den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit jblad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadrotf of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. Het Ander Front Het ander frontdaar staat de Belgiscl." arbeidersklas. Steeds is zij even prachtig in ht- • weerstand geweest. Op deverzoeken, debevelt de dwangmiddelen van de Duitschers, heeft z ,j eenvoudig geantwoord door de armen overeen te slagen. Zoo heeft zij een prachtig bewijs van haar heldenmoed gegeven en tevens het vader-land een aanzienlijken dienst bewezen. Van deze stille zelfverloochening wordt ons een schoon beeld opgekangen in het onderzoek dat door de bureelen te Londen van minister Vandervelde werd ingesteld, en dat op scherp-zinnige wijze werd gevoerd door onzen landge-noot, advokaat Gaston Vandernieeren, de uitste-tende Belgische propagandist in Groot-Britanje, die ais algemeen secretai-is de leiding had van dit onderzoek. In enkeio woorden kan men de besluiten samenvatten die er te trekken zijn uit dit werk, dat rijk is aan kostbare gegevens en wàaruit wij een nieuw vaderlandslievend betrouwen kunnen jputten : Met een cynisme dat schaamteioos wordt uitgestald, hebben de Duitschers, door gebruik te maken van de klassieke dwangmiddelen van liet Pruisische sehrikbewind, getracht de Belgen lot den opgelegden arbeid te dwingen. Zoowel Jiij de ambtenaars als bij de arbeiders zijn zij op «en hardnekkigen weerstand gestuit. Zoo zij' er, in sommige zeldzaine gevallen, in gelukt zijn, door de ergste drukking, de arbeiders naar de fabriek te drijven, hebben zij gewooiilijk slechts ,eene koppige en ai'doende weigering ontmoet. 1 Geduren-de deze tragische oorlogsinaanden Iheeft het Belgische vclk zich zijne oude tradities ,v»n fierheid en onafbankelijkheid waardig ge-toond. Niminer is de ruwe macht er in geslaagd het den nek te doen buigen ; boven het juk van jden gehaten vijand heeft het honger en ellende ■verkozen. I * # Van af de eerste nren van den oorlog deden de spoorwegarbeiders op bewonderenswaardige wijze liun plieht. Als men de geschiedenis van dit verschrikkëlijke jaar 1914 zal schrijven, zal men de zelfverl®ochening van ons spoorwegper-soneel op bijzondere wijze inoeten vermelaen. Gedurende de mobilisatie,, toonden zij zich on-vermoeid voor het vervoer van de troepen en het materieel. Veel machinisten en stokers, ble-Ven vier en twintig uren aehtereen op hun post en bij sommigen was de wilskraçht zoo sterk, dat zij dertig uur îang op hun lokomotief bleven. Toen de woeste horden het land binnenrukten, 'pioest het personeel er voor zorgen de in aftocht zijnde manschappen te redden en het materieel 'in veiligheid te brengen ; zij zijn er in groote mate in gelukt. Ëens dat de vijand onze steden had ingenomen, ■Wilde hij de diensten van dit keurpersoneel be-nuttigen voor zijne overheersching en zijn leger. 1 Hij onlmoette een onoverwinnelijken weerstand ; noch beloften, noch bedreigingen, noch vervol- De Jiiffers van Ecaussines • Iedereen weet dat sedert een tiental jarcn de iuflers van Ecaussines de vrijgezellen van gansch België op een diner te Ecaussines uitnoodigden, ten einde deze in de strikken van het huwelijk te vangen. 1 ilet huwelijksmaal van tweeden Sinksendag 1915, werd afgeschaft uit hoofde der afwezigheid -r 1 verloofden » die op het front vertoeven, en meteen dewijl er geen vreugdernaal diende plaats itegrijpen terwijl onze dapperen te velde staan. Dat was een gepast besluit. Maar ziehier wat oifen lieven juffers nog meer ter eere strekt. Zij aebben eene vergadering, gehoiMlen, in de zaal Waar vroeger het zoogezegd huweiijksmaal plaats greep en bij eenparige steinmen een motie aan-■genomen, waarbij zij voortaan onwaardigen Ve™aren, zij die eeneu embusqué zouden huwen. De voorzitster legdebij eenieders toejuichingen fee yerklaring af : « V\ ij zullen een éénarm, of eenen rrsr zoader ceenen huwen, maar nooit een verrs •'.! van het Vaderland ! » Onze warme geltikweasckeû. g -gen, deden den wil van onze spoorwegarbei-cu rs buigen. * * # Een van de meest tragische epizoden uit den weerstand van de Belgische ambtenaars aan de Duitsehe bevelen, is de hier reeds verhaalde geschiedenis van de veroordeeling en terechtstel-ling van den heer Lenoir, ingenieur en afdeeling-overste aan het ministerie van spoarwegan te Brussel. De heer Lenoir woonde te Gent. Als hoog . ambtenaar van den Belgischen Staat, bezat hij beiangrijke dokumenten over het spooryerkeer in België. De Duitschers bevolen hem hun deze Stukken te geven. Hij weigert. Een krijgsraad, op 13en April 1915 bijeengekoùien, veroordeelt hem, onder beschuldiging van verspieding, tôt de doodstraf. Eene vraag om genade werd aan den hertog van Wurtemberg, bevelhebber van het 4® leger in Vlaanderen, gszonden. Dit verzoek werd af-gewezen.Den volgenden dàg, î4en April, çreep de te-reclitstelling plaats. Zij werd in bijzonder tragische omstandigheden voltrokken. Onze onge-Sukldge landçenoot werd gefasilleerd in aanwe-zigheid van 200 Gentenaars en van zijne echtge-noote, die onder de bedreiging van de Duitsehe bajonetten daar was gebracht. Men deed den veroordeelde voorbij zijne kist en vosrbij den doodenwagen gaan, waarin zijn stoffelijk overschot zeu rusten. Met bewonderenswaardigen moed keerde hij zich tôt het executie-peleton. De moordenaars badden niet de voldoening eene zwakheid bij hem te zien. Niet tevreden met den echtgenoot te hebben vermoord, deed de Duitsehe overheid, als om de voile maat van hare wreedheid te toonen, de weduwe van het slachtoffer naar Duilschland deporteeren De Duitschers liadden nochtans beloofd de ongelukkige vrouw niet te verontrus-ten.Tet Agentschap WoiiT, getroffen door de pro-testaties van de neutrale bladen tegen deze wreede geweldenarijen, heeft getracht de veroordeeling te rechtvaardigen door te verklaren-dat de heer Lenoir aan den vijand verslagen over de Duitsehe troepenbewegingen gaf. Het tragische einde van den heer Lenoir blijft een praclUig voorbeeld van den heldenmoed waarmede de Belgische aiabteuaars het lioofd wisten te bieden aan de overheid van den dwin-geland.* *. * De vervolgingen in het arsenaal van Luttrd overtreflen in geweld en in wreedheid die van Mechelen. Het eenvoudige verhaal van de feiten zal volstaan, om de daders van zooveel bar-baarschheden zoncLer beroep te doen veroor-deelen. ' Daar een zeker getal Duitsehe werklieden uit het arsenaal van Luttre hun corps hadden moeten vervoegen, besloten de invallers de Belgen te dwingen hen te vervangen. Men begon met een zeer hoog loon aan te bieden. Aan de gewone arbeiders 5, 6 en 7 mark ; aan de mécaniciens tôt 20 mark daags. Ongeveer dertig mécaniciens werden door de Duitschers bijeengebracht en verzocht aan den arbeid te gaan. De manaen weigerden eeuparig. Men deed ze dan in een wagon stijgen die zich in het station bevond en zegde dat men ze naar Duitschland zou deporteeren." lu de hoop ze tôt de onderwerping te dwingen, deden de Duitschers de gezmnen van de gevangenen komen, Zij bleven even standvastig. Eindelijk vertrok de wagon, onder de herhaalde kreten a Leve België ! » van de vrouwen en kinderen. r- * Een Belgisch grootnij veraar, îabrikant van militaire uitrustingen, werd door de Duitschers verzocht eene commande van 500,000 frank uit te voeron. De nijveraar weigerde door te zeggen dat hij niet over de forjdsen beschikte. Men bood hem onmiddellijk 200,000 frank aan. Daarna deed hij opmerken : « Mijne f'abrieken zijn ver in de pro-vineie gelegen en het verkeer in deze streek is verbodeu.» «.Dat doet niets », antwoordde de Duitsehe afgevaardigde, « wij zullen u de noodige pas* poorten geven.» « Maar», zegde de patroon, « ik heb geene ar> beiders ! » « Is het dat maar », antwoordde de afgevaai*, digde, « geef hun dubbel loon. Zij zullen wel wer« ken ; gij zult zien. » De nijveraar deed zijne werklieden in hun syndikaat bijeenkomen, legde hun het voorstel uit, en, tôt zijne groote innerlijke voldoening, 6nt-moette eene afdoende en beslissende weigering. Een van de arbeiders, sprekend in aller naam, gaf hun beraadslaging aldus bondig weer: « Wij willen aan de Duitschers geene middelen levéreu om onze zonen en onze broeders te dooden en ons land te vernietigen. Het zou eene scha ■ la en eene misdaadzijn, die de arbeidersklas nimuiet zou kunnen afwasschen. » *** V » Te Fontaine-l'Evêque be=taat er eene tamrdijk beiangrijke fabriek, Les clouteries de VEspé> •nce genaaind; men vervaardigt er prikkeldraad. Zekeren dag eischen de Duitschers van iea bestuurder, den heer Gauderlier, de levering van eene groote hoeveelheid prikkeldraad, bestemd voor de bescherming van de ioopgra-ven.Verontwaardigddat men hem dergelijke voor-stellen dierf doen, weigerde de bestuurder be-slist.Het àntwoord van de Duitschers liet niet lang op zich wachten. De heer Gauderlier werd aangehouden en naar Duitsclilan i gedpporteerd. Dit gebeurde in Sep-tember 1915. iïeden bevindt hij zich nog sleeas in gevangenschap. * i- * Het meest kenschetsende van drukking die op deze wijze werd uitgevoerd, is waarsehijnlijk die welke te Lessen plaats greep. De overheid van de bezetting beweerde drin» gend steenen noodig te hebben voor het uitvoe-ren van werken van openbaar nut, en eischte dat de eigenaars het werk in de steengroeven zouden doen hernemen. Patroons* en arbeiders, die het in deze omstandigheden volkomen eens waren, wetende dat het ballast dat men hen wilde doen leveren bestemd was voor het betonneeren, gaven geen àntwoord op de Duitsehe bevelen. Toen werd het een eeht sehrikbewind. Men liield de noiabelen aan. Door een krijgsraad werden zij zeer streng veroordeeld. * * •» Dat zijn feiten. Mvr ;; or nog andere, en ia groot getal zelfs. n bijvoegen. Eenige waren onze lezers • > kend. Maar de hou-ding van onze arbeiders is zoo edel en zoo schoon dat men ze wel mag herinneren. Dat ailes be-' wijst de bewonderenswaardige dapperheid van de burgers die, evenals de soldaten, een onver-zoenlijkeri haut aan den invaller gezworen hebben en evenmin, v66r den dag van de over-winning, de wapens zullen neerleggen. J. B. De Football op het Front Zoodra het weder ietwat gunstigis, geven onze lielhebbers van football, die op het front zijn, zich aan hun geliefkoosd sport over. Zoo had er op 21 Februari 11. eene ontmoeting plaats tusschen twee ploegen van A. 38, namelijk die der mitrailleurs en die van liet 3/11, welke laatste ala onklopbaar staat geboekt. Maar ditmaal werd deze befaauide ploeg verslagen met 7 goals tegen 1, door de dappere mitrailleurs, wier ploeg als volgt was samengesteld : Van der Stukken (Beerschot). — Crepin(S. G. Anderiecht) ; Pjnon (Scai'iiig). — Vekzwyfer (Antwerp F. G).; Casiek (Ukkel Sport); Tanghk (Lapland F. C., Red Star L.). - Esgh (Racing G. B.) ; onderluit. Gkandfils (F. G. Luik); Dh-nuvrer (F. G. Thienen) ; Denis (Scaring) ; Schwinnkn (Daring). De mitrailleurs van A. 38 aanvaarden hei meest matches mogelijk ; voor inlichtingen zich te wenden tôt den kapitein, den sergeant Esch. A. 38, 2= c M. Welke « team » gaat eerst tegen de uitdagende ploeg op het veld ùilko^nen '? 7 Maart 1910 Nnmmer 235

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.