De 5tem uit Belcue Burtel; 21" RUSSELL SQUARE, LONDON, W.C. VOOR GOD EN VADERLAND. Téléphoné: Muséum 267. lbcaotmeat : SI» wf I Ki&ad«rc. SatKcttpcf»! t V» for t mantes. Vtot de Vere«n!|âo Stai«n: 60 cts. Yoor Holland : 1.11 fl. Yoor Frankrijfc. S ùt. Yoof de scidaisn: 1/1 •f t Cr. 5de. Jaargang, Nr. 14-15. (Blz. 2199-2214.) Oplage: 5,500. VRIJDAG, DECEMBER 20, 1918. Registered at g.p.o. as a Newspaper. 16 blz. 4c ALGEMEEN OVERZICHT Wilson in Frankrijk.—Het einde van den gedwonger dienstplicht?—Ruzie met Holland? DE WAPENST1LSTAND VERLENGD. Te Trier werd de verlengenis van den w apenstilstand tôt 17 Januari ge-teekend. Ken nieuwe voorwaarde werd erbij gevoegd : de Verbondenen behou-den zich het recht voor de neutrale su ook van het bruggehoofd van Keu-len iot aan de Hollandsçhe gren^ te be. ?.etten.>Het oorlogschip Badfn zal uit-geleverd worden in plaats van de Mac-kensen.Op aanvraag van Mr. Hoover zal 2,500,000 ton scheepsruimte, die ledig ligt in de Duitsche havens, onder toe-z.icht van de Verbondenen geplaatst worden om naar Duitschland voedsel aan te VQeren De Duitschen behouden den eigeiîttom van de schepen. Het uit-leycren van stoomtuigen en wagens, moet volledigd zijn op 18 Januari. PRES. WILSON IN FRANKRIJK. De groote staatsman uit Amerika is te Brest geland. Een heerlijke on't-vangst is den Président te beurt geval-len, en Parijs bereid er zich op vol geestdrift om aan deze grootste figuur van den oorlog de verdiende hulde te brengen. Allen die het goed willen met de toe-komst van de menschheid, die eenén bestendigen vrede willen zien tôt stand komen, vormen de beste wenschen voor het welgelukken van Mr. Wil-son's werk. Want van het aannemen van zijn plan zal het afhangen of er een oetere wereld zal oprijzen. Het verwerpen of zelfs het verminken van de vredesbasis door Wilson voorge-steld, zou voor gansch de wereld de noodlottigste gevolgen hebben. Laat ons hopen dat de staatslieden der Verbondenen zich zullen laten leiden door Wilson's gcdachten en niet zullen weerkeeren rot de oude diplomatie die het onheil in de w ereld bracht. Dat ze eens voor altijd de groote vraagstuk-ken oplossen met breede gedachten van den nieuwen tijd : zelfbeschikkings-îecht voor de nationaliteiten ; het ver-bond der naties met ontwapening en vrijheid der zeeën, de afschaffing der geheime diplomatie; de vrijlieid van den hand'il, en verwerping van den economischen oorlog. In Amerika zelf is de strijd tegen Wilson en de 14 punten stil gevallen. Alleen Roosevelt en eenigen van min-der gehalte gaan voort. De republi-keinsche parlij heeft verklaard bij monde van Mr. Lodge in den senaat, en Mr. Mann in de Kamer, dat ze niets zal doen om den Président in zijne vredestaak te belemmeren. De berichtgever van de Times te Washington, zegt dat de buitenland-sche politiek in 99 gevallen op 100 geen invloed had bij de laatste stem-ming, zoodanig dat mefi mag zeggen dat geheel Amerika achter den président staat, en dat Mr. Wilson op hêl vredescongres in naam van Amerika spreekt. De président is begeleid in zijne reis tviar Europa door tal van professors en experten over aile zaken die op het congres ter bespreking zullen komen. De berichtgever voegt erbij dat vele geruchten over wrijving tusschen Amerika en Engeland allen grond missen. Alleen het onopgelost blijven van zelf-bestuur voor Ierland, verwekt onge-iluIci in de Vereenigde Staten. DE VRIJHEID DER ZEEEN. Over de vrijheid der zeeën wordt mei zulke onwetendheid gesproken, zoovee onzin verteld, zooveel verwijten aar Pies. Wilson toegestuurd, dat het aan genaam is de bezadigde woorden vai Lord Grey, de oud-minister van Bui tcnlandsche zaken mede te deelen. llij deed vooreerst uitschijnen dat il vredestijd de zeeën vrij zijn, en ver volgde : "Indien het eene kwestie i van de vrijheid der zeeën in tijd vai oorlog, zou îk willen doen uitschijnen dat, wanneer deN Vereenigde Staten in den oorlog kwamen, zij niet alleen de blokkade van Duitschland goedkeur-den, maar er aan medewerkten. Zonder deze blokkade zou Duitschland den oorlog kunnen gewonnen hebben. Wel-nu, in onderstelling dat we denzelfden toestand hadden, en dat we opnieuw te strijden hadden tegen Duitschland,dat zich op dezelfde manier gedraagt, dan zou het onmogelijk zijn te denTcen dat de Vereenigde Staten zouden zeggen dat er geene blokkade zou zijn. Dat zou dwaas maken al hetgeen ze in den oorlog gedaan hebben. Indien dit zoo is, is het dan niet waarschijnlijk dat hetgeen Président Wilson, in zijne .gedachte heeft aan-gaande de vrijheid der zeeën, is dat dit zou gewaarborgd zijn aan iedere natie die de overeenkomst van den Volkerenbond naleeft, en niet zou toe-gestaan worden aan deze die de overeenkomst van den Volkerenbond breekt. In dit geval is de Volkerenbond de oplossing van geheel de kwestie en kunnen deze beide zaken niet apaart besproken worden. Op dezen grond kan er volkomen eensgezindheid zijn tusschen de Vereenigde Staten en Groot-Bretanje.Alleen wanneer er geen Volkerenbond tôt se nid komt, of wanneer hij tôt stand komt, maar mislukt, dan moet natuurlijk het volk de handen vrij hebben. Maar wat ik wensch te zien is een Volkerenbond, niet om de leglementen van den oorlog te maken, maar om elken oorlog te voorkomen, die zal aandringen om de twisten tusschen de landen op te lossen door an-dere middelen dan den oorlog. Indien eene natie .vil den twist slechten zonder oorlog, en dat eene andere natie weigert, dan zal de Volkerenbond zich aan de zijde stellen van de natie die de kwestie wil oplossen, en tegen de-gene die niet wil. Ik zie niet in, waarcyn ons land, de formuul niet zou aannemen dat indien er een Volkerenbond gevormd wordt, er volkomen vrijheid der zeeën zal zijn zoolang als de overeenkomsten van dit verbond worden nageleefd. Maar indien die overeenkomsten niet worden nageleefd dan is er geen vrijheid der zeeën en aile macht wordt dan ge-bruikt tegen de mogendheid die de overeenkomst brak. DE GEDWONGEN DIENSTPLICHT. Gedurendé den kiesstrijd in Engeland werd door een der meest gekende lei-ders der Arbciderspartij, Mr. Thomas, gezegd dat de regeering in Engeland den gedwongen dienstplicht na den vrede zou behouden. Hierop antwoordde Mr. Lloyd George, in eene rede te Bristol. "Conscrip-tie werd in ons land ingevoerd om in eene groote noodzakelijkheid te voor-zien. Of men het zal moeten behouden zal geheel en al afhangen van de vre-desvoorvvaarden. Hetgeen ons tôt de conscriptie dreef, was de groote oorlog waarin we betrokken werden door de militaire machienen van het vasteland. Het waren de legers met gedwongen dienstplicht op het vasteland, die on-vermijdelijk de wereld in oorlog brach-ten.Deze groote militaire werktuigen met hunne macht, met hunne pracht, hunnen praal, en met de soort van gevoelens die ze geven aan degenen die er achter staan, en waaraan dezen niet kunnen weerstaan, moeten de be-koring geven aan degenen die aan 't 1 hoofd staan, van hun gelhk te beproe-ven met deze werktuigen. 1 De Duitschen dachten altijd dat er - niets kon weerstaan aan het volmaakte militaire werktuig. Deze indruk kon 1 niet meer weerstaan worden, en zij - daagden er iedereen mede uit, den- 5 kendè ailes te kunnen neerslaan. i Zoo gij vrede wilt'zoo gij eenen be- tendigen vrede wilt,indien ge wenscht lat al de schrikkelijkheden van dezen >or!og niet herhaald worden, dan moet {e een einde stellen aan de legers met gedwongen dienstplicht op het vaste iand van Europa. Bij het begin van den oorlog had Duitschland een leger van 5 millioen man ; Oostenrijk van drie of vier millioen; Rusland van ongeveer 6 millioen; Turkije 2 millioen, Bulgarije zelfs 1 millioen. Is het verstaanbaar dat op eene vre-desconferentie wij opnieuw gaan toela-ten dat deze landen zouden kunnen le-gersinrichten tegen hunne naburen ? Zoo dat waar is, dan is de vredescon-ferentie eene klucht en een bedrog.Het eerste wat we te doen hebben is van denzelfden misslag niet meer te begaan van groote legers met gedwongen dienstplicht te laten bestaan. En zoo iemand naar de vredesconferentie gaat met de gedachte dat dit niet kan gedaan worden, dan zeg ik, dat deze de geschikte man niet is, om er als een vertegenwoordiger op te treden. De echte waarborg tegen conscriptie in dit land en in ieder land, is een einde te stellen aan den gedwongen dienstplicht door de vredesconferentie. ^ndien men aan Duitschland, Oostenrijk, enz., verbiedt groote legers te hebben, welke noodzakelijkheid zal ^er dan zijn voor andere landen van groote, legers te hebben. Zij zijn alleenlijk een last. Zij ontiiemen het geld aan de nijverheden in eenen tijd dat deze het noodig hebben, om den handel te doen herbloeien. Zoo er geen einde wordt gesteld aan de conscriptie door de vredesconferentie, niet alleen hier, maar in gansch de wereld, dan zal de tijd komen dat Groot Bretanje zich weer in den strijd zal moeten werpen als'verdediger der vrijheid. BELCIE'S EISCHEN OP DE VREDESCONFERENTIE. Volgens Mr. Hymans, Belgische mi-nister van Buitenlandsche Zaken, be-weert, zouden de Belgen op de vredesconferentie buiten de schadevergoedin-gen, ook nog aanspraak op grondge-bied maken. "Indien ge, zegt de minister, tusschen de lijnen leest in de Troonrede, dan zult ge onze aanspraken op grond-gebied kennen. Het gaat hoofdzakelijk over het in-ternationaal traktaat van 1839, dat de status van België vaststelt. Dit traktaat ontnam aan België de bijzonderste gedeelten var. haïe provincies Limburg en Luxemburg en gaf aan Duitschland de Belgische steden van de provincie Luik, zooals St. Vith, Eupen, Malmedy en Montjoie. He maakte insgelijks de Nederlan-ders meester van de monding der Schelde. Het gevolg ervan was, dat sinds het begin van den oorlog Antwer-pen verstoken bleef van aile mogelijke hulp langs de zee, tegen den aanvaller. Met de verklaring dat het traktaat dat België onrecht aandeed en hare uitge-strektheid inkrimpte van 1839 tôt 1918 nu vervallen was, gaf de koning eene geda-hte van de Belgisrhe eischen en dat voor de Schelde, de Nederlanden moeten afzien van het monopool over dezen internationalen stroom." Dat ze de Waalsche gemeenten van Duitschland terug bij België laten komen, zoo deze steden het verlangen, dan zijn ze welkom. Evenzoo zullen we de Luxemburgers ontvangen indien ze in de Belgische gemeenschap wenschen te komen. Maar dat men ze niet dwinge. Het zelfbeschikkingsrttht mag niet alleen bestaan voor de onderdruk-te volkeren van Duitschland en Oostenrijk; de vrienden van de bondge-nooten hebben er ook recht op. De Litnburgers uit Holland beleggen reeds protestvergaderingen, tegen de inlij-ving bij België. Wij ook verklaren ons tegen het gebruiken van geweld. In een Engelsch weekblad vinden we de volg-onde beinerkingen op de ver-klaringen van M. Hymans : "The dem.md for the virtual incorporation of Luxemburg shoura be decided by the Luxemburgers themsel-ves. Most probablv they should be wil-iing to join Belgium. The dyqasty has become exceedingly unpopular during the war on account of its somewhat sycophantic attitude to the German invader." BELCIE EN NEDERLAND. Nà de kw:estie van het doortrekken der ontwapende Duitschers door Hol-landsch Limburg, kwam het nieuws, eerst in Fransche bladen, dat eene af-vaardiging Hollandsçhe dames de Belgische vorsten was komen begroeten te Luik en hun een adres hadden aange-boden vereeniging van Hollandsch-Limburg met België vragend. Dit nieuws bleek later geheel valsch te zijn en de dames die kwamen hulde bieden te Luik verklaarden dat ze nooit het zouden gedaan hebben hadden ze kunnen verwachten dat eenig blad er de leugen van het adres zou bijgedichç hebben. ,Nu komt derdens het officieus nieuws dat België de herziening vraagt van het tractaat van 1839 en Hollandsch Limburg en Zeeland reklameert. Het eerste nieuws bereikt ons door The Times (16 Dec.), en bevat o.a. het vol-gende : "If the Powers—who have seen that the present Belgian frontiers are un-defendable, and that the present régime of the Scheldt renders impossible the provisioning, and conse-quently the defence, of the fortress of Antwerp—should décidé to revise the territorial dispositions made in 1839, and if Holland, out of pure Chauvi-nism, opposed certain territorial modifications indispensable to Belgium, which, moreover, would be compen-sated for by the cession to Holland of territorv which formerly belonged to her—(Kleef ?)—only in that case could amiable relations between Belgium and Holland become difficult... If Holland should refuse to restore Limburg and the left bank of the Scheldt—a restitution which would respect the integrity of the Netherlands—there would obviouslv exist on the part of the latter an intention to injure Belgium—a supposition which people here * refuse to entertain." Omtrent het Scheldevraagstuk doet zich nu dit voor dat het Belgisch goe-vernement noodig geoordeeld heeft aan de Hollandsçhe Regeering mee te deelen dat men oorlogsmateriaal en voor-raad evenals gemilitariseerde werklie-den uit Le Havre en Engeland langs de Schelde gaat terugvoeren en dat zulks in dezelfde orde is als het doortrekken der Duitschers door Limburg. X J. Hoste schrijft in Het Laatste Nieuws : "Iedereen is het erover eens om te verklaren dat het wenschelijk is,x de beste betrekkingen tusschen Nederland en België te bevvaren. Het Vlaamsche volk zal in geen geval dulden, dat er onder welk voorwendsel ook tusschen Nederland en België een afgrond ge-graven wordt." Men vvete het toch : Onze landaard, in 't nauw gebracht door de verfran-sching, onze letteren en eigen taal, aile Vlaamsche volksuiting, het vindt al natuurlijken steun bij de Nederland-sche^sjtamgenooten. En wij kunnen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.