8e Jaargang Nr 12. Prijs : 5 Centiemen. Zondag 1 Maart 1914 DE WAARHEID ORGAAN VAN DEN " VRI TEN SOCIALISTENBOND .. Sleolits Ixij die de vri|-lieid van anderen lief heeft is elle» ace 1* waar» dig. ALLE BRIEFWISSELINGEN TE ZENDEN NAAR DE Nieuwe Veemarfct, 19, GENT ABOIVJVBMRNTSPRIJS Voor 3 maanden Fr. 1-00 Voor 6 maanden. . . : » 2-00 Voor 1 jaar » 4-00 OP VOORHAND BETAALBAAR — AnnoEcen worden geplaatst yolgens overeenkomst — DE Geschiedenis van Vooruit (Het boek van Paul Pe Witte) In den laatsten tijd is in ons blad meer dan eens het boek van Paul De Witte : De Geschiedenis van Vooruit, aangehaald, en er werd ons gevraagd of dit werk nog in den handel^e verkrijgen is. Voor zoover wij weten is dit werk uitgeput en aan herdrukken valt niette denken. Om onze talrijke lezers te voldoen, hebben wij Paul De Witte" de toelating gevraagd het in vorm van feuilleton in ons blad af te kondigen, ten einde aan onze lezers te be-wijzen dat de klachten over de leiders van Vooruit niet dagteekenen van voor korten tijd, maar eerst begonnen zijn met het klim-men der macht van Anseele, en ook sedert er zooveel vette plaatskens te begeven zijn. Paul De Witte heeft ons bereidwillig de toelating verleend. Wij danken hem daarvoor, orndat'wij overtuigd ziin dat, dit werk in 1897 verschfc'i'iëri, heden nog een weldoende invloed zal uitoefenen op diegenen die de gebeurtenissen van de laatste jaren in Vooruit hebben gevolgd, en ook, omdat de kennismaking met dit werk ten overvloede zal bewijzen dat al de misbruiken in Vooruit, die het blad De Waarheid week voor week aanklaagt de zuivere waarheid zijn. Onze vriend De Witte mag het ons niet euvel opnemen, indien wij bij dezen ons verplicht gevoelen onze lezers met een woord van toelichting, de schrijver van De Geschiedenis van Vooruit, nader in kennis te bren-gen.Zes en veertig jaar geleden maakten wij zijne kennis; toen had hij nauwelijks den ouderdom van 20 jaarbereikt. Korten tijd daarvoor was de Internationale tôt stand gekomen, waar hij zich dadeLjk bij aanslpot. In elke zitting waar ernstige zaken bespro-ken werden gaf hij ons het bewijs van een helderen geest en een klaar verstand te be-zitten.Neen, wij overdrijven niet, wanneer wij zeggen dat wij in elke moeilijke omstandig-heid die de jonge partij tegenkwam, gelukkig waren zijne raadgevingen in te winnen en ze dan ook te volgen. Elk die den strijd van de jaren zestig hebben meegemaakt zullen bevestigen dat wij waarheid spreken. Uit bovenstaande zal de lezer opmaken dat Paul De Witte een strijder is der eerste uur. Ailes dus heeft hij meegeleeft, en geene enkele gebeurtenis is aan zijn wonderbaar geheugen ontsnapt. Wie beter dan hij kon dus De Geschiedenis van Vooruit schrijven ? Niemand ! De Geschiedenis van Vooruit is een lijvig boekdeel, waarinelk feit trouwen naar waarheid is geschetst. Veel is er in te leeren, veel betreurens-waardige feiten worden er de leiders ten laste gelegd, maar veel, zeer veel wordt erin verzwegen; men zal dit begrijpen. Het ontstaan van het socialisme te Gent, de moeilijkheden en de bittere vervolgingen die de eerste strijders hebben moeten verdu-ren, zijn er in aangeboekt. De leer van het socialisme wordt er klaar en duidelijk in uiteengezet, en daarin zal de lezer ook het verschil van de opvatting van het princiep, toen en nu, kunnen vaststellen. Waarom, hoe, en in welke omstandigheden heeft Paul De Witte de pen opgenomen om aan de werkersbevolking die personen te doen kennen die zich aanstclden als de red-ders van het volk, en het integendeel gemunt hadden op eigen voordeel? In 1884 ontstonden er voortdurend moeilijkheden tusschen Anseele en Van Beveren eenerzijds, en De Witte, Verbauwen en ande-ren anderzijds. Ten einde eene scheuring in de partij te voorkomen, besloten wij ons ontslag te nemen, wat wij dan ook deden. Op die wijze waren Anseele en Van Beveren van hunne lastige vrienden ontslagen, alhoewel wij hier ter waarheidswille moeten verklaren, dat dit hoegenaamd niet den wensch was van Van Beveren. Zwak als hij was onderging hij steeds den verderflijken invloed van Anseele. Hoe het zij, op die wijze hadden zij de handen vrij om naar willekeur te kunnen han-delen.Maar het duurde niet lang of er stonden nieuwe kritiekers op en de moeilijkheden waren scherper dan vroeger, en die hebben niet opgehouden te bestaan tôt op heden. Wij waren dus enkel toeschouwers gewor-den, hoewel het ons pijnigde als men ons het gedrag tegenover de leden, vooral van Anseele, kwam verhalen, maar wij stonden er buiten en wat konden wij er aan verhelpen? Stilaan toch had den tijd de vijandschap tusschen ons "afgekoeld, en in 1894 kwam Anseele Paul De Witte verzoeken zich aan het hoofd te plaatsen der redactie van het blad Vooruit. Na eenige bedenkingen aanvaardde Paul De Witte dien post, en bleef ertot op 5 April 1896, dus 17 maanden. In die hoedanigheid kon hij nauwkeurig het gedrag van Anseele nagaan, en ailes stuitte hem zoodanig tegen de borst wanneer hij al de verkeerdheden, al den willekeur, al de onrechtvaardigheden vaststelde en welke voor oorzaak hadden het alleenheerschend karakter van Anseele, dat hij het niet langer kon aanzien, zijn ontslag nam als redakteur en voorgoed de galei ontvluchtte. De reden waarom Paul De Witte zijn boek schreef zal men omstandig in het werk zelf aantreffen, en wij verzekeren u dat gij, vol belangstelling, geen enkel nummer van het blad De Waarheid zult willen missen en het nadien nog menigmaal zult ter hand nemen, wanneer gij aan Vooruit en zijne lezers zult denken. Spoort uwe kennissen en vrienden aan wekelijks De Waarheid te lezen. In het nummer van Zondag 15 Maart beginnen wij er mee. Ziehier de lijstder hoofdstukken : Een woord vooraf. — De Internationale ten jare 1871. — De werkstaking der metaal-bewerkers. — De naweën der werkstaking. ■— Na den val der Internationale. — De herinrichting der Internationale. — Eduard Anseele. — Onze sociale denkbeelden. — De eerste socialistische zegepraal. — De coope-ratieve bakkerij. — De werkersbeweging in België van 1870 tôt 1877. — Het procès tegen « De Werker ». — De eerste twist en. — De Vrije Bakkers.—Stichting van « Vooruit ». — « Vooruit » op de Garenmarkt. — Bloei van « Vooruit ». — De BelgischeWerklieden-partij. — « Vooruit » en de onlusten van 1886. — Het feest Anseele. — August Lootens. — « Vooruit » en de werkstakingen. — De land-verhuizing naar Argentina. — De terugwer-king. — Nieuwe tegenstanders. — Algemeen Stemrecht. — De herziening der grondwet. — De algemeene werkstaking (1893). — Mis-noegdheid onder de Gentsche socialisten. — De eerste kiezingen met het meervoudig stemrecht. — Aan de redactie van «Vooruit». — Anseele in « Vooruit ». — Hoe « Vooruit » bestuurd wordt. — De inrichting der partij in « Vooruit ». — De lauweren van Anseele. — Eene zitting van het Midden-Comiteit. — Wat et zooal meer in « Vooruit » gebeurde. — De werkstakingen in 1895. — Het einde mijner loopbaan als redacteur. — De brieven. in « Recht voor Allen ». —De oorlog nadert — Anseele sptingt te paard. — De partijver-gadering. — Volop oorlog. — De onderzoeks-commissie. — Paul Braeckman, — Werkwijze en loonen in «Vooruit». — Toestand van Vooruit ». — Voordeelen van « Vooruit ». — Het sociale vraâgstuk. Deze titels geven reeds eenig begrip hoe belangrijk de inhoud zijn moet. Wij meenen dan ook onze lezers een grooten dienst te bewijzen hen in de gelegenheid te stellen met dit werk kennis te maken. P. V. B. » Huichelaars! Naar aanleiding van het artikel, verleden week in ons blad verschenen, getiteld: Voor de arme kinderen, en ons gezonden door een oud vriend van Eedje, waarin spraak was van een verbrand kind, door Baudewijn geholpen, waarvoor hij straf opliep in Vooruit, zendt een onzer lezers ons 't Snoer van 13 Januari 1910, met het verhaal van het feit, zooals het destijds gebeurd is. Wij meenen dat onze lezers met belangstelling zullen lezen, hoe welgemeend de liefde voor de arme kinderen bij zekere marktschreeu-wers is: « Baudewijn's vrouw had zich weinige tijd daarvoor zelf tamelijk erg aan den arm verbrand, en werd verpleegd op kosten van den Bond Moyson, waarin gansch z'n huisgezin als lid was aangeschreven. Ook de medecijnen werden haar door diens toedoen verleend. De laatste flesch werd zelfs niet eens heel en al gebezigd, en zoo kwam het dat er nog e'n beetje overbleef, wat de vrouw zinnens was weg te- gooien, niet wetend wat er mede te doen. 't Was op dit oogenblik dat hare hulp werd ingeroepen voor 't kindje uit de buurt. 't Mensch dacht, daar waar er iemand te hel-pen valt, er niet dient gepolitikeerd; dat e'n kind e'n kind is, dat wat lijdt moet bijgestaan, al ware 't e'n straathond, en nauwelijks had ze 't woord « brand » verstaan, of als e'n vrouw, e'n moeder, 'n mensch, greep ze het geneesmiddel dat haar zelven had geholpen, hijlde't huis uit, en blij en gelukkig wellicht nuttig te kunnen zijn, wreef ze 't arme wichtje in, deed ze wat ze kon en elk eerlijk mensch doen zou, en redde ze 's buurvrouw's kinde-ken dat wellicht anders nooit z'n pijnen zcu hebben overleed. Dat is heel de zaak in haar naakte eenvoud... Nu komen echter de « complicaties » waar vrouw Baudewijn, met haar edel hart, nooit aan gedacht had. De medecijn namelijk was « Socialistische medecijn », dus mocht enkel voor sociaiistis-sche brandwonden gebezigd worden, en 't wichtje, brood etend van 't « Volksbelang » dat e'n « winkel concurrent » is en niet socialist dan raadt ge de rest... Wie niet met ons is, is tegen ons en... mag « creveeren » !... Baudewijn's vrouw werd voor de vier-schaar gedaagd, beticht van medecijnver-kwisting ofte scheefslagerij ; Baudewijn zelf voor verrader gescholden, en eindelijk, voor die hooge politieke misdaad, als volgt gestraft : 12,50 fr. boet voor 'trestitueeren van 'tkluts ken « olio-calcaire » die geen 0,10 centiem meer waard was, en toch moest worden weggeworpen, wekelijsch met e'n frank op het loon afgehouden, in te korten. Daarenboven, werd hem en z'n huisgezin gedtirende 6 maanden eîken trofc orr|"çgd bij geval van ziekte of ander ongeval. Dit ailes, omdat hij 'n evenmensch's kind van den dood had geredL. 't Zaakje miek ophef, zoodanig dat de buurt, zoowel socialisten, leden van « Vooruit » dan anderen, 't niet verdragen konden en ertoe besloten e'n « rondeken » te doen, om Baudewijn's straf te betalen en 't huisgezin, waarvan er op vijf, drie ziek lagen, ter hulp te komen. Doch, « Moeder 's » haat kent geen païen !.. 'tKwam aan haaroor, ras kreeg Baudewijn bevel 't « rondeken » te weigeren, op gevaar af, heel en al uit Moeders schoot te worden gesmeten !... Zoo viel de brave, moedige vrouw, die slechls naar haar moederhart had geluisterd in ellende, zij met gansch haar huisgezin, omdat ze met « Vooruit's » medecijnen 'n arme menschen's kind had geholpen !... W'hebben ons bepaald bij het eenvoudig weergeven der feiten zooals ze zijn, zonder er iets aan toe te voegen, ze spreken overi-gens klaar genoeg om zich elker inkleeding te ontmaken. Wat te zeggen nu van d'harte-loozekliek, die zich 't pluimken op denhoed wil steken de eenige en onfeilbaar vrienden der arme menschen te zijn! Wat te denken, van 't ellendig komediespel der « soep » voor AL de nooddruftige kinderen, van bijstand voor elk, zonder onder-scheid van opinie of philosophische over-tuiging ? Wat te denken van 'thuichelachtig strijden voor 't zedelijk opbeuren, voor gelijkheid en verdraagzaamheid, voor broederlijk omgaan, voor menschelijkheid en wereldsche vrede! Wat te denken van de volkskampioenen, de tribuns der liefde, van die socialisten uit « Vooruit », die kwakzalvers van 't «idée», die goochelaars van 't « woord », die er niet voor terugdeinzen uit winkelbejaag, uit kruide-niershaat, 'n eerlijk mensch 'n schandalige, wettergende boet op te leggen, in de miserie te dompelen, omdat ze haar plicht deed, en 't socialistisch subliem voorschrift in prak-tijk stelde: aile menschen zijn broeders!.... Wat te denken, van e'n bond waar men zoo sterk onder den pantoffel ligt, zich zoo fel laat dwingen, totdat men tôt de laak-baarste en onmenschelijkste middelen z'n

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.