de hand reikt aan Frankrijk en Engeland, met samengehoopte puinen op den acMergrond. Op de medalje staat het opschrift : « Nous nous battons pour la Liberté ! » (Wij strijden voor de Vrijheid !) Laat ons daarop antwoorden door een toena-dering die dageli jks nog inniger wordt, door een taktiscbe eenheid die iederen dag steviger, een wil om te overwinnen die iederen dag sterker wordt. Laat ons daarop antwoorden door al onze kracht ten dienst van het Recht te stellen. Laat ons daarop antwoorden door den oorlog voor den vrede voort te zetten. Staat op, soldaten en matrozen van aile lan-den der Entente, voor deze groote zaak, voor dit edel ideaal. Staat allen recht voor Vrijheid en Vaderland, voor de Zege en voor de Eer 3 Novembe? 1917 Nummer 495

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.