NR 44 TWEEDEJAARGANG 1917 DE VRIJE STEm Belgisch orgaan voor de provincie Antwerpen Verschijnende gedurende de Duitsche Bezettirig. Bureelen en Redactie : HOTEL DER PATRIOTTEN Begijnenstraat, 42. Onze welgemeende leuze is : Noch Vlaming, nochWaal, maar Belg ! En eeuwig trouvv aan ons Vorstenhuis î 1 elegraphisch adres ; Kommandantur-Antwerpen-Mechelen Met gratie ende privilégié. DE HONGERSNOOD IN DUITSCHLAND. Wij lezen in de N. R C. : Toen wij, eenige maanden geleden, iets meedeel-den over den economischen toestand bij onze nabu-ren, hadden wij geenszins kunnen vermoeden, dat deze toestand in een zoo korten tijd zoo buitenge-woon ernstig zou worden. Niemand toch kan en zal het ook langer ontken-nen : de voedingskwestie èn in de steden en op het platte land is uiterst kritiek. De bevolking wordt er over 't algemeen onvoldoende gevoed. Niet de hoe-veelheid, maar de hoedanigheid van het voedsel is beslist onvoldoende. En dit laatste is een gevolg van het groote gebrek aan vet. We zullen eens mededeelen, wat zoo dagelijks bij een gegoed burger kan gebruikt worden per hoofd. De medededeeling is van eene Duitsche dame zelf. Per gezinslid wordt elken dag verstrekt, (zoo is het althans in de meeste steden van Westfaien en Han-nover) circa 1/2 pond aardappelen, 1/2 pond brood ^nagenoeg een pond koolrapen. WDaarbij ontvangt men eens per week voor elk lid van het gezin 30 gram vet of boter, mits deze arti-kelen aanwezig zijn. Vaak echter gaan er weken voorbij, zonder dat een stukje vet zoovele wonin-gen binnentreedt. Nu weet men er het eten met allerlei groenten en kruiden smakelijk te bereiden, maar dit ailes kan het gebrek aan vet, waaraan het menschelijk li-chaam zoo dringend behoefte heeft, niet vergoeden. Aardappelen en soep zonder vet, brood zonder boter, geene melk, zeer weinig of geen meel, waar-lijk, schraalhans is er keukenmeester, en tengevol-ge dezer gebrekkige voeding, laat de gezondheids-toestand heel wat te wenschen. . Vooral de kinderen lijden onder het tekort aan voedsel. ^ Eene Duitsche dame verzekerde ons nog dezer dagen, dat het sterftecijfer onder de^burgerlijke bevolking schrikbarend hoog is, en nog steeds in on-gekende mate stijgt. — En de prijzen zijn zoo hoog, dat menig^ huisgezin totaal geruïneerd wordt. Een gezin van 5 a 6 personen kan nauwelijks met 30 mark per dag rondkomen, verzekerde ons be-doelde dame. En wat krijgt ge dan nog, voegde z er vragend bij. Ook met de kleeding, en vooral met het schoeisel is het treurig gesteld. Behoorlijk herstellen van schoenen is niet meer mogelijk. Een ieder lapt dan ook zoo goed en zoo kwaad als het gaat zijn eigen schoenen, met wat hij aan oud, afgedankt schoen-werk nog in huis heeft. En des Zondags ziet men zoovele, zelfs dames uit de deftige standen, mar-cheeren met een ijzeren zoolbedekking. Dat de kalme berusting van eertijds onder de bevolking door dit ailes wel wat te loor gaat, is vol-komen te begrijpen. Ook kweekt het ontevredenheid dat zoovelejkoo-pers en koopsters soms na uren en uren wachtens teleurgesteld naar huis worden gezonden, omdat de hoeveelheid levensmiddelen voor de zooveelste maal ontoereikend is. Van hongeropstootjes, of hoe men ze noemen wil is echter in de steden van westelijk en noord-weste-lijk Duitschland nooit sprake geweest. Alleen heeft de gewapende macht wel eens tusschenbeide moe-ten treden voor een slagerswinkel, waar eensklaps heerlijke vet- en vleeschwaren te koop werden ^aan-geboden, en waar het publiek storm liep.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.