Registered at tlie General Post Office as a Newspaper. Telephoon: Muséum 267. HT 12 Bladjt. De Stem ^ G°^ ^ ^ uit Belgie Bureei: 21, Russell Square, W.C. Abonnement: Is, 6d, voor drie maanden. Subscription : Is, 6d, for three months. 2de Jaargang.—Nr. 25. VRIJDAG, MAART 10, 1916. Abonnement voor de Vereenigde Staten, 40 cti. ; T) \e%o 1 A voor Helland, 1 fi. ; voor Frankrijk, a fr. A flCv lvi® DE VERWOEDE STRIJD OM VERDUN DUURT VOORT. De Duitsche Kulturkampf tegen de Belgische bisschoppen begint. II et vrees heeft men zich in Duitschland afgevraagd of na dezen oorlog, gelijk in 1872, geen nieuwe Kulturkampf zal ontbranden. Het antwoord luidt, dat de Kulturkampf reeds begonnen is, doch dat deze wellicht niet zal woeden in Duitschland, maar wel in België ; niet verwekt wordt, zooals vroeger, door het Protestantsche fanatisme tegen de Duitsche katholieken, doch door de voor-heen katholieke "IColnische Volkszeitung " tegen de bisschoppen van België ! Dat geschiedt naar aanleiding van hun mjoedigen Brief aan het Duitsche-Oosten-rijksch Episcopaat, waarin zij een scheids-gerecht vragen om de waarheid te onder-zoeken omtrent de gruwelen in België ge-pleegd. In het nummer van 20 Februari 11. • Erstes Blatt Sontags-Ausgabe) drukt het Keulsche blad een artikel, dat om zijn anti-klerikale driestheid herinnert aan de felste Luthersche strijdschriften tegen het Duitsche katholicisme ten tijde van den Kulturkampf. Het gaat gepaard met bedreigingen, die voor onze bisschoppen het lot doen \reezen van de vervolgde Duitsche bisschoppen in die on-zalige jaren. Divide et impera: Verdeel uwe vijanden, om des te gemakkelijker te zegevieren ! Dat schijnt de strijdwijze te zijn van de "Kôlnische." Zij kampt niet openlijk tegen geheel het Episcopaat. Alhoewel de bewuste Brief door al de Belgische bisschoppen onderteekend is, wordt hij voorgesteld als voornamelijk uitgaande van Kardinaal Mercier, wiens "scherpe stijl" men daarin meent te herkennen, en tegen wien dan 00k in 't bizonder de strijd wordt gevoerd. Zoo beproefd men het ons Episcopaat te verdeelen en den furor teutonicus van de Duitsche katholieken vooral te doen neerkomen op den man "wiens politiek optreden reeds (onder hen) verontrusting had verwekt." Nu zou men het verwachten, dat het chauvinistische Duitsche blad eerlijk zou te werk gaan en door de mededeeling van den Brief zijn lezers in staat zou stellen zelf een oordeel te vellen over zijn inhoud. Wel wordt dat beloofd : "Wij kunnen ons niet onttrekken aan den plicht—zoo schrijft het blad—onzen lezers kennis te geven van den inhoud van het collectieve schrijven." Die belofte wordt echter niet vervuld ; geen en-kele volzin wordt aangehaald ; geen enkele beschouwing onzer bisschoppen meegedeeld, en het weinige, dat over den "inhoud" ge-zegd wordt, is nog in een valsch daglicht ge-plaatst. Zoo bedriegt het blad zijn katholieke lezers, teneinde deze op te ruien tegen zijne Eminentie den Kardinaal. In zijn vermetelheid acht het Keulsche blad zich geroepen om het Belgisch Episcopaat de les te spellen. Het durit onze bisschoppen beschuldigen "de grenzen van hun bisschoppelijk ambt," hun aangewezen door het "canonieke recht " en de "omstandig-heden " te buiten te gaan. ' Die beschulddging is gericht tegen kerk-voogden, die alom gekend zijn om hunne diepe kennis en hunne trouwe plicht-betrachting. Om nu niet te spreken van de andere bisschoppen, moeten wij opmerken, dat Kardinaal Mercier een luister is van de Katholieke Kerk, die om zijne geleerdheid zelfs in het college der kardinalen een eere-plaats bekleedt. De Brief is 00k onderteekend door Mgr. Waffelaert, een Doctor in de Godgeleerdheid der Universiteit van Leuven, een man, die door zijne theologische schriften en door het bestuur der " Collationes Brugenses " een alom erkend gezag heeft ver-worven. Hij is onderteekend door Mgr. Heylen, die naar zijne openbare verdediging van theologische stellingen, te Rome, de hooge lofprijzing mocht inoogsten van Léo XIII., en 00k later, als leider der Internationale Eucharistische Congressen, de bewijzen heeft geleverd van zijne uitstekende lalenten. Het zijn die lichten van de H. Kerk, die beschuldigd worden de plichten en de rechten te miskennen van hun kerke- lijk ambt! En door wien? Door de "Kôlnische Volkszeitung," het hoofdorgaan van het Centrum in het westel'ijk deel van Duitschland. De houding nu van die partij is in vêle vraagstukken van politiek-gods-dienstig en sociaal-godsdienstig karakter meer dan eens van verdacht allooi geweest. Als individuen noemen zich de meeste leden daarvan wel katholiek, maar als partij heb-ben zij opgehouden zich te bewegen "op het terrein der katholieke wereldbeschouwing." Zoo luidt hunne bekentenis. En inderdaad, in den strijd, dien de het Belgisch Episcopaat het voile recht heeft, gewaarborgd door het volkenrecht en door de kerk, hun herderlijk ambt uit te oefenen, volgens de beginselen der Roomsch Katholieke Kerk zonder te luisteren naar de anti-clerikale begrippen der Duitschers. Deze zouden de Belgische bisschoppen willen opsluiten in de sacristij, of—gelijk we in een vroeger opstel voorspelden—dn hunne kathedralen. "Indien Kardinaal Mercier, zegt de 1 Kôlnische,' zich ertoe bepaald had in het bezette land zijn kerkelijk en gods-dienstig ambt te vervullen," met andere ... EEN VADERLANDSL IEVENDE FAMILIE. Mr. en Mevrouw Custaaf de Smul, van Lokeren (Z eveneiken), nu in Hyde Road, Gorton, Manchester, en hunne negen kinderen : vier zijn vrijwiliigers in d e cyclistencompagnie van 't Belgisch leger. Twee andere, vrijwilligers 00k, zijn tijdelijk gereformeerd. De zevende, wacht zijn 16de verjaardag af om als vrijwilliger op te trekken. De twee jongste loopen naar school. God zegene en beware die prachtige. Vlaamsche familie. "Kôlnische Volkszeitung" heeft aange-bonden tegen het Belgisch Episcopaat, zien wij de veroordeelde dwalingen opduiken van het libéralisme ^n het anti-clerikalisme. Bij elke verkiezing in België, zag men de vijanden van de kerk voor den dag komen dat hun stelregel : "de pastoor in de sacristij, en de burgemeester op het stadhuis," waar-bij zij aan de geestelijke overheid—pastoor, bisschop, Paus—het recht ontzegden om in het openbare leven te zorgen voor het be- t houd der zeden en de ongereptheid des ge- : loofs onder de hun toevertrouwde kudde. Zoo hebben 00k, in deze laatste jaren, leden van het Centrum in Duitschland, in naam van hun partij, aan den Paus en aan hunne bisschoppen weerstand geboden, waar dezen het noodig achtten tusschenbeide te komen in politiek-godsdienstige en sociaal-gods-dienstige vraagstukken. Dezen hebben nochtans volkomen dit recht. In zijne allo-cutie van 9 November, 1903, werd het nog opgevorderd door Paus Pius X., dewijl hij zijn "wil openbaarde, telkens hij het goed zou vinden, tusschenbeide te komen in politieke aangelegenheden, overeenkomstig zijn plicht en zijn recht." De tegenover-gestelde dwaling werd dan 00k meermaals door de kerk veroordeeld, en voornamelijk door talrijke uitspraken voorkomende in de EncycJieken : "Quanta cura" van Pius IX., "Graves de communi " van Léo XIII., "Sin-gulari quadam " van Pius X., enz. Dat recht wordt 00k opgevorderd door onze bisschoppen. Zij weten dat de vijand in een bezet land geen inbreuk mag maken op den godsdienst. Artikel 46 van het Haag-sche Oorlogsreglement zegt heel duidelijk, dat "de godsdienstige overtuiging en de uitoefening van de eerediensten moeten worden geëerbiedùgd," wat medebrengt, dat woorden, indien hij zich tevreden had gesteld met te doopen, te trouwen, te vor-men, requiemmissen te zingen voor de slaeht-offers van den oorlog en " zich gehouden had binnen de grenzen hem door de omstandig-heden aangewezen, dan zouden wij de eersten geweest zijn om hem de volste en meest onbegrensde vrijheid te schenken voor de vervulling van zijn hoog ambt gevorderd.'' Ziedaar volgens het Keulsche blad het ideaal van het bisschoppelijk herdersambt ! Nooit hebben voorheen katholieke schrijvers ge-droomd van zulke beperkingen der bisschop-pelijke macht. De Duitschers kunnen zich misschien de bisschoppen niet anders voor-stellen dan als draaipoppen in de handen der regeering. Zij zouden de wachters van den godsdienst en der zedenwet willen maken tôt slaven, die harteloos en zonder protest de lijdelijke toeschouwers blijven van de ergste vormen der staatstyranny en der staatsonzedelijkheid. Zoo hebben de Kardinaal en zijne suffraganten hun ambt niet begrepen. Zij hebben geoordeeld, dat de "omstandigheden " de voile uitoefening van hunne rechten vereischten. Zij hebben zich herinnerd, dat zij bij hunne wijding beloofd hebben "getuigenis te geven van de waarheid," en daarom hebben zij de hun be-kende waarheid gezegd over de Duitsche gruwelen. Zij hebben zich beschouwd als de aangewezen beschermers van den goeden naam der hun toevertrouwde kudde, en daarom hebben ze protest aangeteekend tegen den laster, waarmee de Keizer en het Duitsch gouvernement het Belgisch volk hebben overladen. Zij hebben begrepen, dat zij de wrekers zijn van het recht en de zedenwet, en daarom hebben zij met der. l'aus den eedbreuk van Duitschland en de schen-ding onzer neutraliteit veroordeeld. In die uitoefening van hun am£it ziet echter het vroeger-katholieke blad van Keulen, nu de aanbidder geworden van den Duitschen staatsgod, niets anders dan "een politieke actie." Z66 hun recht uitoefenep,. als onze bisschoppen doen, noemt de schrij-ver "een actieve politieke roi spelen," "een politieke en chauvinistische agitatie ver-wekken," en "den weerstand van de Belgische bevolking tegen de Duitsche bezet-ting versterken." Wij zouden echter willen vragen, of onze bisschoppen hun herderlijk ambt niet mogen begrijpen gelijk de Duitsche bisschoppen het hunne hebben begrepen. Indien Kardinaal Mercier overstapt tôt het verboden terrein der politiek, wanneer hij met den Pau;, verklaart, dat Duitschland onrecht pleegde bij den inval in België, dan moet de " Kôlnische Volkszeitung " 00k protest aan-teekenen tegen Kardinaal Hartmann, die beweerde "dat Duitschland een gerechtigen oorlog voert ; dat de oorlog den Duitschers opgedrongen was " ; wat een blaam zou zijn voor andere volken. Indien het onzen bisschoppen niet toegelaten is te beweren, dat het lastertaal is, den Belgischen burger* gruwelen toe te dichten, dan moet het Keulsche blad 00k protesteeren tegen het teie-gram van de Kardinalen von Hartmann en von Bettinger aan den Keizer, waarin zi] het vermelden der ware gruweldaden der Duitsche legers als lastertaal bestempelden. Maar dat zal het blad niet doen. Het stuurt er alleen op aan om de Duitsche regeering te doen overgaan tôt een Kulturkampf tegen de Belgische bisschoppen. "Het past niet meer te verlangen, zegt het blad, dat 00k de politieke (?) houding van zoo îemand (als Kardinaal Mercier) gedekt blijve < door de vrijheid der kerkelijke ambstuitoe-fening. Het past niet te verlangen, dat de politieke (?) agitatie (?) van een kerkvokjgd vrij blijve wegens de vrijheid der geestelijke ambtsuitoefening." Wie de Duitsche dwingelandij aan 't werk heeft gezien, begrijpt zulke woorden : het is de Kulturkampf gevraagd en gewenscht door mannen die zich katholiek noemen ! Wie had ooit gedacht, dat de chauvinistische hartstocht een christen volk zoo laag kon doen vallen, o De Handelsphasis. Naast den oorlog te velde is nu de diplomatische oorlog ingezet om den handel te blokkeeren na dezen oorlog. De economische belangen, in 't Vlaamsch het brood-verdienen van het volk,—ruggestuiten of pain français,—staan op het spel. Daar lag de grond-oor zaak van den oorlog en daar gaat het woelen en worstelen nu 00k op aan. Iemand heeft zelfs ge-propheteerd dat deze phasis komen zou eg zoo belangrijk zou worden dat er de gebeurtenissen aan de frontlij-nen in belangrijkheid zouden komen achterstaan. Deze oorlog nu heeft gansch eigen aardige " fronten." In Duitschland en Oostenrijk gaat het om de kwestie van een tolverbond tusschen die twee landen en de vrees van Oostenrijk daarbij door Duitschland te worden opgeslorpt. Het meesterwerk " Mittel-Europa " van NAUMANN, is een eerste wetenschappelijk boek in deze. Bij de " Allies " is een soortgelijke werking: in eerste lijn om handel met de bondgenooten ; maatschap-pijen zijn daartoe gesticht geworden, tijdschriften uitgegeven, congressen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.