DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE SOLDATEN beslernd ; iedere compag-nie, escadron of batterij oiitvangt tien Fransche en tien Nederlandsche exemplaren. Waarom de Bondgenooten overwinningen zullen IV Onlangs hebben wij gezinspeeld op het çerslag van sir E. Goschen, engelsch gezant te Berlijn, en toonden de hevige onlroering van den Rijkskanselier toen hij hem het ultimatum van Groot-Britanje kwam overhandi-gen.Van af dot oogenblih stortte inderdaad de Duitsche droom ineen. De oorlog (vas langen tijd op voorhand, zorgvuldig en nanwlceurig door de Duitsche regeering voorbereid. En het oogenblih scheen wonderlijk goed gekozen. Sommige verklaringen in de Fransche kamer gedaan konden laten gelooven dut het Fransche leger niet voldoende bevoorradigd was ; an-derzijds konden allerlei politieke incidenten de oppervlakkige toeschouwers eenige hoop geven. In Engeland waren er ernsiige vraag-stukken op te losssen : De Ulsterkweslie en die van het vrouwenkiesrecht. Bovendien waren de volkspers en een groot gedeelte der openbare meening volstrekt den oorlog vij-andig en aile tusschenkomst in eenigen Eu-ropeeschen oorlog. De Duitsche gezant te Londen had dus, geheel te goeder trouw, zijne regeering kunnen verzekeren dat Engeland onzijdig sou blijven. De oorlogsverklaring van Engeland be-teekende voor Duitschland de vernietiging van zijne overmacht ter zee op Frankrijk en Rusland, en een dreigend gevaar voor heel zijnen zeehandel, met in het vooruitzicht den blokus voor heel zijnen in- en uitvoer, 't is te zeggen groote economische moeilijkheden voor de bevoorrading van zijne legers en zijne burgerlijke bevolking en voor de ap~ proviandeering en bewapening zijner troe-pen. Maarschalk von der Goltz, in eene beroemde bladzijde, had het overigens ge-noeg aangeraden : « Voer geen oorlog met Engeland ter zelfder tijcl aîs met de andere landen, zooniet zult gij verliezen. » Sedert den eersten dag tôt nu toc, mette-genstaande eenige stouimoedige tochten, is de zee voor de Duitschers gesloten gebleven, en het is vandaar dat de eerste oorzaak van hunnen ondergang zal komen. Maar de oorlogsverklaring van Engeland had een ander onmiddellijk en belangrijk gevolg : het was de medewerking van Japan aan de oorlogsverrichtingen in het Verre Oosten. Japan vorclerde onmiddellijk dat de Duitschers Ising-Tao zouden verlaten en afstand doen van het rijke en dicht bevolkte schiereiland Chantoung (3o miljoen bewo-ners), waaraan sedert i8gj de Duitschers hunne beste zorgen hadden gewijd, waar isï/ spoorlijnen hadden aangelegd, fabrieken gesticht, wegen aangelegd en dat voor lien 1eene bron van rijke inkomsten was. Andersijds hadden de Duitschers oproer §e&<>'ok't in Marokko. in Egypte, in Zuid-*yn!:a' in Indië : Ailes mislukte en, behalve "-roeve episode in de Kaapkolonic, die werigens spoedig ten einde liep, werden al ■uuitsehe berekeningen verijdcld. . at net Drieverbond betreft, het stortte ; ineen bij den eersten aanval. In zijnjongste >oek over de Duitsche poliliek, stond prias [ VrJ.n. vùlow borg voor de hechtheid van het [ Jj>rieverl)ond en sprak met trots over de I I'''oeve van iqo8. Hij had gerekend zonder | \ef. zedelijken opstand die de Duitsche bru-jegens België en het ongehoorde geweld Servie aangedaan zouden teweeg brengen bij de italiaansche bevolking. Het was overigens al te duidelijk zichtbaar dat noch Duitschland noch Oostenrijk was aan-gevallen. In dat geval weigerde Italië den casus fœderis te erkennen. Ook hadden Frankrijk en Rusland, van afhet begin van den oorlog, behalve Servie en België, Engeland en Japan met zich ; het Drieverbond verloor Italie. Het is waar dat het 't Turksche bondgenootschap veroverde, maar deze zal slechts enkele voorbijgaande moeilijkheden veroorzaken en nu het Turksche rijk zich zelf ter dood veroordeeld heeft, zal eene groote oorzaak van verwikkelingen vçor de toekomst aldus verdwijnen. Zoo Duitschland gedacht had zich aldus van de Russische omknelling te bevrijclen had het daar ook misgerekend, had het eene even slechte berekening gemaakt als de ver-wachtingen die het gemaakt had over eenige werkstakingen te Moskow en een honger-snood in het Tzarenrijk Van af den eersten dag ontstond de heilige eendrachl in Rusland lijk in Frankrijk, lijk in Engeland, lijk overal tegen den algemeenen vijand. Een enJcel Russisch leger, het Kaukazische, is voldoende geweest om de Turksche Icger-korpsen te verpletteren en men mag er van verzekerd zijn dat het leger van Syrie nooit het Suez-kanaal zal bereiken. Rusland, dat door het Oostenrijksche léger van twee miljoen man moest bedwongen worden, heeft langs drie kanten te gelijker tijd front gemaakt met bewonderenswaar-dige wûskracht en heeft Duitschland belet de vrucliten te plukken van eene voorberei-ding die toi het uiterste was doorgedreven, ofschoon de rœrganisatie van het Russische leger in het geheel nog niet voltooid was. De legers van maarschalk von Hindenburg hebben evenmin Warschau genomen, als die van den hertog van Wurtemberg K'aies hebben bereikt of dat von Kluck Parijs is binnen gerukt. Engeland, van zijnen Icant, gaat onver-stoorbaar voort, met eene wonderbare wils-kracht, nieuwe legers te scheppen. Het heeft reeds een contingent gezonden, drie maal talrijker dan dat welks medewerking het aan sijn bondgenoot had beloofd. Het gaat nog veel beter doen. Het beheerscht de zee. Zijne koloniale legers bespieden Turhije, dringen door naar Bagdad en wachten te Suez. Zoo de Turken op dit laatste puni verslagen worden, na de ontbcringen te hebben geleden die een dooriocht van de Sinaï T Voestijn medebrengt, mag• men een hevigen aanval der Engelschen in Klein-Azië verwachten. Wat het geleverd heeft op gebied van krijgskunde, van zeevaart en van diplomatie is reusachtig eenig in de geschiedenis. Hoe is het mogelijk in dergelijke omstan-digheden niet te overwinnen. Zeker, Duitschland heeft iijdelijk België en enkele Fransche departementen bezet en een gedeelte van Polen. Het was de vrucht van zijne methodi-sche voorbereiding lot den oorlog. Màar laten we ons herinneren wat de kanselier van het Duitsche rijk ons gezegd heeft toen hij aan België vroeg geen weerstand le bieden tegen den doortocht der Duitsche legers ■ « Deon-middellijke overwinning is eene vraag op le-ven of dood. » Welnu, hebben na zes maanden de Duitschers hun hoo/ddoel Parijs, Londen of Moskow bereikt ? Is een enkel Fransch, Russisch of Engclsch leger verjiieiigd gewor-den ? Duitschland heeft België bezet, maar niet overwonnen : Ziedaar den eenigen uit-slag van sijn vcldtocht. Daarvoor heeft het te Luik, op de Marne, op de stroomen van het Noorden, op den Yzer, op de rivieren in Polen het beste deél van zijne jongelingen, duizenden en duizen-den officier en laten vermoorden. Zijne aan-vallencle kracht scliijnt verlamd. Ongetwij-feld zal het nog nieuwe pogingen aanwen-den, maar waar zijn de bliksemsnelle mar-schen. van Augustus. De Fransche legers zijn stevig georganiseerd en uitgerust. De Engelsche legers zullen morgen eene aan-zienlijke macht uitmaken. Het gereorgam-seerde Belgische leger zal opnieuw de we' reld, verwonderen. Tegen de Russische legers, die nog dage-lijks aangroeien, — want iedere russische boer is een geheel bereide soldaat en er zijn zoo ten minste een twaalftal millioenen in dezen uitgebreiden menschenvoorraad, — gaan de legers van von Hinderburg, van Franz-Josef en van den Grooten Turk voort zich te verbrijzelen, terwijl zij voortdurend groote effectieven vereischen. Wat aan de Bondgenooten zal toclaten weldra den loopgra/ven-oorlog te laten varen en de groote poging aan te wenden die België verlossen zal. Wij znllen weldra groote clingen zien. Een Fransch generaal schreef deze dagen aan een vriend die hem zijne meening vroeg over den oorlog en wat hij zou zijn : « Lang, hard, zeker. » Op enkele dagen velt men geen vijand terneer die het voordeel van eene langdurige, goed verbor-gen en ontzaggelijke voorbereiding geniet. Dat is klaar. Maar om menigvuldige rede-nen, economische en militaire, is het niet minder klaarblijkend dat Duitschlands laaU ste uur gaat slaan. Taaiheid. en geduld. De overwinning zal er zooveel te schooner om zijn. Telegïammen kr Genggsnhsid ' gewisse'd tiisschen M. POINCARÉ en Koning ALBERT Parijs, 24 Jamiari. Na een bezoek aan het « Pelit Palais », waar de kunstvoorwerpen en geschiedkundige stuk-ken ten toon staan, welke Frankrijk en België ten toon zullen stellen te San-Francisco, heeft M. Poincaré aan den Koning der Belgen volgend telegram gestuurd : « Daareven heb ik in het « Petit Palais » de voorwerpen bewonderd door België bestemti voor de tentoonstelling van San-Francisco en ik heb in de werken der Ylaamsche en "Waalsche kunstenaars, evenals in de kostbare kant-werkeu van Brugge en Mechelen een heerlijk bewijs gevonden van den smaak, de levenskraeht eu den roem van uw onsterfelijk land. « 1k verzoek Uwe Majesteit mijne vurige en hartelijke gelukwenscben te aanvaarden. « Pvaymond Poincaré. » * ,'i * » Koning Albert heeft geantwoord : « Het is een schoone blijk van genegenhoid van uwentwege, dat ge, ter gelegenheid van uw bezoek aan het « Petit Palais, » zoo vriende-Jijk geweest zij t mij eens te raeer uwe gevoe-lens van vcrkleefdheid uit te drukken. Ik haast mij U daarvoor van harte te bedanken. « Uwe gelukwenschen zuîien met vreugde en met een groote dankbaarheid ontvangen worden door onze kunstenaars, die wel weten dat de bereidwiliige steun van de fransche overhedea lien in de gelegenheid heei't gestelddeel te nemen aan de tentoonstelling van San Francisco. « De zoo opbeurende woorden waarmede ge ons betromven hebt uitgedrukt in de toekomst van ons Belgenland hebben me getroffeu en mijne lung-enootcn zullou ze naar -waarde weten te schattcu »■ Albert. » 26 Januari 191Nnmmer fcîi m mu u w iiiiwni iihim'ii iirnu'i MiriiiM iri i nu imiimrT—nr impuni 'm.tnriwn'vn'. jfftotrn.w111«~ ivn"nhriiri V. . tu iitti'ftxtiitiii ik min < t 1 wi < iu'mh 1 ■ i<■ 1 ,n ■, m, m»

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.