den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit folad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijflien Franscïie en Nederlandsche exemplaren. ROEMRIJKE BLADZIJDEN ^ Tegen den avond van den 10în, waren de vooruitgeschoven elementen vaa den vijand ove-ral achteruit gedreven. Maar de jagers van de 16de brigade bevonden zich nu tegenover de macbtig ingerichte stellingen. Voorhen namélîjk strekte het beruclite Katte-Meuter-Bosch zich uit, met het kanaal langs den eenen kant en langs den anderende groepenwoningett welke menbemerkt langs den weg die naar Eppeghem loopt. Twee dagen lang zou een hardnekkig en deodelijk geveeht deze plaatsen met bloed doordrenken. Op dit uur nog, kunnen de jagers die deze gevechten beleefden den vreemd klinkeiulen naam van het Katte-Meuter-Bosch niet hoorén uitspreken zon-der dat eene koude rilling hun langs den rugge-graat loopt. Op 11™ September begon de aanval van de jagers tegen dit steunpuut en zijne omstreken, waarvan het bezit van zeer groot belang was oitt de fechterflankte beveiligen vân het oiîensief dat door dé onzen tusschen het kanaal en de Senne gedaan werd. De compagnie Hellin, op het kanaal, aan Het Sas opgesteld, beschermde er de buitenflank van den àanval. De artillerie van de brigade, Va h uit de omstreken van Laar, besehoot hevig de boschkanten die men aan den \ijand ontnernen moest. Het lawaai van de batterijen, die langs beide zijden donderden, werd weldra Oorverdoovend. Een hardnekkig geveeht kondigde zic'i aan. Men moest inderdaad ai de dapperheid van de jager-kens bezitten, om over een bijua onbedekt ter-rein ten aanval te stormen, dat langs aile kanten bloot stond aan een hevig gewéervuur en als besproeid door de stralenbundels van onzicht-bare machinegewei'en, waarvan het akelige geklapper zelfs de dappersten den dood nabij doet voelen. Praehtig ondersteund door hanne batterijen, rukten de jagers steeds voorUit. « Wij zullen ze daar weluitkrijgen, uit dat Katte-Meuter-Bosch», zegde een van lien, een spotvogeî uit Luik. die steeds met eene aardigheid op de lippen, zelfs in de moeilijkste omstandigheden zijne makkers aan het schaterlaehen wist te brengen. Hij zegde overigens de Waarheid. De vijand • werd uit zijne sehuilplaats verjaagd. Maar al te veel van de jagers bereikten kelaas nooit liet bosch. Gï'oote g-apingen hadden de rangen van onze dapperen gedund. Men waclitte den nacht af om de doodeji op te rapen. Integendeel, aan de hulpposten kwamen de gewonden zich steeds in grooter getal melden. Iîet geveeht was insgelijks zwaar geweest voor de jagers van de nuburige brigade, die vôôr Eppeghem den vijandelijken weerstaud hadden overwonnen, zonder er echter in te gelukken hét dorp zelf te nemen. De algemeene aanval moest den 12" voortge-zet worden. Maar diôn dag kon men zich, van af het begin, rekenschap geATen, dat de vijaud aan-zienlijke versterkingen in het geveeht had ge-braeht. De Daitschers. die tôt op dat oogenblik verplicht wai-en te wijken op bijna al de punten van het gevechtsfront, dat zich van af Vilvoôrde tôt onder Leuven uitstrekte, hadden, behalve de divisie die uit het Noorden terug geroepen was, ook nog uit al de hoeken van het land de beschik-bare garnizoenen doen sainenstroomen. Sterk door de getalsovermacht die zij aldus verltregen hadden en door den steun Van hunne talrijke zware. artillerie, gingen zij op hunne beurt tôt den aanval over. Dien dag werd geken-merkt door gevechten van buitengewone hevig-heid.In den sector van de 5e divisie, hield echter het ofï'ensief daarom niet Op. Het werd krachtig doorgezet naar Eppeghem, evenals naar "Weerde, waar de 17e brigade won de ren van dapperheid vemehtte. Op het Iront van dé 16' deed de vijand pogingen otn opnieuw het Katte-Meuter-Bosch in béait te krijgen, onzen aanval in de fîank te bedreigen. Maar dejagftrkens van Ber- Ecîî H^Mesîfcoitmg 2iek Uit Zurich wwdt gemeld dat koning Peter van Servie erg ziek is. Op bevel van zijne ge-neesheeren zal de heldenkoning weldra naar Italie moeten gaan. Moge hij den triomf van zijn inoedig leger biiwoneu ! gen, die bevel hadden gekregen om stand te houden, klampten zich met heldenmoed aan hunne stellingen vast. Aan den Zuidelijken zoom van het bosch en op het naburige terrein tôt dicht bij Eppeghem ontplooid, boden zij hardnekkig weerstand, onder bat bombardement en het g<>,veervuur, ongevoelig voor de verlie» zen, die nochtans steeds zwaarder werden. Een krachtigen steun werd hun overîjena gegeven door de flinke medewerking van da batterijen der brigade (de groep van commandant Beynaert) en die van de maehinegeweren, op dat oogenblik onder bevel van mitenant-Clooten. Hunne bedrijvigheid, vereenigd met die van het geweervuur, maakte bloed)ge gapingea in de Duitsche rangen. En bij het zien valien van zooveel vijanden dacht men minder a.an zoovelen van de onzen die reeds hun laatstsa slaap sliepen. De dood van luitenant Clooten vormde nochtans eene bijzouder pijnlijke episode. Met al zija jeugdigen hartstocht, had de dapperé officier voortdurend den moed van zijne marin en a&nge-wakkerd. Zijne heldere stem klonk vast en vol vertrouwen, hoog boven al het geraas uit : « Vooruit ! De jagers ! Yolhouden ! Schiet ze neer ! » Onverschiilig voor het gevaar, en als wiide hij de dood trotseeren, stelde hij zich voortdurend bloot, liep van de eene groep mitrailleurs naar de aadere en juichte de manneù toe, wanneer zij door eén goed gemikt vuur den vijand neérmaaiden. Het Avas jmst op het oogenblik dat hij zijne mannen met een laatsté « Bravo » toejuichte, toen een kogel hem in het middea van het voorhool'd trof. En bij de angstige mannen die toesnelden op den heldhal'tigen, reeds door de dood verste^'en officier, snikte een kleine jager iiartstochteîijk : a Zij hebben mija luitenant gedood, zij hebben mijn luitenant gedood ! » In het Katte-Meuter-Bosch, was de toestand hachelijk gevrorden onder de steeds heviger drukking van den vijand. Het bataljon vaa rnajoor Delbauve was uatnelijk, aan den zuidelijken zoom, van nabij blootge;;tel<l aan een hevig vuur, en bovendien aan het snelvuur van eea Duitsche sectie artillerie, die, beschut door eea dekkingj op nauwelijks S00 meters van het bosch was komen steliing nemen. Hare granaten, die1 de door orjee jagers iiezette stellingen letterlQk stuk schoten. woedden vreeselijk in onze rangen. Onder de bevelen van «ijn dappere ©verste, die daar zijne eerste woude zou ontvangen, hield het bataljon nwektenr» stand. Maar opdat deze weerstand nog ianger zou kunnen duren, waa hst dringend noodig aan de jagers den onmidel-lijken steun van onze eigen artillerie te bezorgen. Het is toen dat het stuk van- de 84e batterij (kapitein Cheville), onder bëvel van luitenant Mignon, zijne stellingen verliet om zich in alla haast naar het bosch te begeven en zich daar, met vermetele dapperheid, aan den zoom zelf ia batterij te stellen en een helsch vuur te openen. Dit bliksemsnelle ingrijpen had den gewenschtea uitslag. Het ontlastte bataljon Delbauve kon. stand houden, en onwrikbaar zijne loopgraveà behouden. Maar het ware offer dat gedaan was door het, dappere stuk. kostte ook zware verliezen : Eea" brigadier gedood, twee kanonniers zwaar ge-wond, negen paarden buiten dienst gesteld ; da toejuiehingen van de jagers loonden zijne dapperheid, die later erkend werd door het recbt omt| den naam Katte-Meuter-Bosch, op zijn schild tet schrijven, wat zijn rechtmatigen trots uitmaakt.' De inspanning welke men van onze jagers ge-' vergd had liep gelukkiglijk ten einde. Intierdaad den 43e" September, toen de vijandelijke druk»! king nog heviger werd en mén de zekerheid ver» kreêgdat de Duitschers, wel verre van troepeà naar Frankrijk te kunnen sturen, hunne efiek-tieven vôôr Antwerpen nog hadden moeten ver» sterken, besloot het Belgische commando, datr zijn doel bereikt aehtte, het geveeht af te breken. De terugtoeht gesehiedde zonder hindernissen. De jagers keerden denzelfden avond terug tôt hunne stellingen in de bes-cherming van de ves- ting, onder een plassenden regen, nat tôt op da huid, uitgeput en beslijkt, zeker zwaar beproefd door het geweldige geveeht, maar bewust vaa, aan den vijand ongemeen hevige slagen te heb» ben toegebracht, ,, . .2 (Wordt çoortgezet^ Eciiip Bsldfiidadiii iu het Zle Estiment loin? te net. ( Vervolg) Het wonder van de Marne ging plaats grijpen. Na zijn terugtoeht te hebben tôt staan gebracht, besloot generaal Joffre overal tegen den vijand front te maken, en gaf het bevel tôt de meester-lijke beweging, die zou uitloopen op de schitte-rende overwinning. Den 66n September viel het leger van generaal Maunoury de rechterflank Tan het leger van von Kluek aan ; het uur van de Duitsche nederlaag had geslagen. Het was dit onder alîen gunstige oogenblik, dat. zooaîs men weet, door het Belgische commando gekozen werd, oui ons leger opnieuw de vijandeiijke troepen te doen aanvallen, die vôôr Antwerpen in observatie lagen. Het hoofddoel was te beletten dat versterkingen zouden gezon-deinvorden aan de Duitsche troepeu die in aftocht waren en krachtig werden vervolgd. De door de Belgen uitgevoerde beweging Werd een hevig geveeht dat vier dagen duurde. Zij ge-lukte ten voile, ondanks de zWare olfers die zij vergde. De vijand moest eene divisie, die reeds op marsch naar het Ztiidcn was, terug roepen en voov goed onder Antwerppn houden. Bovendien dwaalde een geheel Duitsch legerkorps, dat insgelijks op weg naar de Aisne was, gedurende twee dagen rond, zonder eene beslissing te dur-Ten nemen, en al te zeer door de vorderingen van onze troepen verontrust om den dringenden opi'oep van het in gevaar verkeerendc leger van Ton Kluek te durven beantwoorden. De nieuwe uitval, die op uiterst bekwame wijze was opgezet, werd in het grootste geheim vooi'bereid. De krachtigste stoot van den aanval zou in het Oosten gedaan worden, waar men zou pogen den Duitschen fcechtervleugel, die op de Dijle steunde, om te trekkeft. Ter zelfder tijd zou eene krachtige drukking op geheel liet ove-rige front den vijand ovei*al bedreigen, hem zoo inogelijk terug drijven of ten minste in bedwang houden. Bij het uitvoeren van dit plan vormde de 5dt divisie, evenals in den vorigen uitval, den rechtervleugel van ons legef. Terwijl het 6én détachement ten Westen van de vaart van Wille-broeek liet, zou het opnieuw met het gros van zijne troepen ten Oosten van het kanaal de vijandeiijke stellingen aangrijpen op de linie ^erbrande-Brug'Eppeghem-Weerde, waarvan al de namen zooveel bloedige herinneringen te binnen roepen. Den 9n September, terwijl de krijgsverrichtin-gen op onzen linkervleugel begonnen met het be-zetten zonder slag of stoot, van de overgang-plaatsen op Dijle en Demer, verliet de 8e divisie den 4dc" sector en begaf zich naar het Zuiden. Behalve elementen van de ds" brigade, die langs net in asch liggende Gappellen-op-den-Bosch, op îvieuwenrode aanrukten, sloeg het overige van «e divisie naar het Westen af, en ging langs den rechter oever van het kanaal verder. Danrichtte de beweging zich recht naar het Zuiden, terwijl de i6d= brigade in den sector in de nabijheid van de vâart opereerde, en de 17d0 brigade Eppeghem als doel koos. Den volgenden dag had men voeling gekregen met de posten door den vijand opgesteld op de «nie "Nieuwenrode-'t Sas-Spilt-Bosch. Van ai het begin was de strijd hevig. Op hunne hoede ge-steld door de nederlaag de eerste maai in den-zesjden sector gdeden, liadden de Daitschers er zich zorgvuldig ingerioht. Het oprukken van de jagers was nauwelijks verrneld, of een hevig ,— van de zware Duitsche kanonnen barstte *os. Ru onmiddellijk was het een helsch geraas. -Joeh onze mannen lieten er zich niet door ont->'oeren. Niettegenstaande den regen, die was ®e#»imen te valien en den grond doorweekte, erwijl hij de jagei-s, die verplicht waren telkens ||eer te liggen om te vuren, in ware modder-i'ompen veranderde, waren de jagertjes door sene duiyelsche strijdlust bezeten, alsof de wind ie hun in het aangezieht zweepte hun iets van en, 0Verwinningsroes had medegebraoht die «maer aaa de Marne woei. 19 October 1915 Nammer 175

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.