De legerbode

963 0
09 november 1916
close

Waarom wilt u dit item rapporteren?

Opmerkingen

Verzenden
s.n. 1916, 09 November. De legerbode. Geraadpleegd op 03 mei 2024, op https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/nl/pid/m03xs5k504/
Toon tekst

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende ib»—— ■ - ■■ " —- ■ ——:—--— —— - ■ - r Difc blad is VOOK DE BELGÏSCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. ig^yiijjj.pw H t pj_ i ^\^gggfmsmÊmm%mkmwÊmÊÊKaammaÊÊÊÊmÊrnmmimmÊÊmÊmtiÊÊÊmmmà Aan de Bewerkers van onzen Roem De herdenking van den slag aan den Yser heeft fcewezen hoe levendig de herinrtering aan de door onze troepen bedreven heldendaden in onze ziel geprent biijft en welke diepe dankbaarheid het Belgisch volk voor zijn prachtig leger gevoelt. De vaderlandslievende plechtigheden van 29 October hadden, in hun roerenden eenvoud, iaderdaad geen andér doel dan onze dapperen nogmaais een nieuwe blijk van deze eindelooze dankbaarheid te geven. En de officieele deelne-rning van de regeering aan deze betoogingen, waarborgt voor immer het onvergankelijk en heilig karakter van zooveel roemrijken heldenmoed en zelfopoffering. Bestaat er overigens ook maar een Belg die ooit de herinnering zou kunnen verliezen aan de tragische maar grootsche dagen uit het begin van den oorlog ? De herinnering aan den Yser is de eenige niet die onze harten kloppen doet. Luik, Halen, Namen, Antwerpen, al de statiën van dezen soms zoo smartelijken kruisweg, dieu de onzen hebben afgelegd langs de moeilijke baan tôt den roem, blijven diep in onzedank-bare gedachte gegrift. In eene zelfde dankbaarheid vereenigen wij al de dappere strijders uit dit tijdperk, dat den naam « het heldhaftige tijdperk » zal blijven dragen, omdat toen de heldenmoed en de stoïeke zelfverloochening alleen van onze soldaten het mogelijk maaklen een zoo bewonderenswaardigen weerstaod aan de wreéde Duitsche macht te bieden. Niet zonder eene huivering kan men terug denken aan de verschrikkelijke voorwaarden ■waarin de Belgische troepen den strijd moesten volhouden in een tijd die ons nu reeds zoo lang geleden toe schijnt. Wat hen bewonderens-waardig maakt, is te hebben stand gehouden ondanks ailes, zonder ooit te midden van al die beproevingen te hebben gewanhoopt ; het is omdat zij, door de inspanningen lxunner wils-kracht waarvan wij bljna geene weerga in de geschiedenis vinden, om zoo te zeggen telkens weer wisten te verrijzen, vastberadener en dap-: perder dan ooit, telkens de vijand meende zijn dorxleli jken slag te hebben toegebracht. De Yser was het prachtige eindpunt van al ! deze wilêkracht en hardnekkigheid die zoo won-| dervol schenen dat men bijna aan een mirakel i gelooven moeht. De meest ontzettende krachtin-spanning die tnen van onze uitgeputte troepen vergde, viel saam met de meest verschrikke-lijkste angsten die ooit onze zidl gefolterd hebben, Het is dàarom dat de slag, die hardnekkig was tôt aan de algeheele zelfopoffering, en die het hoogtêpant van onzen militairen roem uitmaakt, als de samenvatting en de verpersoonlijking ; Uitmaakt van al den heldenmoed die er door de onzen getoond werd gedurende de op elkander : volgende hardneklrige gevechtea waarvan hij het zegevierende einde was. De Yser zelf roept onmiddellijk eene reeks Siamen voor den geest die eene wondere bekoring op ons uitoefenen, zoohaast zij maar van onze lippen wellen. Het zijn Dixmiliden en Ramscap-; pelle, het "zijn Tervaete of PerVyse, of Sint-Joris, «f Nieuwpoort. Met fîerheid spreekt men die ûamen uit. Voor onzen geest zijn zij gelijkluidend met onver^elijkbare dapperheid en de ed'lste ïelfverloochening. Als middenpunten van de doo-delijkste en de meest verwoede gevechten ait ! dezen grooten veldslag, zijn zij nu ook de brand-punten waar de meest ^chitterende glorie straalt, omdat zij getuige wareu vau de meest roei'ende Ze]: «poflering. Ons hart, zoomîn als ons verstand, wil echter geen onderscheid maken tusschen deze beroemde I plaatsen, zoomin als tusschen de strijders die hutt I Ieven hebben opgeofferd op het laatste strookje I grond van het nog vrije België. Want wij weten | dat, van af het eene tôt aan het andere einde van I het slagfront, allen wedijverden in heldenmoed, ! in hun onwrikbaar en verheven besluit om te I pverwinnen of te sneven. En het gebaar van den I Koning, die de naam Yser op aile vaandels schit-I teren liet, toont reeds voldoende hoe eenparig l&t vaderland is in zijne waruie dankbaarheid I jegens zijne verdedigers. * * # Wij verminderen den huidigea roi Van ons leger niet, door dien van de ëtrijders van daar even te verheerlijken. Daarbij, er blijven er nog genoeg van deze laatsten over bij de dapperen die daar aan den Yser zoo onversaagd de wacht houden, om aan de jongeren het epos te herinne-ren dat hun ouderen geschreven hebben, en ailes «vat het land hun daarvoor verschuldigd is. Zoo ons verminkt leger heeft kunnen herge-boren worden en zich heeft kunnen inrichten tôt de geduchte macht die het heden zoo vol zelf-vertrouwen en zoo zeker van de overwinning maakt, dan is het omdat de soldaten van vroe-ger, onder de leiding van vastberaden aanvoei'-ders, in aile offers hebben toegestemd om eene ramp te vermijdén die steeds bleef dreigen en zoo deze verrijzenis mogelijk maakten. Hun strijd was verwoed en ontzettend. Zij beschikten noch over het getal, noch over de stofFelijke middelen die hun hadden toegelaten ten strijde te trekken met de geestdriftige hoop die de krachten vertienvoudigt. Hun hardnek-kigen moed en de groofce plicht dien zij te ver-vullen hadden, waren hun eenigen steun. Dag voor dag ontfûkte de vijand hun eene strook van het vaderland, die hij daarna gelijk éen wil-deman verwoestte. Noch hetgeweld van de gevechten, noch het vergoten bloed, noch de doo-den die ten offer vielen, konden beletten dat men steeds moest wijken. Het wonder gebeurde nochtans. En men zag dat zoo roemrijk verminkte leger, dat door al zijne wonden en ai zijn lijden uitgeput scheen, dat overal rondom slechts verwoesting, roof, brandstichting en moord bespeurde, dat nochtans al zijn geloof in het recht, bleef behouden, vol vertrouwen in zijne toekomst, en zooveel bewon-derenswaardige wilskracht en hardnekkigheid aan den dag leggen in zijne zelfopoffering voor den plicht, dat de overwinning. die het eindelijk veroverd had, zich aan den Yser naast de aan flarden gescheurde maar zegevierende vaandels scharen kwam. Dat ailes moet België zich steeds blijven her-inneren. Het moet dit doen opdat er nooit eenige bitterheid in de harten van deze dapperen plaats zou vinden, van hen, die in de spannende uren van daar straks hun leven boden om het den dood of eene besehamende slavernij te sparen. Het is het verschuldigd vooral aan hen die er voor gevallen zijn, aan de overwonnenen van het noodlot die van hunne vrijheid werden beroofd, zoowel als aan allen die slechts geheel uitgeput. vermoeid en verminkt, deze tragische uren hebben overleefd. De ouderdom, de ontberingen, het lijden en de tallooze omstandigheden die de langen duur van dezen oorlog zonder voorgaande met zich sleejpt, hebben er zoovelen van de onzen van de eer beroofd nog eene plaats van aanvoerder of soldaat te bekleeden, daar waar zij vroeger blijk van hun dapperheid gaven. Laat ons wel wachten van ailes wat ons ondankbaar of vergeetachtig jegens hen zou doen schijnen. Onze schuld is zoo groot, jegens hen die onzen roem bewerkt hebben, en de eerste mijlpalen hebben geplant op de baan van de beslissende verlossing, die weldra ook zal betreden worden door ons prachtig en jeugdig leger, met al den etrijdlust dien het zoo lang moest intoomen. En aïs het gezegend uur van de verlossing zal slaan, als onze zegevierende regiménten de vrijheid zullen terugschenken aan onze heroverde steden zal men, bij de geestdriftige toejuichingen die tôt hen op zullen stijgen, bij de juichende stemmen van de klokken die men volarms luiden zal. zich de warme hulde hôorëfi voegen die het vaderland voorbéhoudt voor de eerste bewerkers van zijne jonge en reine glorie. Comin. Willv Bretow. Kolonel Malfayt bij den Koning m » Z. M. den Koning heeft kolonel Malfeyf:, ondergoeverneur van Congo, die thans te Havre vertoeft, ontvangen. Kolonel Malfeyt is een onzer ondste Congolee-zen; hij behoort sedert 24 jaar tôt de kolonie. Het is de huidige ondergoeverneur die den toe-komenden Koning der Belgen vergezelde op zijn reize door Afrika. Kolonel Malfeyt is zinneas cerlang naar Congo terug te keeveu» DE TOESTAND ALGEMEEN OVERZICHT • — Op het Belgisch front werden de artillerie, gevechten en die met loopgraafwerptuigea voortgezet in de verschillende sectoren. Op hat Britsche froût werd, ondanks het slechte weder, het gevecht geweldig voortgezet. Een machtige vijandelijke tegenaanval gelukt» er in een weinig terrein té hernemen dat door de Engélschen veroverd was in de richting vatt de hoogte van Warlomont. Het is geheel mislnkt tën Oosten van Lesbœufs. De Britsche troepen hebben al de stellingen verbeterd die zij onlangS genomen hadden. Op het Fransche front werd een Dnitscha tegenaanval, ten Noorden van de èomme, gericht op het terrein dat door de Franschen veroverd was tusschen Sailly-Sallizel en het bosch van Saint Pierre-Vaast, met bloedige verliezen voor den vijand afgeslagen. Nog verder oprukkende in deze streek, heeft de Fransche infanterie het getal buii gemaakte gevangenen. op 600 gebracht. Ten Zuiden van de Somme, heeft eèn sehitte-rende aanval, gedaan ondanks den geweldigen regen, over een jront van $ kilometer, al de vijandelijke stellingen, van af het bosch van Chaulnes tôt aan het Z.-O. van de suikerfabrieft van Ablaincourt, in de handen van de Franschen doen vallén. Dit laatste dorp en Pressoire werden op prachtige wijze ingenomen en de Fransche infanterie is in de richting van het Oosten ge-vorderd. Meer dan 000 gevangenën waren tôt Dinsdag avond opgeteld. Op het front van Verdun is er geene bedrij. vigheid te vermelden, behalve het onderbro-ken kanonvuur. Op h'ït Russisch front, ten O. van het dorp Lipiza-^Donaia, werden er verscheidene vijandelijke aanvallen door het vuur tegengehouden. Hetzelfde geschiedde in de beboschte Karpathen, ten Z. van den berg Puéwi. Ten Z. van den berg Lamoentelov, hebben onze bondgenooten zich meester gemaakt van eene Unie heavelen, waarbij zij 388 gevangenen, 6 machinegeweren en een aanzienlijk ma« terieel huit maakten. Ten W. van Kirlibaba, hebben zij vorderin-gen gemaakt en meer dan 100 krijgsgevange» nen gemaakt en 2 machinegeweren en eenen bomwerper bemachtigd. Ten Z. van Dornawatra, behalen zij verder succès. Op 2 dagen, hebben zij meer dan 800 soldaten gevangen genomen en 8 machinege' weren buit gemaakt. Op het Ifcaliaansch front, werd in de Concei-vallei een aanval des vijands afgeslagen. In de Travignolo-vallei wei'den 's vijands aanvallen, tegen de Observatoriuin-stelling, aile afgeslagen. Aan de Carso hebben onze bondgenoçten met de bajonet eenen nachtelijken aanval in de richting van Lucatio afgeslagen en hebben te Gasta* gnevitza enkele vorderingen gemaakt. Op h*t RoeTne>=>"sch froflt, worden er hevige gevechten geteverd te Table-Butzi en Batrodéa" en in de vallei van Butzeu, waar onze bond- fenooten vooruit rukten en 88 gevangenen en machinegeweer buit maakten. Op de Prohova werden de vijandelijke aanvallen afgeslagen ; op dén linkeroevér van d« Oit is het gevecht steeds even hardnekkig ; in de vallei van Jiul heeft de aankomst van belang-rijke vijandelijke versterkingen de achtervolging door de Roemenen tegengehouden, die echtet nog kleine voordeelen behaalden. In Dobroedja werd de vijand verplicht evet> geheel het front te wijkën ; tera'ijl hij zich terugt trok, heeft? hij drie dorpen in brand gestoken. 9 November 1910 ÎSTummer 341

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dit item is een uitgave in de reeks De legerbode behorende tot de categorie Oorlogspers. Uitgegeven in Antwerpen van 1914 tot 1940.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Toevoegen aan collectie

Locatie

Onderwerpen

Periodes