DE LEGERBODE den Dinsdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOH DE BEI.GISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, esôadron of batterij oritvangt Lien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Groote Zegepraal in België Inname van Zeebrugge, Heyst, Brugge, Thielt, Kortrijk. Gansch de Kust en West-Vlaanderen vrij. Oi.j. leger vorderl in de richting van Gent en is 20 kilometers voorbij Brugge. De legergroep van Vlaanderen bezet de J*ei« en nadert de Schelde. Ondanks 's vijands hardnekltigen weersland, den 18 October, hebben onze troepen, samen met de Fransche troepen handelend, hunnen vooruitgang hernomen. Ten N. bereikten onze divisies dien dag de algemeene linie Oostende» Oudenburg, Ettelghem, Varssenaere, St-Andries, St-Michiel, voor de poorten van Brugge. Na zware gevechten, geraakten zij tôt aan den zoom van Ooslcamp. In 't midden vielen de Fransche divisies in de streek van Thielt op eenen hevi-gen weerstand, maar vorderden nochtans mer-kelijk. Ten Z. veroverden onze divisies na een hevig gevecbt Oost-Roosebeke en wonnen veld in de î-ieiiting van liet Oosten. Den 19, breidde de kracbtige drukking van ons heldhaftig leger en deze der Fransche en Britsche legers, die in Vlaanderen strijden onder het bevel van Koning Albert, de groote uitslagen uit, sinds 14 October behaald, den vijand tôt verderen aftocht dwingend. Onze divisies namen Zeebrugge en Heyst in aldus ganscb de kust bevrijdend en verover! den Brugge. Over het kanaal Brugge-Gent trek-kend, bereikten zij Aeltre, half weg naar Gent. De Fransche troepen wierpen den vijand ora en veroverden de hoogvlakten en de stad van Thielt. Leiewaarts vorderend bezetten, zij den oever der rivier te Gotthem en Wielsbeke. Eindelijk, aan den reehteren kant, heeft het 25 Britsch leger, Kortrijk heelemaal vrijgemaakt, verschillende kilometers ten O. inwinnend en tôt dicht bij de Schelde gerakend. In zes dagen tijds, maakte de legergroep van Vlaanderen eene vordering van meer dan 50 km. op een front van 60 km., veroverde gansch de kust, bevrijdde gansch de provincie West- Vlaandercn en drong in Oost-Vlaanderen. * * # Den 20", werd de vooruitgang ij verig voort. gezet. Da#ijandelijke achterhoedenwerden door onze troepen overhoop geworpen. Onze kava. lerie, den vijand op dehielenziltend, chargeerde herhaalde malen machiengeweernesten ; gevan-genen, kanons en belangrijke buit bleven in onze handen. ' Den 20 's avonds, liep onze linie langs de Hol-landsche grens ; meer ten O. bereikte zij tôt 20 km. boven Brugge, over Maldeghem, Ursel, Aeltre. Talrijke dorpen werden bevrijd. Ilet ontzettend materieel, dat de vijand ver" plicbt werd in zijnen overliaastigen aftocht aeh-ter te laten, is tôt nog toe niet geteld. Talrijke kuststnkken werden buit gemaakt, het zwaar sluk van Langenboom inbegrepen, dat onze kan-tonnementen, Duinkerken enBergues begchoot; het werd ongesehonden geooinen. Kaninp Albert m zijn Lrpr ïBPhfwip in de FmcIïs ïmm Vrij dag, bij 't openen der zitting van de Fransche Kainer, hebben de lieeren Paul Deschanel, voorzitter der Kamer, en Clemenceau, minister-president, tvôlsprekende redevoeringen uitge-sproken oin de prachtige overwinningen der Bondgenooten te vieren.' Glorie aan u, soldaten, zegde de heer Desehanel, wier zielskraclit al de beproevinpen en al de aanval-len trotseert, aan u, die terzelfdertijd met Frank-rijk, al de schatten van de beschaving en van het menschelijk geweten hebt gered. (Hernaalde toejuichingen.)Glorie aan u, geliefde en edele bondgenooten, gezellen in den heldhajtigen strijd, voor wie Frank-rijKs erkentelijkheid en genegenheid eeuwig zal duren. (Langdurige toejuichingen.) Glorie aan u, Albert 1, overwinnaar van den slag in Vlaanderen (Iangdurig warm handgeklap), ver-persoonlijking der eer voor de komende geslachten. Deze woorden werden begroet door geestdrif-tige toejuichingen. In de Bevrijde Steden en Dorpen ( V-ti, (Van een ooggetuige.) bfp" a Rocsèelaere ^ Belgisch front, 17 October 1918. Roesselaere ! De bakernlat van Aalbrecht Rodenbacli, levenswekker en dickter. Vôôr den oorlog een stadje dat meer dan 25,000 inwoners telde en waar liandel en nijverheid fleurden. En thans ? Alhoewel minder verwoest dan de andere steden in Vlaanderen waar de verslagen Duit-schers hun toorn botvieren, toçh vertoont het stadje ruwe verwondingen. Want toen voor den vijand dat heerlijke vrij-dom onhoudbaar werd, heeft bij de vooruaamste aders gedynamieteerd om ze voor het verkeer onbruikbaar te maken en de ontplofîing heeft heelder huizenblokken in de lucht geblazen. Toen wij in den voormiddag Roesselaere binnenstapten smeulden de asschen van het afgebrande College nog. 1k klampte algauw een burger vast, een mager opgeschoten jongeling, die met ôpstaan-den kraag en over de ooren getrokken pet in de verlaten straten ronddoolde. Met genoegen wil hij me door de stad loodsen. Hij noeint zich Mabbezoon. Zijn vader was stadsontvanger. Onderweg vertelt hij mij eenige brokken van het leven der burgers tijdens de Duitsche bezet-ting. Een woeste haat moduleert zijn trage, slee-pende stem en telken weer, onder 't verhaal door, bijt hij de t and en op malkaar, instinkt-matig, en flikkei'en zijn grijze, beweeglijke oog-jes onder de gefronste wenkbrauwen. Ik vraag hem mij eenige bepaalde feitpn aan te stippen. — Ach Meneere, er is zooveel gebeurd ! Toen de dassen... — De dassen ? — Ja, zoo noemden wij de Duitschers. Toen za in 1914 Roesselaere binnengetrokken zijn hebben ze al de mensehen die op straat waren vastgepakt en verpliclit voor hun leger op te marscheeren. Ik heb mannen gezien die hun eigen sterfput moesten graven eu dan achterwaarts gefusilleerd werden. Ikzelfbenaan een boom gebôfifléïi ge-weest beschuldigd van ik weet niet wat tta t is dank aan de tusschenkomst van e«n httnner l'abauwen, die bevéstigde dat ik onpliehtig was,, dat ik niet nèergeschoten werd. « Bij mijn vader thuis kwamen ze de stadakas lichten. Iedere maand moest hij zijn boeken too-' nen, en iedere maand stfeken ze het inkasSA op. Al de uithangborden moesten uitgevaàgd en ver-duitscht. En op de hérbergen en winkels plak-ken ze biljetten : « Nur fiir Givilen » of « Nn)f fixr Militàren ». . « 't Regende boeten. De stad heeft circa ander-half millioen mark betaald ! En de burgers ! Een van mijn vrienden werd in April 1915 naai1 Duilschland verbannen, om <t Vive* la Fraaoe » te roepen toen er Fransche krijgagfcVàugenen voorbijtogen. Aan de stad kostte dat d® o*ga-telle van 200,000 mark. a In al de huizen logeerden Duitschers. Ailes, wat hun dienen kon sloegen ze aan. Ze haalden de kachels uit de huizen weg voor den n«ttt der bewoners. 's Middags drongen ze in hujs en litfht-ten de deksels der potten op om te zien of er geen vleesch gebraden werd. Wisten ze dat ge boter in huis hadt of aardappelen, ze kaapten de waar en bovendien kreegt ge boet. Wie zijn boet niet betalen kon werd gedwongen voor hen mili- ■ taire werken uit te voeren in de omstreken van Poelcappelle en Passchendaele. » Op de St-Amandsplaats komend, vraag ik: — Waar is het standbeeld van Rodenbach ? Weggevoerd naar Gent. O ! dat u zulks niet verwondere. Weet ge dat de Duitschers al het zink van de daken geroofd hebben, de pompbui-zen, de deurkrukken en al wat maar op koper leek ? Al 't beddegoed — matrassen, dekens en' lakens — ook hebben ze weggehaald. Er woonde naast mij een oud wijfken dat op sterven lag. Welnu, ze hebben de sloore met tweeën opge-tild en de matrassen en de peluw onder haar uit-gepakt ! De burgers mochten nog enkel in de keuken of in den kelder slapen ; de andere ka-mers dienden lot verblijfder soldaten. — Hoe waren'de betrekkingen tusschen burgers en soldaten ? . — Gespannen, Meneer IHeel gespannen! Soms liep het wel eens op een vechtpartijtje uit. Eenl juffer van mijne kennissen kreeg onlangs nog viertien dagen gevang. En derede? Drie Duitsche officieren die ten harenti logeerden traden op zekeren dag binnen, sauffe-lend als jachthonden. « Ge maakt wel lekkere koffie, JufTrouw, » zei een van den trio. _ « Vindt ge 't ? » antwoordde de Juner. t Ik zal er nog betere maken als de bondgenootftn in Roesselaere komen...» Al pratend komen we aan den spoorweg, tegen de gasl'abriek. Ik bemerk een tengere, joftge blonde vrouw die met twee Fransche officieren spreckt. Wanneer ze mij beinerkt,lacht ze vri«n-delijk.— Belg Mijnheer ? vraagt zè. Ik knik van ja. Haar ooajfts schitteren van prêt. En groetena voeg ik mij bij 't groepje. De dame vertelt : Ik volgde de operaties op een landkaart en duidde het front aan met spelden. In Maarj, 1.1., toen de Duitschers hun onstuimig offensief inge-zet hadden, zei er mij een van de luiteaaats, ten onzent ingekwartierd : « We zullen de « sehweinhunden » oofc oît het laatste lioekje van Belgiê drijven. > 22 N'nwmftr 8SK ,,.ii riÉ^ifir— mii i i i mi■—ram —i— i MBiiiiiTi i éi ii - '-'iiww innnir»ifiirmiifrT—ÉMMMXMMÉ

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.