NR 62 TWFFnFJââRfîâNfî 1Q17 DE VRIJE STEM ▼ Belgisch orgaan voor de provincie Anlwerpm v/ô»-Qrhiin#anrSft ^rSur^nde de Duitsche Bezettirv Bureelen en Redactie : HOTEL DER PATRIOTTEN Rpfriinenstraat. a2. Onze vvelgemeende leuze is : Noch Vlaming, nochWaal, maar Bel^ rr v> imnu/ aan nn«; Vorsten h il IS Telegraphisch adres : ! Kommandantur-Antwêrpen-Mechelen TV /F srr v* ♦ i tr\ *-* ri a rs •" 1 y r i 1 <r* « a AAN ONZE WERKLIEDEN Het is bedroevend om zien, hoeveel mannen en vrouwen dagelijks naar Duitschland vertrekken 0*1 er te gaan werken. Begrijpen die menschen dan niet welk kwaad zij hunne eigen zaak daardoor toebren-gen en welk nadeel zij ons dapper leger berokke-nen ? Uit welke reden mogen die menschen toch wel hunnen plicht vergeten hebben. Over nauwelijks enkeîe maanden, toen de vijand onze werkersbevolking DWONG naar Duitschland te gaan werken, stond iedereen op en noemde dit eene laffe daad, men was, en terecht, verontwaar-digd over de snoode handelingen van onze beulen, men kon niet genoeg spuwen op al wat Duitsch was en wat zien wij nu gebeuren ? NU GAAT MEN UIT VRIJEN WIL EN ZONDER DWANG. 't Is schandelijk. Als men sommige personen daarover aanspreekt, dan is het eenige antwoord dat men krijgt : « Dat men ons meer te eten geeft ! » Verbeelden die werklieden zich dan soms dat ze /« Duitschland meer te eten krijgen dan hier ? Den-zij dat er gevolg gegeven wordt aan al die schoone beloîten bij het teekenen van het kontrakt, dat men ze veel en goed zal te eten geven ? Welke onnoozelen ! Een land dat bijna drij jaren afgesneden is van de buitenwereld, een land dat sinds dien tijd geenen invoer hoegenaamd van levensmiddelen meer heeft gehad ; een land dat op zichzelf moet bestaan en op hetgeen het hier of daar steelt of smokkelt, zou meer voedsel hebben dan ons lief België, hetwelk toch gesteund wordt door vele en groote neutrale landen î 't Is ongehoord zulks te durven beweren. Tôt staving van mijn gezegde dat er geen, hoegenaamd geen eten in Duitschland is, leze men in de Nieuwe Rotterdamsche Courant van xMaandag, 2 Juli, het volgende : « In Dusseldorî hebben een aantal mannen, vrouwen en kinderen een aantal levensmiddelenwinkels bestormd. Onder de plunderaars bevonden zich ook arbeiders van vijandelijke nationaliteit (Belgen) die men als de aanstokers beschouwd en in verze-kerde bewaring heeft gebracht. « Naar aanleiding van het voorgevallene heeft de bevelvoerende generaal van het 7e legerkorps voor Dusseldorî en omstreken strenge maatregelen ge-nomen, en^zijn militaire bewaking en een bijzonder krijgsgerecht in werking gesteld. » En op Woensdag 4 Juli in denzelfden Courant : « De belhamels van de hongeropstooten te Dus- seldorf en omstreken zijn de genaamden X en X (hier volgen de namen) allen Belgen. Zij zijn door het krijgsgerecht tôt 5 en 3 jaar dwangarbeid ver-oordeeld. Velen moeten nog terecht staan en zul-len zware straffen oploopen. » En denkt ge dat dit ailes is ? Hoevelen zouden er neergeschoten zijn ? Dit zegt men niet, maar dit kan men wel denken. Ik heb brieven gezien, geschreven aan vrouwen en moeders, door vreemde handen, waarin gezegd wordt dat de man of de zoon ZWAAR ZIEK ZIJN ! Wat wil dit zeggen ! Kort geleden kloek en gezond vertrokken en nu plotseling zwaar ziek ! Zwaar ge-kwetst wil men zeggen, of liever doodgeschoten, maar dit mogen zij niet schrijven voor de censuur. Begrijpen die menschen nu eindelijk wat het ginder met het eten is ? Anderen zeggen wel : «ja, ze beta en toch goed!» Oppervlakkig beschouwd is dit waW, maar heeft men wel eens goed nagedacht over de waarde van de marken ? Nochtans kan men die dagelijks in de Hollandsche bladen lezen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.