18 September 1915 Nummer 162 DE LEGERBODE den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien FrUnsche en Nederlandsche exemplaren. De Belgische Vrouwen "Waarachtig ! Onze Belgische vrouwen, diezieh steeds ijvcrig met zorgen van huiselijken aard onledig hielden, waren tôt de heldhafligheid niet voocbeschikt. Zij schenen er veeleer vreèsachtig uit, onze moeders, terwijl zij bnven ailes voor hun jongens den militairen dienst duchtten. Maar deze laatste j aven evenwel hàd de ziel der Belgische vrouw zich omvormd ; 't M'as zondei* vrees, zooniet met vreugde en fierlieid, dat men den <r jongen » naar het régi ment zag verirekken. De oorlog kwam. Oiider het leed dat zij van den barbaar te verduren had, werd de Belgische vrouw eene heldin ; en door een leger lataards en laxnïnelingen gehoond en bespot, geeft zij geen zicr om den vrouwenbeul en trotseert hem. Mevr. Carton de Wiart, de heldhaftige •rrouw, welke, na kloekinoedig Duitsche dMrin-gelandij te hebben onderstaan, in triomf is terug-gekeerd, is de levende vertegenwoordiging der vurige hoophetrachtingeii welke de Belgische vrouwen bezielen. Luistert naar den weerklank die ous uit BelgiS toekomt : île Mal liier eenige "zinnen uit brieven aan, die mij door mijne sôldaten worden. mede-jgedeeld ; « Wees moedig, M?ij zijn het », schrijft een roeisje aan haren verloofde. Van èene moeder : « Çwe moeder is fier over H,ik bidGodeîkeu dag.mijn zoon;weesdapper i» En de woorden van hoop : « Wanneer zult gij hier zijn ? Weldra, hoop ik.» « 1k 'wensch u goeden moed, en tôt weldra. » Billijke maar harde woorden voor hen, die onder welkdanig vçtorwendsel ginder zijn geble-ven, in stede y an huphen pîicht tè vervuden : j « Na den oorlog, zullen de vrouM'en recht la-ien wedcrvaren en er dient eeuwig ondërscheid jgemaakt in orizen geest, tusschen de fiautvharti-xen en zij d' voor de hedige zaak hebben géstre-tleiî. » Van eene meter, een waar vrouwenhart, haal ik lieel den brief aan : « Ik denk aan u ail en, aan onze arme, geliefde soldaten. aan u die uwen kapotjas wat d'iclitér knoopend, aan het gezellig. Icoesterend vuur (denkt aan uwe haardsteden welke gij hebt moeten verlaten. En ik vraag mij dikwijfa af hoewij ze op waardige wijze zullen kunne^i. ontvangen, wanneer al die dapperen. die zoo heldhafiig leden en streden, zullen tenigkeeren. Ah ! hoe ïullen wij allen dien dag opgeWgeV zijn van ^reugde. Hoe zullen onze harten kjoppen, en onze oogen stralen ! Hoe zullen de nioeders lier Jijn over bnnnen jongen, de zasters over hunnen broeder, de meters over hun èoopkind ! » Wat zullen vi'ij niet doen om die zoete beloo-fcinî te verdienen? Wat ik over de Belgische vrouwen schreef, wag men in 't algeineen zeggën. Ziehier juist een nota, die aan aller gevoel beantwoordt, van de fen van den knappen piiblicist Jules Bertaut : « Wat thans b-ewonderenswaardig is : Geene ■vtouw îs buiten haren stipten roi gegaan. Of zij zich neerbuigt over de sponde der g'eicwetsten of den overwinnaar eene heerlijke koeibioedigheid geduldige krachtdadigheid betoont. zij sveeds de troosteres of cle be\vaaJ:ster va|i oen hadrd. Geen ongepast optreden om zich nssehen de stHjders ce mengen : Maar van de eei'ste stonden van den oorlog af, enkel baiten-gewone îak^t en gemajigdheid. De vrouw h'eeft srstondbegrepen welke roi haar in dit gruweîijk rama is opg^legd en zij heeft wijselijk besloten |lC •• J! f^'en rofte houden. Helpster der legers, s c,aar om dewonden te verbinden, de lijders e troosten en de groote menschelijke ellende .te ^ nigen en te verhelpen. Bew a aliter van het lsSenn, heeft z^j dé gebeiligde taàk van de nilt ettlSin? vaïl den haard op zich gejiomen, ^ met de wapen^5 in de hànd, zooâls bàre oiatieske voorlbbpâters, maar met al hare m./Ci i J5?.a^t, al barè krachtdadigheid, al haar | fUc*' " i®1' viel de schoonste roi ten deel : Is neèmt11 '>urKel'in die aan den strijd deel-Let I kibbelzieke avonturiersîer die aan ««„ j00 '*■ ^er troepen in. voile staatsie mît, of moedwillige beleedigingen verduurt, zonder haren moed en hare hoop te laten verflaûwen ° De laatste roi heeft Blinder uiterlijkéh glans, maar hoemeer menschelijk en meer overeenkoihstig met het vrouwelijk gemoed is hij. De oppersie roem der moeders en der echtgenooten in dezen som--beren oorlog zaljnrst bestaan in eenén nederigén Elicht op zulke verheven wijze té hebben voira cht. » Jacques, Kap. connu, y.'ielr. Hoe en Boertje twee Uhlanen ving Het is een eenvoudige gesehiedenis van wat een jaar gèledén gebeurde. Boertje N... wôonae bij Thielt op een schilder-achtig hoefje, wel wat eeiijg ih dien roèrigen tijd, maar toch was het te zeer aan 't eigen erfgehecht, om het te vèrlaten. Elken morgen r a apte boertje N... deperen op, die 's nachts van een boom voor zijn huis gevallen M'aren. Reeds verscheidene ochtenden rond ons ventje niets. En hij nuste ook éiérér}. Zou er gestojen worden? ivlisschienmenschen, die tan de troebele tijden gebruik maakten, om hun sîag te slaan. Ons boert]e waakte... maar ontdekte niets. Op een morgen moest hij wat stj-oo van een schelf schieten. En het ging hem âls in de verteljing van Locheru, hij gevoelde een schoen... Verschrikt M*eek de man aehteruit. Met bonzend hàrt trok hij in huis. Geen twijfel mogelijk... Er zat iemantl in zijn stroçhoop verborgeli. Misschien wel een dier gevluchte uhlanen. En teveris bègreep hij het mysterie van de verdwehen perèn en eieren. Onze boer besloot naar den commandant der gendarmen te gaan. ûcze laoorde vroplijk het vérhâal aan. N-.. liad zeker gedroomd. Of de vi'ees speelde hem parten. ïeder zag tegenwoordig ulilaneji. Maar de rmitenman lûeld zijnbeM'ering staande en de commandant besloot met eénige zijner manschappen mee te gaan. Weldra stondén ze bij de |chejf. « En m'aar zilten nu die Duitschmannen ? » vroeg fiuistérend de bevelyôefder. N... sloop stil nâar net beruchte plaatsje, stak zijn hand in hetstroo... ën sprong weeraehteruit. « Men ziele God... ie zit er nog », zei hij gansch ontdaan. De commandant tastte dan ook eens... Dadelijk veran'derde liij. « Wapens*gereed ! ? gebood hij zijn mannen. En dan iuider : « Er uit ! Ge zijt ontdekt. Handên omhoog ! i Twee armen verschenen als srneekend uit 't stroo... Dan dook een hoofd op en m'aarlijk, een uhlaan worstelde zich uit den hoop los. Maar dan kwataen er nog twee armen te voor-schijn... en een tweede uhlaan kroop uit de schuilplaats. — ZiUen er nog? vroeg de commandant. — Neen... De schelf werd toch onderzocht, maar bleek verder zoo onschùldig mogelijk. De uhlanen warbn over'tuigd geweest, dat het Duitsche leger ook tôt hier oprukken zou en had-den het in hun schuilplaats wilien afvvachten, terend op eieren, vruchten en ander voedsel, dat ze 's nachts yerzaaielden. Maar boertje N... had aan hun avontuur èen gansch andere wending gegeven. De uhlanen werden eerst naar Thielt en dan naar Brugge gevoerd. Nadien heeft Boertje N... wel erger dingen meègemaakt. Maar toch... over zijn vangst ver-telt hij altijd met trots. De Footuall op het front ïijdens eenen rusttijd van enkele dagen hebben er tM*ee ontmoetingen plaats gehad tusschen de footballploegen van het 3e bataljon van het 8e en het 3° fcntaljon van het 6e. Tweemaal M'erd ér een vinnige kamp geïoverd welke op twee over-winningea uitliep voor de ploeg van het 8° linie met onderscheidenlijk 4 - 2 en 5 - 3. Onze harteliike relaievrenschenaan de dappere De Belgische Regeeriag en de Bnurtspoorwegea Als protest tegen lict opbrekea der Belgische buurtspoonvegen, heeft de Belgische regeerisig do volgende nota aan de nefttrale staten doen ga. worden. Het is ter kennisse van de regeering des Ko-niisgs gekomen dat de Duitsche overheid de Nationale Maatscîiappîj van buurtspoorwegen heeft aangeschreven, dat zij de volgènde lijnea ging doen opruunen : 4. Poix-Paliseul ; 2. Etalle-Viliers-devant-Qr-val;3. Lier-Werchter; 4. Coureelle-Incourt ; 5. Geldenakon -Leuven ; 6. Quiévrain - Roifein; 7. Marche -Sastenaeken-Martélange; 8. Glavier-Gomblain-au-?ont ; 9. Convin-Pc tité-Ghapelle ; 10. Lesne-Warnant ; 42. Dinant-Fiorennes ; 43. Paliseul-Bouillon; 44. Ollciës-Oign'es. Andere spoorlijnen zullen Iater betzelfde lot ondergaan. Volgehs de artikelen 43 en 5i> van het règlement, behoorende bij de vierde Haagsehe Convenue, geeft de militaire bezettiag aan dea staat, diè bezet, slechts een feitelijk bezitsrecht. Artikel 43 zegt : Zoodra de wetteiijke macht feitelijk is overgegaan in handen van het bezet-tende gezag, zal dit aile maatregelen nemen, Waartoe het in staat is, die knnnen strekken tôt herstel en handhaviog zooveel mogelijk van de openbare orde en het openbaar leven, met eer-bîediging — behoudens volstrekte onmogelijk» heid — van de bestaande weUen des lands. Artikel 55 zegt : Hetbezeîtende gezag zal. zich slechts als bewindvoerder en vruchtgebruikei» beschouwen van de openbare gebouwen. onroe» rpnde goederen, bosschen en bébouwde gronden behoorende aan het vijandelijk rijk en zich be-vindende binnen het bezette gebied. Hij moet de fondsen van deze esgendommen beM'aren en ze beheeren volgens de Yegelen van het vruchtgebruik. Wanneer de bezettçnde macht,overeenkomstig artikel 53 van dezeli'de conventie, al het recht heeft op de spoorwegen van het bezette land da hand te leggen, hetzij deze aan den staat behooren of aan particulière maatschappijen, zich daarvaa te bedienen voor oovlogsdoeleinden én ze corn-mercieel te exploiteeren, dan krijgt zij er toch nog niet den efgendom van en zij kan dus aaa haar ieitelijke en tijdelijke bevoegdheid niet het recht ontleenen, ze te vervreemden, nog minder ze te vernietigen, vooral niet, M'aar het njaterieel van deze sjJuoi'M-egen niet kan dienen voor da krijgsverrichtingen vàn de tegenpartij. Deze beperking, aan de rechten van den beztfi-ter opgejegd, blijkt trouwenste-n daidelijkste uit de twèecle alinéa van bovenvermeld artikel 33, waarin wordt gezc|gd : « Aile middelen tôt perso-nenvervoer kunnen in besïag Mrorden genomen, zelfs m'anneer ze aan particulieren behooren» maar moeten weer teruggegeven worden. » Zij is bovendien bevestigd door de Duitsche handleiding voor den oorlog: «De administratie van het leger,» zegt deze,« beschikt over de spoorwegen van den vijandelijken staat, maar bezit op deze voorwerpen slechts een gebruiksrecht en is vci'plicbt het inaterieel aan het einde vaa den Oorlog terug te geven. » De bezetter is slechts een tijdelijk vruchtge-bruiker ^ zijn macht eindigt met de oor&iak dïa haar in het leven riep en, wat betreft de spoor-M'egen, heeft hij er gegîi enkel beschikkingsrecht over. SB * * De beslissing van de Duitsche militaire macht beoogt op een zeer gevoelige wijze den handel, de betrekkingen en het verkeer van een groot deel der bevolking te belemmeren. Zij vormt eea misbrnik van de bezetling, een nieuwe verkraeh-tirig der oorlogswetten en -gebruiken, waartegen de regeering des Konings een krachtig protest

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.