ijtommer 11 Prijs : 5 centiemen voor niet-leden 15 Juni 1916 DE METAALBEWERKER j ! Vereenigd is men sterk Onvereenigd blijft men slaaf _ j Orgaan van dan GBntscDen IReiaaiDewstKersDODl Voor de organisatie en de ontwikkeling der leden en stielgenooten I l__ Geene uitdaging maar koene verdedïging en weerstand _ - REDACTIK i'.N ADMINISTRATIE : Jules DE CLERCK, « Ons Huis », Vrijdagmarkt, Oent Abonnementsprijs : 1 fr. per jaar Clouterie et Tréfilerie des Flandres te Qentbrugge GESCHIEDENIS Ten jare 1839 werkte het iste nagelmachien in Gent op het Nieuwland. Het was een machien door M. Adolf Per-not, mecamcien en fabrikant van beenen knoppen, zelf gemaakt. In 1840 lukte M. Adolf Pernot er m dat machien merkelijk te verbeteren en er andere bij te maken. In 1842 had M. Adolf Pernot reeds 6 nagelpiachienen zelf gebouwd en het huis Pernot-Minne werd gesticht op het Nieuwland te Gent, waar de beweegkracht van eenen gebuur werd gehuurd. In 1851 verhuisde de firma Pernot-Minne van het Nieuwland naar de Minnemeerschbrug ; plaatste er eene stoommachien en maakte nog eenige nagelmachie-nen bij, met de medehulp van het huis Carels. De ijzerdraad om nagels te maken kwam van Luik en Engeland. In 1860 werden 14 bobijnen opgesteld om den ijzerdraad zelf te trekken ; de eerste draadtrekker was Frans Heine, luikenaar. In 1867. In den winter van 1867 verhuisde Pernot-Minne van de Minnemeerschbrug naar Gentbrugge m de gewezen bougiefabriek De Corte, om er zich te vergrooten. Toen had hij : 15 nagelmachienen « eigen maaksel » 4 rivetmachienen ; 14 bobijnen in de draadtrekkerij ; 5 Luiksche werklieden. Hij monteerde op Gentbrugge een machien 80 HP. als-00k een machien van 30 HP. om de trekkerij van 14 bobijnen nacht en dag te doen werken ; monteerde eene draadverzinkerij van 10 bobijnen en bouwde zelf nagelmachienen en bobijnen bij om zich te vergrooten. Ten jare 1868. Werkuren per week : 72 ; werklieden : 54 ; produktie : aile soorten nagels en ijzerdraad. In 1872 kocht M. Pernot de eerste buitenlandsche nagelmachienen ; het waren 3 machienen Dubos-Paris om « chevilles » te maken, waarvan tegenwoordig nog altijd een bestaat en goed werkt. In 1891 overlijden van M. Adolf Pernot. 30 Juni 1892 stichting der Naamlooze Maatschappij « Clouterie et Trefilerie des Flandres ». In December. 1892 werden 2/3 der fabriek Pernot afgebroken en herbouwd op meer modernen voet. 8 weken stilstand van werk, De-cember-Januari. De machienen, dampketels, talrijke nagelmachienen, rivetmachienen, draadgalvanisatie, trek-kerijbanken, enz., vielen onder den hamer en werden ver-kocht voor oud ijzer. 2 nieuwe dampketels van het huis Petry, Luik alsook een nieuwe dampmachien 300 HP. van het huis Carels werden gemonteerd ; nieuwe nagelmachienen en trekbanken van Duitsche en Aansche afkomst werden opgesteld, het electrisch licht geplaatst en met het goede dat nog overbleef van het huis Pernot, op einde Januari 1893 in gang gezet. In Maart 1893 werkten 54 nagelmachienen en 21 bobijnen. Het personeel bestond uit : 1 poortier, 2 bureelbedienden, 1 meestergast, 70 werklieden, werkuren : 66 per week. In Juni 1892-1893. Produktie : 1.224.000 Kos per jaar nagels en ijzerdraad. Intrede van de iste Duitsche stalen verge te Gentbrugge. I11 Juni 1913-1914 werkte met met eene Turbine van 1500 HP., bedienden en werklieden : 1000 man, werkuren per week: 60. Voortbrengst 1913-1914: 50.000.000 kilogr. Sedert 1905 heeft de «Clouterie et Tréfilerie des Flandres » het werk van M. Ad. Otlet in Fontaine-l'Evêque overgenomen waar men d<ezelfde artikels maakt en bij-zonderlijk schoennagels. Daar werken 500 werklieden en de opbrengst is 12.000.000 K°s per jaar. Van 1892 tôt heden is er bijna zonder ophouden afgebroken, gebouwd, vergroot en materiaal bijgezet ; ailes volgens behoefte en noodwendigheden der bestellingen tôt gemak van het werk en vermeerdering der voort-orengst.■■ — -maamm De Terugreis (slot) Het waren wel droeve dagen die aanbraken voor haar, voor hare kinderen en voor Karel, die vol moed besloot twee of drie maal per week te voet de reis heen en weer de stad te1 ondernemen om arbeid te gaan zoeken. Het weder was koud, de weg lang en afmattend, het werk schaarsch in de stad, zoodanig dat heele dagen in het heen en weer loopen verloren gingen. Terwijl de jonge vrouw met de zorgen van 't huishouden te Vrijdorp ge-last was, verbleef haar echtgenoot te Gent, na de uren van aanbieding aan de werkhuizen, bij zijne ouders, vrien-den of kennissen, en zoo ving, om zoo te zeggen, eene echte passie voor het gezin De Schrijver aan. Het was kenschetsend, de geburen van Karel De Schrijver te Vrijdorp, aan de bezigheid te zien. Onbewust van het bedroevend tafereel dat zich in Mietje's woonst ont-rolde, stonden sommige vrouwen, half verscholen, de zon-derlingste beschouwingen te maken over het lot dat het gezin De Schrijver kwam te treffen. Hoe zouden deze arme sukkels het beter weten ? Hoe zouden zij anders den-ken en handelen? Zij zagen immers aile dagen dergelijke mishandeling niet, en zij kenden diensvolgens de schrik-kelijke en betreurenswaardige gevolgen eener broodeloos-stelling niet ! Mietje Schrijver's zou terug naar de stad gaan, voor-spelde Trezeken Kops, het was wel jammer, zoo'n goede ziele, zij was zoo minnelijk, zij zong zoo prachtig en heeft ons op de kermis zoo heerlijk vermaakt ! In elk geval was het toch beter dit meisje nu gerusF te laten met hare lieve kinderkens, niemand kan er immers iets aan doen!

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.