IBureel : 21, RUSSELL SQUj LONDON, VV.C. Téléphoné: Muséum 267. De Stem uit Belgie Abonnement : 2sh. vo 3 maanden. Subscriptioi 2sh. for 3 months. Vo de Vereenigde Statei k 50 cts. Voor Holland : ► fl. Voor Frankrijk : 2.1 fr. Voor de soldaten : ls ▲ of 1.50 fr. |4de Jaargang, Nr. 8. (bosb. 1691- 1702.) Opllage : 11,2 VRIJDAG, NOVEMBER g, 1917 Registered at G.P.O. as a Nêwspaper. 12 blz. I ^ ItNOTA VAN DEN UITC-EVER.-Om de redens in orig nummer meegedeeld kunnen we deze week nog Oorlogsvoorbereidselen. (Na het procès Soekhomlinoft.) Dewijl Dir. Van de Perre in zijn opstel van 12 October den " wensch " uitdrukt, om des-loods " door tegenspnaak ingelicht te worden," wil ik hem met aile bescheidenheid dien lief-Jedienst bewijzen. 1k doe dit des te gereeder, omdiat hij reeds vroeger in een artikel, dat ik niet heb kunnen terugivmden, gawezem beeft op de noodziakelijkheid om de oorlogsgebeur-tenissen te toetsen aan de wetten der moraal. Hij geeft hier blijk eem juist besef te hebben van de onvruchtbaarbeid der redetwisten over sohuld en omschuld in deze® oorlog, zoo de twistenden geein steun zoeken in de gegevens der natUurlijke zedenleer. Want zooiang men zich vergenoegt met persoonhjke gevoelens uit te dirukken of zijn tegSnstianders met dom-derende uitvallen te bejegenen, kian men on-mogelijk bij een eerlijk oordeelenden man een ovituiging vastigen. Het is dan. ook aan de hand omzer moreele beginselan, dat ik even een kanftteekening wilde plaatsen naast de volgende regelan van den heer Van de Perre : " Ee'n autocraat, hoe vredelievend ook, is ver-plicht zijn land te verdedigen, er de noodigie maatregelen toe te nemen in tijd van vrede. Welnu ook voor een autocraat is het zeer moeiildjk te weten w.ainmeer zijn land bedreigd ft-ordt. Zijn gebuur maakt groote voorbereid-selen tôt den oorlog, hij brengt zijn leger op oorlogs-voet. Zal de vredelievende autocraat wacbten om oorlog te vioeren? Is hij miet vierplicht te handelen vooraleer zijn gebuur klaar is? Niet toch deze, die het eerste sohot schiet, ifs daarom zedelijk veramtwoordelijik !" Voor den hier opgesbelden twijfel komt het er weinig op aan, of het gezag bekleedt wordt door een autocraat of een ander staatshoofd. De vraag, zooals ik ze opvat, komt enkel hierop neer : M:ag een Keizer, een Kjoning of Président eener republtiek ten oorlog gaan, «•amieer hij zijn gebuur groote voorbereidse-Jen ziet makem? Is hij verp>licbt te handelen voordat die gebuur klaar is? Of, om nog algemeenar te spreken : " Wait wordt vereischt om het recht te hebben den oorlog te verblla- renen het eerste scbot te schieten?" * * * Om dit vraagstuk op te lossen, is het niet raadïaam zioh te vergemoegen met het oordeel ran den man op de straat. Dezes moraal is doorgaans wat al te rekbaar ! Voor hexberg-klanten onder eene ruwe bevolking wo-rdU soms het ballen van de vui st een genoegzame bedreiging geacht, waarna zijn tegenstamder îerechtigd meent te zijn om het mes te trek-ictl j maar elk redelijk mensch zal toegevem, dat men niet zoo ldcbtvaardig een oorlog mag ianleggen, of het eerste schot schieten. De îatuurwet leert voorzeker, dat een ongerech-Jg aangerande zidh mag verdedigen ; maar le moraal bepaalt duidelijk wat er vereischt s om zioh in den toestand van aangerandie te nogen achten en het recht te hebben het wa->en ter haind te nemen. Men mag niet voort-;aan op een bloo-t vermoeden ; men moet de noreele zekerheid hebben, dat men op dat >ogenblik te doen heeft met een vijand die u rerkelijk bedfreigt. Zoo leerde de H. Alphon-us de Liguori, waar hij de *vraag bespreekt, Di het geoorloofd i& den slag van een vermoe-lelijken aanrander te voorkomen. " Heb ik îet reoht," zoo vraagt hij, "mdjn roer af te uren op een man, die er uitziet als een nbreker, en heen en weet lioopt rondlom mijn luis? Er zijn er, die "ja" antwoorden, ïiaar hun gevoelen, voegt hij erbij, mag in ïe praktijk niet gevolgd worden, "om het Jevaar van halluciruatie, waaraan men in die imstandigtheden zoo gemakkelijk blootgest'eld ^ (Th-eol^ Mot. 1. III, tr. 4, Nr. 387.) Italien mien miet zoo dadielijk mag vuren op een prmoediedijken aanrander, dan is eén Staat fog veel miinder gerechtigd licbtvaaxdSg de pnonneni te doen spreken, diewijl de oortog ifulke ontaaglijke offers vraagt van landgenoo-ten en vijanden. En hoe ,grooter die rampen Pin, hoe meer voorzichtigihieid en oordeel er poet aan den dag gelegd worden, voordat Pen een besluiVnem'e. [Mijn antwoord komt doisi hierop neer : Is Staat "verplioht te handelen," wane'eer Pjn gebuur groote voorbereidselen maakt tôt feu oorlog"? Zeker mag hij "handelen"; namelijk zich ook " voorbereiden " ; E ''.;s aelfs zijn plicht, wanneer hij vreest Ki'!1,Z1in bedTeig<i wordt." Maar daar-neeft hij nog niet het recht om "oorîog te «^eren- en "bet eerste schot te schiet/en." 2 ^TOWbereid&elen, welke hij bij den vijand iworin211»1 °°?> 8,0611 z,elkieT teeloanj dat de^e den K r® Wl1 " ; bet is mogelijik dat deze enflcel weiclr Z^|SIniaatreS,6!,ei:L " n'eemt. Er kan aam Z1J 3 warntrouwen bestaan, ©n dlaarom Ree^pn g®,eischt' alvorens den oorlog aan te Krrlïj ' at m,em beproeve bet gesohil op (■"reedzame wijze op te lossen. & we d;e theorie nogmaals toelichten ae onrechtvaardige oorlogsverklaring van ter? aan Rusland; doch in korte ordjen en voor zoover we kunnen oordteelen de onvolliedige bescheiden uitgegeven on-; rrT6n na het procès van Soekhomlinoff. uit de onthullingen van dit procès heeft de Duitscbe èn pro-Duitsche pers een acte van beschuldîging opgjesit'eld tegen de z.g. mili-tair-politie'ke kaste ôm RuSland en haar aan-sprakelijk gesteld voor het uitbreken van den oorlog. Wij kunnen gereedelijk aannemen, dat Ru si and, ondanlks de waars chu w i 11g dex Duitscbe regeering, werkelijk eerst gemobilii-seerd he^ft niet enloel tegen Oostenrijk maar ook op zijn Duitsch front. Doch daarmee is het beelemiaa.1 niet uitgemaakt, dat RusSand den oorlog wilde. Ailes duidit iotegendeel aan, d'at de Russen m de verwarde dagen vôôr Augustus gestiadig tôt den oorlog werden gedreven dbor de dwaze actie der Duitscbe regeering ; dat zij altijd pogingen aanwend-d'en, doch viruobteloos, om een onherstelbaren stap te vermijdem. De algemeene mobilisatie van het Russisch leger is te wij.ton aan Duitscblandis verwaamd optreden. Dien 2611 Juli overbandigd'e graaf Po.urtalès, dte Duitsicbe gezant te Petrograd, aan Sazonof een geschreven nota, welke al-dus begint: "Voorbereidende militaire maatregelen door Rusl&nd ziullen 011s noodizaken tôt tegemmaatregelen, die bestaan zullen in de mobilisatie van het léger, doch mobilisatie beteekent oorlog." Heilloozer woorden wer-den in die dagen niet gesprokan. Zij toomen, dat Diuitschlandi wilde doen verstaan aa,n de Russische regeering, dat zelfs voorbereidende en gedeeltelijke maatregelen van mobilisatie den oorlog zouden voontibireingen. Deze be-dreiging werd wel niet ten uitvoer gebracht— op het laatste oogenblik heeft Duitschland zijn taktiek venanderd—^maar zij werden hear-haald den 29, en het was onmogelijk om dien invloed van die woorden op de Russische regeering tegiem te houden. Zij hebben ver-hinderd, dat Rusiand met Oostenrijk tôt een vergelijk kwam en zij babben ook aanleiddng gegeven tôt de Russische algemeene mobilisatie.Rusland mocbt gean voorzorgsmaatregelen nemen, terwijl Oioistenrijk gewapenderband Serbië aanviel? Wat zat daar achter? Ein waarom dit verbod vanwege Duitscbla>nd? Luister naar de reden, die dâarvoor wordt aangevoerd: De burgerlijke gezagsilieden in Duitsdhllland waren anders met bij macbte hun eigetn geineralen sltaf te beheerschien ! Om zich zelven te bescfaermen tegen hun eigen militaire partij, -en om deze niet de gelegem-heid te verschaffen waarnaar werd uitgezien, steldein zij aan een anderen gelijkberechtigd'en Staat den ongehoordien eisch, dat deze zijn plicht miet zou viervullllen en geen voorbereidselen ziou treffen. Daar ziet men de macht van de Duitische militaire partij, waarvoor ailles zwiohten moest, zelfs de gewone regiels der internationale betrekkingan. En het is uit de ver-waandheid van dit Duitscbe militarisme, welke onimogelijke eiscbein steldle, dat de oorlog tegen Rusiland, en ook later uit eene dergelijke redan, de oorlog tegen Eingéland en de Vereenigde Statem, is omtsproten. L. M,. u De Katholieke Missiën en Engeland. " The Catholic Missions." (96, Victoria Street, S.W.i.) Vôôr de Fransche Revolaitie kwam de gefl-delijke toesltamd der Buitenliandscbe Missién maar zelden in 't gedrang. De stoffelijke middelen, die het missiewerk ten grondslag liggen, werden hun aan de hand gedaan, deels door de feoloniale mogendheden en de ohiris-tene Staatrviorsten die in de missionarissem hun beste es- krachtigiste medearbeiders er-kenden voor hun bescihavingsondernemingen, deels door de Kerk- en Missiecongregaties zelve, die destijds over rijke hulpbronnen bescbikten. De Fransche Omwenteldng wierp dat alle-maal overhoop en zoo kwam er groote eliende over de Missiën : vele missdeposten bleven onbezet en een giroot gedeelte van het katlho-liek missiegebed verwilderde van langs om meer. Uit aille hoeken van de wereld, waar heidenmissionarissen werkende waren, gingen er noodschreeuwen op om hulp. Frankrijk dat toen nog oergezond en oerkatboliek was, luisterde gewillig : in 1822, vanuit Lyon, zette het een internationale missiebeweging aan gang, die heette: Missiegenootschap tôt voortp'lamting des Geiloofs. In den beginne bad het niet veel om bet lijf, maar Paus Gregorius XVI (1843) werkte bet op tôt een algemeene Kerkinstelling en Léo XIII (1880) onderlegde het met de hecht-ste grondslagan, daar hij bet missiewezen op de ideale hoogte bTacht van een bij uitstek kerkelijke aangelegenheid. In 1825 trad België bij. In 1827 Duitschland. In 1837 Eingéland. * * * Lyon en Panijs blijven de hoofdkwartieren •van 't Genootschap, die al de gelden inzame-len en uitlkeeren. In elk land is daarvan een Landsbond gevestigd, die zijn bisdfcwn-afdeeling beeft in elik bisdom van 't land en .zijn parochiale onderafdeeling in elke paro-cbie van 't bisdom. 't Is in deze parochie-bonden dat het groot werk wordt geleverd1: gewoonâijk worden de leden in groepjes van tien ingedeeld; waarvam één de voorw'erfcer is. Wat een lid moet doen : 1. Dagelijkis een Onze Vader, een Wees-gegroet en eens "H. Franciscus Xaverius, bid voor ons," zeggen. 2. Een gewoom lid stort een halfpenny per week. 3. Een buitengewoon lid een guinea. 4. Een levenslang-llid, ^8. Al deze bijdiragên worden door de voor-werkars afgebaaldi en aan den bestuurder van den parochiebond overhandigd. Deze maakt ze over aan de bisdomafdeeling die ze voort overmaakt aan den Landsbond. Van-hier uit wordt ailes naar de headquarters in Lyon en Parijs doorgezonden. * * * In. elk dezer headquarters van Lyon en Parijs, zitten 12 priesters en leeken die te samen de verslagen van de missieoversten, bissohoppen, preïektem, enz., mauwgezet in-studeeren en de bulpgaldien toemeten naar gelang de uitgestrekltlbaid en noodwendiigbe-den van ellke missie, met inachtoem-ing van des Pauzen inziohten en de gegevens van de Congregiatie der Propaganda. ORGANEN IN ENGELAND: 1. "Annales of the Propagation of the Faith," een vertalang van 't biad der Headquarters, dlat internationaal zijnde, brievan dirufct uit allie miissies en versliag geeft over de ingekomeai gelden. # 2. Een maandscbrift "C'atlholic Missions," dat specifïek-Engelsch i®, en onder de leiding van iliss Vialls zal opgewerkt worden naar de hoogte van "Die Katholischan Misionen " (Herder, Freiburg, i. B.), zoo ernstig-degelijk van inhoud en mooi geillustreerd. # * * Sedert 1910 staat Engeland, in deze, op een keerpunt. Bizonderlijk in Scotland is er roering en bedrijvigheid. Het ziet er uit also-f een missiebeweging op groote scbaal gaat ingeluid worden. Ook de Engelsohe katholiakan beginnan in te zien dat de Kerk van Cbristus uitdirukke-lijk gelast werd te wassen en zich over de heidensche wereld uit te breiden ; dat de zaak waaraan wij, heidenmisionarissçn, ons leven en onze beste krachten wijden, de zaak is van de ganscbe Cbristenbeid en van elk katholiek. Oiok zij hebben het gedacbt van zich af-gescbud dat bet arbeids'veilid van het apos-tolaat uitsluitend in vrcemde en verre heidensche landen is gelegen, dat het missiewerk een uxtheemsche aangelegenheid1 is die hem niet aangaat. Het wordt hun nu duidelijk dat het steun-en zwaartepumt van het missiewerk dn katholiek Europa gelegen is, dat de udtkomsten onder de heidenen sleohtis die vruchten zijn van het mdissiewerk onder de katholieken in hun eigen werelddeel, in hun eigen land, in hun eigen bisdom, in hun eigen parochie —dezelfde verhoudimg als tusschen de sitrij-ders in de vuurlijn en de munitiewerkers achteraan. * * * Er besitaan in Duitschland, studiegringen voor geestelijken al over de bisdommen. om aan de hand van stof door heidenmissiona-rissen ingaleverd de bëkeeringlsmethoden en allerhande praktische misisieaangelegenheden grondig in te studeeren. De rijpste studiëin ervan verschijnen in het driemaandelijksch "Zaitschrift fur Katbolischie Missionswissen-scbaft " onder de leiding van Dr. Schmidlin, Munster. Ik kan met zeggen hoe praktisch-nuttig dit tijdscbrift voor me was in Kongo. Wij zijn in de missiles te overwerkt, te over-last om kalm-'Stil te kunnen nadenken ; wij gaan zoo op in het oogenbldkkelijke, het on-middelijk-O'migevende, dat we naar Europa moeten komen om onze missie eens van ver, va.n een hoogte in haar essentieele lijnen te kunnen aanstaren. Van hier uit zien wij veel kllaarder waar men naartoe moet en langs welken weg. Diemzelfd'en verruimenden blik krijgt men uit tijdschriften, ails het boven-genoemde : ze geven den misionaris ddeper en soherper inzicht in Missieorganisatie. * * * Paolo Manna, een priester van Milanen, met groote inrichtingsgaven, en de uitgever van "Le Missioni Cattolicbe," heeft dat verstaan. Onder den ooirlog heeft hij een "Unione Missionaria del Clero " tôt stand gebracht, die reeds 50 kiardinalen, aartsbis-. schoppen en 700 priesters op haar ledenlijst heeft staan. Naar P&dre Manna's bereke-ning zal er heel in 't kort in giansch Italie gieen enkel parochie meer zijn waar priester en parochianen zioh aan de buitenlandische missiën ongelegen zullen laten. De parochianen zullen even-geestdriftig als hun priesters bun deel opnemen van 't missiewerk, want van uit den predikstoel zullen zij hoo-ren hoe zij verantwoordelijk sitaan voor de 1,000 millioen heidenen die nog over de wereld zwerven ; jongens en meisjes zullen bij middel van missielessen, naar den aard van Dr. Herm. Ditscheid's " Die Heidenmission, 1911," en op den kansell "Die Mission auf der Kanzel und in Verein, Anton Huonder, 1910," in godsdienstomderricht, in school, en door wijdverspreide lichtbeald-vioordrachten, leeren hun zinnen zetten op wereldapostolaat waar de Kerk zioo grooten nood aan heeft. De Italiaansche geesteldjkheid wil zich zoo organiseeren dat missiepropaganda een es-sentieel bestanddeel van de parochiewerben wordie. * * * Engeland voelde dat het achteruitstomd. Miss Vialfs in haar "Catholic Missions," en Rev. Fr. Ross in zijn kruis'tiochft-Iezingen hebben heeil; wat gezonde opyattingen van 't missiewerk rondgestrooid, die sedert 1910 als zuurdeesems aan 't werken zijn, en de oorlog—die den Engelschman veel nader in ,voeling heeft gebracht met het katholiek ge-dacbten- en gevoelsleven van 't vasteland— heefit den opgang der missiebeweging ver-spoed. Men ziet uit ook hier naar een orga-niseeren van bet missiewerk in aile paro-chiën, daar zonder vaste parochiale orga-nisatie geen actie mogelijk is. Indien de Engelsc'he katholieken bet met hun orgiamsatie zoover kunnen brengen ail's de Dudtsche en Italiaansche, dari zal men wonderen zien. Want de Engelsche katholiek voelt in de diepste schuilhoaken van zijn jeugdig bekeenlingshant een drang om zijn geloofsleven aan anderen mee te deelen. Hij is aangewezen om de bekeering der heidenen, te helpen uitwerfcen onder de m enrgvoiudige rassen en sltammen waar de British flag over wappert en die als fellow-subjects of the British Empire hem rechtstreeks aanbelangen. Indien een wijdveirtakit'e Engelsche organi-satie van het missiewerk—als een ui'tkomst en nawerksel van den Angflo-Duitschen na-ijver—uit dezen oorlog kon geboren worden dan ware het een zegen voor de heidenen en voor de katholieken zelf. Ferd. PEETERS. O.C. ai;,. . v ~ —.. O Jongens, weest fier. Fierheid, zelfeerbied, besef van eigen-waarde, en van daar beleefdiheid, welvoeglijk-heid, lovertudging, durfkracht, ziedaar wat hoeft te zi'jm de levensleus, en het levens-programma van onze jongems in hun persoom-lijk, en in hun'volksleven. Bestaat dat niet? Neen, of ten minsitie het bestond miet, als een uitwendig teekem van een inmerlijk wezen, vôôr den oorlog. Em ontwaakte bet ietwat binst den oorlog, het is nog ombeduidend, vergeleken bij wat het zou kunnen, en bij wat het zou moeten zijn. Het Vlaamsche volik is dus dood? Ja, en neen. Ja, zoo dood beduidt slaap, sluimering, be-weegloosheid, onbewustheid. Het is schijn- ' dood. Het is een llevend scboon, en kent zich zelve niet. Het ligt ingekeerd op zich zelf, als een massa, maar het beschouwt zelf inmerlijk zich zelf niât. Een scbijndoode, een sla-per kan ontwaken. Het verrijze dan ! Hoe? Hoe omtwaakt een memsch? Door 't morgen-lichit, door een donderslag^ door een diroom, door pijn, door een oproep. Neen, het ijs niet dood, zoo dood beduidt de scheiding van lichaam en ziel, de ischeiding van geboorte-grond en aangeboren wezen, en aangeboren vertolking van dat wezen. ïoch wel, zoo is 't dood bij enkalen. Zoo zouden enkelen het dood willen, maar men doodt geen ziel. Het bloed van dat volk stroomt nog door zijn stam en takken en blârem, al verjeud'igit en verheerlijklt het zich niet in 't gevoel van zijn bloed. De oorkracht vam dat volk is niet uitgeput, gelijk een steengroef. Zijn levens'kracht is niet uitgebluscht gelijk een aschhoop. Zijn levensgevoel is niet ver-steend. Zijn levenswil, en derhalve zijn levensdraad is niet afgesneden. Het verdiort niet ,bet verschrompelt niet, het slaapt. Het heeft de slaapziekte, niet de slaapziekte van bet lichaam, maar de slaapziekte van de ziel, van de levensbewusitheid, van de zelffierheid. Neen, het is niet dood. En dit is het groote Vlaamsche wonder, dat het Vlaamsche volk niet dood is, in zijn eigen oorkrachtig wezen, spijts zoo-veel enkelingen dde dlood zijn, die vervreemd zijn, die parasieten zijn, die vijan-den zijn; spijts zijn slaapziekte die aanste-kelijk is, die rapelijk is ; spijts 't geweld van buiten gepleegd, op allerlei niet officiëele en officiëele wijze ; dat het niet dood is, wat zeg ik, dat het zelfs substantieel niet verandierd is, maar enkel oppervliakkig en kunstmatdg vernist, dat bet dus kan herleven, uit eigen macht, uit eigen drang van wezen en natuur, als het maar wil, en dat het nog willen kan en derhalve ook nog willen zal. wanneer bet zien zal het morganlicbt, wanneer het hooren zal den donderslag, wanneer het voelen zal de pijn, wanneer het genieten zal den droom, wanneer het verstaan zal den oproep. Gémis aan fierheid, deze is onze groote volksziekte. En het gémis aan fierheid heeft dit eigenaardigs in dat ons volk het natuur-wezenlijk begrip van fierheid verleerd heeft, en dat bet holt en boit als een bezetene achter valsche en kunstmatige fierheid, in zijn ge-dachten, zijn gevoelens, zijn handel en wan-del, en het meest in zijn taal. Het heeft in zichzelf, in zijn zialkunde, m zijn geschded'e-nis, in zijn kunst, in zijn godsdienst, in zijn taal, in heel zijn vûlkswezen een voorwerpvan fierheid, en bet loopt er van weg. Het loopt weg van zijn schoone natuur. Maar zijn natuur loopt hem achterna, grijpt het bij de •lurven, half en half vast en wreebt zich op hem met den spot van bet misbakkene het halfslachtige, het nagebootste, het poesje-nellige. Ons volk vergroeit niet in een ander volk : zijn Vlaamsch wezen, ik wil zeggen zijn physisch wezen, zinkt niet weg, zelfs zijin psychisch wezen, spijts a lde kracht der na-aping, springt van tijd tôt tijd als een veer los. Ons volk wordt miet cosmopolitisch. Het is een ingesloten geheel en waar het ook gaat het dlraagt dat ingesloten geheel mede. Het ban niet anders. Daar ds dat ander wonder :

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.