dea niasdai, Do&derdag en Zalerdag verscMjneade Dit blaci is VOOR DE SOLpATËIM bestemd ; ieder© compagnie, escadron of batterlj ontvangt tien i Fransche en tien Nederlandsche exemplaren. le ligisBlii weersîeiû ei le tfflierniËHË fbor pniidrpsa Gewiehtigs roi door ons Stycr gespeeld Soo si nog eenigen iwijlei uver-blee£ over den inaerdaad buitenge-woon belangrijken roi door ons klein leger gospeeld in het huidige geschil, zouden de vervvoede aanvallen die de Duitschers tegen de verdedigde stelling Antwerpen richten. \Toldoen-de zijn om hem te doen uitschijnen. Want zij bewiizen dat de wenuug onzer troepen dagelijks nog grooîcro gevaren aan den vijand ^open rtoet Ons leger is zonder ophouden al s een Damocleszwaard boven het hoohï van don vijand gcweest. Yari aî het begin van den oorlog >— reeds meermaals hebben wij er dep nadruk op gelegd, doch men zal het nooit genoeg herhalen — heeft de even geduchte als onvcr-wachte weersiand van Luik, de aari-vankelijke plannen der Duitschers in duigen doen storten. Aangernoodigo door dezen prachtigen bijval, die aan: de geheele wereld kreten van bewon-dering ontruk|e, zijn onze veld,t,roe-pen voorfcgegctan met den vijaud in bedwang te houden, hem te dvpn.ge-n sot' neruaaide en bioctuge pogixigen oni zich een doortocht door on? land te banen, terwijl hij ons leger on-der do muren van Antwerpen icoest terugdringen. Maar zoohaast hij drtar-in gelult t was, scheen de vijand ■ te meenen dat de Belgiscno weersiand zijn laatste woord had gezegd, dat onze troepen zich verder zouden vorgcnoegea met het ongebruikte wa-pen achter de fortenlinie te blijven en den invalider te zien voorb'jruk-ken.De gebeurtenissen hadden hum no oh tans moeten doen begr'jpen dat de oude Belgische. ziel was ont-waakt, trillender dan ooit, met bel onwrikbare besluit van eenen razen-den weerstand. Maar zelve noch ziel nooh geweten bezittend, heeft hij zich geene rekenschap kunnen geven van wat er in onze zielen omging. En terwijl hij meende oÊs buiten reke-ning te hebben gesteld, dat brand-stiehting, plundering en moord zou-,den eindigen met ons vrees in te boezemen, gelulcle hij er slechts in onzen weerstand nog aan te vuren en te vermeerderen met al den haat die door die barbaarsche doenwijzei in onze harten was opgekropt. En het is daarom dat ieder dezer po-gingen tôt verschrikking werd be-antwoord door eenen aanval onzer troepen, die de verdedigingsstelling, Antwerpen verlaterode, in de linies van den vijand de vetrwarring, de verschrikking en de dood gingen zaaien 1 Herhaalde raalen hebben d» rwilskracht en de hevigheid van on» leger, die inderdaad door niets kunnen worden terneergeslagen, de Duit-•scho verbindingslij nen in gevaar ge-ïjraeht ; vandaar de vrees der vijan-delijke troepen, die belast waren ze ten allen prijze ongeschonden te be-waren. Zich oiimachtig voelend om ze alleen te beveiligen, hebben zij ïiulp gevraagd. En hoe groot voor den vijand ook de noodzakelijkheid was om elders al hunne beschikbare troepen te gebniiken, is het wel n'>o-dig geweest dat hij troepen voor Antwerpen zond tegen dat Pleine ïeger, dat hij meende le verbrekon gelijk een stroohalm en dat dagelijks aan men weet niet welke verboreen bronnen, nieuwe schatten van wiie-kracht on efcouUnoedij;h;ud mitten gaat. Visé, - m iaiite It Mw Herce, -- Rit gîwatelais, in ie m r^tièrae De Bôkfischa we&rstand verhiiieri de Dyitsche soJdaîen in Beigië Ook kent de razernij der Duitschers tegen uwen weerstand geene grenzen reeer. Gij alleen resds hebt hen betrekkelijk veel meer schade ; gedaan dan al hunne andere tegen-slrevers te samen. En dit is voor u een rechtmatigen trots. Maar t;we taak is niet geoindigd. Woedenol blooigestold te s [a an aan mve voort-durende aanvallen en aan de bedrei-ging die gij zonder ophouden,overal rondom hem voortdurend ia de ooren deedt klinken, schijnt de vijand het voornemen te hebben gevat om u onbeweeglijk onder de muren van Antwerpen op te sluiten en, wie weet, tiTro dapperheid misschien nog miskennende, een eindo te stellen, aan uwen weerstaod die hem ver-bittert.Hij heeft dns nieuwe aanvals/mid-delen tegen een deel van de ver-schanste legerplaats vereenigd, hij vangt aan met de beschieîirig van sommige forten uit den zuidelijken seotor, gepaard met aanvallen tegen de tusschenruimtcn. ¥/at wil de vijand ? Op het uur waarop wij deze rege-len schrijven, is het doel dat de vijand nastreeft, nog niet wel be-paald. Want de werking sedert twee, drie dagen tegen de stelling Antwerpen aangevangen, maakt natuurlijk deel uit van het geheel der kivijgn-verrichtingen die zich in Frankrijk ontrollen. Moet men er eene krach-tige betooging in zion, bestemd om kost wat kost ons leger zoo ver mogelijk van de verbindingslîjueii die wij zonder opîiouden hebben be-dreigd en waarvan het buiten ge-braik steilen een ramp vocr den tegenstrever zou zijn. Moet men er integendeel, eene wanhopige poging in zien om zich van onze nationale wijkp'laate weesj ter te maken, die men tôt nog tre had verwaarloosd, maar waarvan de belangriikheid, met het oog op het gezamentlijke dor gebeurtenissen, be-slissend ia geworden ? De toekomist zal het uitwijzen. • Weik ook het doo! van t]8nvî]a?rd weze, wee hem ! Tets is zeker, in ieder geval. Het is dat hier, zooaLs overal eldei's. de vijand zal weten aan welken prUs. Antwerpen boreidt hem een -va/aidig onthaal. Hare in staat van veniedi-ging-steiling is v: ksind tôt in de kleinsie bijzonderh'eden. En om het s'offelijke deel harer inrichtingen, nanaelijk de îorten, kleine forten, re-douten, verschansingén, onderwater-zettingen, enz., te stutten, beschikt zij over een sterke en talrijke be-zetting, wier dapperheid tijdens die tweo maanden van 'xiomfelijken weei-stand zich heeft gestaald. Reeds heeft de vijand don voor-smaak gevoeld van het lot dat hem wacht onder de laatste wallen onzer holdhaftige natie. De forten beant-woorden onverpooscl aan do belege-ringsartillerie, dat hen bombardeert zonder voordeelen te behalen in even-redigheid der ruir.ie verkwisting van projectielen van het grootste kaliber; en te zansen met onze forten is orr/e mftchtige mobiele plaalselijke rtille-rie in werking. Al do stoutmoedige aanvallen tegen zekere tusschenruimtcn werden afgeslngen met bloedigc verliezen, onder bot juist en neer- b iksemend vuur der verdedigers.Bij al die uitslagen voelen wij ons ver-trouwen in de waarde van onze verschanste legerplaatfi vermeerderen en de vijand heeft wellicht al vast-gesteld, dat om de gewoonte er niet van te verhe?en, hij over Antwer-p-en's vvcfe standsvermogen zich decr-ljk heeft betlrogen. Een lie!!! m 14 ja?.r (lâar- van diene nog het volgende.Het werd verteld do-oir den heer Pauliat, sena-tor van de Cher. Het tooneel greep plaats te Louches, een gemeente in de vlakten van het Noorden, nabij de mijnen van Douchy. Dit dorpje was door den vijand be-zet en in een herborg werd er door eenige Pruisen zeer erg huisgehou-dcn. Zjj beleedigden de waardin en bedreigoen de ongelukkige zelfs. Een gWonde fransche onderoffi-cier die jn een hoek van het lokaal lag, lconJdit tooneel niet langer meer aanzieri' en schoot den Duitschen officier welke deze brutale ketrels aan-voerde, met zijn revolver morsdood. Dat zou de dappere jongen duur te staan komen. Hij werd met kolfstoo-ten buiten geslagen en was verplicht zich bij een twaalft.al mijnwerkers te voegon die, onder vooorwenttsel da,t zij op de Duitschers gœchèten had-,den tor!.ï,9od vca-o.nrdpp.ld go- worden. Tea-wijl deze ongelukkigen twee aan twee gèfusilleerd werden, zag de ge-kwetete Friansche onder-officier, die door koorts verteerd werd, den veer-tienjarigen knaap Emile Dosprès in zijn nabijheid passeeren. Hij riep den jongen en vroeg hem te drinken. Wanneer de knaap met een glas water terugkwam, werd hij door den Duitschen officier die het peloton aanvoerde dat de ter dood veroor-deolden moest nederschieten, met het plat van de sabel omver geslagen, ei met stampen overladen. — Gij zult ook gefnsiljeerd worden ! rien de barbaar en terzelfder-tijd gaf hij den^îFiîaap nog een schop dat hij op het lijk van den gckwet-sten soldant terechtkwam. Toen het aan de beurt van den jongen was om doodgeschoten te worden en een paar Pruisen hem reeds een doek voor de oogen hadden ge-bonden, zeide de Prnisische officier: — Ge moogt blijven leven maar op een voorwaarde dat gij dit ge-weor neemt, op den Franschmnn aanlegt en hem doodschiet. Hij vroeg u om water, ge zult hem nu lood geven. De knaap nam zonder aarzelen het geweer, richtte het op de borst van den gekwetsten onder-officier, maar keerde het daarna snol in de rich-ting van den onmenschelijken Duitschen officier en schoot dezen mors-dood. De moedige jongen moest deze koene daad met zijn leven bekoo-pen. Hij werd met de bajonnet aoor-stoken en met behulp van rovolver- schoten verder afgemaakt. •— ■■■ - • ■ < | Wmw! zwaar Russischkanon Heer Perceval Gibbon, bijzondere brief-wiSsolaar van de '-Daily Chronicle» sclirijft aan zijn blad uit Petroàrado : De zware Duitsche kanonnen hebben hun tepenhanger geronden. Ilet nieuwe Rus-sisclie kanon, van zeer breed caliber en buitengewone beweeffkracht, kan in iedèr opzicht opwegen tegen de zwaarste Duitsche kanonnen. Er worden natuurlijk over don bouw van dit kanon geen bijzonderheden gegeven, doch Met is het product van de fameuze werkhuizcn van Putiloff. Nabij Druskeniki hebben tweo (lezer nieuwe Hussische kanonnen, in minder dan tien minuten, de Duitsche Datterijen tôt zwijgon gobracht en al do Duitsche kanonniers neercctohoten. Ile I itsoîk 42-koiiOiHien Enke! yeorusKt voor ^audeuge Do bescuieùng der forten van Antwerpen roept de aandacht op de 42-kauomien, de zwaarste rartillerie-stukkon die bestaan en waarvan DuitsCiland alleen er bezit. Wij meenen met stelligheid te kunnen verzekeren, dat zij tôt hiertoû alleen gebezigd werden bij de be-schieting van Maubeuge en dat zij noch voor Luik, noch voor Namen werden aangewend. Hoe zij alleen te Maubeuge werden gebruikt, leert ons eene inlichting van "Times"-correspondent te Parijs. Het word bij de baschieting van Maubeuge opgemerkt hoe snel de Duitsche zware artillerie in staaf was het vuur te openen, ondanks het foit DAT RU1ME BEDDEN IN 1JZERBETON D1ENEN VOORBE-RE1D TE WORDEN OM ZE TE PLAATSEN. Het goheim schijnt te worden op-gelost door de omstandigheid, dat de bedden er van over lang waren voor-bereid op eenen eigendom, gekocht door de firma Krupp. In Juli 1911 werden de bossenen van Lanières, nabij de stad, aange-kocht door een M. Gilbert Marty, van Brussel, die niemand andera blijkt- te zijn geweest dan de strooie Er werden daâr fabrieken voor het maken van locomotieven aangelegd ; zware stukken machinerie konden daar worden gebouwd en bedden in ijzerbeton aangelegd, aie goed vesv doken bleven tôt zij moesten gebezigd worden. Een inwôner van Maubeuge zegt, dat er slechts 8 van die monsterka-nons werden opgesteld ; daarvan zijn er 2 afgebroken en 6 weggevoerd. * * *• Hier stelt zich nu de vraag : waar-heen zijn ze gevoerd en, vooral, zijn ze naar de buurt van Antwerpen ge-bracht ? Tenzij hier ook van die bedden op eigenïdommen van Duitschers zijn aangelegd, meenen wii wel te kunnen verzekeren, dat deze kanonnen niet voor Antwerpen zijn aangek» men. Met "moyens de fortune", zooals da Franschen het zeggen. 't is te ze g-gen met tijdelijke bedden op een< uitgekozen plaats aangelegd en zelfs met ijzeren vloeren, is daar nièt aaa te denken. Na elk schot zou toch het stuk 50 centimeter verzakken en na he) derde schot totaal in de diepfe lig gen. Men zou dus hier de bedden moetem aanleggen en om die monsters-ge-schutstukken daarna op hunne plaata te brengen, leert ons het artikel dei "Observer", heeft men de vereenigde kra.chten van S6 tractic-mschicneu noodig, om ze daar heen te sleurenj doch het duurt dan nog weken voor aleer het kanon kan in werking gesteld worden. De kanonnen werpen projeciielen uit, 2200 pond zwaar en het geweld van het vuur is zoo hevig, dot de kanonniers, afgerichte ingénieurs ^ an Krupp, . een heel eind zich mneten verwijderen vôôr het schot afgaot. De Duitschers zijn, voigens den man der "Observer", op ver^cbeido ne plaatsen begonnen met het gerced maken van grondveeten ; tnaar of zij dozelve sullén Tolftîndcm' '■ Ziedaar eono vraag die ontkcrtnend mor-t beantwoord worden, indien de Bel gen hun plan nitvoft'-cn, doch dit is een ceheim, waar de Duitschers maar zelf moeten zien achter te go-rakon. 3 Octofeer 1914 , v Nummer IS

Er is geen OCR tekst voor deze krant.