DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaierdag verschljnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangt tien, of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplarèn. Naar het Roemrijk Plekje Grond — Gij gaat naar Kales Iangs Parijs ? — Juist ! antwoordde ik aan den ambtenaar, diebelast was mij mij ne paspoorten af te geven en <iie mij zoo1 ondervroeg. — Zeker, de gewone weg loopt langs Dieppe. Maar Parijs lokt ons reeds aan door de betoove-ring van zijn naam alleen ; boven al het andere, verheft het zich geiijk een reusachtige vuurtoren die de werel'd verlicht. Op allé geesten heeft de Fransche hoofdstad steeds eene oûweerstaanbare aantrekkingskracht uitgeoefend, waaraan men vruchteloos zou trach- ten te weerstaan. De wijsgeeren zeggen heel geleerd dat reizen het oordeel ontwikkelt, en de Fransche schrijfster Mevr. de Sévignié, schreef hee! aardig aan hare dochter, a dat het reizen ons zooveel nieuwe indrukken brengt,, dat men telkens een gevoel heeft weer een nieuw leven te beginnen ». De beide meeningen zijn vvei merkwuardig. f. *. sî De zac'nte en harmonische schoonheid van het doorreisde landschap, of zelfs de nauwelijks opgemerkte streek, zoowel als de lieden waar-mede men onderweg kennis maakte, toont dat niet dat deze zoo heider weergegeven ineenin-gen. een doorleefd gevoelen uitdrukken ? Deze reis heeft er naij het bewijs van geleverd. Reeds doet het toeval van de reis mij eene eerste kennismaking aan de hand. Hetisniemand anders dan de kabinetsoverste van wetenschap-pen en kunsten van Beigië te Havre. — een zeer aardig màn, niet zeer helderen geest en van aiom gekende bèdrijrigheid. Hij is met eene opdracht belast; niet zeer verre echter; hij gaat naar Rouaan. — Wat gebeurt er daar in die zeer mooie Fransche stad ? vraag ik. — Wij zijn bezi£ met de inrichting van het onderwijs. — En dat volgens wetke grondslagen ? — Wel, volgens de Belgische schoolwet. — Het is wel aardig te denkea dat dpze school-WPt, die onder een parlementairen stonn werd geboren en nauwelijks was uitgevaardigd toen « ons gTondgebied werd geschonden, nu- voor het eerstin den vreemde wordt toegepast. — Het is inderdaad, antwoordde mijn gezel, een feit dat eeni^ staat in de geschiedenis. En men mag het nochtans zeggen ! Dank aan deze wet zullen duizende en duizende kinderen, die slechts vlaamsch spreken. verre van hun vaderland en soms verre van hunne familie, in hunne moeder-taal onderwezen worden. Kijk, in Havre aileen, in de nabijheid van het station, bestaat er eene kolonie van meer dan 400 Vlamingen, waarvan de kinderen niet het minste onderwijs ontvingen. Voortaan zullen zij hunne school hebben. Het-Mlfde te Rouaan, waar er eene aanzienlijke Vlaamsehe bevolking verblijft-. Deze beweging zal uitgebreid worden over aï de streken waar er oannelingen verblijven en waar er, volgens de oewoordingen van de wet, een voldoende getal huisvaders zijn om het opricliten van eene school te vragen. Zoo bestaan er reeds verscheidene scnolen, terwijl men bezigiser andere op te rich-«n Tegen het einde van het jaar zal hun getal totongeveer honderd vijftig gestegen zijn. En zoo r De Belgische Wederspannigen De Koning heeft, op voprstel van den minis-lerraad. een wet-besluit uitgevaardigd, zeggende dat de Belgen, geboren tusschen len januari 1890 en 31» December 1896, die zich nog niet onder . Wapens bevinden, en die op 31en October 1. 1. 111 een vreemd land verb leven elders dan op het grondgebied van Frankrijk en van de Britsche aî|den. zijn gebouden, voor de militie-lichting van 1915, zich te schiliken volgens de verplich-n»en reeds uiteengezet in de uitstellen en voor-"^aarden bepaald door de ministers van oorlog en van binnenlandsche zaken. ,'len als wederspannigen of ontbrekenden aaimen worden, volgens den zin van artikelen lu en 27 van de militie-wet, zij die deze verplick- zullen deze arme Vlaamsche kinderen toch iets minder de bitterheden van het ballingschap gevoelen. *** Maar Fransche militairen stijgen in ons coupé. Weldra verbroederen zij met de enkele Belgen die zich daar reeds bevonden. De slankheid en sierlijkheid van den Franschen soldaat, al de hoedanighcden van een fijn be-schaafd ras, schijnen deoudefaamvandapperheid van de dragers dezer keurige uniformen nog beter te doen uitkomen. Wat zien zij er kranig uit : Kracht enlenigheid spreken uit ieder hunner gebaren. Welk een verschil met die zware en iogge Molfen. lompe en rawe soldaten, die even wreed en hardvochtig als onbevailig zijn. Zeker, het gesprek rolt slechts over algemeen-heden, maar de hartelijkheid en de ontroering stralen er in door; en in onze harten ontkiemt een roerend gevoel van bewondering voor deze heldhaftige natie. Slechts eéne enkele maal zal er iemand een bitter woord gedurende dit gesprek ontvaLlen, en nog doet het slechts beter het edel-moedige en heklliaflige van de Fransche natie uitkomen. Het is een kranig officier, die iiet heeft over zijne makkers. — Ik bevond mij in Marokko; 'twas eeneechte rust ; toen de oorlog uitbrak ; ik vroeg en verkreeg de gunst om naar het Westelijk front te worden gezonden. 1k had drie andere broers in het leger ; aile drie oflicieren. Zij werden gedood : De eerste gedurenile eene charge met de bajonet in Lothrin-gen, de twee anderen in de Argonnen. En zie nu eens hoe wreed het lot is : Zij wa >n getrouwd. Ik, die vrijgezel ben, ontving zelfs <et de ininste schrarn. Ja, het noodlot heeft van die wreede toevallen ! Men spreekt van stikgassen. Al de bondgenoo-ten dragen nu het veiligheidsmasker, dat eene goede faam geniet. Overigens worden de Moffen met dezelfde,munt betaajd tn de laatste dagen werden er op het Rngelsche front gansche Duit-sche compagniëen door de stikbommen vernie-tigd.De officier spreekt over generaal JofTre, en noemt hem : « Hij die weet te zwijgen, die slechts tôt de mannen spreekt. s Als wij verder de reis naar Kales voortzetten maken wij kennis met een Italiaansch dagfblad-schrij ver behoorende tôt de redactie van de Tri-bana.Wij praten en ik ondervraag mijn confrater over den loestand van de Molfen in ltalië. — Waren zij talrijk, in uw schoon land ? — Zeer talrijk. — Zij deden er zaakjes, zooals overal, denk ik? — Ja, zij waren in den financie-en den hoogen handelswereld. Al de groote hôtels werden door hen beheerd. Gij weet hoe ze doen : Ze nemen dienst als kamerknecht, als portier, soms ook als tolk ; dan, zekeren dag, stellen zij den eige-naar voor zich te associeeren. En zij gelukken er in. En zeggen dat ondertusschen duizende en duizende Italianen moeten uitwijken in de hoop vijf frank daags te verdienen. Onze confrater Vertelde een aardig anecdootje. De Tribuna wijdt eene kolom aan de Belgische soldaten. Eenigen tijd geleden ontving dit blad een brief van een Belgisch artillerist, die eene «madina» (eene meter) vroeg. De brief wordt in het Fransch opgenomen en den volgenden dag bieden verscheidene dames uit de goede wereld hunne ^iensten en hunne penningen aan. Verscheidene meters voor een enkel soldaat ? Wat gedaan ? Men zal de brieven publiceeren en nieuwe aanvrag-en zullen volgen. Sedert dien dag is er, dank aan de Tribuna, eene geregelde briefwisseling ontstaan tusschen Belgische soldaten en Italiaansche dames. Maar de trein is voort gegaan. Wij bereikea Kajes — de eerste pleisterplaats van onze reis. Het is een donkeren nacht. En nergens licht te zien. De overigens zeer gewettigde vrees voor zeppelins heeft aile lichten doen uitdooven. — Ziehier eene stad voor blinden, zeg ik aan mijn confrater, terwijl wij, met onzen wandelstok over den grond tasten en zoo in de duisternis op zoek gaan naar een verblijf. (Wordt voortgezetj J. B* Van Rechts en Links Wij ontvangen goed nieuws aangaande de toestand van den heer Sckollawt, voorzitter va?» de Belgische landkamer. De heer Schollaert is op voeS van genezing, * * # De XXe Siècle, het te Havre uitgegeven Belgisch dagblad, is den 12 dezer maand zijn twee-den jaapgang' ingetreden. Het blad heeft nooit opgeiiouden de vaderlandsche eendracht van allen te predilten. In het hoofdartikel, dat kij aan die gebeurte-nis wijdt, roemt de heer Nearay de Fransche gastvrijheid en de volkomee verstandhouding die onder zijne medewerkers heerscht. * & De Belgische militairen, verbîijvende in het Camp du Ruchard (Indre-et-Loire) sedert einde December 1914, hebben een kunstvol gedenktee-ken opgericht op het graf van hunne makkers rustende op het kerkliof van Avon. De iahuldi- ging is gesteld op 18 Novenaber. *** Tijdens de verîoopen week, werden opaieuw zeven en twintig millioen frank goud op de Fraîi .clae bank gestort. Dat maakt te zamen een milliard 52 millioen frank. Het in cassa in goud. van de « Banque de France » bedraagt tnans 4 milliard 782 millioen. * » r * * Naar luid van een besluit van den Franschen minister van openbaar onderwijs, zullen de appelen voor het brouwen van cider, dit jaar door de schoolkinderen niogen geplukt worden, welke te dien einde een dag per week ter beschik- king van de maires zullen mogen gesteld worden. * * * Men meîdt uit Yenetië datde dichter-vliegenier Gabrielo d'Annunzio uit hoofde van eene felle koorts bedlegerig is. Bij een vlucht, bevroos zijne rechterhand, maar men verhoopt dat hij weldra zijne gewone bedrij vigheid opnieuw zal kunnen aan den dag leggen. ■x & & De van ouds plaats hebbende processie van den lord-mayor van Londen gebeurde dit jaar zonder de schilderachtige geschiedkundige plecht. Men had deze maal er iets zeer werkelijk, zeer levendL willen van maken, om de herinnering er beter van daen te bewaren. Men heeft feitelijk aan da menigte een zuiver militair schouwspel aange-bodea, niet alleen door de persoonlijkheid van den nieuwen lord-mayor, sir Charles Wakefield, maar ook door de aanwezigheid van Britsche kolonialetroepen : Australiërs, Kaviadeezen, Zuid-Afrikaanders, contingenten uit Nieuw-Zeeland en uit de Antillen, enz. pe keurige houding van allen werd fel toegejuiclit. _j * S! « John Talbot, — die bevelhebber was van Engelsche leger in den tijd van Jeanne d'Arc, en! gedood werd in den slag van Castillon in 1453, — telt vijf zijner afstammelingen op het huidiga front, waarvan er reeds twee het leven verloren op Franschen bodem, bij het bestrijden van den ; gemeeBSchappelijken vijand. , Voor het Rood-Kruis — Ontvangen 6 fr. 55 van eene inzameling gedaan bîj de militairen van de 3/3 van A 128 na het liedje ' Les Bombes gezongen door korp. Veys. Ontvangen 5 frank van $Ievr. H. Vermeulem, ' voor opnamen in de Kleine Briefwisseling. — Ontvangen 5 fr., gegeven door drie onderluî-tenanten der infanterie aan een gedienstigen chauffeur' van de genie A. 186. — Ontvangen 1 frank van den onder-officier Con'ST. Staelexs, voor - bewezen dienst door da bemiddeling van onze Kleine Briefwisseling. Ontvangen 0 fr. 50 van den Ie" sergeant-majoop Moquaib, voor eene opname in de Kleme Briefwisseling van ons blad. ! — Ontvangen 0 fr. 50 ter gelegenheid van een solo-slimgespeeid cloor Jan Verraerdx (met Léon Gram-mens, Alf. Beirens eu J. Valkenborgh), allen van A. Si. -11-3. \ 16 Noverober 1915 Nummer 187

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.