DE VLAAMSCHE LEEUW Vaderlandsch propagandablad In deze tij-!en van rouw en beproeving, scharen wij ons, Vlamingen,'zonder voorwaarden. samen met onze Waalsche broeders rond onze BELGISCHE DRIi-Ki.HUR en deelen mei hcn, denzelfden nood en dezelfde gevaren. Wij zijn overtuigd daî, wanneer de eindzegepraal zai behaald zijn, wij samen ook, dezelfde rechten zullen deelen. Belgiës bodem duldt geen vreemden» Duldt geen vreemden dan in 't graf. " De Leeuwenstandaard „ Wee hem den onbezonnen, die valsch en vol verraad ; Den Viaamschen Leeuw komt streelen en trouweloos hem slaat I Qp itelraad: KOMM \NDANTUR, Brussel, rechtover de Drukkerij van " LA LIBRE BELGIQUE ,, Verraad voor Vlaanderen. In't begin der verloopen maand werd de Belgische bevolking en voornamelijk de Vlamingen in htinne eigenliefde op onverwachte en pijnlijke wijze getroffen. De Duitsche bladen jubelden en brachten ons het onbegrijpelijk nieuws dat eene afvaardiging van 't Vlaamsche volk onder den onbekenden naam van Raadvoor Vlaandcren, zich bij den rijkskanselier had aangeboden om aan dezen droeven held te vr'agen bij de vredesonderhandelingen de zelfstandigheid van Vlaanderen te eisclien. Wie mochten de vermetelen zijn die uit eigen beweging, zonder het minst niandaat, zich als tolk der vier millioenen Vlamingen aanstelden en dergelijk voorstel dierven doen aan hem, die grootendeels de oor-zaàk is van al de onheilen die het Beigisch, en dushet Vlaamsche volk, sinds bijna drie jaar te verduren heeft ? Deze vraag stelden zich met angstalle ware Vlaamschgezinden die steeds uit loutere vaderlands- en naastenliefde dé Vlaamsche Beweging voorstonden en zullen blijven verdedigen. Allen waren overtuigd dat slechts waanzinnigen of onbe-wuste gelukzoekers tôt zulke laagheid bekwaam waren. Een zucht van verlichting ontsnapte aan ieders borst toen dezelfde Duitsche bladen ons de namen en tevens de portretten der zeven onge-luksprofeten gaven. Het waren Vernieuwen, Dumon, Vanden Broeck, Borms, Lambrechts, Tack en Verhees. Welke grap ! Vier ervan zijn volkomen onbekend in de Vlaamsche Beweging : de overige integendeel zijn er goed gekend als.... verwaanden of nulliteiten. En tôt zulke klucht leende zich den Duitschen rijkssnul. Wij zijn gelukkig te bestatigen dat tal onzer vrienden, die door de schoone woorden en de ronkende artikelen der verdwaalden aan 't wan-keien gingen, door deze lage kuiperij de oogen werden geopend en zich beslist langs onze zijde schaarden. Wij zijn zoo Vlaamschgezind als wien ook, daar twiffelt niemand aan, en zelfs in onze bijzondere gesprekken deed het zich meer dan eens voor, door kleingeestigen den scheldnaam van Duitschgeztnde naar 't hoofd geslingerd te worden. Deze verwijt'ngen, waarvan de zoogezegde aktivisten de oorzaak 1 zijn, raken ons natuurlijk niet ; wij staan er ver boven en zullen, spijts ailes, ons Vlaamsch ideaal blijven nastreven TOT WIJ VOLLEDIGE VOLDOENING ZULLEN BEKOMEN HEBBEN, Doch wij verklaren het hier stellig : ons geweten veroordeelt de minste onnoodige betrekking met den gezworen vijand van ons vader-land. Als Belg mogen, willen of kunnen wij de hand niet rijken aan hen die op dit oogenblik nog onze broeders bekampen en onze vrijheid bedreigen. De aanstelling van den Raad voor Vlaanderen aanschouwen wij aïs verraad voor Vlaanderen. Men wil het volk bedriegen door in dezes naam eischen te stellen die door de overgroote meerderheid der Vlamingen veroordeeld zijn. De Raad voor Vlaanderen bewerkt den ondergang onzer Vlaamsche Beweging daar hij deze dr.et minachten, dan wanneer elke Beweging om doeltreffend te wezen en vruchten te dragen, moet uitgaan van het volk. Dit preekten al onze leiders, zonder uitzondering, vôôr den oorlog. En wie zou durven beweren dat de aktivistische Beweging eene volksbeweging is ? Wie durft veronderstellen dat men er ooit eene volksbeweging van maken zal, wanneer men ziet hoe de openbare meening van dag tôt dag meer verbittert tegen de Duitsche dwinge-lanoij ; wanneer men aan de gruwelen denkt waarvan, ginder in Oost-en We^t-VIaanderen onze stamgenooten de slachtoffers zijn en die ons eerst later, in a! hunne akelige wreedheid zullen bekénd gemaakt worden ; wanneer men eindelijk de ontberingen en folteringen ovérweegt die onze gevangenen en werkeloozen in Duitschland en aan de verschil-lende gtvechtslijnen te doorstaan hebben ? Qii, Raad voor Vlaanderen, waaroin bij uwe reis naar Berlijn geen bezoek gebracht aan de gevangeniskampen in plaats van u te gaan verlustigen in « Bierabenden » .?. Daar zou men u wellicht gezegd hebben welke de verlangens zijn van het Vlaamsche volk ; men zou er u verweten hebben, dat gij niet behoefi te handelen zooals zekere sterre-kundige die, met den neus in de lucht, het hemelgewelf bestudeerde maar in den mestpoel liep... Zulk is inderdaad uwe huidige handel-wijze : gij vraagt een h'ooger geestesleven, meer welstand voor de toekomst, maar schijnt niet te bemerken dat deze aan wien gij zulks vraagt, zelfs het stoffelijk leven aan onze jongens onmogelijk maken, door ze te laten uithongeren en verkwijnen. Het weze dus eene laatste maal gezegd : wij onkenhen aile gezag aan den zoogezegden Raad voor Vlaanderen die, naar wij vernemen zijn verraad wil voltrekken met lijsten ten voordeele vanden vrede OM DEN VREDE ter onderteekening te geven. Het doel dezer mannen is klaar : zij willen ten spoedigste den vrede omdat zij Duitschlands rnacht aan 't wankelen zien en met deze macht ook al htinne droom-beelden zouden vergaan. De eclite wil van Vlaanderen werd aan den rijkskanselier bekend gemaakt door het belangrijk protest dat wij hier laten volgen en dat onderteekend werd door de bijzonderste gevolmachtigden en leiders van 't Vlaamsche volk. Blauwvoet. APRIL 1917 DERDE JAARGANG Verkrijgkaar : NERGENS EN OVERAL PRIJS VAN HET NUMMER : 10 CENTIEMEN N" 11

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.